AΠΟΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ Του Αντιστρατήγου ε.α. κ. Φοίβου Κλόκκαρη
AΠΟΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Του Αντιστρατήγου ε.α. κ. Φοίβου Κλόκκαρη
Η πλήρης αποστρατικοποίηση της Κύπρου, περιλαμβανομένου του Κυπριακού Κράτους, είναι επιλογή καταστροφική για τον Ελληνισμό της Κύπρου στα πλαίσια οποιασδήποτε λύσης. Ευνοεί μόνο τη Τουρκία και Βρετανία.
Μια αφοπλισμένη Κύπρος, πλησίον των ακτών της Τουρκίας, εξυπηρετεί τις αποδεδειγμένες επεκτατικές βλέψεις της σε βάρος του νησιού. Δεν αρκείται με την κατοχή του βορείου τμήματος, αλλά στοχεύει στον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου, για λόγους οι οποίοι σχετίζονται με την ασφάλειά της και την αύξηση του γεωπολιτικού βάρους της, στον μεγάλης στρατηγικής αξίας, χώρο της Ανατολικής Μεσογείου (ΑΜ). Ο αφοπλισμός του Κυπριακού κράτους, εξυπηρετεί τη Τουρκία, ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που θα αποδεχθεί κατάργηση των Συνθηκών Εγγυήσεως και Συμμαχίας 1960.
Οι ρυθμίσεις των θεμάτων ασφάλειας, στο σχέδιο Ανάν, ήσαν οι ιδανικές για την Τουρκία. Αφοπλισμός Κυπριακού κράτους, διατήρηση επεμβατικών δικαιωμάτων και στρατιωτικού αποσπάσματος στο νησί, αλλά και παρουσία τουρκικών πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών, χωρίς την άδεια του Κυπριακού Κράτους, με την ενσωμάτωση τριών συμφωνιών με το ψευδοκράτος, για την ασφάλεια ακτών και την έρευνα-διάσωση (μια από τις πολλές παγίδες του σχεδίου).
Η Βρετανία ευνοεί την πλήρη αποστρατικοποίηση γιατί με τις Βρετανικές Βάσεις (ΒΒ) θα εκμεταλλεύεται μονοπωλιακά τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της γεωγραφικής θέσης της Κύπρου στην ΑΜ. Στόχος της Βρετανίας στα πλαίσια λύσης είναι η ισχυροποίηση και διαιώνιση του Καθεστώτος των ΒΒ. Ένα αφοπλισμένο. Ανίσχυρο κράτος στη Κύπρο, που θα λειτουργεί στη βάση μιας εύθραυστης ισορροπίας μεταξύ των δύο κοινοτήτων, αποτελεί τη καλύτερη επιλογή για να μην απειλείται το απαράδεκτο καθεστώς των ΒΒ.
Η πλήρης αποστρατικοποίηση της Κύπρου θα έχει τόσα πολλά μειονεκτήματα, που δημιουργεί εύλογα την απορία, πόσο σοβαρά μελετήθηκε η γεωπολιτική διάσταση του θέματος από την πλευρά μας, που υποστηρίζει στις συνομιλίες αυτή τη θέση. Θα περιορισθώ μόνο σε μερικές επισημάνσεις.
(1) Η Κύπρος θα αποτελεί το μοναδικό κράτος μέλος της ΕΕ χωρίς Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) και το μοναδικό κράτος μέλος του ΟΗΕ που θα στερηθεί, με τη δική του συναίνεση το αναφαίρετο δικαίωμα της αυτοάμυνας (άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη των ΗΕ) που αποτελεί και βασική παράμετρο της συνθήκης της Λισαβώνας, η οποία δεσμεύει τα κράτη μέλη της ΕΕ να βελτιώνουν τις στρατιωτικές δυνατότητές τους και να παρέχουν συνδρομή με όλα τα μέσα σε οποιοδήποτε κράτος μέλος δεχθεί ένοπλη επίθεση σύμφωνα με το άρθρο 51.
(2) Η Κύπρος βρίσκεται σε περιοχή μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας (ενέργεια, ασφάλεια) και σε περίπτωση κρίσης η αποστρατικοποίηση θα παραβιασθεί από γειτονικές ή άλλες δυνάμεις. Όταν δημιουργείται κενό ασφάλειας σε τέτοιες περιοχές κάποιοι άλλοι το καλύπτουν. Η Κύπρος θα είναι ένα ασπόνδυλο κράτος σε ένα από τα στρατηγικότερα σημεία του πλανήτη, έρμαιο στη βουλιμία των ξένων και ιδιαίτερα της Τουρκίας.
