Η Επανάσταση του 21 αποτελεί τη σπουδαιότερη στιγμή της νεοελληνικής Ιστορίας διότι ήταν η αφετηρία για τη δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Ενός κράτους που γεννήθηκε μετά από 400 περίπου χρόνια σκλαβιάς και ολοκληρώθηκε με τη σημερινή του μορφή το 1923 με τη διάσημη πια Συνθήκη της Λωζανης. Όμως η Επανάσταση δεν ήταν η μέγιστη στιγμή μόνο ως γεγονός και επιτυχία αλλά και λόγω των μεγάλων μορφών της που της έδωσαν σάρκα και οστά.
“Εγώ, η οικογένεια μου, τα άρματα μου, ό,τι έχω είναι για τη λευτεριά της πατρίδας”, έλεγε ο Γέρος του Μοριά, Αρχιστρατηγος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Δειχνοντας πως η λευτεριά θα αποκτηθεί μόνο αν προσφέρουν όλοι τα μέγιστα.
“Απαξ ορκισθην να χυσω το αίμα μου για την ανάγκη της πατρίδας και η ώρα ήλθε “, έγραφε στον αδερφό του Νικήτα Φλεσσα ο Αρχιμανδριτης Γρηγόριος Παπαφλέσσας λίγο πριν τη μάχη στο Μανιακι. Και εκπλήρωσε τον όρκο του την επόμενη μέρα.
“Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε να πεθάνω “, απάντησε ο Αθανάσιος Διάκος στον Τούρκο πασά Ομέρ Βρυώνη όταν του ζήτησε να αλλαξοπιστησει και να ασπαστεί το Κοράνι. Το αποτέλεσμα της άρνησης του ήταν ο μαρτυρικός του θάνατος με ανασκολοπισμό.
“Μάχη υπέρ Πίστεως και Πατρίδας “, έγραψε ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης στην επαναστατική προκήρυξη τον Φεβρουάριο του 1821 στο Ιάσιο. Δείχνοντας έτσι τον χαρακτήρα του Αγώνα έναντι της τυραννικής Οθωμανικής Κατάκτησης! Πόλεμος εθνικός, πόλεμος ιερός, για την ανάκτηση του δικαίου της ελευθερίας.
” Έγραψα γυμνή την αλήθεια να τη βλέπουν τα παιδιά μας και να λένε έχουμε αγώνες πατρικούς, έχουμε θυσίες, και να μάχονται για το καλό της πατρίδας, της θρησκείας και της κοινωνίας”, έγραψε στα απομνημονεύματα του ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, θέλοντας να φουσκώσει με περηφάνια τα νιάτα της Ελλάδας και να τα ωθήσει σε καλοπροαίρετες πράξεις.
” Ο Θεός είναι μετά της Ελλάδος “, δήλωσε ο πρώτος Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, δείχνοντας πως με την πίστη μπορεί το Έθνος να κερδίσει την πολυπόθητη λευτεριά του. Άλλωστε “η πίστη και βουνά μετακινεί” (Απόστολος Παύλος).
Οι ήρωες του 21 δεν ήταν μορφωμένοι, δεν πήγαν σε πανεπιστήμια, πολλοί από αυτούς δεν ήξεραν καν γράμματα. Ήταν αγρότες, κτηνοτρόφοι, ψαράδες, τεχνίτες, κληρικοί. Δεν είχαν πλούτη, δεν είχαν τραπεζικές καταθέσεις. Είχαν όμως δίψα, δίψα και φλόγα αντάμα για τη λευτεριά της πατρίδας! Τα όπλα τους; Η πίστη και η τόλμη, καθώς “θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία” (Α.Κάλβος). Κι όπως εκείνοι, έτσι και εμείς βρισκόμαστε σήμερα στις επάλξεις! Με το κεφάλι ψηλά, με τη σημαία όρθια, για το χατήρι της πατρίδας! Για να σταθούμε στο ύψος των Ηρώων αυτών και να τους επιτρέπουμε να κοιμούνται ήσυχοι τον αιώνιο ύπνο της δόξας!
