«ΜΗ ΕΠΗΝΔΡΩΜΕΝΑ ΟΧΗΜΑΤΑ – ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΡΩΝ»
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ
ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΑ ΟΧΗΜΑΤΑ – ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΡΩΝ
Του Αντιστρατήγου ε.α. Σ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
Στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού μας «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ» έγινε μνεία για το σεμινάριο που οργάνωσε η ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ για τα «Μη Επανδρωμένα Οχήματα – Συστήματα Αντιμέτρων». Στο παρόν τεύχος υπ΄αρ. 41 (Ιουνίου-Ιουλίου), παρουσιάζονται τα Πρακτικά του σεμιναρίου και συγκεκριμένα :
- Η Εισήγηση του Προέδρου του σεμιναρίου Αντιστρατήγου ε.α. Σ. Παναγόπουλου.
- Η Εισήγηση του Γάλλου Ακολούθου Αμύνης με τίτλο : «Προσανατολισμός Δυνατοτήτων για τα Drones περιόδου 2015-2020».
- Σύντομη αναφορά στο τι παρουσίασαν οι εταιρείες κατασκευής UAV και συστημάτων αμύνης κατ΄αυτών (των UAVs).
- Kλείσιμο του σεμιναρίου με συμπεράσματα από τον Αντιστράτηγο ε.α. Σ. Παναγόπουλο.
Τα πλήρη Πρακτικά του σεμιναρίου θα αποσταλούν στο ΓΕΕΘΑ και τα ΓΕ.
ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ «ΜΗ ΕΠAΝΔΡΩΜΕΝΑ ΟΧΗΜΑΤΑ»
1ο ΜΕΡΟΣ
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Toυ Αντιστρατήγου ε.α. Σ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
Κυρίες και Κύριοι,
Ονομάζομαι Στυλιανός Παναγόπουλος, είμαι απόστρατος Στρατιωτικός και ως μέλος της ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ μου ανατέθηκαν τα καθήκοντα του συντονισμού του 1oυ μέρους του σεμιναρίου, με θέμα «ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΑ ΟΧΗΜΑΤΑ».
Με τον όρο «Μη Επανδρωμένα Οχήματα» αναφερόμεθα σε κάθε τύπο οχήματος που κινείται στον αέρα, στην επιφάνεια και υπό τη θάλασσα, χωρίς να είναι επανδρωμένα, αυτόνομα με προγραμματισμό ή τηλεκατευθυνόμενα, όπως τα UAVs και Remotely Piloted Vehicles αντίστοιχα.
Το σεμινάριο γίνεται με βάση τις προτάσεις των ΓΕ και του ΓΕΕΘΑ, με σκοπό την ενημέρωση των στελεχών των Κλάδων, επί επικαίρων θεμάτων στρατηγικού και επιχειρησιακού ενδιαφέροντος.
Η ανάπτυξη στο σημερινό σεμινάριο του θέματος για τα «Μη Επανδρωμένα Οχήματα» κρίθηκε ως πολύτιμη για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που ασχολούνται με την αμυντική και επιχειρησιακή σχεδίαση, δεδομένων των εξελίξεων στο συγκεκριμένο τομέα και του μέλλοντος που διαγράφεται γι΄αυτά, ως συνέπεια των εξελίξεων στην τεχνολογία που επιφέρει την επανάσταση στα στρατιωτικά θέματα (Revolution in Military Affairs). Tα πλέον γνωστά σε μας «μη επανδρωμένα οχήματα» είναι τα RPVs και τα UAVs ή Drones όπως συνολικά ονομάζονται.
Η ιστορία των προαναφερομένων συστημάτων ξεκινά πριν περίπου 40 έτη, όταν οι ΗΠΑ προχώρησαν στην εξέλιξη των ιπταμένων στόχων των Targets drones. Kατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν επιτυχώς ένα UAV το «Lightning Bug», σε αποστολές τακτικής αναγνώρισης, το οποίο πραγματοποίησε 3.000 εξόδους.
Πέραν του πολέμου του Βιετνάμ, RPVs και UAVs χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Κοιλάδα Bekaa του Λιβάνου από το Ισραήλ, όπου αυτά παρείχαν πληροφορίες, έρευνα και αναγνώριση, συνεγείροντας άσκοπα και αποκαλύπτοντας τη διάταξη Α/Α αμύνης των Σύρων. Επίσης κατά τη διάρκεια του 1ου πολέμου στο Iraq (Operation Iraqi Freedom), στη Βοσνία, στο Κόσσοβο, στο Αφγανιστάν και στο 2ο πόλεμο στο Iraq.
H αξία των «μη επανδρωμένων οχημάτων» αναγνωρίσθηκε σε στρατηγικό και τακτικό επίπεδο και με τη βοήθεια της τεχνολογίας τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ευρώπη προχώρησε η έρευνα και ανάπτυξη τέτοιων οχημάτων, ώστε σήμερα αυτά να καλύπτουν μία τεράστια ποικιλία δυνατοτήτων κινήσεως-πτήσεως και αποστολών.
Οι εξελίξεις στο συγκεκριμένο τομέα οδήγησαν την Αεροπορία των ΗΠΑ να εκδώσει το 2005 τη στρατηγική της προοπτική στο συγκεκριμένο θέμα «The US Air Force Remotely Piloted Aircraft and Unmanned Aerial Vehicle Strategic Vision», όπου σαφώς προσδιορίζεται ο ρόλος, οι δυνατότητες και προοπτικές αυτών των οχημάτων για τις επόμενες δεκαετίες.
Δεν είναι σκοπός του σεμιναρίου αυτού να αναλύσει τις προτάσεις (Recomentations) του προαναφερομένου κειμένου, πιστεύω όμως ότι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων θα πρέπει να μελετήσουν αυτό για να αντλήσουν γνώσεις βαθύτερες για το τι θα συμβεί στο μέλλον, αλλά και τι πιθανά προβλήματα θα εγερθούν στη διαχείριση του εθνικού και διεθνούς εναερίου χώρου.
Αντίστοιχες θέσεις αναπτύσσονται και από Ευρωπαϊκά κράτη και μάλιστα σήμερα θα έχουμε τη δυνατότητα να ακούσουμε την επιχειρησιακή κατεύθυνση για τα UAVs των Γαλλικών Ε.Δ.
Οι σημερινές τάσεις οδηγούν, στην ενσωμάτωση των «Μη Επηνδρωμένων Οχημάτων», μαζί με επανδρωμένα μέσα και παράλληλα με αυτά, τα οποία ομού θα επιχειρούν σε σαφώς διαχωρισμένες περιοχές, για αποφυγή αμοιβαίων παρεμβολών και απαιτούν πλήρως αξιόπιστα «Μη Επανδρωμένα Οχήματα» για πολεμικές επιχειρήσεις και ειρηνευτικές αποστολές που να καλύπτουν :
α. Μικρά, μεσαία και μεγάλα ύψη πτήσεως, μακράς, μεσαίας και μικρής ακτίνας δράσεως.
β. Να μεταφέρουν κατάλληλα όπλα για προσβολές ποικίλης μορφής στόχων.
γ. Να επιχειρούν σε κατοικημένους τόπους.
δ. Να εκτελούν πληροφοριακές επιχειρήσεις (Ιnformation Ops) ή δικτυοκεντρικές (Net Centrik).
ε. Να δύνανται να εκτελούν αποστολές συλλογής πληροφοριών, έρευνας, αναγνώρισης, να ενεργούν για εντοπισμό στόχων και εκτίμηση ζημιών, αποστολές SIGINΤ (Signal Intelligence)-COMINT (Communication Intelligence), ELINT (Electronic Intelligence).
