Blog

Παραδοσιακά στις μελέτες ασφάλειας οι απειλές μετριούνται με βάση την ύπαρξη πρόθεσης των επιτιθέμενων αλλά και των δυνατοτήτωνικανοτήτωντους. Από μόνη της η ικανότητα κάποιου παράγοντα να πλήξει κάποιον άλλον παράγοντα δεν αποτελεί κίνδυνο. Το παράδειγμα των δυο ευρωπαϊκών πυρηνικών δυνάμεων, της Αγγλίας και της Γαλλίας, είναι χαρακτηριστικό για να γίνει κατανοητό ότι η δυνατότητα για ένα πυρηνικό πλήγμα της μιας χώρας προς την άλλη, δεν αποτελεί το σημαντικότερο στοιχείο, αλλά οι προθέσεις. Σύμφωνα με το λεξικό της Οξφόρδης, λοιπόν, η λέξη ‘’απειλή’’ αναφέρεται ως μια δηλωμένη πρόθεση για να προκαλέσει κάποιος τραυματισμό, πόνο ή καταστροφή ή ως ένα άτομο ή πράγμα που μπορεί να προκαλέσει κίνδυνο.Με βάση τα προαναφερθέντα, όπως η ακαδημαϊκός RitaFloyd ορίζει, θα ήταν χρήσιμο να χωρίσουμε τις απειλές σε δυο κατηγορίες, σ ’αυτές που υπάρχει έλλειψη πρόθεσης (intent-lacking) από κάποιο δρώνταπαράγοντα και σ ‘αυτές που υπάρχει πρόθεση (agent-intended) όπως για παράδειγμα η απειλή της τρομοκρατίας. Η πρώτη κατηγορία είναι και αυτή με την οποία θα πραγματευτεί το κείμενο και μπορεί να διαιρεθεί σε δυο ακόμη υποκατηγορίες, στις απειλές που δεν προκαλούνται από κάποιον παράγοντα (agent-lacking) (φυσικές καταστροφές) αλλά και σ’αυτές οι οποίες προκαλούνται κυρίως από τον άνθρωπο αλλά μη σκόπιμα(agent-causedbutnotintended).

PDF