ΗΕλληνική Επανάσταση κατά τηςΟθωμανικήςαυτοκρατορίαςκηρύσσεταιστις25 Μαρτίου 1821 από τον Παλαιών ΠατρώνΓερμανό σειδιαίτερα δυσχερείςσυνθήκες, κυρίως έπειτααπότιςπολύσκληρέςαποφάσειςτηςΙερήςΣυμμαχίαςμετάτοΣυνέδριοτηςΒιέννηςτο 1815.Πολιτικά,καμιάμεγάληδύναμη δεν ήθελετην εξέγερση των Ελλήνωνγιατί θαενίσχυετιςκοινωνικές εξεγέρσειςστηνΕυρώπη που εκείνη τηνεποχήήταν σε έξαρση.Μετά,ηκάθεχώραείχεσυμφέρονταστην ύπαρξη τηςΟθωμανικήςΑυτοκρατορίας,παρόμοια συμφέρονταμετασημερινά, γεωγραφικά και οικονομικά.Οπνευματικόςκόσμος της Ευρώπηςόμως είχεδιαποτίσει τουςλαούς με τοναρχαιοελληνικόπολιτισμόπουδιδάσκοντανσταΠανεπιστήμιακαιεπέφερεμιαγενικήκαιισχυρήδιάθεσησυστράτευσημετουςεξεγερμένους Έλληνες.Στρατολογήθηκαν οικειοθελώς πολλοίφοιτητέςκαιπαλιοίστρατιώτες. Έλληνες τουεξωτερικού καιφιλέλληνες μεεράνουςέστελνανχρήματα,τρόφιμα και όπλα. Πέρα από αυτό, καιοι άνθρωποι της τέχνης (κυρίωςμέσααπό την ζωγραφικήκαιτην ποίηση) ενίσχυαντοφιλελληνικό πνεύμα. Απόκαιρό,πολλοίφιλέλληνεςπου θαύμαζαν τηνκλασικήαρχαιότητα επισκέπτονταντηντουρκοκρατούμενηΕλλάδα.Αρχαιόφιλοι αλλάκαιαρχαιοκάπηλοι,συγγραφείς και καλλιτέχνεςποθούσαννα θαυμάσουντα αρχαία μνημεία, να πατήσουν την γη των αρχαίων Ελλήνων σοφών.Ζωγράφιζανερείπια με διάχυτη τη δόξα της αρχαίας Ελλάδας. Ο αριθμός τωνέργων αυτού του αιώνα εντυπωσιάζει! Το γνωστότερο μοτίβο ήταν η Ακρόπολη.Ωςτότε,τοαρχαίοπνεύμαεπισκίαζετηνπραγματικότητατωνσύγχρονωνΕλλήνων.Αδυνατούσαν να εκτιμήσουν οτιδήποτε στην Ελλάδα που δεν αφορά την αρχαιότητα.
Ο Edward Dodwellείναι από τουςελάχιστους που κατέγραψε ζωγραφικάτην τότε καθημερινότητα. Μετονκαιρόόμως,άρχισενατουςξενίζειηδυστυχίατωνυπόδουλωνΕλλήνωνσεσχέσημετηνπαλιάτουςδόξακαιένιωσανυποχρέωσητουςνατουςβοηθήσουν. Καταλάβαινανότι οι τέχνες και η φιλοσοφίατης Ελλάδαςήτανηβάση του Ευρωπαϊκούτουςπολιτισμού.ΕξάλλουστηνΕυρώπηείχεπροηγηθεί και οΔιαφωτισμός.
Έργο του Edward Dodwell
Έργο του Edward Dodwell
Τόμας Φίλιπς Λόρδος Βύρων
Τα διάχυτα συναισθήματα υπέρ της Ελλάδας πριν το 1820 κλιμακώθηκαν χάρη στην προσωπικότητα και το έργο του Άγγλου ποιητή λόρδου Βύρωνα όπου περιόδευσε στην Ελλάδα από το 1809 ως το 1811. Επιστρέφοντας στην Αγγλία με το χειρόγραφο των στίχων του «Child Harold» επιβάλλει την σύγχρονη πραγματικότητα στην φαντασία και την συνείδηση της Ευρώπης.Σε αυτό αναφέρεται στο ταξίδι του στην μυθική Ήπειρο.Πληροφορείπως: «Πέντε χιλιάδες Σουλιώτες, ανάμεσα από τα βράχια και το κάστρο πάνω στο Σούλι, αντιστάθηκαν σε 30.000 Αλβανούς για 18 ολόκληρα χρόνια. Το φρούριο τελικά πάρθηκε από δωροδοκία» καταλήγοντας πως«Σε αυτόν τον αγώνα κατορθώθηκαν ηρωικές πράξεις αντάξιες των καλύτερωνημερώντηςΕλλάδας». Στο ποίηματουύμνησε την φύση της Ηπείρου με τα βουνά και τους ποταμούς της, όπως και την αδούλωτη ψυχή και την παλικαριά των Ελλήνων. Ξεκινά το ποίημα του από την διαμονή του στους Δελφούς λέγοντας:
«Μούσα! Που στην Ελλάδα θαρρούσαν πως είσαι από ουράνια γενιά,
Μούσα, πλασμένη η μυθολογούμενη κατά του ραψωδού την πεθυμιά…
Και στέκω με λύπη στον Δελφικό από πολύ καιρό ερημικό βωμό,
Όπου εξόν από μιαν υπότονη πηγή το παν είναι βουβό.»
Ακόμηλίγοι στίχοιτουαπότην Γ΄ Ραψωδία του Δον Ζουάν που έγραψε στις ακτές του Σουλίου:
«Πάνω στους βράχους του Σουλίου και επά στης Πάργας την ακτή
Ζούν ακόμα απόγονοι, από μια τέτοια μεγάλη φυλή,
που μόνο μανάδες Δώριδεςέχουν γεννήσει
καιίσως εκεί κάποιος σπόρος έχει βλαστήσει
που πάει ίσια στο αίμα των απογόνων του Ηρακλή».
Και στον Ύμνο για την Ελλάδα γράφει: « Αρχαία πατρίδα των ελευθέρων ψυχών, φωτισμένη Ελλάδα, τιμή της ανθρωπότητας το ξαναγέννημα σου! Με θερμές ζητωκραυγές αποδέχονται η γη και ο ουρανός, με καινούρια δόξα τα παιδιά σου λάμπουν όπως οι γενναίοι πρόγονοι τους και από συμπάθεια πάλι για εσένα κάθε ευγενική και ζεστή καρδιά..»
Η Ελλάδα του Βύρωνα ήταν ζωντανή.
Η αρχαία ιστορία εξάπτει την φαντασία, ενώ οι σφαγέςτηςΧίουκαιηκαταστροφήτωνΨαρώνόπωςκαιη δραματικήπολιορκίατουΜεσολογγίουαλλά και η προσφυγιά προκαλούν την συμπόνια.Αυτόςο πόλεμος, κατάτην έκφραση τηςεποχής,ήτανέναςπόλεμος τουσταυρούενάντιατηςημισελήνου. ΈναςθρησκευτικόςπόλεμοςπουάγγιζετηνκαρδιάτηςχριστιανικήςΕυρώπης. ΑυτόενισχύθηκεακόμημετοναπαγχονισμότουΠατριάρχηΓρηγορίου ‘ΕκαιόληςτηςΙεράςΣυνόδου.
Μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου 1821, η Ελληνική Επανάσταση έχει επεκταθεί σε όλη την Ελλάδα. Μόλις μαθεύτηκε στην Ευρώπη, πολλοί ήθελαν να συμμετάσχουν στον Ελληνικό απελευθερωτικό αγώνα.Απόόλεςτιςκοινωνικέςτάξεις.Από ρομαντικοί ως και τυχοδιώκτες. ΜέσασεαυτούςπουέρχοντανστονξεσηκωμένοΕλληνισμόήτανκαιπράκτορεςξένωνδυνάμεων.
Ο φιλελληνισμός ήταν πάνω από όλαένα ευρύ λαϊκό κίνημα που συγκινούσε το ίδιο όλες τις τάξεις της Ευρωπαϊκής κοινωνίας. Ανάμεσα τους και άνθρωποι του πνεύματος έγραψαν υποστηρικτικά για την Ελλάδα όπως ο ρομαντικός ΓάλλοςποιητήςΑλφόνσοςΛαμαρτίνος ( 1790-1869) , ο Βίκτωρ Ουγκώ κ.α.
Ο Τζοακίνο Ροσσίνι συνθέτει μια όπερα με θέμα την πολιορκία της Κορίνθου που παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο Παρίσι στις 9 Οκτωβρίου του 1826 στα γαλλικά.Οι Γάλλοι υμνούν την ναυμαχία του Ναβαρίνου! O συνθέτης Κωνσταντίνος Νικολόπουλος, μαθητής του Francois Joseph Fetis και φίλος και συνεργάτης του Αδαμάντιου Κοραή,συνέθετε κομμάτια στρατευμένα στην προετοιμασία της Ελληνικής Επανάστασης. Αργότερα ο Μάντζαρος θα μελοποιήσει τον θούριο του Ρήγα Βελενστινλή αλλά και τον “Ύμνον εις την ελευθερίαν” του Διονύσιου Σολωμού. Την Ελληνική Επανάσταση θα την τραγουδήσουν αργότερα ως όπερα με τα έργα του Παύλου Καρρέρ που ήταν κυρίως οι όπερες “Μάρκος Μπότσαρης”, “Δέσπω η ηρωίς του Σουλίου¨και “Κυρά Φροσύνη και ο Αλή Πασάς”..
ΟΛουδοβίκος Ά,πατέρας τουΌθωναπουαργότεραθαγινότανοβασιλιάςτηςΕλλάδας,μετοξεκίνηματηςΕπανάστασης στέλνει στην Ελλάδα τον Βαυαρό ζωγράφο Πίτερ φον Ες (PeterVonHess)νααπεικονίσειτον αγώνα. Ήτανκάτισαν πολεμικός ανταποκριτής. ΗθεματογραφίατουΕλληνικούαγώναγενικάστους Eυρωπαίους καλλιτέχνες ήταν συνδυασμός θρησκευτικού και ηρωικού στοιχείου, κλασικού και ανατολίτικου. Το θέμα έγινεπολύ οικείο στην Ευρώπη που μεαυτόεξέφραζαν καιτηνδιαμαρτυρία τους στις δικές τους κυβερνήσεις. Στο Σαλόνι του 1824 στο Παρίσι παρουσιάστηκε«Η σφαγή της Χίου» από τον Ντελακρουάπου θεωρείται ο κατ΄εξοχήν φιλέλληνας ζωγράφος. Στο έργο του παρουσίαζε την πραγματικότητατου πολέμου,χωρίς τίποτα το επιτηδευμένο.
ΗεξέλιξητηςΕλληνικήςΕπανάστασηςμεταδίδονταν άμεσααπόανταποκριτέςτηςΣμύρνηςκαι τηςΚωνσταντινούποληςμέσωελληνικώνπλοίωνπου ταξίδευαναπό τηνΟθωμανικήΑυτοκρατορία στην Ευρώπη καιστηνσυνέχειααπό τουςΈλληνεςφοιτητέςπουσπούδαζανεκεί. Τα νέαπροωθούντανστιςεφημερίδες.
Μαςκάνειεντύπωση ο ρόλοςτουπανίσχυρουΕλβετούτραπεζίτηEynard(πουείχεσχέσειςμεόλουςτουςηγέτεςστηνΕυρώπη) ωςσυντονιστή τηςφιλελληνικήςπροσπάθειας.Αυτόςέδωσευπέρογκαποσάαπό την τσέπη του στοναγώναγιανατροφοδοτήσειτους πολιορκημένους ΈλληνεςστοΜεσολόγγι και ναεξαγοράσειτουςΈλληνεςαιχμαλώτους,όπωςκαι πολλάάλλα.