Ήδη η συνεχιζόμενη ανάπτυξη των στρατηγικών και τακτικών, μη επανδρωμένων οχημάτων, ακολουθεί την τάση δημιουργίας οχημάτων πολλαπλών ρόλων και αποστολών. Έτσι θα δούμε στο μέλλον Στρατηγικά UAVs, μεγαλυτέρου μεγέθους, μεγαλύτερης εμβέλειας, αξιόπιστα και με μεγαλύτερες δυνατότητες μεταφοράς φορτίου, ενώ παράλληλα, η ανάπτυξη μικρό και mini UAVs θα δώσει μικρότερα σε μέγεθος οχήματα, φθηνότερα και υψηλών δυνατοτήτων.
Πλέον των επιχειρησιακών ή πολεμικών UAVs, οι απαιτήσεις έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη UAVs, ή μη επανδρωμένων οχημάτων για :
α. Εφαρμογές του πολιτικού ή εμπορικού τομέα (π.χ. έλεγχος πυρκαϊών).
β. Εφαρμογές αστυνόμευσης και ενίσχυσης του νόμου.
γ. Επιχειρήσεις ασφαλείας και κατά της τρομοκρατίας.
δ. Ασφάλεια του θαλασσίου περιβάλλοντος.
ε. Επιχειρήσεις Έρευνας και Διάσωσης.
Είναι γεγονός ότι ενώ μίλησα εξ αρχής για «Μη Επανδρωμένα Οχήματα», εν συνεχεία και μέχρι τώρα, αναφέρθηκα στα Drones. Τούτο έγινε διότι ο τομέας αυτός παρουσιάζει τη μεγαλυτέρα, αλματώδη μπορούμε να πούμε ανάπτυξη, με θεαματικά αποτελέσματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι για εφαρμογές ξηράς ή θαλάσσης δεν έχουν αρχίσει έρευνες ή και ανάπτυξη πρωτοτύπων, που ακόμη βρίσκονται στο στάδιο των δοκιμών. Επί παραδείγματι δυνάμεθα να αναφέρουμε, σύστημα διάνοιξης διαδρόμων σε ναρκοπέδιο ή στρώσης ναρκοπεδίου, συστήματος αυτοπροστασίας Τ/Θ, εγκαταστάσεων ή μη επανδρωμένα υποβρύχια UUV ικανά για ένα ευρύ πεδίο αποστολών παράλιων επιχειρήσεων.
Είναι γνωστό στους απασχολούμενους με τα αμυντικά θέματα, η φιλοσοφία της μετεξέλιξης των Αμερικανικών ΕΔ, η οποία ξεκίνησε από τα μέσα της δεκαετίας του 90, και σήμερα ιδιαίτερα όπου η λεγόμενη Επανάσταση στις Στρατιωτικές εξελίξεις (RΜA), βασισμένη στις εξελίξεις της τεχνολογίας έχει λάβει τεράστια δυναμική, αποβλέπει στη δημιουργία ΕΔ που θα στηρίζονται σε σύγχρονα και εξελιγμένα συστήματα αέρος, θαλάσσης, ξηράς, επανδρωμένων και μη τα οποία θα ενεργούν ομού για την επίτευξη των καθορισμένων εκάστοτε αντικειμενικών σκοπών, αντίστοιχων των εθνικών στόχων τους.
Το προαναφερθέν κείμενο για το Strategic Vision της Αεροπορίας των ΗΠΑ, αποτελεί μέρος του Transformation των ΕΔ των ΗΠΑ.
Τα συστήματα αυτά στο μέλλον και με τη συνεχιζόμενη ανάπτυξή τους, θα επιφέρουν σημαντικές αλλαγές στη δομή, οργάνωση, σύνθεση των Ενόπλων Δυνάμεων και των Δυνάμεων Ασφαλείας, στη σχεδίαση και εκτέλεση επιχειρήσεων, θα έχουν επιπτώσεις στα οικονομικά μεγέθη, και θα προσφέρουν οικονομία στο ανθρώπινο δυναμικό, ενώ είναι σίγουρο ότι θα δύνανται να δράσουν σε περιβάλλον που είναι απαγορευτικό για τον άνθρωπο.
Τίθεται το ερώτημα εύλογα εδώ : Υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης των Μη Επανδρωμένων Οχημάτων π.χ. UAVs, θέμα το οποίο έχει απασχολήσει τις Ελληνικές ΕΔ ; Η απάντηση εκ μέρους μας είναι ΝΑΙ ? διότι κατά τη φιλοσοφική σκέψη «Η δράση δημιουργεί αντίδραση». Τον τρόπο και τα μέσα αυτής της αντιμετώπισης θα την ακούσουμε σήμερα.
Νομίζω ότι ως αρχή μίλησα αρκετά και ότι είναι ήδη καιρός να ακούσουμε τους ειδικούς οι οποίοι θα μας παρουσιάσουν τις θέσεις και προτάσεις τους.
Ευχαριστώ.
1η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΘΕΜΑ
«ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ DRONES ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2015-2020
ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ».
Ομιλητής : Σχης Bouquin,
Ακόλουθος Αμύνης της Γαλλικής Πρεσβείας
Η κλασσική γενική κατηγοριοποίηση των DRONES αναφέρεται στις παρακάτω τρεις κατηγορίες :
α. Τα Drones Μεγάλου ύψους πτήσεως και μακράς ακτίνος δράσεως (High altitude-long endurance) ή HALE Drones.
β. Τα Drones Μεσαίου ύψους πτήσεως και μακράς ακτίνος δράσεως (Medium altitude-long endurance) ή MALE Drones.
γ. Τα Τακτικά Drones (Tactical) στην οποία περιλαμβάνονται και τα μικρά (Mini) Drones.
Η παραπάνω κατηγοριοποίηση βασίζεται στον τρόπο χρήσης των Drones, όπως παρακάτω :
α. Τα HALE Drones, χρησιμοποιούνται σε Στρατηγικό Επίπεδο.
β. Τα MALE Drones, είναι μέσα του Θεάτρου Επιχειρήσεων.
γ. Τα Tactical Drones, έχουν σχέση με το Τακτικό Επίπεδο και είναι οπλικά συστήματα που χρησιμοποιούνται από τους Τμηματικούς Διοικητές (Χερσαίο, Ναυτικό, Ειδικών Επιχειρήσεων) του Επιχειρησιακού διοικητού (Force Commander).
Η κατηγοριοποίηση των Drones όπως παραπάνω, βασίζεται και σε άλλους παράγοντες όπως :
α. Στο ύψος πτήσεως, το οποίο έχει σημαντική επίδραση στους αισθητήρες, στην ακρίβεια και δυνατότητα διακρίβωσης, στην έκταση της περιοχής που θα καλυφθεί.
β. Στη διάρκεια πτήσεως, η οποία έχει σχέση με την εμβέλεια.
γ. Στα συστήματα μεταφοράς δεδομένων (Data transmission) που χρησιμοποιούνται : Τα Drones δύνανται να συνεργασθούν με τα συστήματα LOS (Line of sight) ή πέραν των LOS, γεγονός που απαιτεί αναμετάδοση με συστήματα SATCOM (Satelite Communication).
δ. Περιορισμούς χρησιμοποιήσεως : Αυτό το κριτήριο καλύπτει ποικίλους περιορισμούς (λογιστικό ίχνος ανάπτυξης, που είναι ουσιαστικό για τα επίγεια τμήματα ανάπτυξης, το μέγεθος της περιοχής που θα επιχειρεί, αριθμός προσωπικού υποστήριξης).
ε. Η αναπτυξιμότητα του συστήματος σε συνδυασμό με τον αριθμό των μεταφορικών που απαιτούνται.
στ. Η απαιτουμένη άδεια που θα επιτρέπει σε ένα Drone (UAV) να επιχειρεί σε δεδομένη εναέρια περιοχή, σε συμφωνία με τους καθορισμένους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας.
