Blog

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΜΑΙ……..

 

«Ελλάς το μεγαλείο σου !!»

 

Της Δέσποινας Κορωναίου

Μέλους της ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ

 

Νάμαστε και πάλι, μετά από τις θερινές διακοπές. Καλό χειμώνα να έχουμε όλοι, με καλές ειδήσεις και, επιτέλους, όχι μιζέρια, κακομοιριά και μόνο…..δηλώσεις, δηλαδή λόγια χωρίς έργα. Θα μου πείτε, άρχισες την γκρίνια πάλι, με το καλημέρα. Ε, τι να κάνουμε, ας μη γίνονται πράγματα που ενοχλούν για να μη γκρινιάζω και διαμαρτύρομαι. Και όχι μόνο εγώ, πιστεύω.

Τι ωραίες που είναι οι διακοπές ! Διακοπές γενικά, δηλαδή μακριά από κάθε τι που μας αγχώνει. Τυχεροί αυτοί που πήγαν στην εξοχή αλλά τυχεροί ακόμη και αυτοί που έμειναν στην Αθήνα, αφού κινούνταν άνετα, χωρίς το κυκλοφοριακό χάος, χωρίς τους συνωστισμούς, χωρίς την αγανάκτηση, χωρίς τις βρισιές των οδηγών του τύπου «άντε κυρά μου να πλύνεις κανένα πιάτο»  και την απάντηση της κυρίας «δεν υπάρχει περίπτωση γιατί έχω κάποιον σαν κι΄εσένα στο σπίτι γι΄αυτή τη δουλειά», ή το άλλο «με πόσα χιλιάρικα λάδωσες και πήρες το δίπλωμα ;» Οπότε πνίγομαι εγώ. Τι είναι αυτά που ακούω, αναρωτιέμαι. Είναι δυνατόν να γίνεται αυτό το πράγμα στην χώρα μου ; Στην χώρα που γεννήθηκε ο πολιτισμός ; Στην χώρα που……. Μα τι λέω ; Παρασύρθηκα από αυτά που θέλω να πιστεύω, από αυτά που υπήρχαν αλλά τώρα δεν υπάρχουν πλέον. Τώρα τα πράγματα άλλαξαν. Τότε όλοι δούλευαν, τώρα όλοι μας δουλεύουν. Μήπως θέλετε κανένα παραδειγματάκι ; Ξεκινάμε.

Πώς σας φάνηκε το κλάμα του Κουφοντίνα την ημέρα της απολογίας του ; Πολύ συγκινητικό, δεν νομίζετε ; Ήταν μία παράσταση εκπληκτική, που ούτε ο μακαρίτης ο Μινωτής δεν θα μπορούσε να εκτελέσει. Τι είπα ; Εκτελέσει ; Πολύ ωραίος συνειρμός. Ο Κουφοντίνας έκλαιγε, δήθεν, κατά την ώρα της απολογίας του. Σκέφθηκε άραγε το κλάμα των συγγενών των θυμάτων του όταν αντίκρυζαν τα άψυχα σώματα των αγαπημένων τους, τους οποίους αυτός εκτελούσε εν ψυχρώ ; Και το αποκορύφωμα. Χειροκρότημα από το πλήθος των θεατών που παρακολουθούσαν την ωραία αυτή παράσταση ! Χειροκρότημα σαν επιβράβευση των ωραίων και ιδανικών αυτού του πολύ κακού ηθοποιού αλλά πολύ καλού εκτελεστού/δολοφόνου ! Και τώρα περιμένουμε την τελευταία πράξη και το κλείσιμο της αυλαίας σ΄αυτό το θέατρο του παραλόγου. Και εάν τον καταδικάσουν και αυτόν και τους ομοίους του τι έγινε ; Αυτό που ξέρω είναι ότι εσείς, εγώ, οι συγγενείς των θυμάτων του θα τους πληρώνουμε μια ζωή. Θα τους ταΐζουμε, θα τους ποτίζουμε, θα τους παρέχουμε ότι θέλουν όσο θα είναι κλεισμένοι εκεί μέσα. Και όχι  μόνο αυτό. Θα τους φτιάξουμε, απ΄ότι τουλάχιστον γράφεται στον Τύπο, και Μουσείο «17 Νοέμβρη» για να εκθέσουμε τα λάβαρά τους και ότι τέλος πάντων βρέθηκε στα «εκπαιδευτικά τους Ιδρύματα» (γιάφκες) για να τα βλέπει ο κόσμος και να τα θαυμάζει. Βρε που πάμε……..που έλεγε κάποτε και ο μακαρίτης ο Αυλωνίτης.