ΣτηνΓαλλία,τοφιλελληνικόκίνημαξεκίνησεαπότοιστορικό μυθιστόρημα τουαββάBarthelemyτο1788«ΤοταξίδιτουνεαρούΑνάρχαρσηστηνΕλλάδα τον 4ο αιώναπ.Χ.».Αυτόςείχεεπισκεφτείτην Ελλάδα και μιλούσεγιαταδεινάτωνομόθρησκωνΕλλήνωναπό τουςΟθωμανούςκαιτην“τεράστιαευθύνη τωνΕυρωπαίων γιααυτό”. Ακολούθησαν καιάλλοι λογοτέχνεςπεριηγητές.Ο ρομαντικόςΓάλλοςποιητήςΑλφόνσοςΛαμαρτίνος(Lamartine)μίλησεγιατοθέμα, ειδικάμεταέργατου«ΕπίκλησηγιατουςΈλληνες» και«ΤοτελευταίοΆσμα»το 1820.
ΟΒίκτωρΟυγκώ, πουήτανέναςαπότουςεκπροσώπουςτουΓαλλικούρομαντισμούέγραψεποιήματαεμπνευσμένοςαπότηνΕλληνικήΕπανάσταση. Όπως«ΤοΕλληνόπουλο» που γράφτηκετο1828σεμετάφρασηΠαλαμά και ξεκινά έτσι: «Τούρκοιδιάβηκαν. Χαλασμός, θάνατοςπέραωςπέρα. Η Χίο, το ολόμορφονησί, μαύρηαπομένειξέρα…».Καιηερώτησητουξένου προςτομοναδικόμαραζωμένοπαιδί που βρήκεμόνοτουμετάτηνκαταστροφή:«Σαντιμπορούσενασουδιώξειτάχατομαράζι;» Ο Ουγκώ βάζειτοπαιδίνααποκρίνεται: “Διαβάτη μου,κράζειτοΕλληνόπουλο με τογαλάζιομάτι, βόλια, μπαρούτηθέλω, να!”. Και έτσιτελειώνειτο ποίημα. Ο Ουγκώ με αυτό τον τρόποπροτρέπειτουςΓάλλουςνα βοηθήσουν αυτότοπαιδί! Νααναφέρουμεκαι τοποίηματου«Ενθουσιασμός»όπουκαλεί όλουςτουςΓάλλουςναυποστηρίξουνμετηνζωήτουςτοναγώναγιατηνελευθερίατηςΕλλάδας!Τοπαρακάτωποίηματουανήκειστηνσυλλογήτου«ΎμνοιπροςτουςήρωεςτηςΕλληνικήςΕπανάστασηςτου1821».
A. de Feoli, Ο θάνατος του παλικαριού (μάλλον του Μάρκου Μπότσαρη)
Έργο του Eugene Ferdinand Victor Delacroix (1798-1863)-Botzaris Surprises the Turkish Camp and Falls Fatally Wounded
Filippo Marsigli – Ο θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη
Franciszek Tomasz Tepa – Ο Μπότσαρης στη μάχη του Καρπενησίου τη νύχτα της 8ης Αυγούστου 1823, (1852)
Franz Seraph Hanfstaengl – Ο θάνατος του Μπότσαρη 1846
Frederick Weekes – Ο θάνατος του ήρωα (Μάρκου Μπότσαρη)
Georg Emanuel Opitz – Ο θάνατος του Μπότσαρη
Jean-Charles Langlois – Ο θάνατος του Μπότσαρη
Peter Von Hess – Η δολοφονία του Μπότσαρη
Ο Μπότσαρης αποχαιρετά την οικογένεια του
Ο θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη
Ludovico Lipparini – Lord Byron Ο λόρδος Βύρωνας στον τάφο του Μάρκου Μπότσαρη
Έργα με τον Κωνσταντίνο Κανάρη
Κανάρης
Κανάρης. Λιθογραφία. του K. Krazeisen
Καπετάνιος Κανάρης απο τον FriedelAdam (1832)
Dupre – Κανάρης
Κανάρης
Georg Emanuel Opiz (1775-1841)-Σκηνή απο τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας με τον Κωνσταντίνο Κανάρη
Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας απο τον Κανάρη του Νικηφόρου Λύτρα
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
Υπάρχειέναςμεγάλος αριθμός έργων, απόπολύσημαντικούςΕυρωπαίουςζωγράφουςπουκατάτηνδιάρκειατηςΕπανάστασηςκατέγραψαντους αγώνεςγια την ελευθερία καιανεξαρτησία τωνΕλλήνων. Εκτός από ταμεγάλαονόματατηςΕπανάστασης που αποθανατίζονται, αναδεικνύεταιοαγώναςκαιτωνανώνυμωναγωνιστώντηςπουσεπολλάέργατους, τους ονοματίζουν στουςτίτλουςτους ως «παλικάρια».