ζ. Ο τύπος του φορτίου του Drones, που θα είναι σύμφωνος με την αποστολή του και ο οποίος έχει σχέση με το βάρος, το μέγεθος, την πυκνότητα αισθητήρων και κεραιών και τέλος η ισχύς που απαιτείται για τη λειτουργία του Drone, με συγκεκριμένα φορτία, ύψος πτήσεως, εμβέλεια.
Το 2004 η Γαλλία επέλεξε να σταματήσει την ενασχόληση με τα HALE Drones, διότι επικράτησε η σκέψη ότι το Στρατηγικό επίπεδο σε αποστολές Intelligence, surveillance, Target Aquisition and Reconnaissanse (ISTAR), καλύπτεται από τους δορυφόρους παρατήρησης και ότι οι επιχειρησιακές απαιτήσεις δύναται να καλυφθούν από τα MALE Drones.
Τελευταία η εργασία για τα MALE Drones (EUROMALE, ADVANCED DRONES) οδηγεί στο ότι οι υποψήφιοι άτρακτοι αυτών είναι αναγκαίο να επιχειρούν σε ύψος γειτονικό με τα HALE, προσδιορίζοντας αυτό στα 45.000 πόδια. Έτσι επί του παρόντος μιλάμε μόνο για μεγάλης εμβέλειας Drones.
Έτσι το ISTAR του Θεάτρου Επιχειρήσεων, για τα Drones, με χρονικό ορίζοντα το 2015, ομαδοποιείται σε δύο κατηγορίες :
α. Μία επιχειρησιακού επιπέδου κατηγορία η οποία :
(1) Θα είναι διαθέσιμη στο επίπεδο του Διοικητού Επιχειρήσεων (Force HQ).
(2) Θα βασίζεται στα μακράς εμβέλειας Drones.
(3) Θα είναι κατάλληλη για γενική συλλογή πληροφοριών και ευρεία έρευνα του Θεάτρου Επιχειρήσεων.
β. Μια τακτικού επιπέδου, για τους Χερσαίους – Ναυτικούς – Ειδικών Επιχειρήσεων Τμηματικούς Διοικητές η οποία :
(1) Θα βασίζεται στα Τακτικά Drones.
(2) Θα χρησιμοποιείται από τους Τμηματικούς Διοικητές.
(3) Θα ενεργεί σε περιορισμένο χρόνο ή εγγύς του πραγματικού.
(4) Θα έχει αποστολή ειδικά περιορισμένη έρευνα, αναγνώριση και προσδιορισμό στόχων.
Αυτές οι δύο κατηγορίες δεν θα χρησιμοποιούνται κάτω από τις αυτές συνθήκες (ανάπτυξη, επιχειρησιακοί περιορισμοί), θα πρέπει να έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά (αποστολή, περιοχές καλύψεως, ύψος πτήσεως, διάρκεια πτήσεως, ακρίβεια προσδιορισμού θέσεων, ικανότητες ταυτοποίησης).
Τα μακράς διάρκειας πτήσεως Drones θα χαρακτηρίζονται από το μέγεθος της περιοχής που θα καλύπτεται από την εμβέλεια και την ικανότητα να επιχειρούν σε βάθος και τη μεγάλη διάρκεια πτήσεως.
Τα Τακτικά Drones θα εστιάζονται περισσότερο στην ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων, στην ακρίβεια προσδιορισμού θέσεων και στην ευκρίνεια.
Σε κάθε περίπτωση τα χαρακτηριστικά και οι ικανότητες μεταξύ των MALE και Tactical Drones, απαιτείται να έχουν ένα βαθμό επικάλυψης, αποφεύγοντας τον σαφή διαχωρισμό μεταξύ τους, δημιουργώντας έτσι δυσκολίες στην χρησιμοποίησή τους.
Συμπληρωματικά, στο χαμηλότερο τακτικό επίπεδο του Στρατού, τα Mini Drones μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καλύψουν απαιτήσεις της περιοχής επιχειρήσεων για εγγύς αναγνώριση και κυρίως να ενισχύουν την ασφάλεια ανάπτυξης των στρατευμάτων.
Η παρούσα κατάσταση των προγραμμάτων Drones σε εξέλιξη ή σε προπαρασκευή, παρουσιάζεται παρακάτω :
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ |
ΟΝΟΜΑΣΙΑ |
ΚΛΑΔΟΣ |
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗΣ |
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ |
Επιχειρησιακό | SIDM4 | Aεροπορία | Υπό εξέλιξη
ενδιάμεσο σύστημα |
EADS |
Eπιχειρησιακό | SIDM5 | Aεροπορία | 2013 | EADS
|
TACTICAL | SDTI6 | Στρατός | Υπό εξέλιξη
ενδιάμεσο σύστημα |
SAGEM |
TACTICAL | SDT7 | Στρατός | 2013 | |
ΤΑCTICAL | SDAM8 | Ναυτικό | 2015 | |
TACTICAL | DRAC9 | Στρατός | Υπό εξέλιξη
(Mini Drone) |
EADS
|
Σημείωση :
4 = Interim MALE Drone σύστημα
5 = MALE Drone σύστημα ή EUROMALE.
6 = Interim Tactical Drone σύστημα
7 = Navy Airbone Drone σύστημα
8 = Νavy Airbone Drone σύστημα
9 = Close Range Intelligence Drone.
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα SDI και SDAM είναι αντικείμενα κοινής προετοιμασίας και πρέπει στην εξέλιξη να γίνουν ένα κοινό πρόγραμμα, με δυνατότητα εξέλιξης σε διάφορους τύπους.
Με βάση την προαναφερόμενη ανάπτυξη των Drones, η περαιτέρω κατηγοριοποίηση αυτών θα πρέπει να τεθεί κάτω από την εξής προσέγγιση :
α. SIDM και EUROMALE είναι Drones Αεροπορίας.
β. SDTI και SDT είναι Drones του Στρατού.
γ. SDAM είναι Drones του Ναυτικού τα οποία σε μεσοπρόθεσμο χρόνο θα αντικατασταθούν από ένα Διακλαδικό λογικό σύστημα των επιπέδων χρησιμοποίησης.
(1) EUROMALE, ως σύστημα Θεάτρου Επιχειρήσεων που θα χρησιμοποιείται και θα ελέγχεται από την Αεροπορία.
(2) SDT και SDAM, οικογένεια Τακτικών Drones για Χερσαίους και Ναυτικούς Τμηματικούς Διοικητές.
Στην παραπάνω κατηγοριοποίηση επιχειρησιακή και ικανοτήτων όπως περιεγράφη, πρέπει να απορριφθεί η εσφαλμένη καλή σκέψη η οποία βασίζεται στην ανάπτυξη ικανοτήτων, με ένα σύστημα με σκοπό την ελαχιστοποίηση των απαιτουμένων πόρων καθόσον :
α. Οι επιχειρησιακές απαιτήσεις και ικανότητες καθώς και οι συνθήκες χρησιμοποίησης των δύο κατηγοριών Drones, δεν είναι δυνατόν να ενσωματωθούν σε ένα κοινό σύστημα.
β. Η εμπειρία έχει δείξει ότι τα παρουσιαζόμενα κατά καιρούς προγράμματα ως «καλά για όλες τις δουλειές» (Good at all jobs), συνήθως αποδεικνύονται ακατάλληλα για τόσες πολλές αποστολές, τις οποίες υποτίθεται ότι εξυπηρετούν, πέραν του μεγάλου κόστους τους.
Οι μελέτες που πρέπει να γίνουν, για να συγκεκριμενοποιήσουν την ακριβή περίμετρο και τα λεπτομερή χαρακτηριστικά της συνολικής ικανότητας που θα καλυφθεί από τα Drones, είναι ακόμη αντικείμενο ειδικής προσοχής διότι πολλές ερωτήσεις υπάρχουν που πρέπει να απαντηθούν.
