ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ
Η θέσπιση ελάχιστης βάσεως εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κρίνεται ως θετική παρέμβαση, βάσει κοινής λογικής και της αρχής της αξιοκρατίας. Ο αριθμός των εισακτέων θα πρέπει να διαμορφώνεται από τις απαιτήσεις και δυνατότητες των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, από το κράτος βάσει των εθνικών απαιτήσεων και της συστηματικής αξιολογήσεως των πανεπιστημίων αλλά και από την επίδοση των εκάστοτε υποψηφίων κατά τις πανελλήνιες εξετάσεις.
Κατά την φετινή εφαρμογή του νέου συστήματος εισαγωγής στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ), έναντι των 369 θέσεων που προκηρύχθηκαν (296 στα όπλα και 73 στα σώματα), προσκλήθηκαν για κατάταξη 255 (184 στα όπλα και 71 στα σώματα). Το κενό των 112 σπουδαστών στα όπλα και των 2 στα σώματα είναι προφανώς σημαντικό και προκαλεί σειρά επιπτώσεων, εάν μάλιστα προστεθεί και ο μικρός αριθμός εισαχθέντων ο οποίος στατιστικά παραιτείται κατά το βασικό στάδιο εκπαιδεύσεως. Το φετινό φαινόμενο του ελλείμματος εισαχθέντων σπουδαστών στις υπόλοιπες Στρατιωτικές σχολές Αξιωματικών και Υπαξιωματικών (ΑΣΕΙ και ΑΣΣΥ), είναι από πολύ μικρό έως ανεπαίσθητο και δεν δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα (συνολικό έλλειμμα Στρατιωτικών Σχολών 143).
Παρά την μείωση της βάσεως εισαγωγής στην ΣΣΕ, σε σχέση με προηγούμενα έτη (λόγω υπερδιπλασιασμού του αριθμού εισακτέων), ο υψηλός συντελεστής της Ελαχίστης Βάσεως Εισαγωγής (ΕΒΕ), 1.2 ουσιαστικά απέκλεισε τις ειδικές κατηγορίες εισαχθέντων (π.χ. πολύτεκνοι, τέκνα θανόντων ή αναπήρων στρατιωτικών κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας κ.λπ.), καθώς και τους επιλαχόντες. Επιπροσθέτως από τις 61 θέσεις εισαγωγής σπουδαστών εκ μονίμων υπαξιωματικών, συμπληρώθηκαν μόλις τρεις.
Η απαξίωση επιλογής του στρατιωτικού λειτουργήματος (κυρίως στην περίπτωση της ΣΣΕ), το οποίο υπηρετεί εθνικές αξίες και συνδέεται με προσφορά, θυσίες και κόπο άνευ αναλόγου υλικού ανταλλάγματος, κρίνεται ότι σχετίζεται με την γενικότερη κοινωνική απομάκρυνση από το αξιακό σύστημα που κρατά ένα έθνος ζωντανό, με την «αρωγή» τόσο ενός τεχνοκρατικού και ελάχιστα εθνοκεντρικού συστήματος παιδείας όσο και των ΜΜΕ τα οποία στον βωμό της τηλεθεάσεως προσφέρουν κυρίως θέαμα (reality, άφθονους διαγωνισμούς μαγειρικών, φωνητικών και χορευτικών ταλέντων, καλλιτεχικό κουτσομπολιό κ.λπ.) και ελάχιστη αξιακή εκπαίδευση και προβολή ορθών προτύπων.
Με αφορμή το προαναφερθέν φετινό θέμα που προκλήθηκε στην ΣΣΕ, πολλοί κονδυλοφόροι (μεταξύ αυτών και στελέχη πολιτικών κομμάτων), άρχισαν για μία ακόμη φορά να εισηγούνται των διαχωρισμό των Στρατιωτικών Σχολών από το σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων και την επαναφορά τους στο παλαιό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο ο υποψήφιος διαγωνίζετο αποκλειστικά σε μία ή περισσότερες στρατιωτικές σχολές της προτιμήσεώς του. Ως κύριος λόγος για την εν λόγω αλλαγή προβάλλεται η εξάλειψη της περιπτώσεως να ακολουθήσει κάποιος το λειτούργημα του στρατιωτικού από τυχαία συγκυρία (π.χ. πρώτη επιλογή «Μ.Μ.Ε.» και δέκατη επιλογή «στρατιωτικός»), δεδομένου ότι η ανταπόκριση στις ιδιαίτερες συνθήκες των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.), απαιτεί προθύμους και συνειδητοποιημένους υποψηφίους οι οποίοι επιλέγουν αποκλειστικά την στρατιωτική σταδιοδρομία.
