Blog

             Την 26 Ιουνίου 2010, η ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ απέστειλε στην Πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης (Υπουργό και Αναπληρωτή Υπουργό), καθώς και στην Στρατιωτική (Α/ΓΕΕΘΑ, Α/ΓΕΣ), επιστολή με την οποία ανέλυε θέματα σημαντικά για τις Ένοπλες Δυνάμεις (Ε.Δ.), όπως ο Νόμος «Περί Ιεραρχίας και Εξελίξεως των Αξιωματικών των Ε.Δ.», η «Δομή Διοικήσεως των Ε.Δ.» και η Δομή Δυνάμεων των Κλάδων και ιδιαίτερα του Στρατού Ξηράς.

            Αφορμή για την επιστολή απετέλεσε η ανάρτηση στο διαδίκτυο του Προσχεδίου Νόμου για την «Ιεραρχία και Εξέλιξη των Αξιωματικών Ε.Δ.» καθώς και τα πάμπολλα δημοσιεύματα στον ημερήσιο ή περιοδικό τύπο για τα δύο άλλα, ενώ με αυτήν επιχειρείτο μία ανιδιοτελής ενημέρωση και η υποβολή σχετικών προτάσεων.

            Την 29 Ιουλίου 2010 δόθηκε απάντηση στα θέματα αυτά από τον κ. Υπουργό Εθνικής Αμύνης, όχι βέβαια με απαντητική επιστολή προς την ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ (διότι οι σημερινές συνήθειες και πρακτικές έχουν διαφοροποιηθεί και δεν επιτρέπουν τέτοιες ευγένειες), αλλά με συνέντευξη τύπου. Η απάντηση αυτή ήταν σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση από τις προτάσεις της ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ, συνοδευθείσα εν συνεχεία με εσπευσμένη κατάθεση του Σχεδίου Νόμου περί το τέλος Αυγούστου στην Επιτροπή Εξωτερικών και Αμύνης της Βουλής, όπου ήδη σήμερα 7 Σεπτεμβρίου 2010 συζητείται, ώστε να ψηφισθεί το σημαντικό αυτό νομοθέτημα από θερινό τμήμα της Βουλής εντός του πρώτου 20ημέρου του τρέχοντος μηνός.

            Ποιο είναι όμως το νέο Σχέδιο Νόμου και τι περιλαμβάνει θα επιχειρήσουμε να το παρουσιάσουμε σχολιάζοντάς το παράλληλα.

            α.         Το νέο Σχέδιο Νόμου έχει τον τίτλο «Υπηρεσιακή Εξέλιξη των ΣΤΕΛΕΧΩΝ (όχι Αξιωματικών) των Ε.Δ. – Θέματα Διοικήσεως των Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατολογίας και Συναφείς Διατάξεις» και έχει σκοπό :

                        (1)        Να αναθεωρήσει τον Νόμο 2496/96 «Περί Ιεραρχίας και Εξελίξεως των Αξιωματικών των Ε.Δ.», ένα σοβαρότατο και κυρίαρχο νομοσχέδιο για την λειτουργία και εξέλιξη των Ε.Δ., αλλά και την επικράτηση αξιοκρατίας στην πρόοδο και εξέλιξη των αξιωματικών.

                        (2)        Την τροποποίηση της Δομής Διοικήσεως και Ελέγχου των Ε.Δ., δηλαδή του Ν. 2292/95, αντί να προτείνει την απ΄ευθείας τροποποίηση του Νόμου αυτού με έτερο αυτοτελές νομοθέτημα λόγω της εκτάσεως των απαιτουμένων τροποποιήσεων, με βάση την προκρινομένη δομή.

                        (3)        Την μετονομασία του Στρατολογικού Σώματος σε Σώμα Στρατολογικό – Στρατιωτικών Νομικών Συμβούλων, που θα έπρεπε να αντιμετωπισθεί με άλλο νομοσχέδιο και τελείως διαφορετική πρόταση, για το ποίοι πρέπει να είναι οι Στρατιωτικοί Νομικοί Σύμβουλοι.

