ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ Ε.Δ.

 

Του Αντιναυάρχου ε.α. Γ. ΔΕΜΕΣΤΙΧΑ Π.Ν.

Επιτίμου Αρχηγού Στόλου

 

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

            Οι βασικοί παράγοντες που διαμορφώνουν την Εθνική Στρατηγική είναι : τα Εθνικά συμφέροντα από τα οποία απορρέουν οι Εθνικοί Αντικειμενικοί Σκοποί  (Οικονομικοί, Ασφάλειας/Αμύνης και Πολιτικοί), η γεωστρατηγική θέση της χώρας μας, το Επιχειρησιακό Περιβάλλον και οι εξ αυτού Επιχειρησιακές Απαιτήσεις, οι Διεθνείς Σχέσεις, η Ασφάλεια που περιλαμβάνει και την Απειλή και τέλος η Εθνική Ισχύς που αποτελεί το σύνολο των δυνατοτήτων του Έθνους δηλαδή το δυναμικό που προκύπτει από τις διαθέσιμες πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες με κυρία συνιστώσα τις Ένοπλες Δυνάμεις (Ε.Δ.).

            Από τους προαναφερθέντες παράγοντες διαμορφώσεως της Εθνικής Στρατηγικής είναι προφανές ποιοι είναι σταθεροί και ποιοι μεταβάλλονται. Ανάλογα λοιπόν με τις μεταβολές παραγόντων πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις για μεταβολές (μικρές ή μεγάλες) που πρέπει να γίνονται στην Εθνική Στρατηγική και κατά περίπτωση στις Ε.Δ. Οι μεταβολές παραγόντων που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια αφορούν στην ασφάλεια καθ΄όσον πέρα της κυρίας απειλής κατά της χώρας μας που παραμένει σταθερή έχουν προστεθεί και οι υπερεθνικές ή ασύμμετρες απειλές, ενώ σε ότι αφορά τις Διεθνείς Σχέσεις το ΝΑΤΟ μετεξελίσσεται από καθαρά αμυντικό οργανισμό που δρούσε εντός της περιοχής του σε οργανισμό που αναλαμβάνει αποστολές εκτός περιοχής και κατά συνέπεια όλα τα μέλη του πρέπει να προσαρμόσουν ορισμένες δυνατότητές τους ώστε να ανταποκρίνονται και στις ενδεχόμενες νέες αποστολές, ενώ παράλληλα η χώρα μας πρέπει να είναι εις θέση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως αυτές θα καθορίζονται καθώς και στις απαιτήσεις των λοιπών Διεθνών Οργανισμών στους οποίους συμμετέχει.

            Θα εξετάσουμε την Εθνική Ασφάλεια που περιλαμβάνει την παραδοσιακή απειλή και τις νέες απειλές, στο εγγύς και διεθνές περιβάλλον καθώς και τις κύριες Συμμαχικές/Διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας μας για να καταλήξουμε σε προτάσεις που αφορούν στην λειτουργία και τις ικανότητες που πρέπει να διαθέτουν οι Ε.Δ. προκειμένου να στηρίζουν την Εθνική Στρατηγική και τους Εθνικούς Αντικειμενικούς Σκοπούς.

 

EΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ – ΑΠΕΙΛΕΣ

 

            Η παραδοσιακή απειλή που λαμβάναμε υπ΄όψιν και μελετούσαμε πριν μερικά χρόνια, προήρχετο κατά βάση από όμορες χώρες ή παγκόσμια ισχυρούς συνασπισμούς και χώρες που είχαν τη δυνατότητα να επέμβουν δυναμικά και να επιβάλλουν την θέλησή τους. Από τη δεκαετία του ΄70 όμως άρχισαν να καταγράφονται σε διεθνές ή τοπικό επίπεδο νέες μορφές κινδύνων που εξελίχθηκαν σε απειλές. Είναι οι «Υπερεθνικές (Transnational) Απειλές» ή οι «Ασύμμετρες Απειλές», όπως συνηθίζουμε να τις αποκαλούμε και που περιλαμβάνουν την τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα, την λαθρομετανάστευση, τα ναρκωτικά, το λαθρεμπόριο αγαθών, το λαθρεμπόριο όπλων, τη δημιουργία και διακίνηση όπλων μαζικής καταστροφής, την εξάπλωση επικινδύνων τεχνολογιών και άλλες συναφείς του είδους εγκληματικές πράξεις που διενεργούνται σε διεθνές επίπεδο και εκφεύγουν των διαστάσεων του κοινού εγκλήματος.

