Η φιλοσοφία του woke.
του Τάκη Θεοδωρόπουλου από την Καθημερινή
Woke. Αφύπνιση. Η λέξη δημιουργήθηκε από την αμερικανική Αριστερά προ 25ετίας. Στην αρχή σήμαινε την αφύπνιση απέναντι στον ρατσισμό. Στη συνέχεια επεκτάθηκε στην «αφύπνιση» απέναντι σε οποιαδήποτε «προκατάληψη». Διαδόθηκε με εντυπωσιακή ταχύτητα στην ακαδημαϊκή κοινότητα των μεγάλων πανεπιστημίων της Αμερικής και πέρασε στην Ευρώπη, που την υποδέχθηκε σαν έτοιμη από καιρό. Στη χώρα μας παραμένει περιθωριακή, προνόμιο ορισμένων δημοσιολογούντων οι οποίοι προσπαθούν να υπάρξουν μέσω της υιοθέτησης των αρχών της. Δεδομένης της χρονοκαθυστέρησης είναι φυσιολογικό. Ας περιμένουν λίγο ακόμη για την υποχώρησή της ώστε να μπορούν να αναλάβουν την υπεράσπισή της. Όπως διάβασα στον Economist, το κίνημα εμφανίζει σημάδια αποδρομής. Η ιδεολογία αυτή άγγιξε την κορυφή της γύρω στο 2020 και έκτοτε υποχωρεί. Όμως επειδή πρόκειται για ιδεολογικό κίνημα, έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιες είναι οι βασικές αρχές του. Επειδή δεν είναι οργανωμένο θα προσπαθήσω να τις καταγράψω. Το φύλο δεν είναι φυσικό δεδομένο, αλλά ιστορική κατασκευή. Πώς το αντιλαμβάνομαι αυτό; Κάποιοι, κάποτε στην Ιστορία, αποφάσισαν ότι όχι μόνο πρέπει να υπάρχουν δύο φύλα, αλλά ότι το ισχυρότερο είναι το αρσενικό. Είναι στη φύση του αρσενικού να είναι το ισχυρότερο; Δεν εννοούμε αυτό. Και τι εννοείτε; Εννοούμε ότι κατάφερε να επιβάλει την ιδέα ότι είναι το ισχυρότερο. Και πώς το κατάφερε αν δεν μπορούσε να το καταφέρει; Μα είχε τη δύναμη με το μέρος του. Αντε να αντιληφθούν οι πνευματικοί νάνοι της woke ότι έτσι βάζουν τις διακρίσεις της φύσης στη συλλογιστική τους, η οποία λίγο πριν τις είχε απορρίψει.
Woke – Queer. Είμαι «queer» σημαίνει ότι δεν αποδέχομαι το δυαδικό σύστημα με το οποίο ο ανθρώπινος νους εδώ και κάτι αιώνες πολιτισμού αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Κοινώς δεν αποδέχομαι τη διάκριση αρσενικού/θηλυκού, λευκού/μαύρου, σαρκοφάγου/φυτοφάγου. Ολ’ αυτά τα έχει γεννήσει η εξουσία της γλώσσας. Λες και η γλώσσα γεννήθηκε από το σχέδιο ενός ανθρώπινου εγκεφάλου, ο οποίος επινόησε τους τρόπους να χειραγωγήσει όλους τους αντιπάλους του, γυναίκες, μαύρους, ομοφυλόφιλους, χορτοφάγους.
«Queers for Palestine». Το σύνθημα και μόνον αναδεικνύει τη διανοητική αρλούμπα της woke ιδεολογίας.
Οι άνδρες είναι βιαστές. Ο βιασμός δεν είναι μια παρόρμηση που χαρακτηρίζει ορισμένους εγκληματίες. Είναι κοινό χαρακτηριστικό του ανδρικού γένους. Και εδώ αγγίζουμε τον πυρήνα της woke ιδεολογίας. Η καταστροφή της σχέσης άνδρα – γυναίκας, ήτοι αρσενικού – θηλυκού, ήτοι της φυσικής αναπαραγωγής. Για τους σαλεμένους ακόμη και η φυσική αναπαραγωγή είναι ιστορικό φαινόμενο. Οπότε μπορεί να αντικατασταθεί από δοκιμαστικούς σωλήνες. Και μετά απορούμε για ποιον λόγο οι δυτικές κοινωνίες αντιμετωπίζουν την απειλή της δημογραφικής καχεξίας.
Η τελευταία σκέψη είναι η φυσική συνέπεια της woke ιδεολογίας, μιας ιδεολογίας που στρέφεται εναντίον του δυτικού πολιτισμού. Είναι μια υπόθεση που έχει τις ρίζες της στον Μάη του ’68 και στην σκέψη που παρήγαγε η ιστορική εξέγερση. Θέλησαν να αποψιλώσουν τις κοινωνίες μας από τις αξίες που συγκρατούσαν τη συνοχή τους. Ομως δεν είχαν αξίες για να τις αντικαταστήσουν. Με αποτέλεσμα σήμερα οι δυτικές κοινωνίες να εξαρτώνται από την έκβαση του πολέμου ανάμεσα στις δυνάμεις που επιθυμούν τη διατήρηση της συνοχής τους, με όλα τους τα ελαττώματα, και στη μετατροπή τους σε μια κουρελού μειονοτήτων που διεκδικούν και επιβάλλουν τα δικαιώματά τους στο σύνολο.
Ολες αυτές οι σκέψεις μού γεννήθηκαν από την ανάγνωση του έργου «Η φιλοσοφία του woke». Το εξέδωσαν οι Εναλλακτικές Εκδόσεις και περιλαμβάνει δοκίμια για το θέμα σε επιμέλεια του Γ. Καραμπελιά. Επειδή το woke είναι μια έκφραση που επανέρχεται στο λεξιλόγιό μας αξίζει να διαβαστεί για να καταλάβουμε την πραγματική της σημασία. Κυρίως δε να αντιληφθούμε πώς φτάσαμε ώς εδώ ξεκινώντας από τους Γάλλους φιλοσόφους του ’68, τον Ντεριντά, τον Ντελέζ, τον Φουκώ. Εχουν θαυμαστές παρ’ ημίν. Αναρωτιέμαι πόσοι απ’ αυτούς αντιλαμβάνονται το νήμα που τους συνδέει με την ιδεολογία του woke. Ας διαβάσουν τα δοκίμια του βιβλίου και θα καταλάβουν.