                        (4)        Τη χρήση Στρατιωτικών ακινήτων των Ταμείων Εθνικής Αμύνης, Στόλου, Αεροπορίας από τους ΟΤΑ με επιλήψιμο τρόπο και χωρίς αποζημίωση, για προφανή πολιτική εκμετάλλευση (βλέπε Θεσσαλονίκη).

                        (5)        Θέματα Στρατολογίας των Ελλήνων, που πλην των θεμάτων αντιρρησιών συνειδήσεως, εισάγεται και ο θεσμός των Ειδικών Εφέδρων Οπλιτών που αποτελούν την μετεξέλιξη των Οπλιτών Βραχείας Ανακατατάξεως (ΟΒΑ), θεσμός που θα έχει την αυτή τύχη με το «ΕΥΦΥΕΣ» της προηγουμένης κυβερνήσεως, διότι οι πολιτικές ηγεσίες διαχρονικά ενδιαφέρονται μόνο για πελατειακές σχέσεις και ψηφοθηρία, αδιαφορώντας για τη ριζική επίλυση του προβλήματος επανδρώσεως των Ε.Δ. μέσω μίας ολοκληρωμένης και αναβαθμισμένης θητείας.

                        (6)        Θέματα προστασίας αναπήρων ή θυμάτων πολέμου και λοιπές διατάξεις.

                        (7)        Θέμα διαδικασιών καθορισμού και εγκρίσεως δομής δυνάμεων, καθώς και μακροπροθέσμων και μεσοπροθέσμων εξοπλιστικών προγραμμάτων, ενώ αυτά ήταν σαφώς καθορισμένα και σε βάθος με υπουργικές αποφάσεις (Εθνικός Αμυντικός Σχεδιασμός) και Πάγιες Διαταγές, ώστε εύκολα να προσαρμόζονται στις εξελίξεις.

            β.         Τα κύρια θέματα με τα οποία θα ασχοληθούμε στο παρόν άρθρο είναι τα α(1) και α(2) παραπάνω, καθόσον για τα λοιπά έχει δοθεί το τι διαλαμβάνουν και ποία είναι η τοποθέτηση του γράφοντος επ΄αυτών. Προς τούτο :

                        (1)        Για το τμήμα του Σχεδίου Νόμου που αφορούν την «Υπηρεσιακή Εξέλιξη και Ιεραρχία των ΣΤΕΛΕΧΩΝ των Ε.Δ.» παρατηρούμε τα εξής :

                                    (α)Από τον τίτλο του Σχεδίου Νόμου  (καθώς και εντός του κειμένου), η λέξη η ορθή ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ έχει αντικατασταθεί με τη λέξη ΣΤΕΛΕΧΗ, με προφανή σκοπό την ισοπέδωση των αξιωματικών και την αξιωματικοποίηση ακρίτως όλων των Υπαξιωματικών για ψηφοθηρικούς λόγους κυρίως και λαϊκισμό. Πρέπει να είμεθα ευτυχείς που αποφύγαμε το σύνηθες «Ένστολα Στελέχη» ή το Μόνιμοι Δημόσιο Υπάλληλοι του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης, με το οποίο απεγράφη το Στρατιωτικό Μόνιμο Προσωπικό, χωρίς να υπάρξει αντίδραση από την Πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία του ΥΠ.ΕΘ.Α, και βέβαια πώς να υπάρξει αντίδραση όταν ο ίδιος ο Αναπληρωτής ΥΠ.ΕΘ.Α ομιλώντας σε εκπομπή κρατικού καναλιού μίλησε για Δημοσίους Υπαλλήλους, ενώ στην Επιτροπή Αμύνης της Βουλής αναφέρθηκε σε «Ένστολους Δημοκρατικούς Πολίτες».

                                    (β)        Αντί να περιορίσει τις ειδικότητες και να δημιουργήσει στα πλαίσια της διακλαδικότητας ευρύτερο αριθμό Κοινών Σωμάτων (ΚΣ) διατηρεί την υφιστάμενη κατάσταση, όπου οι προερχόμενοι από την ΣΑΝ αξιωματικοί δεν δημιουργούν Ενιαίο (Κοινό) Σώμα, όπως ομοίως οι Στρατιωτικοί Γραμματείς και οι ανήκοντες στο Ελεγκτικό Σώμα (¶ρθρο3).

