Blog

Κύπρος:Να Αποτρέψουμε Νέες Συμφορές

 

 

Του Φοίβου Κλόκκαρη*

Η Τουρκική εθνοσυνέλευση το 1920 ψήφισε τον«Εθνικό Όρκο»,στα πλαίσια σχεδίου αναβίωσης του νεοθωμανικού οράματος της Τουρκίας με την επανάκτηση εδαφών που κατείχε η Οθωμανική αυτοκρατορία( σαντζάκιΑλεξανδρέττας,  Κύπρος, περιοχές του Ιράκ, Συρίας, Ελλάδας κ.α.)Το 1939η Τουρκία με πρόσχημα την προστασία τουρκικής μειονότητας προσάρτησε την Αλεξανδρέττα. Το 1974 με το ίδιο πρόσχημα και αφορμή το εγκληματικό πραξικόπημα, κατέλαβε το βόρειο τμήμα της Κύπρου (37% του εδάφους , 57% της ακτογραμμής)αφού προηγήθηκε μακροχρόνιος στρατηγικός σχεδιασμός(εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ, σχέδιο επανάκτησης Κύπρου) στρατιωτική προπαρασκευή και υποκίνηση τουρκανταρσίας. ΣτοΙράκ και Συρία με πρόσχημα Κουρδικό κίνδυνο, εισέβαλε κα κατέλαβε εδάφη τους.Στην Ελλαδα με επιθετικές δράσεις επιδιώκει να ανατρέψει το statusquoστο Αιγαίο και τη δυτ. Θράκη.

Στην Κύπρο η υλοποίησης της τουρκικής επεκτατικής  στρατηγικής , ακολούθησε μεθοδευμένα βήματα τουρκοποίησης και ισλαμοποίησης του καταληφθέντος εδάφους με δοκιμασμένες βάρβαρες μεθόδους  εκρίζωσης του Ελληνικού στοιχείου,  συστηματικό εποικισμό από Τούρκους  και  εγκατάσταση υποτελούς διοίκησης(«ΤΔΒΚ»), που λειτουργεί ως οιονεί τουρκική επαρχία και ως ένα τεράστιο στρατιωτικό προγεφύρωμα ισχυρώντουρκικών δυνάμεων κατοχής (ΤΔΚ) που ρίζωσαν επί μισό αιώνα στο νησί (40.000 άνδρες, 300 άρματα, 260 πυροβόλα, 650 τεθωρακισμένα)παρά τα ψηφίσματα του ΣΑ/ΟΗΕ για απομάκρυνση τους (353/1974 κ.α.). Οι ΤΔΚ είναι μια διαρκής απειλή κατά των ελεύθερων εδαφών, τηρούν την Κύπρο υπό Τουρκική ομηρία και εξυπηρετούν την Τουρκική στρατηγική του εξαναγκασμού (compellence), που συνίσταται στην απειλή χρήσης ισχύος για να αναγκάσει τους Έλληνες της Κύπρου να αποδεχθούν λύση Τούρκικών όρων στο Κυπριακό(συνομοσπονδία δύο κρατών ή συγκεκαλυμένη συνομοσπονδία δύο κρατών όπως η ΔΔΟ) με την οποία η Κύπρος θα αφοπλισθεί και θα τεθεί ΟΛΗ υπό τον έλεγχο της Τουρκίας (στρατηγικός  στόχος Τουρκίας). Δεν πρέπει να αποκλείεται και η χρήση στρατιωτικής ισχύος από την Τουρκία με επιθετική ενέργεια (κατόπιν προβοκάτσιας) ελέγχου ζωτικών χώρων της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ), μεγάλης στρατηγικής αξίας πλησίον της γραμμής αντιπαράταξης (ΓΑ), με πολιτικό στόχο να  την αναγκάσει  να αποδεχθεί λύση τουρκικών όρων.

Η υλοποίηση της επεκτατικής στρατηγικής της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου, υποβοηθήθηκε από την Βρετανική πολιτική <<διαίρει και βασίλευε>> ,καθώς και από στρατηγικά λάθη του Ελληνισμού: τριμερής διάσκεψη  Λονδίνου(1955) και  συμφωνίες Ζυρίχης / Λονδίνου(1960), που έφεραν την Τουρκία στην Κύπρο (εγγυητικά δικαιώματα/στρατεύματα),_ απομάκρυνση της Ελληνικής μεραρχίας (1967), που αποδυνάμωσε την άμυνα της πραξικόπημα (1974), που έδωσε την αφορμή της τουρκικής εισβολής, η οποία πέτυχε  επειδή δεν εφαρμόσθηκε  το σχέδιο άμυνας, ούτε εστάλησαν οι προβλεπόμενες Ελλαδικές αεροναυτικές ενισχύσεις.

Μετά την εισβολή, ο Ελληνισμός παραμέλησε την αμυντική ικανότητα του, δεν υιοθέτησε πανεθνική στρατηγική απελευθέρωσης της Κύπρου και η ανατροπή του ισοζυγίου δυνάμεων προς όφελος της Τουρκίας, οδήγησε στην στρατηγική του κατευνασμού , που όχι μόνο δεν ανέκοψε την Τουρκική επιθετικότητα αλλά την αύξησε. Έκφραση αυτής της στρατηγικής υπήρξαν οι χρονοβόρες ούτω καλούμενες διακοινοτικές συνομιλίες με την υποτελή διοίκηση της Τουρκίας («ΤΔΒΚ») για λύση διζωνικής/δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ), που επέβαλαν η Τουρκία και Βρετανία, και μετέτρεψαν το διεθνές έγκλημα που διέπραξε η Τουρκία σε βάρος της Κύπρου σε δικοινοτική διαφορά. Επέτρεψε στην Τουρκία να παγιώσει τα τετελεσμένα της εισβολής–κατοχής και να συνεχίσει τις εποικιστικές και επεκτατικές δράσεις της με νέα τετελεσμένα στη Κύπρο (ΑΟΖ, ουδετέρα ζώνη, Αμμόχωστος, προώθηση μουσουλμάνων μεταναστών στις ελεύθερες περιοχές, εγκατάσταση  βάσης drones κ.α.) και αύξηση της επιθετικότητας  της   στο Αιγαίο/Θράκη.

Η επεκτατική στρατηγική της Τουρκίας σε βάρος του Ελληνισμού συνεχίζεται αδιάπτωτα. Ιδιαίτερα η Κύπρος διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο επιβίωσης. Η πτώση της  θα έχει ώς συνέπεια να ακολουθήσει και εκείνη  τού Καστελλορίζου, Ανατ. Αιγαίου και  Δυτ. Θράκης (εθνικός όρκος Τουρκίας). Ο αμυντικός  χώρος Ελλάδας – Κύπρου είναι ενιαίος  και η τουρκική απειλή, η μέγιστη κατά του Ελληνισμού. Για την αντιμετώπιση της, επιβάλλεται  σύνταξη και υλοποίηση  πανεθνικής στρατηγικής εθνικής επιβίωσης, στη βάση  της ενίσχυσης της δυνατότητας αντίστασης του Ελληνισμού. Αυτό  επιβάλλει την ύπαρξη πολιτικής βούλησης να ενισχυθεί άμεσα η στρατιωτική ισχύς (την μόνη που υπολογίζει ηΤουρκία) με κύριες ενέργειες  :

• Την συγκρότηση συμβουλίου εθνικής ασφάλειας (NSC) και τη σύνταξη στρατηγικής εθνικής ασφάλειας (NSS) σε Ελλάδα / Κύπρο με στόχο την ανακοπή της τουρκικής επιθετικότητας(εγκατάλειψη πολιτικής κατευνασμού)
• Την αναβίωση στη πράξη, του δόγματος ΕΑΧ Ελλάδας–Κύπρου (αδρανοποιήθηκε ελλείψει πολιτικής βούλησης KΔ/Ελλάδας)
• Την ενίσχυση  της στρατιωτικής αποτρεπτικής ικανότητας των ενόπλων δυνάμεων και την επιδίωξη σύναψης αμυντικών συμμαχιών με γειτονικές χώρες και ισχυρές φίλες χώρες (π.χ. Γαλλία) στη βάση κοινών συμφερόντων αλλά και κοινής συνεισφοράς στην ασφάλεια (απαιτείται  ύπαρξη αξιόμαχων αεροναυτικών  δυνάμεων τις οποίες στερείται η ΚΔ).
• Την απόρριψη λύσης Τουρκικών όρων  που καταλύουν την ΚΔ (ΔΔΟ, συνομοσπονδία δύο κρατών κ.α.)
• Την ριζική αναθεώρηση της αμυντικής πολιτικής της ημικατεχομένης Κύπρου, η οποία παρουσιάζει τη μεγαλύτερη τρωτότητα στο αμυντικό μέτωπο του Ελληνισμού. Η ΚΔ πρέπει :      

—Να διαθέτει ΟΛΕΣ τις εισπράξεις του Ταμείου αμυντικής θωράκισης (ΤΑΘ) για την άμυνα (δεν το πράττει ελλείψει πολιτικής βούλησης, λόγω υποτίμησης της αξίας της στρατιωτικής ισχύος και της τουρκικής απειλής) –Να εκσυγχρονίσει το πεπαλαιωμένο αμυντικό δυναμικό της( αγνοήθηκε το δίδαγμα τών πεπαλαιωμένων μέσων 1974).

–Να αποκτήσει νέα μέσα και οπλικά συστήματα προς κάλυψη επιχειρησιακών κενών και αντιμετώπιση νέων απειλών όπως τα UAV/ UCAV.

-Nα διορθώσει λανθασμένες επιλογές στα θέματα στρατ. θητείας/αναδιοργάνωσης ΕΦ, προς ενίσχυση της ικανότητας της για προωθημένη άμυνα, έλεγχο της ΓΑ και ταχεία αντίδραση

-Να αποκτήσει  αναγκαία μέσα πολεμικού ναυτικού και αεροπορίας, που αδικαιολόγητα στερείται (υπήρχαν  πόροι από τοΤΑΘ) προς έλεγχο του θαλάσσιου/εναέριου χώρου της.

Ας ακολουθήσουμε το Δ92.4 του Θουκυδίδη:<<απαιτείται δυνατότητα αντίστασης για να διασφαλίσουμε την ελευθερία μας>>. Αυτή τη δυνατότητα να ενισχύσουμε τάχιστα για να αποτρέψουμε νέες συμφορές που απεργάζονται οι άσπονδοι εχθροί μαςΤουρκία/Βρετανία.

                             Σεπτέμβριος2021 

* αντιστράτηγος ε.α.