Blog

ΚΥΠΡΙΑΚΟ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
Του Αντιστρατήγου ε.α. Γεωργίου Κοράκη

 

Τα όσα έγιναν τις τελευταίες ημέρες στην Λουκέρνη της Ελβετίας δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν αδιάφορο. Έχουμε φθάσει στην τελική ευθεία, ήλθε η ώρα που ο καθένας Ε/Κ θα αποφασίσει για την τύχη του. Στις 24 Απριλίου καλείται να βρεί την δύναμη να πει το ναι εάν πρέπει και την τόλμη να πει το όχι εάν έτσι πρέπει να γίνει
Ανήκουμε στη γενιά της τραγωδίας και της θυσίας. Για τριάντα χρόνια αγωνίζεται ο Κυπριακός Ελληνισμός για ένα δίκαιο και έντιμο συμβιβασμό. Σε όλα αυτά τα χρόνια είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στο διεθνή παράγοντα για να βρεί το δίκαιό του. Στη Λουκέρνη ο διεθνής παράγοντας του παρουσίασε την πέμπτη και τελευταία έκδοση του σχεδίου Ανάν και τώρα τον καλεί να πει το μεγάλο ναι η όχι.
Είναι μεγίστη αρετή να τολμά ο ενεργός πολίτης να πει τα χρήσιμα και ωφέλημα για το γενικό συμφέρον και όχι τα ευχάριστα για το λαό. Με αυτή την αφετηρία θα πω απερίφραστα ότι το σχέδιο Ανάν εκφράζει την δύναμη ισχύος Ελλάδος και Τουρκίας. Η λύση δεν είναι λειτουργική διότι εμπεριέχει το στοιχείο της αφόρητης αδικίας με τις ευλογίες μάλιστα ενός ΟΗΕ που αποδεικνύεται ότι είναι υπηρέτης των αμερικανοαγγλικών και τουρκικών συμφερόντων. Το νέο κράτος δεν θα μπορεί να αποφασίζει διότι στο προεδρικό συμβούλιο(4 Ε/Κ και 2 Τ/Κ) θα χρειάζεται για οποιαδήποτε απόφαση και μία θετική ψήφος Τ/Κ. Θα είναι ένα κράτος συνεχών διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων.
Η φιλοσοφία, η δομή και η τεχνοτροπία του σχεδίου αποτυπώνει την διάθεση να ικανοποιηθεί η Τουρκία σε όλες τις αξιώσεις της, να νομιμοποιηθεί η παρανομία της εισβολής και κατοχής, να απαλλαγεί από το έγκλημα του εποικισμού και της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διέπραξε με διπλό στόχο. Δια της υπογραφής μας να συναινέσουμε στη διάλυση της Κυπριακής δημοκρατίας και να διευκολύνουμε την ευρωπαϊκή προοπτική του Αττίλα.. Οι τροποποιήσεις που επέφερε ο ΓΓ του ΟΗΕ με τις μόνιμες παρεκκλίσεις από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, που για εμάς είναι άδικες, διχαστικές και αχρείαστες (περιορισμός του δικαιώματος επιστροφής και εγκατάστασης), η μόνιμη παραμονή τουρκικών στρατευμάτων στη Κύπρο, η αναγνώριση δικαιώματος επέμβασης σε ολόκληρη την Κύπρο, ο περιορισμός των πολιτικών δικαιωμάτων των Ε/Κ που θα επιστρέψουν στα σπίτια τους υπό Τ/Κ διοίκηση συνιστούν απαράδεκτες εκτροπές από το στρατηγικό στόχο της συνένωσης όχι μόνο της πατρίδος αλλά και ολοκλήρου του λαού. Όλα αυτά θα συντηρούν το διαχωρισμό του λαού σε Ε/Κ και Τ/Κ και θα καλλιεργούν ένα αίσθημα διαφοράς, διαχωρισμού και διάσπασης.
Οι Τουρκοκύπριοι για τριάντα τόσα χρόνια ζητούσαν κυριαρχία έναντι εδάφους. Με το προτεινόμενο σχέδιο παίρνουν αμέσως ό,τι ζητούσαν και ό,τι άλλο προβλέπει αυτό (και είναι πάρα πολλά). Η ελληνοκυπριακή πλευρά τί παίρνει; Ελάχιστα, αν όχι τίποτε.
Η συζήτηση περί το σχέδιο Ανάν από τότε που κατατέθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων επέφερε μια άλλη σοβαρή παρενέργεια και αυτή είναι το γεγονός ότι μερικοί άνθρωποι -ευτυχώς λίγοι- επιχειρηματολογούν με αρκετή μάλιστα ευκολία για τα ανθρώπινα δικαιώματα ισχυριζόμενοι, ότι «…για τριάντα τόσα χρόνια στερούμεθα βασικά μας δικαιώματα, έχουμε χάσει τη μισή Κύπρο και ό,τι ‘‘κερδίσουμε’’ κέρδος θα είναι» κ.λ.π. Αληθινά θλίβομαι, διότι δεν αντιλαμβάνονται αυτοί οι λίγοι, ότι είναι άλλο πράγμα να μας στερεί ο κατακτητής τα βασικά μας ανθρώπινα δικαιώματα αλλά να έχουμε το νομικό και ηθικό οπλοστάσιο διεκδίκησής τους και άλλο με την υπογραφή μας να αποδεχόμαστε τη στέρηση των δικαιωμάτων. Το επιχείρημα «…ή αποδεχόμαστε αυτά που μας προτείνουν με το σχέδιο Ανάν ή η παρούσα κατάσταση θα συνεχισθεί», δεν ευσταθεί, διότι απλούστατα το δικαίωμα της διεκδίκησης παραμένει αλώβητο. Προβάλλεται επίσης και το επιχείρημα από κάποιους, ότι έχουμε χάσει τη μισή Κύπρο και ό,τι «κερδίζουμε» με το σχέδιο κέρδος είναι. Ο συλλογισμός αυτός ξεκινά από τη λανθασμένη βάση, ότι η κατεχόμενη Κύπρος είναι ήδη χαμένη, ενώ από τη στιγμή, που ούτε μια σπιθαμή της κατεχόμενης γης δεν παραχωρηθεί δια της υπογραφής μας έχουμε στο ακέραιο μάλιστα το δικαίωμα της πολιτικής, νομικής και ηθικής διεκδίκησης. Στον ισχυρισμό ότι για τριάντα χρόνια δεν κερδίσαμε τίποτα απαντούμε: ναι δεν κερδίσαμε αλλά γιατί για μερικές ημέρες (μέχρι την 1 Μαϊου) να απεμπολήσουμε τα δικαιώματά μας όταν οι Κύπριοι ως πολίτες τις Ευρωπαϊκής ένωσης θα μπορούν να ασκήσουν προσφυγές στα Ευρωπαϊκά και διεθνή δικαστήρια. Τα δικαιώματα διεκδικούνται δεν παραχωρούνται ποτέ. Άλλωστε στην ιστορία δεν υπάρχουν τετελεσμένα αλλά υπάρχουν δοσμένα συνδεδεμένα με συμφέροντα και τη χρονική συγκυρία τα οποία μπορεί να αλλάξουν διαχρονικά ανάλογα με τα γεωπολιτικά συμφέροντα, τις συμμαχίες , τις ισορροπίες, τα ισοζύγια δυνάμεων και λοιπά.
Στις 24 Απριλίου ο κάθε Ελληνοκύπριος οφείλει να αποφασίσει. Με τη ψήφο του θα καθορίσει τη τύχη του. Πριν αποφασίσει οφείλει να σκεφθεί αυτούς που προηγήθηκαν ( την ιστορία τους και τους αγώνες των) και αυτούς που θα ακολουθήσουν. Σε αυτό το πλαίσιο με λογική , φρόνηση αλλά και ευθύνη να αποφύγει την περιπέτεια την οδύνη και την ντροπή. Μόλις σβήσουν τα πυροτεχνήματα από τις εορταστικές εκδηλώσεις της υπογραφής του σχεδίου Ανάν η Κύπρος θα εισέλθει στο τούνελ της περιπέτειας, που θα μας οδηγήσει εκεί που μας πήγε και η Ζυρίχη. Και εδώ οφείλουμε να μη ξεχνάμε το δίς εξαμαρτείν ούκ ανδρός σοφού.
Οι Ε/Κ οφείλουν να ενεργήσουν έτσι ώστε να ολοκληρωθεί η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ την 1η Μαιού 2004. Άλλωστε με αυτήν διαπραγματεύθηκε η ΕΕ, αυτή έγινε δεκτή στην Κοπεγχάγη το Δεκ. του 2002 και αυτή προσχώρησε στην ΕΕ τον Απρίλιο του 2003.Μέσα από τις διαδικασίες της ΕΕ η Κύπρος θα βρεί το δρόμο της. Το πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου θα επιλυθεί με σχέδιο που θα προβλέπει όλες τις ασφαλιστικές δικλείδες, ώστε να εξασφαλίσει το ναι και να αποτρέπει το όχι ολόκληρου του Κυπριακού λαού. Η συμφιλίωση τέλος που έχει γίνει σημαία στο σχέδιο Ανάν δεν μπορεί να στηθεί επάνω στο ψέμα αλλά μόνο στην ιστορική αλήθεια. Εάν δε θέλουμε να επαναληφθούν δυσάρεστα πράγματα να αποτυπωθεί η αλήθεια ώστε να μη αισθάνεται κανείς ότι υποτιμάται η νοημοσύνη του και τότε -και μόνο τότε θα οικοδομηθεί ο αλληλοσεβασμός και η πίστη, ότι δεν πρέπει να ξανασυμβούν τέτοια πράγματα.
Η πολιτειακή ηγεσία της Κύπρου έχει μπροστά της δυο ιστορικές επιλογές: Η θα προτάξει ένα ιστορικό και σωτήριο όχι στην προσπάθεια της Τουρκίας να γίνει αφέντης στο Βορρά και συνέταιρος στο Νότο η θα καταγραφεί στην ιστορία ως ο ηγέτης που με την υπογραφή του θα διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι το μόνο όπλο άμυνας μας. Θα αναμένουμε.
4 Απριλίου 2004