Blog

Ίμια, δεκαεννέα χρόνια πέρασαν από εκείνο το βράδυ της 30ης Ιανουαρίου 1996 που  πήγαμε ανήσυχοι να κοιμηθούμε αλλά συνάμα και περήφανοι για τη σθεναρή στάση που η χώρα μας κρατούσε στο ζήτημα των βραχονησίδων στα Ίμια. Πρωί 31 Ιανουαρίου 1996: ξυπνήσαμε (όσοι από εμάς είχαν την πολυτέλεια να κοιμηθούν) αμήχανοι, πικραμένοι, εκνευρισμένοι για την άσχημη τροπή που πήραν τα γεγονότα εκείνο το βράδυ καθώς για πρώτη φορά από το 1974 τουρκικό πόδι είχε πατήσει σε ελληνικό έδαφος. Και το χειρότερο, από το πρωινό προσκλητήριο έλειπαν 3 συνάδελφοι μας, θύματα του καθήκοντος: Καραθανάσης, Βλαχάκος-Γιαλωψός. Απλά, σεμνά, αθόρυβα, σιωπηλά όπως αρμόζει στους ανώνυμους ήρωες και στους συντελεστές της ελληνικής ένδοξης ιστορίας απογειώθηκαν σε οριακές καιρικές συνθήκες για μια αποστολή υψηλού ρίσκου και δεν ξαναγύρισαν ποτέ.

Διαβάστε ΕΔΩ! τη συνέχεια.