                                    (γ)        Με βάση την αύξηση του χρόνου παραμονής στους βαθμούς, δεν γίνεται αύξηση του ελαχίστου χρόνου Διοικήσεως στους βαθμούς Ανθυπολοχαγού μέχρι και Αντισυνταγματάρχου και αντιστοίχων προς όφελος των επιχειρησιακών μονάδων.

                                    (δ)        Δεν τίθενται χρονικά όρια και προϋποθέσεις, κριτήρια, διαδικασίες (διαγωνιστικές εξετάσεις) για τις μετατάξεις των Ανθυπασπιστών που προέρχονται από Ανώτερες Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών (ΑΣΣΥ), στο Σώμα των Αξιωματικών, ενώ οι Μόνιμοι Υπαξιωματικού που προέρχονται από ΑΣΣΥ και είναι κάτοχοι πτυχίου ΑΕΙ μετατάσσονται στο Σώμα των Αξιωματικών, με παραμονή μόνο 5 ετών πραγματικής υπηρεσίας ως Υπαξιωματικών.

                                    (ε)        Ομοίως οι ΕΜΘ Υπαξιωματικοί που έχουν συμπληρώσει 5 έτη πραγματικής υπηρεσίας και είναι κάτοχοι πτυχίου ΑΕΙ, μετατάσσονται στο Σώμα Μονίμων Υπαξιωματικών με προοπτικές να γίνου στο μέλλον Αξιωματικοί. Αυτό δε λέγεται αξιοκρατία, αλλά από το παράθυρο βόλεμα για ψηφοθηρικούς λόγους.

                           (στ)Δεν καταργείται η ανάκληση Αξιωματικών από την εφεδρεία ενώ θα έπρεπε οι θέσεις αυτές να καταλαμβάνονται από Αξιωματικούς ε.ε. που κρίνονται ως ευδοκίμως τερματίσαντες την σταδιοδρομία τους, βαθμού Συνταγματάρχου, Ταξιάρχου, Υποστρατήγου και αντιστοίχων ή από τους ΕΟΘ αντιστοίχων βαθμών. Κατ΄ελάχιστο θα ήταν δυνατόν να προσδιορισθούν επακριβώς συγκεκριμένες θέσεις που θα καταλαμβάνονται από Ανωτάτους Αξιωματικούς ε.α. που θα ανακαλούνται στην ενέργεια, μέσα από διαδικασία επιλογής με αντικειμενικά κριτήρια για κάλυψη αυτών των θέσεων, όπως Μετοχικά Ταμεία, Ταμεία Εθνικής Αμύνης, Στόλου, Αεροπορίας, Διευθύνσεις Ιστορίας, ΑΟΟΑ, ΟΣΜΑΕΣ, ΟΣΜΑΝ κ.λ.π.

                                    (ζ)        Δεν τερματίζεται η απονομή βαθμών στους αποστρατευμένους.

                                    (η)Δεν τερματίζεται η ανήθικη, επιλήψιμη και καταλυτική για την αξιοπιστία της ιεραρχίας, επαναφορά αποστράτων στην ενέργεια κατά την ειρήνη.

                                    (θ)Προβλέπονται καταληκτικοί βαθμοί Υποστρατήγου και αντιστοίχων για Αξιωματικούς Σωμάτων, που το σύνολο του προσωπικού του Σώματος που προίστανται δεν υπερβαίνει τους 200.

                                    (ι)         Το σύστημα μεταθέσεων, καθίσταται πολύπλοκο, χρονοβόρο, γραφειοκρατικό και αναποτελεσματικό (με την συγκρότηση ειδικών συμβουλίων κρίσεων, των διαδικασιών ενημερώσεως των ενδιαφερομένων, των ενστάσεων που αναστέλλουν τις μεταθέσεις, την επανεξέταση αυτών κ.λ.π.), δημιουργώντας σοβαρά λειτουργικά προβλήματα, διασαλεύοντας την πειθαρχία και επιβάλλοντας την αναξιοπιστία σε βάρος της Ιεραρχίας (¶ρθρα 4 έως και 8).