Η ερώτηση για την πλατφόρμα των Drones ομαδοποιείται γύρω από την επιλογή μεταξύ δύο τύπων ατράκτων (airframe) : Τα σταθερών πτερύγων Drones (Fixed Wing Drones) και τα περιστρεφομένων πτερύγων Drones (Rotary Wing Drones).
Ένα Drone σταθερών πτερύγων απαιτεί σημαντική υποδομή για την απογείωση και προσγείωσή του. Είναι κατάλληλο για τα Drones Μακράς διάρκειας πτήσεως και του τρόπου πτήσεώς τους (ύψος, ταχύτητα). Μπορεί να δώσει στα Τακτικά Drones ταχύτητα ελιγμών και επιβιωσιμότητα.
Τα Drones περιστρεφομένων πτερύγων, επιτρέπουν μεγαλύτερη ευεληξία καθόσον δίδουν τη μοναδική δυνατότητα να επιχειρούν από ναυτικές πλατφόρμες, κάτω από αποδεκτές συνθήκες. Επιτρέπει συνεχή επαφή με επίγειους στόχους ιδιαίτερα σε ειδικής διαμόρφωσης περιοχές (υψώματα, βαθειές χαραδρώσεις, καμπυλώσεις (κ.λ.π.) και προσφέρουν ένα σημαντικό βαθμό μη εντοπισμού.
Η λύση της μετατροπής, η οποία είναι ενδιάμεση των δύο τύπων αεροπροώθησης, φαίνεται να είναι όχι εντελώς ώριμη επί του παρόντος, θα έχει όμως στο μέλλον εξέλιξη, εξαρτώμενη από το κόστος.
Επί του παρόντος η επιλογή παραμένει ανοικτή για τα UAV’s/Drones της κατηγορίας των Τακτικών, καθόσον κάθε επιλογή τύπου προώθησης έχει τα υπέρ και τα κατά. Έτσι θα πρέπει να αντιμετωπισθεί αυτό με βάση την ανάπτυξη των SDT/SDAM. Μερικές μελέτες (τεχνικές – επιχειρησιακές) και τα υπό εξέλιξη προγράμματα αναφέρονται ήδη σ΄αυτό.
Μια άλλη κυρίαρχη ερώτηση αναφέρεται στο φορτίο σε συνδυασμό με την αποστολή των Drones. Σ΄αυτόν τον τομέα αναμένονται οι σχετικές προτάσεις.
Ήδη η ευχή να οπλισθούν όλοι οι τύποι των Drones με όλους τους τύπους φορτίων, απορρίπτεται καθόσον :
α. Όλοι οι τύποι φορτίων δεν είναι κατάλληλοι για τα μακράς εμβέλειας και του τακτικού επιπέδου Drones.
β. Παράλληλα αυτό θα απαιτούσε υψηλό κόστος.
Έτσι είναι επιθυμητό να προσδιορισθούν οι τύποι φορτίων, οι οποίοι θα πρέπει να μεταφέρονται και από τις δύο κατηγορίες Drones και να αποφασισθεί για τα λοιπά ποίος είναι ο καταλληλότερος τύπος Drones για να μεταφερθούν.
Για κάθε τύπο (κατηγορία) Drones μια λύση που θα δίδει μια γενική αεροκατασκευή, με αφαιρούμενο και γρήγορα εναλλάξιμο φορτίο είναι προτιμοτέρα εφ΄όσον είναι εφικτό (σταθεροί αισθητήρες και κεραίες δημιουργούν πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί).
Η κυρίαρχη αποστολή των Drones είναι γύρω από τις αποστολές ISTAR (Intelligence, Servilliance Target Aquisistion Reconnance), η οποία διαχωρίζεται σε δύο κατηγορίες, τα IMINT (Image Intelligence) και SIGINT (Signal Intelligence).
Σήμερα οι αποστολές ISTAR είναι αυτές που κυριαρχούν στις απαιτήσεις πεδίου για τα Drones.
Για τους αισθητήρες με αποστολές ΙΜΙΝΤ δύο κατηγορίες πρέπει να έχουμε υπόψη :
α. Τους EO/IR (Electro Optical/Infra red Optics).
β. Radar αισθητήρες τύπου SAR (Synthetic Aperture Radar Mode) που επιτρέπει την παραγωγή φωτογραφιών, ή τύπου MΤΙ (Moving Target Indicator Mode) που κάνει δυνατή τη σημείωση της κίνησης επί χάρτου της περιοχής.
Τα μακράς εμβέλειας drones οδηγούνται στην μίξη εξοπλισμού τους με Radar των τύπων SAR και ΜΤΙ.
Για τα τακτικά Drones, τα πλεονεκτήματα των αισθητήρων τύπου Radar θα πρέπει να εξετασθούν καθόσον :
α. Πάνω από την ξηρά, η χρησιμοποίηση των SAR μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη.
Β. Σε περιβάλλον θαλάσσιο το ΜΤΙ φαίνεται πλέον ενδεδειγμένο ενώ η λύση SAR είναι η λιγότερο αρμόζουσα.
Ωs κανόνας η ενσωμάτωση αισθητήρων Radar σε ένα μικρό Drone της κατηγορίας των Τακτικών, παραμένει τεχνικά προβληματική. Αυτό μεροληπτεί υπέρ των επιχειρησιακών ενώ η πιστοποίηση των χαρακτηριστικών παραμένει περισσότερο ενδιαφέρουσα με EO/IR αισθητήρες. Αυτό το θέμα πρέπει να εξετασθεί προσεκτικά κατά τη διάρκεια ανάπτυξης των SDT/SDAM, χωρίς να εξαιρούμε την πιθανότητα ενσωμάτωσης πολλών δυνατοτήτων στο φορτίο (Radar ή EO/IR).
Για τα Drones με αποστολή SIGINT δύο κατηγορίες πρέπει να έχουμε υπόψη μας:
α. Αισθητήρες ELINT που κυρίως προσδιορίζονται για παρεμβολές σε εκπομπές Radar (ερεύνης ή προσβολής στόχων).
β. Αισθητήρες SIGINT που έχουν προσδιορισθεί να παρεμβάλουν επικοινωνίες με σκοπό να προβαίνουν σε τεχνική ανάλυση, καθώς επίσης πρόσβαση στα πληροφοριακά συστήματα.
Επιπλέον η ικανότητα ESM (Electronic Support Measures) είναι ενδιαφέρουσα για τα μακράς εμβέλειας Drones και αυτό πρέπει να μελετηθεί.
Ως πρώτη προσέγγιση, οι ακόλουθοι προσανατολισμοί πρέπει να συγκρατηθούν για τα δύο κύρια ROEM φορτία :
α. ELINT και COMINT φόρτοι είναι για τα μακράς εμβέλειας Drones διασφαλίζοντας αυτό εφόσον η τεχνική ανάλυση είναι ικανοποιητική.
β. COMINT φόρτοι είναι για τα Tactical Drones.
Τα αποτελέσματα της σε εξέλιξη μελέτης του SIGINT Working Group, θα παρέξει μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση ώστε να πιστοποιηθούν οι προαναφερθείσες εναλλακτικές λύσεις.
Απαιτήσεις για άλλους τύπους φορτίου φαίνονται να είναι συμπληρωματικές και μπορούν να δώσουν στα Drones ικανότητα που να καλύπτει δευτερεύουσες αποστολές. Η ανάπτυξη αυτών μπορεί να γίνει σε μεταγενέστερο στάδιο, όταν τα Drones συλλογής πληροφοριών θα καταστούν επιχειρησιακά.
Ο προσδιορισμός στόχων είναι κυρίαρχη απαίτηση για τα Drones. Τα μέσα τύπου Laser είναι τα πλέον αποτελεσματικά γι΄άυτό το σκοπό και τα Τακτικά Drones φαίνονται να μπορούν να εξοπλισθούν με αυτά. Αντιθέτως τα μακράς εμβέλειας Droneς, με το ύψος πτήσεώς τους επιτρέπει σ΄αυτά να χρησιμοποιούν μέσα Laser των οποίων το βεληνεκές παραμένει οριακό και των οποίων η χρησιμοποίηση απαιτεί να μένουν στη γραμμή του στόχου.
