Blog

Στις μεγάλες αποφάσεις της εξωτερικής πολιτικής δεν χωρούν εθνικιστικές ή ψευδοπροοδευτικές ιδεοληψίες. Στην παγκόσμια σκακιέρα οι αποφάσεις λαμβάνονται με αποκλειστικό κριτήριο τον γεωπολιτικό ρεαλισμό.
1. Η κυοφορούμενη συμφωνία δεν είναι βιώσιμη. Το πολιτικό σύστημα των Σκοπίων και οι πολίτες είναι διχασμένοι. Ο πρόεδρος Ιβάνοφ, το κόμμα του Γκρούεφσκι και ο αλβανικός πληθυσμός αντιτίθενται σφόδρα. Μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης θεωρεί την αλλαγή ονομασίας προδοσία.
2. Στην Ελλάδα συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Τα συλλαλητήρια έδειξαν πάνδημη και διαχρονική αντίθεση του ελληνικού λαού. Δεν αντισταθμίζονται από μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Επίσης, εάν στα Σκόπια διεξαχθεί δημοψήφισμα, η ελληνική κυβέρνηση θα αναγκασθεί να πράξει το ίδιο, και η όποια συμφωνία θα καταπέσει.
3. Τα Σκόπια κερδίζουν την είσοδό τους στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Προβάλλεται από ελληνικής πλευράς ως επιχείρημα η σταθεροποίησή τους. Αλλά αυτή μπορεί να εξασφαλιστεί με ειδική συμφωνία με το ΝΑΤΟ χωρίς δικαίωμα ψήφου και σύνδεση με την ΕΕ όπως η Ελλάδα πριν το 1981.

4. Η Ελλάδα θα χάσει αυτό που τα Σκόπια θα κερδίσουν: την κατοχύρωση της ονομασίας. Γιατί κόπτονται τα Σκόπια, αφού πολλά κράτη έχουν αναγνωρίσει το κρατίδιο ως «Μακεδονία»; Μα γιατί η Μακεδονία είναι μέρος της ελληνικής γεωγραφίας και ιστορίας. Η αναγνώριση από την Ελλάδα και μόνον αυτή νομιμοποιεί τη χρήση του ονόματος.
5. Την επομένη της συμφωνίας θα αμφισβητηθεί η ελληνικότητα της Μακεδονίας. Θα ζητηθεί νομικά η απαγόρευση της χρήσης του όρου Μακεδονία σε ελληνικές περιοχές, προϊόντα κ.λπ. Σε πιο ακραία εκδοχή, θα δρομολογηθεί ψευδοαλυτρωτικό κλίμα, με το επιχείρημα της ενοποίησης του όλου «μακεδονικού έθνους». Ο σκοπιανός ψευδοαλυτρωτισμός θα επανέλθει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Η δε Ελλάδα την επόμενη μέρα θα είναι μια βαθιά διχασμένη και αποδυναμωμένη χώρα.

Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης