Blog

ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ Η 16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

 

Του Αντιστρατήγου ε.α. Γ. ΚΟΡΑΚΗ

Το άρθρο γράφτηκε στις 10 Απριλίου2003

 

Ο πρόσφατος πόλεμος στο Ιράκ παραμέρισε το κυπριακό για αρκετές ημέρες. Την ώρα που η προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης ήταν στραμμένη στα διαδραματιζόμενα στο Ιράκ ένα οργιώδες παρασκήνιο εκτυλισσότανε γύρω από το κυπριακό όταν η Τουρκία προσπάθησε να « αναβαθμίσει» το Κυπριακό και να το φέρει στα μέτρα της Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι συντονισμένες διπλωματικές κινήσεις της Τουρκίας και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ραούφ Ντεκτάς. Η Τουρκία πρότεινε πενταμερή συνάντηση με τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις και τις δύο κοινότητες, κίνηση που είναι εκτός πλαισίου ΟΗΕ, όπως και οι εξαγγελίες του Τουρκοκύπριου ηγέτη, προτάσεις που αποδεικνύουν ότι η τουρκική πλευρά κινείται σε λάθος χρόνο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η έντονη κινητικότητα από πλευράς Τουρκίας αποσκοπεί στη δημιουργία εντυπώσεων εν όψει της υπογραφής της συνθήκης προσχώρησης της 16 Απριλίου 2003 και ιδιαίτερα στην ενεργότερη εμπλοκή της υπερδύναμης υπέρ των τουρκικών συμφερόντων. Οι Αμερικανο-Τουρκικές σχέσεις ήταν και θα είναι παράγοντας που θα επηρεάζει τις προσπάθειες για την επίλυση του Κυπριακού. Η Τουρκία με τις προτάσεις επιδιώκει να φύγει το θέμα από το Συμβούλιο Ασφαλείας και να συζητηθεί στη προτεινόμενη πενταμερή κερδίζοντας έτσι χρόνο πιστεύοντας ότι μπορεί να ανακόψει την τελική ευθεία της ένταξης και ότι θα έχει περισσότερα κέρδη από την επιρροή των ΗΠΑ. Εκεί ακριβώς στοχεύει και η προσπάθειά της να διαμηνύει στα κράτη της ΕΕ ότι δεν μπορεί να γίνει μέλος της ΕΕ η κυπριακή δημοκρατία αλλά μόνο η «κύπρος»

Το γεγονός ότι η Κυπριακή δημοκρατία εισέρχεται στην ΕΕ χωρίς προηγουμένως να έχει επιλυθεί το πολιτικό πρόβλημα με υπαιτιότητα της Τουρκίας, πράγμα που έχει αναγνωρισθεί από όλους τους εμπλεκόμενους, έχει και τη θετική του διάσταση με την έννοια ότι ενισχύονται τα διαπραγματευτικά ερείσματα της Ελληνοκυπριακής πλευράς. Από την υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης στην ΕΕ οι χειρισμοί της Κυπριακής κυβέρνησης πρέπει να γίνουν με σύνεση αλλά και αποφασιστικότητα. Η Τουρκία βρίσκεται σε δυσχερή θέση σήμερα στο χειρισμό του κυπριακού και αυτό την έχει οδηγήσει σε μια σειρά «πρωτοβουλιών» που αναδεικνύουν από τη μία πλευρά την νευρικότητά της και από την άλλη την απορριπτική στάση της διεθνούς κοινότητας και ιδιαίτερα της ΕΕ στις πρωτοβουλίες της, γεγονός που φανερώνει την απομόνωση της Τουρκίας. Σήμερα το Τουρκικό κατεστημένο έχει να αντιμετωπίσει το Κυπριακό που παραμένει θέμα υψηλής προτεραιότητας αλλά οι εξελίξεις τρέχουν και το Κουρδικό που θα υποχρεωθεί εκ των πραγμάτων να το παρακολουθεί στενά με την έννοια ότι μπορεί σήμερα οι Αμερικανοί να τηρήσουν τις υποσχέσεις των και να μη δημιουργηθεί ανεξάρτητο Κουρδικό κράτος εκτιμάται όμως ότι το Βόρειο Ιράκ θα καταστεί περιοχή αναφοράς και ενδιαφέροντος για όλους τους Κούρδους της ευρύτερης περιοχής γεγονός που θα απορροφά συνεχώς την προσοχή της Τουρκίας.