Η αναμετάδοση ενσύρματων επικοινωνιών είναι επίσης ενδιαφέρουσα λειτουργία καθόσον κρίνεται θετική. Ένα Drone δεδομένου τύπου πρέπει να είναι ικανό να λειτουργεί ως αναμεταδότης επικοινωνιών για ένα άλλο Drone του αυτού τύπου, επιχειρώντας σε αποστολές ISTAR σε μακρά απόσταση από το χερσαίο τμήμα υποστήριξης. Η αποστολή της αναμετάδοσης επικοινωνιών Σ/Α για την αποτελεσματικότητα άλλων μονάδων πρέπει να ληφθεί υπόψη με προσοχή καθόσον :
α. Μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο για Τακτικά Drones τα οποία μπορούν να κάνουν δυνατή τη σύνδεση μεταξύ δύο μεμακρυσμένων μεταξύ τους χερσαίων ή ναυτικών μονάδων.
β. Είναι περισσότερο αμφισβιτίσημη για τα μακράς εμβέλειας Drones καθόσον η αναμετάδοση SATCOM είναι προτιμότερα σ΄αυτό το επίπεδο χρησιμοποίησης.
Επιπρόσθετα και άλλες δυνατότητες θα πρέπει να σκεφθούμε οι οποίες πρέπει να είναι αντικείμενο μελετών όπως :
α. Ικανότητα παρεμβολής (Jamming) την οποία πρέπει να σκεφθούμε.
β. Μεταφορά όπλων για την υποστήριξη αποστολών για προσβολή στόχων ευκαιρίας η οποία παρουσιάζεται και ως επείγουσα.
γ. Η μεταφορά στοιχείων λογιστικής υποστήριξης επίσης καθορίζει μια πιθανή αποστολή για τα Drones.
Το κύριο πρόβλημα για την ερχόμενη γενεά Drones είναι η ενσωμάτωσή τους στα δίκτυα C4I των δυνάμεων. Η νέα φιλοσοφία για τις δικτυοκεντρικές επιχειρήσεις κάνει αυτό περισσότερο από απαραίτητο, ώστε να επιτευχθεί πλήρως η ενσωμάτωση με σκοπό να παρέξει στους διαμορφωτές αποφάσεων όσο το δυνατόν ταχύτερα είναι δυνατό, με τα απαραίτητα στοιχεία από τα Drones, έτσι ώστε να μπορεί να ληφθεί υπόψη για την εγκαθίδρυση και αναβάθμιση της κοινής επιχειρησιακής εικόνας και τέλος να επιτρέψει τη σύνδεση των δυνάμεων με μεγίστη αποτελεσματικότητα.
Τα Drones πρέπει να είναι ικανά να συνεργάζονται με τέσσερις δομές διοίκησης, ελέγχου και συντονισμού :
α. Αλυσίδα Διοίκησης για τη χρησιμοποίηση των μέσων (επιχείρηση, διανομή πληροφοριών, προγραμματισμό και έλεγχος του σκάφους και φορτίου).
β. Αλυσίδα συντονισμού με τις διαδικασίες αεροδιαδρόμων, για την ενσωμάτωσή τους μέσα στην εναέριο κυκλοφορία.
γ. Αλυσίδα πληροφοριακής υπαγωγής, για τη διανομή των αποκτουμένων στοιχείων και της εκμετάλλευσής των για σκοπούς πληροφοριακής ενημέρωσης.
δ. Αλυσίδα βραχέως βρόγχου στοχοποίησης, για εντοπισμό και κατευθείαν καθορισμό της προσβολής των προσκτωμένων στόχων.
Οι συχνότητες και οι μπάντες συχνοτήτων που απαιτούνται γι’ αυτήν την ενσωμάτωση πρέπει να μελετηθούν. Η πρώτη μελέτη μας έχει επιτρέψει να ελέγχουμε την ένταση. Συμπληρωματική εργασία μπορεί να είναι απαραίτητη να καθορίσει ποία λύση θα γίνει αποδεκτή.
Ως κανόνας, οι μελέτες που πρέπει να γίνουν θα πρέπει να απαντούν στις παρακάτω ερωτήσεις :
α. Ποία είδη επικοινωνιών είναι κατάλληλα για κάθε τύπο Drone.
β. Ποία πρέπει να είναι τα ανταλασσόμενα στοιχεία (data) (διασύνδεση : Διοίκηση, προγραμματισμός, τηλεχειρισμός σκάφους και φορτίου, downlink : αποκτώμενα στοιχεία). Και με ποία μορφή (format) αυτά τα στοιχεία θα εναλλάσσονται.
γ. Με τί CIS σύστημα τα Drones θα επικοινωνούν με κάθε αλυσίδα διοίκησης.
δ. Σε ποίες περιπτώσεις τα μικρά loops θα παρέχονται.
ε. Ποίες είναι οι απαιτήσεις για SATCOM (ή άλλο) αναμεταδότες;
Το θέμα των χερσαίων τμημάτων είναι λιγότερο ευαίσθητο. Ο ρόλος αυτών είναι κλασσικός καθόσον αυτά :
α. Εξασφαλίζουν τις επιχειρήσεις των σκαφών και το φορτίο τους.
β. Ελέγχουν την πτήση των σκαφών και το φορτίο τους.
γ. Μεταφέρουν σε 1ο επίπεδο τα συλλεγόμενα στοιχεία.
δ. Διανέμουν τα συλλεγόμενα στοιχεία σ΄αυτούς που πρέπει να γνωρίζουν.
ε. Εξασφαλίζουν τη λογιστική υποστήριξη των συστημάτων.
Η Γαλλία σε αντίθεση με τις Αγγλοσαξωνικές χώρες συνεχίζει να προτιμά δύο επίπεδα διαδικασίας :
α. Το 1ο επίπεδο που αφορά το χερσαίο τμήμα υποστήριξης του Drone που είναι καθαρά τεχνικό και αφορά την μετατροπή των συλλεγομένων στοιχείων σε χρήσιμα προϊόντα μετά από ανάλυση.
β. Το 2ο επίπεδο, πέρα από το Drone, που αφορά τη μετατροπή εικόνας ή επικοινωνιακών στοιχείων σε προϊόντα πληροφοριών. Αυτή είναι περισσότερο τακτικού επιπέδου εργασία συμπληρούμενη από αναλυτές πληροφοριών παράλληλα με τα αντίστοιχα γραφεία (J2, G2, M2 και Α2) του Διοικητού Επιχειρήσεων καθώς και των Τμηματικών Διοικητών. Αυτό απαιτεί την εγκατάσταση συγκεκριμένου λογισμικού.
Το θέμα της ενσωμάτωσης των Drones στην εναέρια κυκλοφορία παραμένει προβληματικό, ειδικά όταν αυτά θα επιχειρούν σε μη καταμεριζόμενο εναέριο χώρο. Η λύση απαιτεί δύο τύπους ενεργειών :
α. Εκτεταμένο συντονισμό, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες η ενσωμάτωση θα είναι νομικά αποδεκτή, γεγονός που απαιτεί συνεργασία με εθνικές ευρωπαϊκές και νατοϊκές αρχές.
β. Μία περισσότερο τεχνική ενέργεια που να σκοπεύει να εξοπλίσει τα Drones με κατάλληλα μέσα (Devises) που να επιτρέπει σ΄αυτά να ικανοποιούν αυτές τις συνθήκες.
Κλείνοντας αυτή την ανάλυση ικανοτήτων για τα Drones για τη χρησιμοποίησή τους αξίζει να σημειώσουμε δύο ενέργειες οι οποίες πρέπει να γίνουν ώστε μέχρι το 2015 να υπάρχουν προτάσεις για τα Drones νέας γενεάς :
α. Η τυποποίηση ενός διακλαδικού σκεπτικού για Drones.