            Η κυρία απειλή, πάντως, κατά της χώρας μας, εξακολουθεί να προέρχεται από την Τουρκία, η γεωπολιτική πίεση της οποίας μας έχει εξαναγκάσει σε μακροχρόνιο εξοπλιστικό ανταγωνισμό, με δυσμενέστατες οικονομικές αλλά και κοινωνικές συνέπειες. Η χώρα αυτή με απειλές χρήσης βίας, με δοκιμές χρήσης βίας και με χρήση βίας, έχει επιτύχει σημαντικά οφέλη εις βάρος της χώρας μας και του Ελληνισμού.

            Η Τουρκία, χωρίς πόλεμο (εάν είναι δυνατόν), δια του εξαναγκασμού συγκατανεύσεως της Ελλάδος, υπό την απειλή χρησιμοποιήσεως ενόπλου βίας ή τη δημιουργία κρίσεων, επιδιώκει σε πρώτη φάση την επιβολή των διεκδικήσεών της στο Αιγαίο, την παραχώρηση δικαιώματος ονομασίας της Μουσουλμανικής μειονότητος της Θράκης ως εθνικής (Τουρκικής) και την συνέχιση της διχοτομήσεως της Κύπρου με παρελκυστική τακτική σε ότι αφορά την συζήτηση σχεδίων επιλύσεως και μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης.

Παράλληλα η Τουρκία καλλιεργεί το κατάλληλο κλίμα για την καταγγελία της Συνθήκης της Λωζάννης και την άσκηση δικαιώματος αυτοδιαθέσεως της Μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης (εξ ου και το Τουρκικό ΥΠΕΞ είναι αρωγό στις Αλβανικές διεκδικήσεις όταν τίθενται θέματα Αλβανών στην Ελλάδα).

Εάν, βέβαια, ανακύψουν οι ευνοϊκές συνθήκες για την Τουρκία για πόλεμο, τότε αυτή δεν θα αρκεσθεί στην ικανοποίηση των αναφερθέντων αντικειμενικών σκοπών, αλλά θα προχωρήσει σε εκτεταμένες εδαφικές διεκδικήσεις.

Οι «Υπερεθνικές» ή «Ασύμμετρες Απειλές» στρέφονται προς κυβερνήσεις και συλλογικούς οργανισμούς άμυνας και ασφάλειας. Οι απειλές αυτές δεν ενέχουν κατ΄αρχάς τον κίνδυνο ενός μεγάλου συμβατικού πολέμου εναντίον των δυνάμεων του ανεπτυγμένου κόσμου, ωστόσο έχουν ισάξιους ίσως και μεγαλύτερους κινδύνους για τους πληθυσμούς και τις κυβερνήσεις τους. Τότε, η καταπολέμηση και εξάρθρωση των απειλών αυτών απαιτεί συντονισμένες ενέργειες σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο.