(3) Η Κύπρος βρίσκεται πλησίον της ασταθούς περιοχής της Μέσης Ανατολής (ΜΑ) από όπου ενδέχεται να προκύψουν απειλές κατά της ασφάλειάς της, αλλά και της ασφάλειας της ΕΕ. Κυρίως ασύμμετρες απειλές, όπως η τρομοκρατία, το λαθρεμπόριο όπλων, η λαθρομετανάστευση κ.λ.π.
(4) Η πλήρης αποστρατικοποίηση ευνοεί τη Τουρκία και Βρετανία σε βάρος της Κύπρου, όπως αναλύθηκε στην αρχή του παρόντος κειμένου.
(5) Η Κύπρος χωρίς ΕΔ δεν θα έχει τη δυνατότητα να ασκεί τα Κυριαρχικά δικαιώματά της (ξηρά, θάλασσα, αέρα) να προστατεύει τα εθνικά της συμφέροντα, να συμμετέχει ισότιμα με τα άλλα κράτη της ΕΕ στην ΚΕΠΠΑ (θα μειωθεί η γεωπολιτική βαρύτητά της για την ΕΕ) και να παρέχει ασφάλεια στους πολίτες της. Ας διδαχθούμε από τα τραυματικά βιώματά μας, αλλά και άλλων λαών. Αν δεν μεριμνήσουμε οι ίδιοι για την ασφάλειά μας ποιος θα το πράξει; Τι έπραξαν οι εγγυήτριες δυνάμεις και τα ΗΕ για την προστασία μας το 1974; Ποιος προστάτευσε τους 12.000 εγκλωβισμένους κατοίκους της Καρπασίας που σήμερα παρέμειναν μόνο 200; Μήπως η συμφωνία της 3ης Βιέννης του 1975; Τι έπραξε η ΕΕ για την Ελλάδα στα Ίμια; Ποιος προστάτευσε τους κατοίκους της Γάζας; Μήπως τα ψηφίσματα του ΣΑ/ΟΗΕ, αντίστοιχα με εκείνα της Κύπρου για απόσυρση των στρατευμάτων που παραμένουν ανεκτέλεστα από την Τουρκία εδώ και 35 χρόνια; Ό,τι Ελληνικό περισώθηκε το 1974, οφείλεται στο αίμα κάποιων ηρωϊκών μονάδων της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ. Η άποψη ότι οι μικρές χώρες είναι μάταιο να επενδύουν στην άμυνά τους, δεν τεκμηριώνεται ιστορικά. Οι χώρες στις διεθνείς σχέσεις τους δεν σέβονται τις ανοχύρωτες πολιτείες. Λειτουργούν χωρίς συναισθηματισμούς, με γνώμονα τα συμφέροντά τους και υπολογίζουν μόνο το κόστος που θα τους προκαλέσει ο αντίπαλος, όσο μικρός και αν είναι.
Όλες οι χώρες έχουν ΕΔ και όχι μόνο οι ισχυρές, όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία. Είναι αυτοκτονία να θυσιάσουμε το δικαίωμα της αυτοάμυνας, με αντάλλαγμα, όχι την αποστρατικοποίηση της Τουρκίας, αλλά το ενδεχόμενο να παύσει αυτή η χώρα να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο (απόσυρση στρατευμάτων). Καμιά λύση του Κυπριακού δεν θα είναι βιώσιμη αν το υπόβαθρο ασφάλειας είναι σαθρό. Το οικοδόμημα θα καταρρεύσει σε βάρος του Ελληνισμού της Κύπρου, όπως κατέρρευσε εκείνο της Ζυρίχης. Είναι αναγκαίο να αναθεωρήσει τη θέση της η πλευρά μας, πριν είναι πολύ αργά. Ακούγονται και απόψεις ότι το κόστος και την ευθύνη της ασφάλειάς μας δυνατό να αναλάβουν άλλοι οργανισμοί. Ας μη βαυκαλιζόμαστε με αυτή την ιδέα. Ουδείς θα το πράξει, χωρίς να έχει οφέλη και εμείς σοβαρές επιπτώσεις επί της αυτονομίας και κυριαρχίας μας.