β. Μία πρόταση για τη χρήση του Drones για αποστολές ασφαλείας σε συνοριακές περιοχές (κατά τη διάρκεια της ειρήνης για έρευνα θαλασσίων περιοχών, έλεγχο μόλυνσης, επιτήρηση δασικών περιοχών για πυρκαϊές, έλεγχο συνόρων, επιτήρηση, έρευνα κατά τη διάρκεια μεγάλων γεγονότων).
Αναφορικά με τη συνεργασία η ενέργεια που πρέπει να γίνει σχετικά με την απαιτούμενη συνολική ικανότητα των Drones βασίζεται στις παρακάτω θεμελιώδεις αρχές :
α. Η Γαλλία επιθυμεί να μεγιστοποιήσει όλες τις ευκαιρίες για συνεργασία βασισμένη στην έρευνα των δύο κατηγοριών Drones (Long Edurance και Tactical).
β. Αντιθέτως δεν αποδέχεται επανάληψη και δεν εμπλέκεται σε προσομοιώσεις αντιθέτων κατευθύνσεων (EDA, LΟI, NATO και πολυεθνικές ενέργειες).
Για το «Long Endurance Air Drones», η προτεραιότητα είναι στο «Προκεχωρημένο UAV» (Advanced UAV) για το οποίο υφίσταται μια τριεθνής συνεργασία με Γαλλία, Γερμανία και Ισπανία. Σε απώτερο στάδιο το EUROMALE πρόκειται να αναμιχθεί με αυτό το πρόγραμμα.
Για το χερσαίο Τακτικό Drones, η σκέψη είναι να υποστηριχθεί η LOI συνεργασία η οποία θα αρχίσει την εργασία της το 2007 (ελπίζεται ότι αυτή η ενέργεια γρήγορα θα υιοθετηθεί από την EDA).
Για Τακτικά Drones ναυτικού, προτιμούμε να δημιουργήσουμε μία ομάδα ναυτικών Drones στα πλαίσια της EDA. Σε απώτερο μέλλον πρέπει αυτές οι δύο κατηγορίες να αποτελέσουν μία κατηγορία, εάν θα θέλαμε να είμαστε συνεπείς με την εθνική μας προσέγγιση.
Για όλα τα παραπάνω projects στόχος μας και επιθυμία μας είναι να εξασφαλίσουμε τις επιθυμητές ικανότητες δια μέσου συνεργασιών, με σκοπό να επιμερίσουμε κόστη ανάπτυξης με προοπτική να πολλαπλασιάσουμε τις συνθήκες χρησιμοποίησης.
Περιληπτικά το μέλλον του θέματος των Drones πρέπει να λαμβάνει υπόψη του ότι :
α. Η επιθυμητή ικανότητα παραμένει στις δύο κατηγορίες : Τα Long Endurance και στα Tactical Drones.
β. Οι ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν από αυτούς τους τύπους των Drones και οι σχετικές τεχνικές λεπτομέρειες ακόμη χρειάζονται να μελετηθούν με προσοχή, σύμφωνα με τη λογική της ικανοποίησης των συμπληρωματικών ικανοτήτων και με σκοπό να δημιουργηθεί μία ικανότητα η οποία να είναι σύμφωνη και αναλογική με τις εθνικές δυνατότητες (πηγές – οικονομία).
γ. Οι ειδικές ερωτήσεις για συνεργασία και ενσωμάτωση στο C4I και στην εναέρια κυκλοφορία, θα πρέπει να απαντηθούν έτσι ώστε οι απαραίτητες λύσεις να δοθούν.
δ. Επίσης οι συνθήκες-αποστολές χρησιμοποίησης θα πρέπει να καθορισθούν, θέμα που αφορά σχετικές μελέτες.
ε. Η έρευνα για λύσεις με διασυνεργασία πρέπει ενεργά να υποστηριχθεί.
2η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΘΕΜΑ
«ΆΜΥΝΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΥΨΗΛΗΣ ΑΞΙΑΣ»
Από την Εταιρεία RAYTHEON
Η Εταιρεία, αφού προσδιόρισε τις εγκαταστάσεις υψηλής αξίας όπως παρακάτω :
α. Θέσεις Ραντάρ :
β. Επιλεγμένες Στρατιωτικές Εγκαταστάσεις – Μονάδες.
γ. Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις – Κόμβους Επικοινωνιών κ.λ.π.
περιέγραψε τις απειλές κατ΄αυτών που αναφέρονται σε :
α. Α/Φ F-16 με φόρτο Κ/Β ή βομβών ακριβείας .
β. Α/Φ F-4 με τον αυτό φόρτο.
γ. Συστοιχίες Κ/Β εδάφους-εδάφους (MLRS-ATACK-HARPY).
δ. Μακράς ακτίνας αεροσκάφη προσβολής με υψηλής ακρίβειας πυρομαχικά αέρος-εδάφους και βλημάτων αντιραντάρ.
ε. Στα μη επανδρωμένα αεροοχήματα (UAVs-UCAV).
Ως λύση για την εγγύς προστασία των στόχων πρότεινε τα γνωστά σε μας, καθόσον υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις (ΠΝ) αντιαεροπορικά-αντιβληματικά συστήματα, επί φορέως ξηράς PHALANX και RAM, παρουσιάζοντας τις δυνατότητές τους.
3η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΘΕΜΑ
«AIRBONE SYSTEMS – UAV SYSTEMS»
Από την Εταιρεία RHEINMETAL DEFENCE ELECTRONICS
Η Εταιρεία κατ΄αρχήν προσδιόρισε τους τομείς που δύνανται να καλύψουν τα UAV όπως παρακάτω :
α. Πολιτικός Τομέας
- Έλεγχο συνόρων.
- Αποστολών ακτοφυλακών.
- Δημόσιας Ασφάλειας.
- Ελέγχου μόλυνσης περιβάλλοντος – Πηγών Ενεργείας.
- Ελέγχου κινήσεων.
- Καταστροφών (πυρκαγιές – σεισμοί κ.λ.π.).
β. Στρατιωτικών Επιχειρήσεων σε χαμηλές, μεσαίες και μεγάλες συγκρούσεις.
- Προσβολές στόχων.
- Υποστήριξη επιχειρήσεων με πληροφορίες (ISTAR).
- Ειρηνευτικές αποστολές.
- Εκτίμηση ζημιών – Δικτυοκεντρικές Επιχειρήσεις.
Στη συνέχεια η Εταιρεία παρουσίασε τις προτάσεις στον τομέα των UAVs όπως :
α. Το UAV «ΚΖΟ», ένα Τακτικού Επιπέδου UAV σύστημα αποτελούμενο από εκτοξευτή, όχημα επανάκτησης κατά συστήματα διοίκησης – ελέγχου και επικοινωνιών και σταθμό εδάφους και επαναπροετοιμασίας το οποίο είναι παντός καιρού και φωτισμού.
β. Το Vertical UAV επίσης της κατηγορίας των Τακτικών.
γ. Το σύστημα OPALE (Optionally Piloted Aircraft Long Edurance in Cooperation with Diamond Aircraft).
δ. Τη φιλοσοφία ανάπτυξης UAV για Δικτυοκεντρικές Επιχειρήσεις και Επιχειρήσεις Συλλογής Πληροφοριών (ΝΕΤ-CENTRIC και ISTAR).
ε. Το TARES UAV, για προσβολή στόχων.
4η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΘΕΜΑ
«ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΙΝΙ ΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ UAVs»
Από την Eταιρεία ΑΕRONAUTICS
H φιλοσοφία της εταιρείας στον τομέα των Drones είναι ότι με τη χρήση κοινών συνθετικών τμημάτων C4I, στις διάφορες κατηγορίες UAVs, επιτυγχάνεται υψηλή επιχειρησιακή ευεληξία και πληθώρα τακτικών επιλογών.
