Blog

Γιατί η περίοδος 2019-2022 είναι η χειρότερη στα ελληνοτουρκικά; Η απάντηση με αριθμούς

Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια. Όποιος διαβάσει τα στατιστικά των τουρκικών προκλήσεων στον εναέριο χώρο του Αιγαίου διαπιστώνει χωρίς κόπο ότι η περίοδος 2019-2022 είναι μακράν η χειρότερη στα ελληνοτουρκικά! Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και αποδεικνύουν ότι κάτι δεν κάνουμε σωστά στην αντιμετώπιση της Τουρκίας. Το μήνυμα αποτροπής που η κυβέρνηση λέει ότι στέλνει στην Άγκυρα, μάλλον δεν φθάνει όπως πρέπει.

Τα στοιχεία που παρουσιάζουμε είναι επίσημα και προέρχονται από το ΓΕΕΘΑ:

Το 2022 που ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί, έχουμε 10.102 παραβιάσεις του εναέριου χώρου, με τελευταία ημέρα μέτρησης την 29η Νοεμβρίου. Από αυτές οι 6.5000 έχουν γίνει από μη επανδρωμένα αεροσκάφη των Τούρκων!

Έχουν καταγραφεί 216 υπερπτήσεις από τις οποίες οι 81 έγιναν από UAV.

Αναχαιτίσεις που εξελίχθηκαν σε εμπλοκή, 265.

Τα στατιστικά γίνονται ακόμη πιο ανησυχητικά όταν γίνει σύγκριση με το παρελθόν. Από αυτή τη σύγκριση προκύπτει ότι τα τελευταία τρία χρόνια η Τουρκία έχει ξεφύγει από κάθε όριο, ίσως επειδή δεν της έχουμε βάλει όρια.

Διαβάζοντας τα στατιστικά στοιχεία της περιόδου 2004-2022 είναι σαφές ότι τα ελληνοτουρκικά πάνε από το κακό στο χειρότερο από το 2019 και μετά:

Έτη 2004-2022 (έως 29/11/2022)

Παραβάσεις Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας: 21.471 (εκ των οποίων 6.910 τα έτη 2019-2022)

Παραβιάσεις Εθνικού Εναέριου Χώρου: 46.926 (εκ των οποίων 21.973 τα έτη 2019-2022)

Εμπλοκές: 3.318 (εκ των οποίων 1.218 τα έτη 2019-2022)

Υπερπτήσεις: 1.182 (εκ των οποίων 764 τα έτη 2019-2022)

Είναι προφανές ότι όλα αυτά δεν συμβαίνουν επειδή ο Ερντογάν έχει εκλογές σε λίγους μήνες, όπως αρκετοί επιμένουν για να εξηγήσουν την αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο που η τουρκική αεροπορία έχει υποτίθεται προβλήματα διαθεσιμότητας, λόγω των προβλημάτων που έχει στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ. Πολλοί επίσης υποστηρίζουν ότι μετά από την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016 και τις διώξεις του καθεστώτος υπάρχει πρόβλημα και με τον αριθμό αλλά και με την ποιότητα των Τούρκων χειριστών . Ούτε το ένα, ούτε το άλλο επιβεβαιώνονται από τα στατιστικά των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο. Σ΄ αυτό έχει παίξει σημαντικό ρόλο και η συστηματική πλέον χρήση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών που πετούν κάθε μέρα στο Αιγαίο.Αυτά όμως δεν αλλάζουν το αποτέλεσμα που είναι ότι η τουρκική αεροπορία κάνει τα τελευταία 3 χρόνια «πόλεμο» στο Αιγαίο.

Δεν είναι μόνο οι αριθμοί που θα έπρεπε να έχουν κινητοποιήσει την κυβέρνηση. Είναι και η ένταση περιστατικών που προκαλούν οι Τούρκοι και τα οποία το ΓΕΕΘΑ συστηματικά δεν ανακοινώνει ,ακολουθώντας προφανώς κυβερνητικές οδηγίες. Περιστατικά που προσομοιάζουν με όσα έκαναν τουρκικά F-16, στην Αλεξανδρούπολη. Αναφερόμαστε στην πτήση τουρκικών μαχητικών 2,5 νατικά μίλια από την Αλεξανδρούπολη. Έχουν επίσης καταγραφεί ακραίοι και επικίνδυνοι ελιγμοί που έθεσαν σε άμεσο κίνδυνο Έλληνες χειριστές. Για όλα αυτά δεν έχει ειπωθεί λέξη. Ελπίζουμε ότι έχουν παρουσιαστεί λεπτομερώς στο ΝΑΤΟ και στους «συμμάχους» μας για να καταλάβουν έναν από τους λόγους που εξηγούν γιατί δεν μπορούμε «να τα βρούμε» με την Τουρκία, όπως μας συμβουλεύουν.

Τι φταίει; Πάντως όχι οι Πολεμική Αεροπορία που κάνει τη δουλειά της ,σύμφωνα με τις διαταγές που της δίδονται. Δεν θα έπρεπε να αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα οι εξοπλιστικές παραγγελίες που εξήγγειλε με στόμφο η κυβέρνηση; Δεν θα ΄πρεπε να έχει μπει φρένο στην τουρκική επιθετικότητα από τις συμφωνίες που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με χώρες της περιοχής;

Σε ότι αφορά στους εξοπλισμούς: ότι κι αν αγοράσει μια χώρα δεν αρκεί, αν δεν συνοδεύεται από την πειστική μετάδοση του μηνύματος ότι τα όπλα αγοράζονται για να χρησιμοποιηθούν αν κάποιος ξεπεράσει τις κόκκινες γραμμές. Ποιες είναι οι δικές μας κόκκινες γραμμές; Πόσο πειστικά στέλνουμε το μήνυμα ότι τα όπλα δεν τα έχουμε μόνο για τις παρελάσεις;

Όσο για τις συμφωνίες; Ουδείς έχει αμφισβητήσει την χρησιμότητα τους. Είναι όμως αφελής όποιος πιστεύει ότι μπορούν να αναχαιτίσουν την τουρκική επιθετικότητα. Ύποπτος είναι όποιος προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη για κάτι τέτοιο, οδηγώντας την σε έναν επικίνδυνο για τα εθνικά συμφέροντα εφησυχασμό.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Δημοκρατία του Σαββάτου