                            (ια)Τα αυτά χαρακτηριστικά δημιουργούνται και στο σύστημα τακτικών και εκτάκτων κρίσεων ετησίως, που ακόμη προβλέπεται ακρόαση από τα Συμβούλια των κρινομένων, εφόσον οι πρώτοι (κρινόμενοι) το επιθυμούν. Το τι σημαίνει αυτό από πλευράς λειτουργικότητος το κατανοεί κάποιος, αρκεί να γνωρίζει ότι ο ετήσιος αριθμός κρινομένων στο ΓΕΣ φθάνει στους 2.500 ετησίως. Περαιτέρω με την υποχρέωση καταγραφής στα Πρακτικά των αποφάσεων των ονομάτων της μειοψηφίας των Συμβουλίων Κρίσεων, ανοίγει και η βιομηχανία υποβολής μηνύσεων κατά των μελών εκείνων που έκριναν αρνητικά τον ενδιαφερόμενο (¶ρθρα 15 έως και 22).

                           (ιβ)    Και στις δύο περιπτώσεις των άρθρων Μεταθέσεων και Κρίσεων, ουδέν πρακτικό θετικά αποτέλεσμα προκύπτει, πλην των γραφειοκρατικών διαδικασιών και δυσλειτουργιών που δημιουργούνται με τις «Ενδικοφανείς» προσφυγές και την απάντηση που δίνει ο ΥΕΘΑ μετά από νεώτερη απόφαση των αρμοδίων συμβουλίων κρίσεων και μεταθέσεων.

                           (ιγ)Εισάγεται στο σχέδιο νόμου ειδικό κεφάλαιο σχετικά με τον πειθαρχικό έλεγχο, (ενώ δεν θα έπρεπε σε αυτό το νομοσχέδιο), καθορίζοντας διαδικασίες πειθαρχικού ελέγχου για τις καταστατικές πειθαρχικές ποινές, που δημιουργούν γραφειοκρατία, δυσλειτουργίες, προσεγγίζοντας κατά πολύ τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα.

                           (ιδ)Το θέμα του καθορισμού της αξιολογήσεως, παραπέμπεται σε Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.). Με δεδομένο ότι η αξιολόγηση είναι η πεμπτουσία της λειτουργίας του νόμου, ως τοιαύτη θα έπρεπε να ρυθμίζεται πλήρως στο σχετικό άρθρο, όπως συμβαίνει με τον Ν.2496/96. Η επίλυση του ζητουμένου μέσω Π.Δ. χωρίς μάλιστα καθορισμό αρχών, είναι δόλια και επιλήψιμη, διότι ουδείς δύναται να εμποδίσει τις κατά καιρούς πολιτικές ηγεσίες να ρυθμίζουν το θέμα με τρόπο που να εξυπηρετεί το πολιτικό συμφέρον τους (¶ρθρο 14).

                           (ιε)Στο θέμα της προαγωγής «κατ΄απόλυτο επιλογή» και «κατ΄επιλογή» δεν καθορίζονται τα υποχρεωτικά σχόλια που πρέπει να έχουν φοιτήσει οι αξιωματικοί (αφίεται και πάλι σε Π.Δ.) ενώ στις κρίσεις Αντισυνταγματαρχών για Συνταγματάρχες και αντιστοίχων δεν καθορίζεται η αποφοίτηση από την ΑΔΙΣΠΟ με βαθμό «Λίαν Καλώς» ως υποχρεωτική για κρίση «κατ΄απόλυτο προαγωγή». Πέρα από αυτό η φοίτηση στην ΣΕΘΑ φέρεται ως επικουρικό στοιχείο γενικά,  χωρίς να γίνεται αναφορά ονομαστικά σ΄αυτήν, ως να μην υπάρχει.

                          (ιστ)Προβλέπεται νέα κατηγορία προελεύσεως Αξιωματικών ως Έφεδροι εξ Εφέδρων του ΑΝ 853/37, η οποία είναι επιλήψιμη και μη απαραίτητη. Η πρόβλεψη είναι πελατειακή και καταστρατηγεί τις διαδικασίες επιλογής ή προελεύσεως Αξιωματικών.