Η εταιρεία εξειδικεύεται σε UAV με αποστολή ISTAR και παρουσίασε μια κατηγορία μη επανδρωμένων οχημάτων, που περιλαμβάνει το Mini Orbiter και το Dominator (MALE κατηγορίας) τα οποία χρησιμοποιούν τα ίδια υποσυστήματα και λογισμικό ελέγχου.
5η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΘΕΜΑ
«ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ ΟΧΗΜΑ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ SEA OTTER»
Από την Eταιρεία ATLAS ELECTRONIC (AE)
Η παρουσίαση ανεφέρετο στις δυνατότητες των αυτονόμων υποβρυχίων οχημάτων και στην ευελιξία που προσδίδουν αυτά τις επιχειρούσες Ναυτικές Δυνάμεις, καθόσον δύνανται να αναλάβουν αποστολές όπως : ναρκαλιεία, ταχεία εκτίμηση περιβάλλοντος, ειδικές αποστολές καθώς και συλλογή πληροφοριών, επιτήρηση και παρακολούθηση.
Τέτοιες δυνατότητες έχει το Μη Επανδρωμένο Υποβρύχιο Όχημα Sea Otter MK II που ανέπτυξε η εταιρεία σε στενή συνεργασία με τις Γερμανικές Αρχές.
6η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΘΕΜΑ
«SPERWER-B : ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΟΥ ΡΟΛΟΥ UAV »
Από την Eταιρεία SAGEM DEFENSE SECURITE
Η Εταιρεία αφού παρουσίασε τις δυνατότητες και την επιχειρησιακή ευεληξία που παρέχει τo SPERWER UAV, το οποίο είναι το πρώτο UAV σύστημα που υπηρετεί στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (Στρατός Ξηράς), αναφέρθηκε στη συνέχεια στο ότι :
-
- Το σύστημα έχει δυνατότητες ασφαλούς και συντονισμένης πτήσης.
- Το σύστημα διαθέτει υψηλή ευκρίνεια παρατήρησης και παροχής εικόνας.
- Το σύστημα διαθέτει τακτικά/επιχειρησιακά πλεονεκτήματα χάρις στον εκτοξευτή τύπου καταπέλτη ο οποίος του προσδίδει :
- Τακτική Διαθεσιμότητα.
- Δυνατότητα προώθησης πλησίον των δυνάμεων 1ης γραμμής.
- Δεν απαιτεί ορατότητα για την εκτόξευση.
- Ανεξαρτησία από τις δεσμεύσεις των Αεροπορικών Βάσεων.
Στα θέματα υποστήριξης του συστήματος συμπερασματικά η Εταιρεία προτείνει :
- Εντατικοποιημένη εκπαίδευση του πελάτη.
- Βελτιστοποιημένο σύστημα διακίνησης υλικών απαρτίων (με τα τμήματα ή κύρια συγκροτήματα που έχουν βλαφθεί να επιστρέφουν στην κατασκευαστική βάση).
- Ύπαρξη τεχνικού αντιπροσώπου στη βάση της χώρας του πελάτη.
- Ύπαρξη μόνιμης επικοινωνίας με την κατασκευαστική βάση, 24 ώρες Χ 7 ημέρες για βοήθεια από μακρυά.
- Ύπαρξη Ευέλικτης υποστήριξης πεδίου.
Τέλος παρουσίασε τα «Lessons Learned» από τις επιχειρήσεις στην Kandahar).
7η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΘΕΜΑ
«UAV : Η ΑΜΥΝΑ ΑΠΟ ΞΗΡΑΣ »
Από την Εταιρεία RHEINMETALL
H Eταιρεία στον τομέα αντιμετώπισης των UAV από Ξηράς παρουσίασε τις προτάσεις της οι οποίες αναφέρονται στα συστήματα Α/Α Αμύνης που παράγονται από τη θυγατρική της OERLIKON-CONTRAVES όπως :
- Το σύστημα SKYGUΑRD-35mm το οποίο διαθέτει η ΠΑ και εκσυγχρονίζεται την παρούσα περίοδο, ώστε να αποκτήσει περίπου τις αυτές δυνατότητες του συστήματος SKYSHIELD.
- Το σύστημα SKYSHIELD για προστασία στατικών στόχων (αποτελεί τη σύγχρονη εξέλιξη του SKYGUΑRD.
- Το αυτοκινούμενο Α/Α σύστημα SKYRANGER για προστασία κινουμένων στόχων-Μονάδων.
- Το υψηλής ευρηματικότητας και θραυσματοποίησης νέο πυρομαχικό AHEAD/35mm, συμβατό με όλους τους τύπους πυροβόλων των προαναφερομένων συστημάτων.
Αναφέρθηκε ιδιαίτερα από την εταιρεία ότι ο συνδυασμός του πυρομαχικού AHEAD με τα πυροβόλα των συστημάτων SKYGUΑRD-3, SKYSHIELD και SKYRANGER έχει δυνατότητα καταστροφής βλημάτων όλμου 120 χιλ, Κ/Βλημάτων, αντι-ραντάρ βλημάτων, UAV και αεροσκαφών.
Πρότεινε το συνδυασμό των Κ/Β STINGER τύπου ΑSRAD που διαθέτει ο Ελληνικός Στρατός με το σύστημα SKYRANGER με τη δημιουργία Μονάδων Πυρός, αποτελουμένων από ένα ραντάρ SKYRANGER, δύο Κ/Β συστήματα ΑSRAD και δύο έως τρία πυροβόλα SKYRANGER, διασυνδεδεμένων με DATA LINK και VOICE καθόσον ο συνδυασμός αυτός αποτελεί μοναδική λύση για την Α/Α προστασία των δυνάμεων στο επιχειρησιακό πεδίο.
8η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΘΕΜΑ
«ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΤΗΣΕΩΣ (DEMO) UAV,
ΣΕ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΕΝΑΕΡΙΟ ΧΩΡΟ »
Από την Εταιρεία SAAB
Η Εταιρεία παρουσίασε τη φιλοσοφία ανάπτυξης των UAV καθώς επίσης και τον τρόπο πτήσεως αυτών σύμφωνα με τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας.
9η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΘΕΜΑ
«Η ΕΑΒ ΣΕ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΩΝ ΑΕΡΟΧΗΜΑΤΩΝ»
Από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ (ΕΑΒ)
Η Εταιρεία παρουσίασε την όλη δραστηριότητά της στον τομέα των UAV με DRONES η οποία αρχίζει από τη δεκαετία του 80 και η οποία σήμερα την έχει φέρει σε συνεργασία με τη Γαλλία (μαζί με άλλες του ευρωπαϊκού χώρου), για τη συμπαραγωγή UCAV (NEUROU).
ΜΕΡΟΣ ΙΙ
ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ
«ΜΗ ΕΠΗΝΔΡΩΜΕΝΑ ΟΧΗΜΑΤΑ – ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΡΩΝ»
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Του Αντιστρατήγου ε.α. Σ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
Κυρίες και Κύριοι,
Είχαμε σήμερα την ευκαιρία σήμερα να ακούσουμε τις εισηγήσεις στο αντικείμενο των «Μη Επηνδρωμένων Οχημάτων και των Συστημάτων Αντιμέτρων κατ΄αυτών».