Αλλά τι περιμένεις να εισπράξεις από μια χώρα στην οποία επικρατεί το…. «έσχες»…αλλά όχι το «πόθεν»…. Βλέπεις ξαφνικά μεγαλόσχημα άτομα, τα οποία, λόγω της ιδιότητός τους είναι καθημερινά εκτεθειμένα στη δημοσιότητα και φυσικά πρέπει να προσέχουν την κάθε τους κίνηση, και αυτοί, κάποια στιγμή, εμφανίζονται πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες να κατηγορούνται για πράξεις βαρειές όπως π.χ. η ανάμειξή τους στην υπόθεση του αμαρτωλού χρηματιστηρίου, με υπερβολικά κέρδη, τα οποία, λογικά, δεν δικαιολογούνται. Και το μεγάλο θράσος είναι να βγαίνει κάποιος από αυτούς στην τηλεόραση, για να μιλήσει, τάχα, «έξω από τα δόντια» και να πει «τα πράγματα με το όνομά τους». Να υπερασπίσει, λέει, το όνομά του και να ρίξει «φως» στην «άδικη» επίθεση που του γίνεται. Και ψάχνουμε για το φως και την αλήθεια την οποία αγωνίζεται να μας πείσει ότι λέει, αλλά…..άνθρακες οι θησαυροί. Και στο τέλος, με ύφος θριαμβευτικό να μας λέει ότι παραιτήθηκε από την κυβερνητική θέση που κατείχε, (έντιμη πράξη, δεν λέω, ανατριχιάζω από την συγκίνηση) για να μην κάνει κακό στο κόμμα του. Άκουσον, άκουσον. Δεν παραιτήθηκε από βουλευτής, που με τις πράξεις του κάνει κακό στον ελληνικό λαό αλλά το μόνο που σκέφθηκε ήταν να μη βλάψει το κόμμα του, δήθεν. Φυσικό όμως είναι, αφού εάν παραιτείτο από βουλευτής θα έχανε την ασυλία και όλα τα οφίτσια. Κορόϊδο είναι ;

Τι περιμένουμε όμως, όταν ακούμε να ανακοινώνεται ανασχηματισμός στην κυβέρνηση, περιμένουμε κάποιες σοβαρές αλλαγές για καλυτέρευση, υποτίθεται, των πραγμάτων και το μόνο που γίνεται είναι να αλλάζουν 2-3 πρόσωπα, άνευ σημασίας, και τη θέση τους να καταλαμβάνουν άτομα τα οποία μέχρι πρότινος ανήκαν σε αντίθετους κομματικούς χώρους, ήσαν πολέμιοι των κυβερνώντων, έβγαιναν σε κανάλια και σε εφημερίδες και έκαναν δηλώσεις «βαρυσήμαντες» εναντίον αυτών που κρατούν τα ηνία της χώρας στα χέρια τους και τώρα να ορκίζονται πίστη και αφοσίωση σ΄εκείνους που μέχρι πριν από λίγο καιρό πολεμούσαν. Πολύ φασαρία για το τίποτα δηλαδή. Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλοιώς.

Και εκτός αυτού, πρωτοκλασάτος και πολύ φιρμάτος υπουργός, κάλεσε ορισμένους βουλευτές σε «φιλικό» γεύμα, στο υπουργείο του μάλιστα. Όλοι αυτοί ήσαν επιλεγμένοι και όχι τυχαίοι, πολύ «fan» του υπουργού και του…ονόματός του. Όλα καλά μέχρι εδώ. Τα κανάλια γιατί τα κάλεσε ; Φιλικό γεύμα, υποτίθεται, ότι ήταν. Κάνει λοιπόν αρχηγική εμφάνιση ο υπουργός, και να οι αγκαλιές, και να οι χειραψίες και οι δηλώσεις των προσκεκλημένων που έπλεκαν το εγκώμιο του οικοδεσπότη τους, και να τα φιλιά μάτσα μούτσα μεταξύ τους, που θύμιζαν «δον Κορλεόνε» και οι δημοσιογράφοι να τρέχουν με τις κάμερες για να μας δώσουν αυτές τις αστείες εικόνες. Μήπως αυτά όλα κάτι μυρίζουν;