                           (ιζ)Δεν είναι ενδεδειγμένη η συμπερίληψη στο προσχέδιο αυτό της μετονομασίας του Στρατολογικού Σώματος και η δημιουργία Σώματος Στρατολογικού – Στρατιωτικών Νομικών Συμβούλων. Στην ουσία οι Νομικοί Σύμβουλοι θα έπρεπε να ανήκουν στη Στρατιωτική Δικαιοσύνη, κυρίως λόγω της τριβής και πείρας που πρέπει να έχουν οι Σύμβουλοι αυτοί για θέματα Πειθαρχικού, Ποινικού και Αστικού Δικαίου (Συμβάσεις).

                           (ιη)    Δημιουργείται παράλληλη Επετηρίδα, η οποία πιθανόν να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα διοικήσεως λόγω της γενικότερης φιλοσοφίας των αξιωματικών αυτής της κατηγορίας (κατά βάση αποτυχόντων).

                           (ιθ)    Δεν καθορίζεται χρόνος θητείας των Α/ΓΕΕΘΑ και Α/ΓΕ Κλάδων, ώστε αυτοί να είναι αιχμάλωτοι στις πρωτοβουλίες (τις κομματικές) της εκάστοτε Πολιτικής ηγεσίας.

                        (2)Ιδιαίτερα επαναλαμβάνεται ότι τα θέματα μεταθέσεων και πειθαρχικού δικαίου δεν έπρεπε να έχουν καμία θέση στο νομοσχέδιο αυτό, (το οποίο θα έπρεπε να παραμείνει μόνο στη βασική θεματολογία του ως νομοσχέδιο για «την Ιεραρχία και Εξέλιξη των Αξιωματικών των Ε.Δ.» και μόνον) καθόσον αυτά αφορούν το σύνολο του προσωπικού ήτοι Αξιωματικούς, Οπλίτες, Μονίμους κληρωτούς και Εφέδρους.

            γ.         ΔΟΜΗ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ Ε.Δ.

                        (1)Με το νέο πολυνομοσχέδιο επιχειρείται εκτεταμένη τροποποίηση του Ν.2292/95 με σκοπό να επέλθει η κάθετη Διοίκηση υπό τον Α/ΓΕΕΘΑ.

                        (2)        Η προσπάθεια αυτή είναι ατελέσφορη και φαλκιδευμένη, καθόσον ναι μεν αναφέρεται ότι ο Α/ΓΕΕΘΑ έχει την πλήρη Διοίκηση των Ε.Δ. (ήτοι Διοικητική και Επιχειρησιακή Διοίκηση), η εκχώρηση όμως και στους Αρχηγούς των Κλάδων της Διοικητικής και Επιχειρησιακής Διοικήσεως του συνόλου των δυνάμεων του Κλάδου τους, καθιστά τον πρώτο «ανεύθυνο άρχοντα» που διατηρεί την πλήρη διοίκηση ΜΟΝΟ των Αρχηγών των Κλάδων.

                        (3)Το παραπάνω φαίνεται από το άρθρο 71 του υπόψη Σχεδίου Νόμου, παράγραφοι 14 και 15, που τροποποιούν τις παραγράφους 5 και 6 του άρθρου 11 του Ν.2262/95 αντίστοιχα, όπως παρακάτω :

                                    (α)Παράγραφος 5 : «Ο Α/ΓΕΕΘΑ στα πλαίσια των οδηγιών του Υπουργού Εθνικής ¶μυνας και αναφερόμενος σ΄αυτόν κατά την παρ. 2 του άρθρου 1 του νόμου αυτού, ασκεί την πλήρη διοίκηση όλων των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων».

                                    (β)        Παράγραφος 6 :

                                                1/         Οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας ασκούν την διοικητική διοίκηση του κλάδου τους στο πλαίσιο των «ΕΝΙΑΙΩΝ» οδηγιών και διαταγών του Α/ΓΕΕΘΑ και των όσων ορίζονται στην προηγουμένη παράγραφο.

                                                2/         Οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας εντάσσονται στην αλυσίδα της επιχειρησιακής διοίκησης και διοικούν (προφανώς και επιχειρησιακά) τους κλάδους τους σύμφωνα με τις οδηγίες και διαταγές του Α/ΓΕΕΘΑ και με όσα ορίζονται στην προηγουμένη παράγραφο, αναλαμβάνοντας τις αποστολές και τα έργα που τους ανατίθενται από αυτόν.

                        (4)Με δεδομένο ότι η άσκηση Διοικητικής και Επιχειρησιακής Διοικήσεως, οριοθετούν «πλήρη Διοίκηση», είναι ξεκάθαρο ότι οι Αρχηγοί των Γ.Ε. Κλάδων, ασκούν αυτήν (την πλήρη Διοίκηση), σε όλες τις δυνάμεις του κλάδου τους, με τον Α/ΓΕΕΘΑ να κατευθύνει με «Ενιαίες» οδηγίες και διαταγές ως ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ Υπουργού Εθνικής Αμύνης και Αρχηγών Γενικών Επιτελείων Κλάδων.

(5)          Με την προτεινομένη λύση για τη Δομή Διοικήσεως και Ελέγχου των Ε.Δ. :

                                    (α)Μπαίνει ταφόπλακα στην διακλαδικότητα και ενισχύεται η κλαδικότητα καθόσον υπερίσχυσε η συντεχνιακή νοοτροπία των Κλάδων.

                                    (β)Τα επίπεδα Διοικήσεως και Πολέμου διαχωρίζονται κάθετα.

                                    (γ)        Υφίσταται παγκόσμια πρωτοτυπία καθόσον οι Αρχηγοί Γενικών Επιτελείων Κλάδων, μετέχουν στο Στρατηγικό επίπεδο (ΣΑΓΕ), στο Επιχειρησιακό (δεδομένου ότι καθίστανται επιχειρησιακοί Διοικητές) και υπεύθυνοι για προετοιμασία και διάθεση δυνάμεων ως FORCE PROVIDER.

                                    (δ)Σε ένα πεπερασμένο χώρο, όπως ο Ελληνικός και με καθορισμένο επίπεδο Ενόπλων Δυνάμεων δημιουργούνται πάμπολλα ενδιάμεσα επίπεδα επιχειρήσεων, μεταξύ Α/ΓΕΕΘΑ και Μειζόνων Επιχειρησιακών Σχηματισμών, γεγονός αντιοικονομικό και αντιπαραγωγικό.

                                                Παρατήρηση : Τα παραπάνω φαίνονται στο άρθρο 71 του Σχεδίου Νόμου παράγραφος 29, που τροποποιεί το άρθρο 14 παράγραφοι 1 και 4 του Ν.2292/95 σύμφωνα με τα οποία :

                                                1/         Παράγραφος 1, άρθρου 14 Ν.2292/95 : «Σε κάθε Κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων, προίσταται ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, ο οποίος ασκεί την διοικητική διοίκηση του κλάδου του σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο εδάφιο α΄της παρ. 6 του άρθρου 11 και εντάσσεται στην αλυσίδα της επιχειρησιακής διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο εδάφιο β της παρ. 6 του άρθρου 11».

                                                2/         Παράγραφος 4, άρθρου 14 του Ν.2292/95 : «Έκαστος των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων Κλάδων» :

                                                            α/         Είναι υπεύθυνος για την άρτια οργάνωση, επάνδρωση, εξοπλισμό, εκπαίδευση και προπαρασκευή για πόλεμο, ετοιμότητα και χρησιμοποίηση του κλάδου του (Σχόλιο Force Provider), σύμφωνα προς τις οδηγίες και διαταγές του ΥΠ.ΕΘ.Α και Α/ΓΕΕΘΑ κατά τις παρ. 5, 6^α του άρθρου 11, ενώ εντάσσεται στην αλυσίδα της επιχειρησιακής διοίκησης κατά την παρ. 6β του ιδίου άρθρου.

                                                            β/         Είναι Πρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου του Κλάδου τους.

                                                            γ/         Μετέχει ως μέλος των συνεδριάσεων του Συμβουλίου ¶μυνας.

                                                            δ/         Είναι μέλος με ψήφο στο ΣΑΓΕ.       

                                                            ε/         Εισηγείται προς τον Υπουργό ΕΘ.Α μετά από σύμφωνη γνώμη του Α/ΓΕΕΘΑ την προώθηση των σχεδίων νόμων και κανονιστικών διαταγμάτων που αφορά αποκλειστικά στον κλάδο του.

                                                   στ/    Εισηγείται προς τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης την συγκρότηση, ανασυγκρότηση ή διάλυση μονάδων του κλάδου του μετά από σύμφωνη γνώμη του Α/ΓΕΕΘΑ και γνώμη του ΣΑΓΕ.

                                                            ζ/         Είναι αρμόδιος για την επιχειρησιακή αξιολόγηση υλικού και εξοπλιστικών προγραμμάτων του κλάδου του.

                                                            η/         Έχει κάθε άλλη αρμοδιότητα που προσδιορίζεται από την κείμενη νομοθεσία.

                        (6)        Το ορθό και προτιμότερο, από την καθοριζομένη λύση, ήταν να διατηρηθούν οι προβλέψεις για την δομή διοικήσεως των Ε.Δ. Ν.2292/95, ως έχουν σήμερα και εφόσον η πολιτική επιλογή ήταν να προωθηθεί η κάθετη δομή διοικήσεως, τότε θα έπρεπε : «Ο Α/ΓΕΕΘΑ να έχει την πλήρη διοίκηση των Ε.Δ., εκχωρώντας στους Αρχηγούς των Γ.Ε. κλάδων μέρους της Διοικητικής Διοικήσεως του κλάδου τους, καθώς και τον επιχειρησιακό έλεγχο των Σχηματισμών Υποστηρίξεως ΔΜ και Εκπαιδεύσεως αυτών, διατηρώντας ο ίδιος (ο Α/ΓΕΕΘΑ) την απ΄ευθείας επιχειρησιακή διοίκηση των Μειζόνων Επιχειρησιακών Σχηματισμών» (θέση ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ).

                        (7)        Αυτό δεν προτείνεται από το Σχέδιο Νόμου, αλλά και η πρόταση που γίνεται είναι λανθασμένη διότι τόσο ο Α/ΓΕΕΘΑ όσο και οι Αρχηγοί ΓΕ κλάδων έχουν την πλήρη Διοίκηση των Ε.Δ/Κλάδων αντίστοιχα, δηλαδή η Ευαγγελική ρύση «αδύνατον δυσίν κυρίοις δουλεύειν» δεν λήφθηκε υπόψη. Το ορθό θα ήταν κάτω από την προτεινομένη λύση από το Σχέδιο Νόμου :

                                    (α)Ο Α/ΓΕΕΘΑ να έχει την πλήρη Διοίκηση (Διοικητική και Επιχειρησιακή Διοίκηση) του συνόλου των Ε.Δ.

                                    (β)        Στα πλαίσια της πλήρους Διοικήσεως ο Α/ΓΕΕΘΑ εκχωρεί στους Αρχηγούς των ΓΕ Κλάδων μέρους της Διοικητικής Διοικήσεως των Κλάδων τους και τον Επιχειρησιακό Έλεγχο αυτών.

                        (8)        Με βάση την παραπάνω προσέγγιση επιτυγχάνεται :

                                    (α)Μη κάθετος διαχωρισμός μεταξύ Στρατηγικού – Επιχειρησιακού επιπέδου διοικήσεως / πολέμου, με το ΓΕΕΘΑ και το Επιτελείο του, να καλύπτουν το πρώτο (Στρατηγικό) και μέρος του δευτέρου (Επιχειρησιακό), μέσω του ΕΘΚΕΠΙΧ που παρακολουθεί και διευθύνει τις επιχειρήσεις.

                                    (β)        Τα ΓΕ Κλάδων μετατρέπονται σε Αρχηγεία Χερσαίων – Ναυτικών – Αεροπορικών δυνάμεων, καλύπτοντας πλήρως το επιχειρησιακό επίπεδο, ενώ δημιουργούνται δυνατότητες εξασφαλίσεως σημαντικών οικονομικών κλίμακος σε Μείζονες Σχηματισμούς, όπως καταργήσεις.