Είναι βέβαιο ότι η εξέλιξη στα μέσα αυτά είναι αλματώδης και ότι θα επηρεάσει έντονα τη στρατηγική σκέψη με αναγκαίες αναθεωρήσεις της Στρατηγικής και της Τακτικής. Τούτο συμπεραίνεται από τις μελέτες μετεξέλιξης των Ενόπλων Δυνάμεων σε ΗΠΑ και Ευρώπη και από τη διάλεξη που ακούσαμε για την Επιχειρησιακή κατεύθυνση για τα UAVs των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ιδιαίτερα για τις Γαλλικές απόψεις δυνάμεθα να τις συνοψίσουμε στα παρακάτω :
α. Το ISTAR του Θεάτρου Επιχειρήσεων μέχρι το 2015 θα αποτελείται από δύο κύρια τμήματα ή κατηγορίες :
(1) Ένα σε Επιχειρησιακό επίπεδο, διαθέσιμο στον επιχειρησιακό Δκτή (Force Commander), βασισμένο σε UAVs (Drones) μακράς εμβέλειας, με κύρια αποστολή γενική συλλογή πληροφοριών και ευρεία έρευνα του Θεάτρου Επιχειρήσεων.
(2) Ένα Τακτικό, για χερσαίους, ναυτικούς τμηματικούς Διοικητές, βασισμένο σε Τακτικά UAVs τα οποία θα επιχειρούν υπέρ των Διοικητών τους, με αποστολές έρευνα, αναγνώριση και εντοπισμός στόχων (MALE).
β. Το Στρατηγικού επιπέδου ISTAR να καλυφθεί από συστήματα δορυφόρων.
γ. Περαιτέρω τα UAVs DRONES (MALE ή ΤΑCTICAL) με κατάλληλη διαμόρφωση πλέον των αποστολών ISTAR και των εφαρμογών τους (IMINT) SIGINT (ELINT-COMINT) να δύνανται να έχουν ικανότητα Jamming και μεταφοράς όπλων για προσβολές στόχων.
δ. Σε κάθε περίπτωση η αποστολή και το κατάλληλο φορτίο για την ικανοποίηση αυτής, χρειάζεται ακόμη προσεκτικής μελέτης και προσέγγισης.
ε. Η επίλυση των προβλημάτων της εναέριας κυκλοφορίας και η σύνδεση των συστημάτων αυτών στο C4I πρέπει να επιλυθεί.
στ. Οι συνθήκες ανάπτυξης στο πεδίο των UAVs πρέπει να είναι επίσης αντικείμενο μελέτης και συνεργασίας.
Κατά τη διάρκεια των λοιπών παρουσιάσεων από εταιρείες του ευρωπαϊκού χώρου, διαπιστώθηκε ότι όλοι κινούνται στην αυτή περίπου φιλοσοφία της επιχειρησιακής κατεύθυνσης για τα DRONES των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων που προαναφέρθηκε.
Η χρησιμοποίηση των UAVs σε Δικτυοκεντρικές Επιχειρήσεις, όπως είδαμε, αποκτά σημαντική σημασία, με συνέπεια η γενική φιλοσοφία για τη μετεξέλιξη ΕΔ, το σχεδιασμό και εκτέλεση διακλαδικών-συνδεδυασμένων επιχειρήσεων της ανάπτυξης οπλικών συστημάτων, να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις δυνατότητες αυτές.
Στο μέλλον και κατά τη διάρκεια συγκρούσεων υψηλής ή χαμηλής έντασης, συμβατικής ή ασύμμετρης μορφής σ΄ότι αφορά την αεροπορική απειλή, θα περιλαμβάνεται σ΄αυτήν και η προερχομένη από τα Drones . Τούτο έχει οδηγήσει την παράλληλη προσπάθεια αντιμετώπισης των Drones, με ανάπτυξη συγχρόνων Α/Α συστημάτων.
Σημαντική είναι επίσης η ανάπτυξη των Mini UAVs που διαθέτουν υψηλές τακτικές δυνατότητες και υψηλή επιχειρησιακή ευελιξία. Η χρησιμοποίηση από αυτά κοινού C4I μετά μεσαίου ύψους και μεγάλης εμβέλειας UAV (MALE), τα καθιστά αποτελεσματικά, όπως προανέφερα, καθώς και ελκυστικά.
Σημαντική παρουσία θα έχουν στο αμέσως προσεχές μέλλον τα «Μη Επανδρωμένα Υποβρύχια Οχήματα» τα οποία θα απαλλάξουν το προσωπικό σε ένα μεγάλο βαθμό, επό επικίνδυνες αποστολές αλλά και θα προσφέρουν έγκαιρη και αξιόπιστη πληροφόρηση καθώς οι πιθανές αποστολές τους θα είναι η άμεση εκτίμηση του περιβάλλοντος επιχειρήσεων σε παράλιες περιοχές, συλλογή πληροφοριών και η έρευνα-αναγνώριση για ειδικές επιχειρήσεις.
Η ανάπτυξη, η συμπαραγωγή εγχωρίως τέτοιων συστημάτων τα οποία θα αποκτηθούν από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, θα είναι πολλαπλώς ωφέλιμη τόσο γι΄αυτές όσο και για την εθνική οικονομία και την απόκτηση υψηλής τεχνογνωσίας.
Κυρίες και Κύριοι,
Η δυναμική που έχει λάβει η ανάπτυξη των «Μη Επανδρωμένων Οχημάτων» με τις λίαν υψηλές δυνατότητες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, στο εγγύς μέλλον, θα επηρεάσει τη δομή, οργάνωση και σύνθεση των Ενόπλων Δυνάμεων.
Το θέμα πρέπει να τύχει μελέτης σε βάθος από εσάς που είστε υπεύθυνοι για την αμυντική και επιχειρησιακή σχεδίαση, αξιοποιώντας και την εμπειρία που αποκτάται από την επιχειρησιακή αξιοποίηση του 1ου UAV SPERWER που υπηρετεί από το 2004 στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Έχοντας υπόψη τις απειλές του Έθνους και τις πραγματικές δυνατότητές μας σ΄ότι αφορά το δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων (με δεδομένες τις οροφές στη δύναμη και τα κύρια οπλικά συστήματα), ΤΑ «Μη Επανδρωμένα Οχήματα» νομίζω ότι δρουν προσθετικά στην ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων, δυνάμενα να καλύψουν τις υστερήσεις που υφίστανται.
Επιπλέον πρέπει να γνωρίζουμε ότι μέχρις ότου η κατάσταση στην περιοχή μας ηρεμήσει, ο μόνος παράγοντας που μπορεί αξιόπιστα να περιορίσει το ενδεχόμενο εκδηλώσεως ενός μείζονος θερμού επεισοδίου ή και πολέμου κατά της χώρας μας, είναι η ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεων.
Για να διατηρηθεί και ενισχυθεί η ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεων, ενδυναμώνοντας την αποτροπή τους, απαιτείται να αποκτήσουν τα μέσα εκείνα που δημιουργούν την υπεροχή έναντι του αντιπάλου και ως εκ τούτου ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα που επηρεάζει την Εθνική Στρατηγική όσο και την Στρατιωτική Στρατηγική.
Επομένως προσωπικά πιστεύω ότι το θέμα των «Μη Επανδρωμένα Οχημάτων» πρέπει να τύχει από τούδε ιδιαίτερης μελέτης, στα πλαίσια του Εθνικού Αμυντικού Σχεδιασμού.
Υφίσταται βέβαια ένα θέμα, στο οποίο θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις σε επίπεδο εθνικό και διεθνές και αφορά τη διαχείριση του εναερίου χώρου, σε ότι αφορά την πτήση των UAVs. Mε δεδομένη την ευαισθησία που υφίσταται από πλευράς μας στο συγκεκριμένο τομέα νομίζω ότι πρέπει να αρχίσει από τούδε η συζήτηση και ο προσδιορισμός των εθνικών θέσεων σε συνεργασία ΓΕΕΘΑ, ΥΠΑ και ΥΠΕΞ καθώς και τους διεθνείς οργανισμούς ICAO-EUROCONTROL.
Εδώ περατούται το σεμινάριο και θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τους παρουσιαστές για τις άρτιες ενημερώσεις τους και το ΓΕΕΘΑ και τα Γενικά Επιτελεία για τη βοήθειά τους.