Εάν τα κίνητρα των ανωτέρω εισηγητών ήταν αγνά, θα αρκούσε να προτείνουν ένα είδος βαθμολογικού «bonus», για τους υποψηφίους οι οποίοι θα εδήλωναν την στρατιωτική σχολή ως πρώτη τους επιλογή, πάντοτε όμως εντός του πλαισίου των πανελληνίων εξετάσεων οι οποίες, παρά τις κατά καιρούς παρεκτροπές, αποτελούν έναν από τους ελάχιστους αδιάβλητους θεσμούς κύρους που έχουν απομείνει στην χώρα μας και χαίρουν της πανελληνίου εκτιμήσεως. Το τρέχον σύστημα εξετάσεων εξασφαλίζει τουλάχιστον την εισαγωγή υποψηφίων υψηλών επιδόσεων και υψηλής διανοητικής στάθμης κατά αξιοκρατικό τρόπο. Επί παραδείγματι κατά την θητεία μου ως Διοικητού της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων κατά την περίοδο 2005 – 2006, ότι ο μικρότερος βαθμός εισαγωγής μαχίμου ήταν 18 και μηχανικού 18.5. Το άριστο αυτό έμψυχο υλικό, από πλευράς γνώσεων και δυνατοτήτων, καλείται το ΠΝ να μυήσει (επίγνωση των ιδεών που υπηρετούν) και διαμορφώσει κατάλληλα (άρτια προσαρμογή στις σύγχρονες απαιτήσεις), ώστε να αποτελέσει συνέχεια των μακραίωνων παραδόσεων του ΠΝ, στην εκτέλεση της εθνικής του αποστολής.
Λόγω βιωματικής εμπειρίας, πιστεύω ότι δικαιούμαι να έχω την δυνατότητα συγκρίσεως του ισχύοντος συστήματος των πανελληνίων εξετάσεων με αυτό με το οποίο εισήλθα στην ΣΝΔ και του οποίου την επαναφορά ορισμένοι (είτε με δόλο είτε από άγνοια) εισηγούνται.
Με το παλαιό σύστημα εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές, σε κάθε τάξη νεοεισαγομένων (τουλάχιστον στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων), υπήρχε μικρό (ευτυχώς) ποσοστό μαθητών οι οποίοι είχαν προφανώς εισαχθεί πλαγίως και παρ’ αξίαν, αφού οι επιδόσεις τους υστερούσαν καταφανώς έναντι του μέσου όρου των συμμαθητών τους και δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι επιθυμούσαν διακαώς την στρατιωτική σταδιοδρομία. Ορισμένοι εξ αυτών, σταδιοδρόμησαν αξιοπρεπώς και αγάπησαν τον κλάδο των Ε.Δ. που υπηρετούσαν. Το μεγαλύτερο εν τούτοις ποσοστό εκ των παρ’ αξίαν εισαχθέντων εξελίχθηκε σε ανεπαρκείς αξιωματικούς, δεδομένης και της πεπερασμένης διανοητικής των ικανότητος. Την ανεπάρκειά τους αυτή φρόντισαν να συμπληρώνουν με εκδουλεύσεις κομματικής αφοσιώσεως, αφού η αξιοκρατική ανέλιξή τους στην ιεραρχία ήταν αδύνατη. Το κομματικό σύστημα, ανεξαρτήτως χρώματος, αξιοποιεί, δίχως αναστολές, τους μετρίους ή και ανεπαρκείς αυτούς αξιωματικούς σε σημαντικές θέσεις εμπιστοσύνης προκειμένου αυτοί να εξυπηρετούν κομματικά συμφέροντα (μάτια και αυτιά του κόμματος σε θέσεις κλειδιά, ρουσφέτια, οσφυοκαμψίες και εξυπηρέτηση κομματικών αναξιοκρατικών παρεμβάσεων σε τοποθετήσεις, προαγωγές, αποστρατείες, προμήθειες κ.λπ.).
