Blog

 Οι «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ» συμπλήρωσαν ένα χρόνο κυκλοφορίας, που συμπίπτει με τον πρώτο χρόνο της νέας χιλιετίας. Της χιλιετίας των προσδοκιών δια καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και περισσότερη ειρήνη στον κόσμο, αφού το τέλος της περασμένης χιλιετίας άφησε πίσω του χαλάσματα και πληγές που δεν μπορούν να επουλωθούν.

Δυστυχώς, παρά τις προσδοκίες, τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου και οι επακόλουθες αντιδράσεις, έφεραν νέες πληγές, αναστολές και αναβολές δι΄αυτό που μέχρι πριν εθεωρείτο βέβαιο. Τα πάντα πλέον τα διέπει η αβεβαιότητα και η αναβλητικότητα.

Η νέα αυτή κατάσταση, επηρεάζει ασφαλώς και την πατρίδα μας και κυρίως τα τελματωμένα και χρόνια εθνικά θέματά μας. Θέματα που επί σειρά ετών παραμένουν άλυτα και συνεχώς αναβαλλόμενα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ουχί ασφαλώς την επωφελέστερη δια την πατρίδα μας λύση.

Το Κυπριακό παραμένει άλυτο δια είκοσι επτά περίπου χρόνια από την τελευταία καταλυτική περιπλοκή του 1974. Αυτή η μακρά στασιμότητα, απόρροια μιας νοσηρής αναβλητικότητας, εδημιούργησε τη νέα κατάσταση, η οποία απλώς επιζητεί από τους δημιουργούς της και τη νομιμοποίησή της.

Πάντως, οποιαδήποτε λύση πόρω θα απέχει από εκείνο που εδώ και πενήντα χρόνια επιθυμούν οι Έλληνες.

Το Μακεδονικό κινείται στην ίδια κατεύθυνση επί μία και πλέον δεκαετία, αφ΄ότου έλαβε σάρκα και οστά η ασύμφορη σύσταση του επεκτατικού, σε βάρος μας, πολυεθνοτικού κράτους της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» δια τους πολλούς και της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Γερμανίας» δι΄ημάς. Οποία αφέλεια !!

Η λύση του προβλήματος δεν προβλέπεται στο άμεσο μέλλον. Ουδαμού όμως θα συμφωνεί με τις επιθυμίες των Ελλήνων δι΄απάλειψη ονόματος που αυτεπάγγελτα οικειοποιείται εδάφη, ιστορία και πολιτισμό, γειτονικού κράτους.

Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις, παρά τη φαινομένη ύφεση, απόρροια της «τηλεκατυθυνομένης» πολιτικής, ευρίσκονται σε χειρότερη μοίρα από οποιαδήποτε άλλη περίοδο, αφού η Τουρκία αμφισβητεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα με το να απαιτεί απροκαλύπτως, ούσα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, την εξαίρεση του Αιγαίου από την ευθύνη ασφαλείας του εκκολαπτομένου στα πρότυπα του ΝΑΤΟ και συνεπώς αχρειάστου Ευρωστρατού.

Η διαφαινομένη λύση όχι μόνο δεν θα εγγυάται τα σύνορά μας, τουναντίον θα επιβεβαιώνει την κατάργησή τους. Φρούδες ελπίδες η ευρωπαϊκή κάλυψή μας.

Το θέμα των λαθρομεταναστών, υπό την οργανωμένη πλέον μορφή του, μαστίζει κυριολεκτικά τη χώρα, ζημιώνει την οικονομία, επιβαρύνει την ποιότητα ζωής, δημιουργεί ανεργία, εξαρθρώνει τον κοινωνικό ιστό και σε συνδυασμό με το οξύ δημογραφικό μας πρόβλημα, θα προκαλέσει στο εγγύς μέλλον σοβαρά προβλήματα στην εθνική σύνθεσή μας.

Ευφορία προκαλεί στους Έλληνες η είσοδός μας στη ζώνη των χωρών του Ευρώ από την πρώτη Ιανουαρίου του 2002, οπότε θα αποκτήσουμε το «δικό μας νόμισμα», το περίφημο Ευρώ. Τώρα, πόσο δικό μας και πόσο φιλικό θα είναι, θα φανεί σε λίγο. Όταν θα μπορούμε να κάνουμε απλά και άμεσα τις συγκρίσεις τιμών αγαθών, υπηρεσιών, μισθών και συντάξεων με τις αντίστοιχες των εταίρων χωρών. Ακολουθεί απογοήτευση.

Συμπερασματικά από την παραπάνω σύντομη παράθεση της πορείας των εθνικών μας θεμάτων, συνάγονται προχειρότητα, απροβλεψία, διστακτικότητα και αναβλητικότητα. Κοινά χαρακτηριστικά ατόλμων και αναποφασίστων ηγεσιών. Ηγεσιών που στερούνται θάρρους, τόλμης, υψηλής αντίληψης, ακτινοβολίας, κύρους και αποδοχής ώστε να διείδουν τα γεγονότα και να προετοιμάσουν ή να επιβάλουν απόψεις και προτάσεις εθνικά συμφέρουσες.

Ελλείπει η εθνική στρατηγική με οράματα , ιδέες και ιδανικά, συμπεφωνημένα και στοχοποιημένα.

Απαιτούνται ηγεσίες που να προλαμβάνουν τα γεγονότα και όχι να σύρονται από αυτά και να δέχονται μοιρολατρικά τις επιπτώσεις των. Ηγεσίες που να συνειδητοποιούν, εκφράζουν και κάνουν πράξη τα οράματα του λαού.