                        (9)        Βέβαια και στην παραπάνω βελτιωμένη περίπτωση η συνύπαρξη των αρμοδιοτήτων Επιχειρησιακού Διοικητού και Force Provider, παράλληλα με συμμετοχή στο Στρατηγικό επίπεδο (ΣΑΓΕ) των Αρχηγών ΓΕ Κλάδων παραμένει πλην όμως η λύση αυτή είναι ξεκάθαρη και ασυγκρίτως καλύτερη από αυτήν που περιγράφεται στο Σχέδιο Νόμου, διότι υποστηρίζει την διακλαδικότητα.

               (10)Περαιτέρω με βάση την φιλοσοφία και βερμπαλιστική νοοτροπία του συντάκτου, στο Ν. 2292/95 επέρχονται σημαντικές αλλαγές όπως :

                                    (α)Επαύξηση του πολιτικού ελέγχου στις Ένοπλες Δυνάμεις (προσωπική φιλοσοφία Υπουργού).

                                    (β)        Μεταφορά αρμοδιοτήτων του ΣΑΓΕ που από θεσμικό όργανο αποφάσεων, μετατρέπεται σε γνωμοδοτικό.

                                    (γ)        Μεταφορά αρμοδιοτήτων επιχειρησιακών στον ΥΠ.ΕΘ.Α (Θέματα ΥΠΑ).

                                    (δ)        Με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις του άρθρου 11 παρ. 8, επέρχονται σημαντικές απαλείψεις των αρμοδιοτήτων του Α/ΓΕΕΘΑ (π.χ. κατάργηση της αρμοδιότητος του Α/ΓΕΕΘΑ να προτείνει συνολική εκτίμηση της απειλής, απάλειψη του λόγου οργανώσεως του ΕΘΚΕΠΙΚ από τον Α/ΓΕΕΘΑ, απάλειψη της αρμοδιότητος εισηγήσεως επί των εξοπλιστικών προγραμμάτων των Ειδικών Δυνάμεων και άλλα).

               (11)Η νέα Δομή Διοικήσεως των Ε.Δ. είναι ταυτόσημη με την αντίστοιχη του σχετικού νόμου του 1968 (Νόμος Αγγελή) ο οποίος στην πράξη και από τον τρόπου που ενήργησαν οι κλάδοι των ΕΔ κατά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, αποδείχθηκε καταστρεπτικός. Ευχόμεθα ο νέος νόμος να αποδειχθεί στην πράξη και στη διάρκεια της ειρηνικής περιόδου μη λειτουργικός και να τροποποιηθεί προς την ορθή κατεύθυνση προς όφελος των ΕΔ και της αποτροπής που αυτές πρέπει να αποπνέουν.

            δ.         Από τα προαναφερόμενα διαφαίνεται ότι το υπόψη Σχέδιο Νόμου θα επιφέρει μεγάλες ζημίες στις Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ απηχεί προσωπική φιλοσοφία και ιδεοληψία του συντάκτου του, ο οποίος το εισηγείται στην Βουλή και μάλιστα σε θερινό τμήμα αυτής, χωρίς να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος μελέτης – προτάσεων και εκ του ασφαλούς, διότι αφενός οι Αξιωματικοί των Ε.Δ. δεν το γνωρίζουν και αν το γνώριζαν δεν θα μπορούσαν να αντιδράσουν. Αυτή την ευθύνη την έχει η Στρατιωτική ηγεσία και μόνο, και ορθώς. (Μέχρι στιγμής μόνο τρεις Υποναύαρχοι του Π.Ν. έδειξαν ότι σέβονται παραδόσεις και θεσμούς). Περαιτέρω και επειδή κατά την τελευταία συνέντευξη τύπου ακούσθηκαν υπερβολές, όπως «για πρώτη φορά», «πληρότητα νομική» και άλλα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Ελληνική Νομοθεσία είχε καλύψει τα θέματα αυτά πλήρως όπως το θέμα των μεταθέσεων και πειθαρχικού ελέγχου (με Π.Δ.), ο Εθνικός Αμυντικός Σχεδιασμός και άλλα. Επομένως οι μεγαλοστομίες αυτές κρίνονται ως ενέργειες αυτοπροβολής.