Η διεθνής τρομοκρατία αναδεικνύεται σε πρωτεύουσα απειλή για τις μεγάλες δυνάμεις της διεθνούς κοινότητας αλλά και επιλεκτικά για μικρότερες χώρες. Το σκεπτικό δράσεως της διεθνούς και εγχώριας τρομοκρατίας βασίζεται στο ότι κάθε τι που είναι αντίθετο στην φανατική πίστη των μελών της και κάθε ενέργεια που θα έχει διεθνή αντίκτυπο είναι θεμιτές  πράξεις. Το 2004 στην Ελλάδα θα διεξαχθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες που αποτελούν μέγιστο Εθνικό γεγονός. Πέραν της καλής οργάνωσής τους, η απαραίτητη προϋπόθεση είναι η διεξαγωγή τους υπό πλήρη ασφάλεια, διότι είναι βέβαιον ότι οι τρομοκράτες δεν θα διστάσουν να κτυπήσουν και στην χώρα μας αν υπάρξουν οι ευνοϊκές γι΄αυτούς συνθήκες. Η ασφάλεια των αγώνων απαιτεί την ενεργοποίηση και συντονισμό των ενεργειών όλων των υπηρεσιών της χώρας καθώς και την συνεργασία σε διμερές και διεθνές επίπεδο, για να αποτραπεί πρωτίστως ή/και να εξουδετερωθεί εγκαίρως πάσα ενδεχομένη τρομοκρατική ενέργεια.

Για την Ελλάδα, όλες οι μορφές των Ασύμμετων Απειλών είναι υπαρκτές, ανεξάρτητα εάν είναι άμεσες ή όχι. Ειδικότερα το θέμα της λαθρομετανάστευσης που το επιτείνει η ελλιπής φύλαξη των συνόρων, σε συνδυασμό με το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας, αποτελεί μία άμεση απειλή. Τα αίτια είναι γνωστά, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχουν ληφθεί ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, μέσα στα πλαίσια του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αξιών αλλά και της συνταγματικής επιταγής για την τήρηση των νόμων.

Η Ε.Ε. καθυστέρησε να αντιληφθεί την ιδιαιτερότητά μας ως χώρας-πύλης για τους λαθρομετανάστες και χώρας που κινδυνεύει να αλλοιωθεί η σύνθεση του πληθυσμού της και να υπάρξουν μειονοτικές διεκδικήσεις στο μέλλον, και μόλις πρόσφατα (Οκτώβριος 2003) έλαβε απόφαση για τη δημιουργία δύο επιχειρησιακών «κέντρων ελέγχου – συντονισμού της διαχείρισης των εξωτερικών συνόρων» με κύριο στόχο την επαναπροώθηση στις χώρες τους των λαθρομεταναστών (το ένα εξ αυτών των κέντρων αναμένεται να λειτουργήσει στην Ελλάδα).

Κατόπιν των ανωτέρω η Εθνική ασφάλεια απαιτεί την απόκτηση στρατιωτικών κυρίως ικανοτήτων για την αντιμετώπιση της παραδοσιακής απειλής και πολιτικοστρατιωτικών ικανοτήτων/μέτρων για την αντιμετώπιση των υπερεθνικών απειλών.

 

ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ Ε.Δ.

 

            Συγχρόνως με την ικανότητα της χώρας μας για προάσπιση της Εθνικής Ασφάλειας, οι Διεθνείς/Συμμαχικές υποχρεώσεις (και κυρίως προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ), καθορίζουν τις συμπληρωματικές ικανότητες που πρέπει να διαθέτουν οι Ε.Δ. όπως αυτές περιέχονται στις κοινές αποφάσεις των χωρών-μελών των οργανισμών. Οι συνολικές ικανότητες συνεπώς των Ε.Δ. πηγάζουν από την αποστολή που καθορίζεται σε :

• Εθνικό πλαίσιο. Από την Πολιτική Εθνικής Αμύνης και την Στρατιωτική Στρατηγική, ως αυτές περιοδικώς αναθεωρούνται.
• Νατοϊκό πλαίσιο. Από την Συνθήκη του ΝΑΤΟ.  Από την Νέα Στρατηγική Αντίληψη και τη Διακήρυξη της Συνόδου Κορυφής στην Ουάσιγκτον που περιλαμβάνουν τη δυνατότητα επέμβασης του ΝΑΤΟ εκτός περιοχής καθώς και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Από τη Διακήρυξη της Συνόδου Κορυφής της Πράγας για άμυνα κατά της τρομοκρατίας, της επιθέσεως με όπλα μαζικής καταστροφής, επιθέσεων στον κυβερνοχώρο και των πυραυλικών απειλών. Η χώρα μας έχει ήδη κληθεί να προετοιμασθεί  προς συμμετοχή στην υπό διαμόρφωση Δύναμη Ταχείας Αναπτύξεως του ΝΑΤΟ.
• Ευρωπαϊκό πλαίσιο. Ως θα καθορισθεί στο υπό επεξεργασία Στρατηγικό Δόγμα της ΕΕ, ορισμένα στοιχεία του οποίου εξηγγέλθησαν κατά την Σύνοδο Κορυφής στην Θεσσαλονίκη τον Ιούνιο 2003 και που περιελάμβαναν, μεταξύ άλλων, την ενίσχυση των στρατιωτικών ικανοτήτων της ΕΕ, με τη διάθεση αυξημένων πόρων για την Άμυνα. Πάντως η χώρα μας έχει ήδη αναλάβει την υποχρέωση συμμετοχής στην συγκροτούμενη Ευρωπαϊκή Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης.
• Διεθνές πλαίσιο. Από την κατά περίπτωση συμμετοχή της χώρας σε ειρηνευτικές, κατά βάση, αποστολές ως αυτές αποφασίζονται κυρίως από τον ΟΗΕ.

Η ανάπτυξη των ικανοτήτων των Ε.Δ. για την κάλυψη της Εθνικής ασφάλειας και των διεθνών/συμμαχικών υποχρεώσεων της χώρας, επιβάλλει την λειτουργία αποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου ως και κατάλληλο οργάνωση, δομή, εξοπλισμό και επαρκές προσωπικό.

 

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

 

            Με βάση τα προαναφερθέντα παραθέτουμε τις προτάσεις για μέτρα που πρέπει να ληφθούν και τα οποία θα συμβάλλουν στην προάσπιση του Εθνικού συμφέροντος που αφορά στην επιβίωση του Έθνους ήτοι τη διαφύλαξη της εδαφικής ακεραιότητας, της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των Ελλήνων.

            Σε πολιτικό επίπεδο τα μέτρα που θα βελτιώσουν την ασφάλεια και θα αυξήσουν την αμυντική μας ισχύ απαιτούν αποφάσεις που εκτιμάται ότι θα πρέπει να κινηθούν στις ακόλουθες γραμμές :

• Αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος και ιδίως στις παραμεθόριες περιοχές για τις οποίες απαιτείται να ληφθούν σύντονα αναπτυξιακά μέτρα για την αύξηση του Ελληνικού πληθυσμού.
• Βελτίωση των μέτρων και διαδικασιών φυλάξεως των συνόρων, για αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης και διακίνησης λαθρεμπορίου ως σαφής διαχωρισμός περιοχών δράσεως μεταξύ Στρατού Ξηράς και ΕΛ.ΑΣ. Ανάθεση της ευθύνης ελέγχου ασφάλειας της Ζώνης Προκαλύψεως στο Στρατό με αναδιοργάνωση των Μονάδων Προκαλύψεως ώστε πέρα της φυλάξεως των συνόρων να αποτρέπονται εδαφικές βλέψεις που έχουν όμορα κράτη. Ανάθεση στην ΕΛ.ΑΣ της περιοχής αμέσως μετά την Ζώνη Προκαλύψεως. Ενεργοποίηση του προσωπικού των Μονάδων Εθνοφυλακής στις παραμεθόριες περιοχές. Θέσπιση ελκυστικών μέτρων για την προσέλευση Επαγγελματιών Οπλιτών στις παραμεθόριες περιοχές.
• Ανάπτυξη αποτελεσματικού ολοκληρωμένου συστήματος πληροφοριών και ασφαλείας σε Στρατηγικό και Τακτικό επίπεδο, για αντιμετώπιση τόσο της παραδοσιακής απειλής όσο και των Υπερεθνικών Απειλών και αποτελεσματική λειτουργία του Συστήματος Χειρισμού Κρίσεων (το μέτρο αυτό αφορά σε μεγάλο βαθμό και το ΥΕΘΑ).
• Εφαρμογή μεταναστευτικής πολιτικής, που δεν θα δημιουργεί μελλοντικά προβλήματα και κυρίως δεν θα αλλοιώνει τον κοινωνικό ιστό της χώρας.
• Λειτουργία αποτελεσματικού συστήματος Πολιτικής Προστασίας στην ειρήνη και στον πόλεμο υπό ενιαίο ανεξάρτητο φορέα.
• Ανάπτυξη του Εθνικού φρονήματος των Ελλήνων.

Σε ότι αφορά την ανάπτυξη ικανοτήτων των Ε.Δ. ώστε να ανταποκρίνονται στον καλύτερο δυνατό βαθμό στην αποστολή τους, τα μέτρα αφορούν το θεσμικό πλαίσιο, την οργάνωση και δομή, το προσωπικό και τους εξοπλισμούς. Θα αναφερθώ περιληπτικά στις τρεις πρώτες κατηγορίες και λεπτομερέστερα στους εξοπλισμούς που αποτελούν το κύριο θέμα του συνεδρίου μας.

Το θεσμικό πλαίσιο πρέπει να αναδιαμορφωθεί ώστε να υπάρχει σαφής διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων της πολιτικής ηγεσία που θα ασκεί τον έλεγχο για την εφαρμογή της Κυβερνητικής πολιτικής και των αρμοδιοτήτων της Στρατιωτικής ηγεσίας που θα αποφασίζει για την οργάνωση, δομή, προσωπικό και μέσα ώστε οι Ε.Δ. να είναι εις θέση να ανταποκριθούν στην αποστολή τους.

Η οργάνωση και δομή πρέπει να ανταποκρίνονται στον σαφή διαχωρισμό του Στρατηγικού, Επιχειρησιακού και Τακτικού επιπέδου για να επιτυγχάνεται συγκεντρωτικός έλεγχος, συντονισμός, διάθεση και ανακατανομή των δυνάμεων δια ενισχύσεως του ρόλου του ΓΕΕΘΑ, με ουσιαστικές αρμοδιότητες από τον καιρό της ειρήνης και αναβάθμιση του ρόλου του Συμβουλίου Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ), και να καλύπτεται το Στρατηγικό επίπεδο Διοικήσεως ενώ το επιχειρησιακό επίπεδο θα καλύπτεται από Μείζονες Διοικήσεις επιπέδου Στρατιάς, Αρχηγείου Στόλου, ΑΤΑ και το τακτικό από τις εις αυτές υπαγόμενες επιχειρησιακές μονάδες των Κλάδων. Με αυτόν τον τρόπο  θα επιτυγχάνεται αποκέντρωση στη διεξαγωγή των επιχειρήσεων και συγκεντρωτικός έλεγχος στο Επιχειρησιακό και Στρατηγικό επίπεδο. Η αναβάθμιση της ΑΣΔΕΝ σε δεύτερη Στρατιά πιθανόν να είναι απαιτητή για πλέον εύρυθμο λειτουργία του επιχειρησιακού επιπέδου στην περιοχή των νήσων.

            Η ορθή αρχή της Διακλαδικότητος να επιτυγχάνεται με την Διαλειτουργικότητα και συμπληρωματικότητα των απαιτουμένων μέσων, συστημάτων και υπηρεσιών για τη διεξαγωγή ενιαίων επιχειρήσεων σε περιβάλλον ασφαλείας και με υψηλή αποτελεσματικότητα, αντί της δημιουργίας επιπροσθέτων Διακλαδικών Στρατηγείων (πέραν του ΓΕΕΘΑ) που μόνο σύγχιση και κόστος επιφέρουν.

            Σε ότι αφορά στο προσωπικό τα μέτρα πρέπει να αποσκοπούν στην συμπλήρωση της απαιτουμένης οροφής ιδίως των μονάδων του Σ.Ξ. σε συνάρτηση με τα διατιθέμενα μέσα, την πλήρη και ρεαλιστική εκπαίδευση καθώς και στην διατήρηση του υψηλού ηθικού των στελεχών που θα αντανακλάται από την κοινωνική καταξίωση της Πολιτείας έναντι των Ε.Δ.

Θα αναφερθούμε τώρα στους εξοπλισμούς για τους οποίους προτείνουμε τα ακόλουθα μέτρα :

·        Ο εξοπλιστικός προγραμματισμός να ανταποκρίνεται ουσιαστικά στις ανάγκες δύο πενταετιών, η πρώτη δεσμευτική και η δεύτερη αναθεωρούμενη ανάλογα με τα δεδομένα. Ολοκλήρωση των διαδικασιών επιλογής κατασκευαστικών οίκων με την έναρξη υλοποιήσεως του πενταετούς προγράμματος καθ΄όσον αυτό θα επιτρέψει την έγκαιρη ολοκλήρωση των εξοπλισμών και θα βοηθήσει την ανάπτυξη των Ελληνικών Βιομηχανιών, με δεδομένο ότι σε κάθε πρόγραμμα πρέπει να επιδιώκεται η μεγαλύτερη δυνατή Ελληνική συμμετοχή.

·        Αξιοποίηση της υπάρχουσας υποδομής και δυνατότητας αυτάρκειας στην υποστήριξη των εξοπλιστικών προγραμμάτων μετά την ολοκλήρωση και παράδοσή τους στις Ε.Δ.

·        Ολιγοτυπία προς επίτευξη οικονομίας κλίμακας και δυνατότητας συμπαραγωγής.

·        Η επιλογή των προγραμμάτων να  διέπεται από την αρχή της «ποιότητος έναντι της ποσότητος» και να σταθμίζεται η πολλαπλασιαστική ισχύς που επιτυγχάνεται από την υλοποίηση κάθε εξοπλιστικού προγράμματος. Ιδιαίτερη έμφαση απαιτείται στην επιλογή των οπλικών συστημάτων ώστε αυτά να χρησιμοποιούν την αιχμή της τεχνολογίας και να υπερέχουν των επιλογών του ενδεχομένου αντιπάλου, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να εξασφαλίζεται η μακροπρόθεσμη υποστήριξή τους και η δυνατότης αναβαθμίσεώς τους. Παράλληλα πρέπει να λαμβάνεται υπ΄όψιν η ταχύτης αναπτύξεως των φορέων (πλατφόρμας) των οπλικών συστημάτων στον καλύτερο δυνατό χρόνο για να επιτυγχάνεται η έγκαιρη αντίδραση.

·        Αύξηση της επιβιωσιμότητος με εφαρμογή της τεχνολογίας χαμηλής παρατηρησιμότητας των μαχίμων μονάδων για την ελάττωση της υπογραφής που αφορά στην ανακλαστική επιφάνεια (Stealth) αλλά και, κατά περίπτωση, στην θερμική, ακουστική και μαγνητική ακτινοβολία των νέων χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών μαχίμων μονάδων.

• Συμπλήρωση βραχυπροθέσμων απαιτήσεων με φθηνές λύσεις, όπως το μεταχειρισμένο υλικό συμμαχικών χωρών, ενώ για τα μεσομακροπρόθεσμα προγράμματα να εξασφαλίζεται η συμμετοχή της χώρας μας στην παραγωγή ευρυτέρων συμμαχικών προγραμμάτων.
• Ο εκσυγχρονισμός του υλικού και ιδίως των ακριβών μονάδων, να αποφασίζεται και να υλοποιείται έγκαιρα. Σε αντίθετη περίπτωση να προγραμματίζεται η αντικατάστασή των και οι δαπάνες να περιορίζονται στις απαραίτητες για την συντήρηση και ασφαλή λειτουργία των μέχρις αντικαταστάσεως/παροπλισμού των.
• Ανάπτυξη παραγωγής υλικού από την Αμυντική Βιομηχανία, σε συνεργασία με ξένες εταιρείες, Ελληνικά Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα με εξαγωγικό προσανατολισμό, εφ΄όσον είναι δυνατόν. Η εξειδίκευση των Βιομηχανικών μονάδων παραγωγής αμυντικού υλικού θα βοηθήσει στην προώθηση των εξαγωγών και θα μειώσει το κόστος λόγω οικονομίας κλίμακος.
• Ουσιαστική αξιοποίηση των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων για εκμετάλλευση από τις Ε.Δ. και την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία.
• Περαιτέρω προώθηση της ιδιωτικοποίησης των Αμυντικών Βιομηχανιών, εκτός αυτών που συμβάλλουν καθοριστικά στην διαμόρφωση της πολιτικής των εξοπλισμών και κατά συνέπεια της αμυντικής πολιτικής. Στην περίπτωση αυτή να θεσμοθετηθεί η λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με ταυτόχρονη αναθεώρηση των στρατηγικών πωλήσεων, εμπορευσιμότητας και παραγωγικής διαδικασίας και υπό την προϋπόθεση επιλογής των Διοικήσεων, με αυξημένη πλειοψηφία της αρμοδίας κοινοβουλευτικής επιτροπής.
• Υλοποίηση δομής των μαχίμων μονάδων των Κλάδων ώστε να είναι κατάλληλες να επιχειρήσουν πρωτευόντως στα αντίστοιχα ενδεχόμενα Θέατρα Επιχειρήσεων (Ηπειρωτική Ελλάδα, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειος) και δευτερευόντως να ικανοποιήσουν συμμαχικές/διεθνείς υποχρεώσεις. Ειδικότερα για επιχειρήσεις στην Αν. Μεσόγειο η Πολεμική Αεροπορία πρέπει να διαθέτει εξελιγμένα αεροσκάφη αναχαιτίσεως με επαρκή αυτονομία, ενώ το Πολεμικό Ναυτικό Υποβρύχια με αξιόπιστο οπλισμό και Πλοία Επιφανείας με αυξημένες αντιαεροπορικές δυνατότητες  για άμυνα περιοχής (δυνατότητα η οποία χάθηκε δυστυχώς για το Π.Ν. με τους τελευταίους παροπλισμούς των Αντιτορπιλλικών τύπου ADAMS ενώ αντιθέτως αποκτήθηκε από το Τουρκικό Ναυτικό με τις Φ/Γ  τύπου PERRY) και αυτοπροστασία καθώς και μικρό αριθμό συγχρόνων ταχέων αποβατικών μεσαίου μεγέθους για την ασφαλή μεταφορά προσωπικού και βαρέως υλικού του Στρατού Ξηράς.

Η λήψη των ανωτέρω μέτρων σε συνδυασμό με άλλα συμπληρωματικά που θα κινούνται στις ίδιες κατευθυντήριες γραμμές θα αυξήσει πολλαπλασιαστικώς την ικανότητα των Ε.Δ., ενώ ο σωστός προγραμματισμός δυνατόν να συμπιέσει το κόστος λειτουργίας με δεδομένο ότι πολλά εκ των μέτρων αφαιρούν πολυδάπανες λειτουργίες που ουδέν προσφέρουν στην ισχύ του στρατεύματος. Η περίοδος που διανύουμε είναι εξαιρετικά ευαίσθητη αφού η ασφάλεια της χώρας μας αντιμετωπίζει πολλαπλούς ενδεχόμενους κινδύνους ενώ η τουρκική απειλή παραμένει αμετάβλητη και εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα διεκδικούνται από την γείτονα απροκάλυπτα.