Η κομματική παρασκηνιακή εμπλοκή εν ενεργεία στρατιωτικών αντί να κολάζεται άμεσα και ριζικά, ως ευθέως αντικειμένη στην στρατιωτική δεοντολογία, καθώς και τις στρατιωτικές αξίες και αρετές, αυτή επιβραβεύεται προκλητικά και μάλιστα σε βάρος αρίστων και αξιοπρεπών στελεχών των Ε.Δ. τα οποία δεν καταδέχονται να κτυπήσουν κομματικές θύρες και επιμένουν να αξιολογηθούν θεσμικά, αμερόληπτα και βάσει των πεπραγμένων τους.
Αποτέλεσμα του ανωτέρω φαινομένου είναι η πτώση του ηθικού των στελεχών των Ε.Δ. και η διάχυση του δηλητηριώδους μηνύματος στους νέους αξιωματικούς, ότι το κλειδί της επιτυχίας δεν είναι η καταξίωση μέσω του μόχθου αλλά μέσω δημοσίων σχέσεων και κομματικής προσηλώσεως. Είναι επιπλέον γνωστό ότι ο μέτριος, συμβιβασμένος και κομματισμένος προϊστάμενος δεν ανέχεται αρίστους, αξιοπρεπείς και ακομμάτιστους υφισταμένους οι οποίοι με την στάση τους, του θυμίζουν διαρκώς την δική του μιζέρια. Κατά συνέπεια η αναξιοκρατία αποκτά πλοκάμια στον ιστό των Ε.Δ..
Κατά την προσωπική μου άποψη, η επιστροφή στο παλαιό σύστημα εισαγωγής υποψηφίων στις στρατιωτικές σχολές, θα ανοίξει διάπλατα τις θύρες για την εισαγωγή κομματικών παιδιών, κακομαθημένων τέκνων επωνύμων με πολιτικές προσβάσεις τα οποία χρειάζονται απλώς έναν αυτοπροσδιοριστικό τίτλο, τέκνων ματαιόδοξων στρατιωτικών επιθυμούντων την πάση θυσία συνέχιση της οικογενειακής στρατιωτικής παραδόσεως κ.ο.κ., εις βάρος της μαχητικής ικανότητος των Ε.Δ.. Εκτιμώ ότι θα είναι λίγοι οι Διοικητές οι οποίοι θα έχουν το σθένος να αντισταθούν ή και να παραιτηθούν, έναντι περιπτώσεων κομματικής εισαγωγής, παρ’ αξίαν, σπουδαστών σε Στρατιωτικές Σχολές. Οι περισσότεροι εισαγόμενοι με την μεθόδευση αυτή θα αποτελέσουν αργότερα τους συνεχιστές και φορείς της κομματικής, αναξιοκρατικής φθοράς των Ε.Δ..
Η διαλαλούμενη υπευθυνότης των κομμάτων θα πρέπει κάποτε να μετουσιωθεί σε πράξη και το εθνικό κεφάλαιο των Ε.Δ., το οποίο δεν συντηρείται με κομματικά χρήματα αλλά με το υστέρημα του λαού μας, σε δυσχερείς οικονομικές συγκυρίες για την χώρα μας, θα πρέπει να μείνει εκτός των πελατειακών κομματικών σκοπιμοτήτων, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η αποτρεπτική του ικανότητα. Είναι διαμετρικά αντίθετη η αυτονόητη πολιτική πρωτοκαθεδρία στις ΕΔ από την κομματική διείσδυση και φθορά τους.
14 – Σεπτεμβρίου – 2021
Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν.
Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ.
Αντιπρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.