Και μιας και μιλάμε για πολιτικά πρόσωπα. Φαντάζομαι ότι περάσατε καλά το καλοκαίρι σας συντροφιά με το υπέροχο σήριαλ στην ΤV «Τα αγγουράκια, οι τομάτες και ο Υπουργός». Πολύ χαριτωμένη σειρά. Κάθε μέρα, νάτος ο υπουργός στα δελτία, αγκαλιά με τις κάμερες, να τρέχει στις λαϊκές, να αρπάζει ένα αγγούρι, μια τομάτα στα χέρια και να ρωτάει την γυναικούλα : «Πόσο πλήρωσες αυτό το αγγουράκι ;», εκείνη να του λέει «τόσο», εκείνος, με ύφος τουλάχιστον 100 Καρδιναλίων να της απαντά «πολλά», να δίνει μερικά φιλιά να πηγαίνει στον έμπορο και να ξαναρχίζει «πόσο τα πουλάς και πόσο τα αγόρασες;» «τόσο» να απαντά αυτός, «πολλά», να ξαναλέει ο υπουργός και οι κάμερες από πίσω. Οπότε αυτός, κορδωμένος να γυρίζει, «σαν σταρ του σινεμά», προς τους δημοσιογράφους και να λέει : «εγώ έδωσα εντολή ………», «θα πατάξω την αισχροκέρδεια…..», «θα κατεβάσω τις τιμές…..» εγώ να γουρλώνω τα μάτια με απορία γι΄αυτό που έβλεπα γιατί αυτό που κρατούσε ο υπουργός δεν ήταν αγγουράκι αλλά κολοκυθάκι, τόσο καλά ξεχωρίζει τη διαφορά, αλλά η κάμερα δεν τον αφήνει, θέλει αμέσως τη δήλωση, και απελπισμένη να μονολογώ μπροστά στην τηλεόρασή μου  «….ναι, αλλά εγώ πλήρωσα τους γιαρμάδες 1000 δραχμές» (γιατί ακόμη δεν μπορώ να σκεφτώ σε Ευρώ, και απ΄ότι καταλαβαίνω θα αργήσω πολύ, να το καταφέρω μιας και δεν προλαβαίνω να το δω στην τσέπη μου αφού εξαφανίζεται στο λεπτό).

By the way, που λέει ο ίδιος υπουργός, και πάλι μας συγκίνησε όταν σε κάποια από τις εμφανίσεις του στην TV συνελήφθη να φιλά μια κυρία που πουλούσε την πραμάτειά της στη λαϊκή αγορά και με συγκίνηση έφτιαξε στη Βουλή (και τέντωσε τα νεύρα συναδέλφου του) το σενάριο της «γριούλας που του θύμιζε τη μητέρα του και τη γιαγιά του και η οποία ήταν ΕΑΜίτισσα που της σκότωσαν οι Γερμανοί τον άνδρα της και άλλα διάφορα χαριτωμένα. Αλλά δυστυχώς γι΄αυτόν, η κυρία δεν απείχε πάρα πολύ από την ηλικία του εν λόγω αξιωματούχου ο δε άνδρας της, απ΄ότι είπε η ίδια, πέθανε πρόσφατα από παθολογικά αίτια. Όσο για το ότι ήταν ΕΑΜίτισσα, το γνωστό τροπάριο δηλαδή, μάλλον και αυτή όπως και πολλοί άλλοι έκανε αντίσταση μέσα από το καροτσάκι που την έβγαζε η μητέρα της βόλτα. Εδώ κλαίνε ή γελάνε ; Ήταν γκάφα ή συνειδητή αφέλεια το δακρύβρεχτο αυτό σενάριο ; Μήπως εγώ είμαι η παράξενη ;