Η ιδέα ενός σχήματος Συμβουλίου Βαλκανικής Συνεργασίας μας προτρέπει να αντιμετωπίσουμε από κοινού π.χ. το θέμα του χρέους, το θέμα των παραγωγικών επενδύσεων, το θέμα της ενεργειακής επάρκειας, το θέμα της αποτροπής του να χρησιμοποιηθούν οι Βαλκάνιοι σε πεδία μαχών για αλλότρια συμφέροντα (πχ. σε έναν πόλεμο μεθοδευμένο από τις ΗΠΑ κατά της Ρωσίας) και τόσα άλλα. Χρειάζεται ως εκ τούτου, να θεσμοθετηθεί ένα διαβαλκανικό όργανο για την προώθηση της συνεργασίας μεταξύ των χωρών της περιοχής των Βαλκανίων, ώστε να εδραιωθεί η ειρήνη στην περιοχή και να επιταχυνθεί η αναπτυξιακή πορεία κάθε μίας από τις χώρες αυτές και της περιοχής ως σύνολο. Αυτό απαιτεί και μια σύγκλιση στην εξωτερική πολιτική, όπως δείχνει η τρέχουσα προσφυγική κρίση και ευρύτερα το μεταναστευτικό πρόβλημα σε συνδυασμό με το δημογραφικό πρόβλημα της περιοχής. Η συνταγή επιτυχίας μιας κοινής βαλκανικής προοπτικής οφείλει πάντως να έχει ως στέρεα βάση το “ένας για όλους και όλοι για έναν”, χωρίς αρρωστημένους ανταγωνισμούς και κυρίως χωρίς προσπάθειες επικράτησης κάποιου εκ των συνθετικών στοιχείων στα άλλα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)