Blog

                                    Αθήνα, 7 Μαρτίου 2017
Η σύνοδος των τεσσάρων μεγάλων οικονομιών της Ευρ. Ένωσης των 27 στις Βερσαλλίες, στις 5 Μαρτίου 2017, προβλέπεται να αποτελέσει ορόσημο στη νέα πορεία της προς το άγνωστο.
Αυτό που τόσες φορές διαψεύσθηκε «υπεύθυνα» -ακόμη και πολύ πρόσφατα- από κορυφαίους Ευρωπαίους ηγέτες σερβιρίστηκε με γαλλική «διπλωματική» διάλεκτο από τον έτοιμο να αποχωρήσει από τη διεθνή πολιτική σκηνή πρόεδρο της Γαλλίας: «Η ενότητα δεν σημαίνει ομοιομορφία» μας πληροφόρησε ο οικοδεσπότης της συνόδου Φρανσουά Ολάντ.
Βέβαια, ο απλός Ευρωπαίος πολίτης θα μείνει με την απορία, τι να απέγινε άραγε εκείνο το «κοινό ευρωπαϊκό σπίτι», τι εννοούσαν τόσες δεκαετίες με την «κοινοτική αλληλεγγύη», ποίο ήταν τελικά το «ευρωπαϊκό όραμα» της «μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας», της οποίας μέλη ήθελαν να κάνουν όλες τις μικρές χώρες, από τη Βαλτική μέχρι τα Βαλκάνια, οι κραταιοί ηγεμόνες που έχτιζαν μεθοδευμένα τα κάστρα τους χρησιμοποιώντας τις μικρές περιφερειακές χώρες ως νεροκουβαλητές. Άδειαζαν οι κουβάδες στην περιφέρεια, γέμιζε η δεξαμενή στη Γερμανία. Ελλείμματα στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών στις περιφερειακές οικονομίες, πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας. Όλοι στην Ευρώπη χόρευαν (και συνεχίζουν να χορεύουν μέχρι νεοτέρας) στον ρυθμό της Γερμανίας.
Η αιτία που ώθησε τη Γερμανία να συσπειρωθεί εκμεταλλευόμενη άμεσα και τους «χρήσιμους ηλίθιους», στη συγκεκριμένη περίπτωση το τρίο της παρέας των Βερσαλλιών, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία, είναι η επιθετική εθνική οικονομική πολιτική του νέου προέδρου των ΗΠΑ, που έχει ως σύνθημα: «Πάνω απ’ όλα οι ΗΠΑ».
Η Γερμανία με την κίνησή της αυτή πήρε σαφή θέση άμυνας κατά της καταστροφικής για τα γερμανικά συμφέροντα προστατευτικής οικονομικής πολιτικής, που επιδιώκει να αναπτύξει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Χωρίς περιστροφές και με ταχύτητα  αποφασισμένου πολύπειρου επιχειρηματία ο νέος Αμερικανός ηγέτης κατέστησε σαφές, ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί τη μέχρι σήμερα γερμανική πολιτική, η οποία έχει μετατρέψει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε εργαλείο που ενισχύει το οικονομικό οπλοστάσιο της Γερμανίας εις βάρος και των αμερικανικών συμφερόντων στην παγκόσμια σκακιέρα.
Όπως λέει και η λαϊκή σοφία, όταν μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια, ή για τους σκακιστές, προκειμένου να διατηρήσει τις δυνάμεις της η Γερμανία θυσιάζει τα πιόνια στην προσπάθειά της να αποκτήσει μια ευελιξία, την οποία δεν διαθέτει ο σοβιετικού πλέον τύπου δυσκίνητος μηχανισμός των γραφειοκρατών των Βρυξελλών.
Από ελληνικής πλευράς, οι εξελίξεις που ξάφνιασαν κάποιους ανήμπορους να κατανοούν αυτά που συμβαίνουν γύρω τους, θέτουν επί τάπητος την άμεση ανάγκη πρωτοβουλιών για εναλλακτικές λύσεις, προκειμένου να μην πάει στον πάτο  τα καράβι «Ελλάς». Η τρικυμία μας βρίσκει με το χειρότερο πολιτικό προσωπικό που έχει κυβερνήσει την Ελλάδα τουλάχιστον τα τελευταία 100 χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, οι σωστικές λέμβοι πρέπει να είναι έτοιμες.
Ελπίζεται, ότι έγινε αντιληπτό από τους κυβερνώντες, ότι η πιο άμεση απειλή για την Ελλάδα αφορά τη νομισματική πτυχή του ελληνικού οικονομικού δράματος διότι δεν γνωρίζουμε πότε θα κάνουν τις επόμενες -σίγουρα γρήγορες- κινήσεις τους οι 4 των Βερσαλλιών, όμως είναι βέβαιο, ότι οι προτεραιότητές τους αφορούν την ευρωζώνη.
Η Ελλάδα πάντως διαθέτει εναλλακτικές λύσεις, τόσο στο νομισματικό-οικονομικό ζήτημα όσο και στο γεωπολιτικό. Η συμμαχία ΗΠΑ-Μεγ. Βρετανίας συνιστά για την Ελλάδα καταλληλότερη εναλλακτική λύση, τόσο όσον αφορά το νομισματικό-οικονομικό ζήτημα όσο και το ζήτημα ασφάλειας, σε σχέση με αυτό που αναμένεται να αφήσει πίσω της μια πιθανή διάλυση της Ευρ. Ένωσης.
Ασφαλώς συμφέρει την Ελλάδα να λάβει τις αποφάσεις της τώρα πριν βρεθεί στα αζήτητα ανάμεσα στα συντρίμμια, που εκτιμάται ότι σύντομα θα αφήσει πίσω της η κατάρρευση της πολυδιαφημισμένης αλλά αποτυχημένης Ευρ. Ένωσης.