Μέσα από πολλές και ποικίλες συμπληγάδες η Κύπρος έγινε αποδεκτή με συντριπτική πλειοψηφία από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ως Κυπριακή δημοκρατία Η ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο που έγινε πρόσφατα, σηματοδότησε το τέλος μιας μακράς πορείας για την Κύπρο και τη μεγαλύτερη διπλωματική ήττα της Τουρκίας τα τελευταία τριάντα χρόνια. Από τις 29 αρνητικές ψήφους που πήρε η Κύπρος στη ψηφοφορία, οι 22-23 ήταν εναντίον όλων των υπό ένταξη χωρών. Αυτό σημαίνει ότι μόνο 6-7 ευρωβουλευτές ψήφισαν συνειδητά εναντίον της Κύπρου και αν αναλογισθούμε τη λυσσαλέα αντίδραση της Τουρκίας τότε οδηγούμεθα στο συμπέρασμα ότι το Τουρκικό «λόμπυ» δεν επηρεάζει πάνω από το 1% των ευρωβουλευτών. Και εδώ επίσης αξίζει να θυμηθούμε που στηρίχθηκαν οι απειλές όλων εκείνων που επέμειναν να εφαρμοσθούν τα περίφημα χρονοδιαγράμματα. Τα « επιχειρήματά των» ήταν ότι η ΕΕ δεν θα δεχθεί την Κυπριακή Δημοκρατία εάν προηγουμένως δεν γίνει αποδεκτό το σχέδιο Ανάν εάν δηλαδή δεν υπογραφόταν προηγουμένως η αυτοδιάλυσή της πρίν από την ένταξη. Τώρα που οδηγούμαστε στην απρόσκοπτη ένταξη οι ένοχοι εκείνης της συμπαιγνίας οφείλουν να προβληματισθούν. Η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες που δεν αφίστανται της πραγματικότητας με σπουδαιοτέρα τη λύση του πολιτικού προβλήματος ώστε να καταστεί δυνατή η ουσιαστική ενσωμάτωση ολόκληρης της Κύπρου στην ΕΕ. Ο στρατηγικός αυτός στόχος θα επιτευχθεί με τον κατάλληλο σχεδιασμό, με την αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων, μέσων αλλά και των ευκαιριών που μπορεί να εμφανισθούν αλλά και να δημιουργηθούν στο πλαίσιο της ΕΕ. Η διάθεση της πλειοψηφίας των Τουρκοκύπριων να αναγνωρίσουν τα έμπρακτα ωφελήματα από την συμπόρευση προς την ΕΕ αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα για την επίτευξη του σκοπού. Η ανάδειξη των ωφελημάτων και η εφαρμογή πρακτικών μέτρων για συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στη κοινή πορεία θα αποδυναμώσει την αδιάλλακτη στάση των ιθυνόντων στην από εκεί πλευρά και θα φέρει αποτελέσματα. Χωρίς αλαζονεία και αξιοποιώντας θετικά τη στάση της Ευρωπαϊκής ένωσης οφείλουμε να αναζητήσουμε ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα της Κύπρου.

Όσο η Κυπριακή δημοκρατία αντιστέκεται περιφρουρώντας την κρατική της οντότητα και ύπαρξη και όσο οι πρόσφυγες συνειδητοποιούν ότι καμιά κατοχή όσο χρόνο και αν κρατήσει δεν μπορεί να καταργήσει τους τίτλους ιδιοκτησίας των λύση της μορφής που θέλει να επιβάλει η Τουρκία δεν μπορεί να υπάρξει. Η Τουρκία θα υποχρεωθεί να γίνει διαλλακτικότερη. Εάν οι Ελληνοκύπριοι αποδεχθούν απόκλιση από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο κανένας ευρωπαίος πολίτης δεν μπορεί να είναι περισσότερο διεκδικητικός. Η εμμονή στο σκοπό η σωφροσύνη και η πολιτική φρόνηση αργά η γρήγορα θα φέρουν το επιθυμητό. Μπροστά στις πρόσφατες εξελίξεις αλλά και στην επικείμενη υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης της Κυπριακής δημοκρατίας στην ΕΕ δεν αποκλείεται Ο Ραούφ Μπέης να προβεί και σε άλλες «χειρονομίες καλής θέλησης» Οι Ε/Κ οφείλουν να επιδείξουν ψυχραιμία, αποφασιστικότητα και υπέρμετρη υπευθυνότητα και να μη ξεχνούν αυτό που είπε ο Λαοκόωντας προς τους Τρώες: «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες».