Η ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΟΝ ΚΥΝΙΚΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟ
Η αυτονομημένη νεοθωμανική Τουρκία αισθάνεται ισχυρή και ικανή να ασκεί τον ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου μεταξύ Ανατολής και Δύσεως, αποκομίζοντας οφέλη. Εάν οι εξελίξεις την εξαναγκάσουν να επιλέξει πλευρά όλα δείχνουν ότι θα επιλέξει το Ευρασιατικό μπλοκ. Οι τελευταίες κυνικές αναθεωρητικές τουρκικές αξιώσεις επί της κυριαρχίας των νήσων του Α. Αιγαίου σε συνδυασμό με ολόκληρο το διαχρονικό φάσμα των απειλών, διεκδικήσεων, προκλήσεων, εξοπλισμών και τετελεσμένων πείθουν και τον πλέον δύσπιστο ότι όντως η Τουρκία δεν μπλοφάρει, όπως επεσήμανε πρόσφατα ο Τούρκος ΥΠΕΞ αλλά επιδιώκει την επέκτασή της σε βάρος Ελλάδος και Κύπρου. Βασική της στρατηγική στην επίτευξη του στρατηγικού αυτού Σκοπού είναι ο πειθαναγκασμός ο οποίος με εργαλείο την διαφορά ισχύος εξαναγκάζει τον αντίπαλο σε κατευναστικές επιλογές.
Έναντι της τουρκικής απειλής Ελλάς και Κύπρος είχαν επιλέξει επί δεκαετίες κατευναστική πολιτική, η οποία εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται εθνικά επιζήμια. Το «τάϊσμα του θηρίου πριν θυμώσει» χάριν της ειρήνης (ανοχή κατάφορων προκλήσεων, διζωνική δικοινοτική λύση στην Κύπρο από εισβολή και κατοχή, μακροχρόνια υποτίμηση και παραμέληση των Ενόπλων Δυνάμεων, δυσοίωνες διαρκείς διαπραγματεύσεις με αμετακίνητη την τουρκική πλευρά, εκκλήσεις σε συμμάχους και Διεθνείς Οργανισμούς κ.λπ.) συρρικνώνει σταδιακά τα κυριαρχικά δικαιώματα και τώρα απειλεί την κυριαρχία επί εθνικού εδάφους.
Θεμιτή η επίκληση του διεθνούς δικαίου και σκόπιμη η επιδίωξη συμμαχιών αλλά δεν αρκούν. Ο κατευνασμός του αντιπάλου είτε επιταχύνει τον πόλεμο (λόγω διαφοράς ισχύος) με προδιαγεγραμμένο δυσμενές αποτέλεσμα, είτε δορυφοροποιεί τον αδύναμο αφού αυτός σταδιακά και αναίμακτα εκχωρεί τα δικαιώματά του στον ισχυρό. Η εγωιστική και ανήθικη διασφάλιση προσωρινής ειρήνης υπονομεύει έτσι το μέλλον των επερχομένων γενεών.
Η μόνη σταθερή στρατηγική επιλογή για μία χώρα status quo είναι η αποτροπή, η οποία διασφαλίζει διπλωματική αξιοπιστία, ειδικό βάρος εντός των συμμαχιών, ισοτιμία στις διαπραγματεύσεις με τον αντίπαλο και ασφαλές περιβάλλον κατάλληλο για κάθε μορφή αναπτυξιακής και επιχειρηματικής δραστηριότητος. Η αποτροπή δυνατόν να περιγραφεί ως γινόμενο παραγόντων (ο μηδενισμός ενός μηδενίζει το γινόμενο), ως εξής:
ΑΠΟΤΡΟΠΗ: (Σαφείς πολιτικές δεσμεύσεις – «κόκκινες γραμμές») *(πολιτική βούληση χρήσεως στρατιωτικής ισχύος όταν πρέπει) * (κοινωνική αποδοχή και αντοχή σε κόστος και θυσίες) * (απαιτούμενη στρατιωτική εθνική ισχύς – συμμαχίες) * (αξιόπιστη αποτρεπτική φήμη)
Για όλα αυτά δεν αρκεί να θεωρεί ο αποτρέπων ότι τα έπραξε αλλά θα πρέπει να έχει πεισθεί κατάλληλα ο αντίπαλός του.
Η τουρκική απειλή δεν προσφέρεται για κομματική εκμετάλλευση. Ο Έλλην πολίτης αναμένει την αυτονόητη διακομματική αποτρεπτική στρατηγική δίχως εκπτώσεις και αστερίσκους. Σε μία συγκυρία που η τεχνολογία καλπάζει και η χώρα μας αναζητά τον αναπτυξιακό βηματισμό της, είναι καιρός να ξεχασθούν ή να εξαλειφθούν τα ιδεοληπτικά βαρίδια, τα ψευδοδιλήμματα τύπου «βούτυρο ή κανόνια» και τα φοβικά σύνδρομα που κρατούν την Ελλάδα ουραγό στην τεχνολογική ανάπτυξη. Η χάραξη μίας αυτόφωτης διακομματικής Εθνικής Στρατηγικής, με διακομματική εφαρμογή των βασικών της κατευθύνσεων θα ήταν το βέλτιστο πολιτικό δώρο για την Ελλάδα που όλοι ονειρευόμαστε.
01 – Ιουνίου – 2022
Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος ΠΝ
Επίτιμος Διοικητής ΣΝΔ
Αντιπρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.