Ιωάννης Χολίδης: Η κρίση στην Τουρκία είναι προάγγελος εξελίξεων. (ΜΕΡΟΣ Α΄)
Η χρηματοοικονομική κρίση στην Τουρκία δεν είναι μια ξαφνική κρίση που την αντιλήφθηκαν οι αγορές σήμερα. Η Τουρκία χρόνια τώρα παρουσιάζει ένα μοντέλο στρεβλής ανάπτυξης τα όρια του οποίου άρχισαν να φαίνονται ήδη από της αρχές του 2012. Μέχρι τότε η τουρκική οικονομία αποτελούσε το πρότυπο για πολλές ανερχόμενες-αναδυόμενες οικονομίες του πλανήτη. Τα μακροοικονομικά δεδομένα ήταν ήδη σε πολύ καλή κατάσταση , ιδιαίτερα μετά το 2005, και η οικονομία γινόταν πόλος έλξης ενός μεγάλου αριθμού ξένων άμεσων επενδύσεων (ΑΞΕ), ως αποτέλεσμα του χαμηλού μισθολογικού κόστους, του φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος και της πολύ καλή δημοσιονομικής κατάστασης ως αποτέλεσμα συνεχών προσπαθειών ενός φέρελπι μεταρρυθμιστή πρωθυπουργού του Ρετζεπ Ταγιπ Ερντογάν.
Ο Ερντογάν όχι μόνο κατάφερε να προχωρήσει σε ανασύνθεση του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, αλλά κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών και μέσα από δημοκρατικές και εκσυγχρονιστικές παρεμβάσεις σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα της Τουρκίας που την ταλάνιζαν επί πολλά χρόνια. Τα διεθνή κέντρα εξουσίας σε Ουάσινγκτον και Βρυξέλλες έβλεπαν στο πρόσωπό του τον μετριοπαθή ισλαμιστή ηγέτη που θα μπορούσε να αποτελέσει το πρότυπο για μια σειρά χωρών που βρίσκονταν στο ευαίσθητο και μαλακό υπογάστριο της ΕΕ. Οι προσδοκίες διαψεύστηκαν σχετικά σύντομα με τον Τούρκο ηγέτη να αλλάζει τα δεδομένα από το 2011 και μετά, κάνοντας στροφή 180 μοιρών σε όλα τα επίπεδα άσκησης της πολιτικής του.