Έργα με ανώνυμα Παλικάρια
August Wilhelm Ammon – Έλληνας έφιππος ανάμεσα στα αρχαία
Apelle Apelli – Έλληνας στρατιώτης
BERARD, J – Battle Σκηνή μάχης
carl wilhelm von heideck – Παλικάρια μπροστά στον ναό της Κορίνθου
Christian Johann Georg Perlberg – Παλικάρια παλεύουν για την ελευθερία
Dominique Papety – Ενα παλικάρι
Denis Dighton – Field Officer. The Duke of York’s Greek Light Infantry, 1813
Eugene Delacroix – Deux Guerriers Grecs Dansant
Eugène Delacroix – Έλληνας πολεμιστής 1820
Eugene Delacroix – Δυο Σουλιώτες στρατιώτες(1826)
Franz Ludwig Catel – Σπουδή Έλληνα στρατιώτη 1820-’25
Jean-Claude Bonnefond -Τραυματισμένος Έλληνας αξιωματικός μπροστά στα τείχη κατειλημμένης πόλης
Juvénal Le Jeune Dolard -Έλληνες στρατιώτες
Leopold Carl Muller -Έλληνες με καριοφύλια
Louis Emile Pinel De Grandchamp Έλληνας στρατιώτης
Ludovic (Louis Hippolyte) Mouchot Έλληνας στρατιώτης
Paul Joanovitch (1859-1957)-Έλληνας φρουρός
Richard Parkes Bonnington – Αρματωλός
Peytier Έλληνας κλέφτης
Theodore Leblanc – Camp Des Grecs Palikares Devant Lepante 1827
“Ορεσίβιος” του Καρλ Χαγκ
William Derby (1786-1847)- Ένας Εύζωνας, c.1808-38
Η Ευρωπαϊκήζωγραφική εκείνη την περίοδοσηματοδοτείται από 2 κύριαστοιχεία: Τηνκοινωνικήκυρίως επανάσταση και το ρομαντικό κίνημα. Στην δεκαετία του 1820οιρομαντικοί ζωγράφιζανμε ενθουσιασμότουςαγώνες των λαών για ελευθερία και ανεξαρτησία.Δημιουργείταιτο φιλελληνικό κίνημαγιατηνΕλλάδα.Οι Ευρωπαίοι έβλεπανστις τέχνες και τη φιλοσοφίατης Ελλάδας,τηνβάση του Ευρωπαϊκούπολιτισμού. Τον 18οαιώνα πολυτελείςεικονογραφημένες εκδόσεις αποκαλύπτουνμνημεία της αρχαίας Ελληνικής τέχνης.
ΟΡομαντισμόςστηντέχνηδενείναιένααισθητικόφαινόμενοενόςτρόπουκαιχρόνουαλλά μιακατάστασητηςανθρώπινηςσυνείδησης.Στηντέχνηεκδηλώθηκεσανμιααντίθεσηστουςαρχαίουςκλασικούςκανόνεςκαιαπόρριψητουυλισμού. ΟικοινωνικέςσυγκρούσειςκαιοινέεςιδέεςτουΔιαφωτισμούείχαναλλάξειτηνμορφή,τηντεχνοτροπίακαιτηνθεματολογίατηςτέχνης, και απότηνπερίοδοτουΝαπολέοντακαιμετά,επικράτησεηαναπαράστασηιστορικώνθεμάτων,όπωςηΕλληνικήΕπανάστασητου1821.Ητέχνη πιαξεφεύγειαπότοαριστοκρατικόπλαίσιοκαιανοίγεταιστονκόσμοκαιτην ζωή.ΠροάγγελοςήτανοφιλόσοφοςΖανΖακΡουσσώόπουέλεγε ότιοικρίσειςμαςπρέπειναθεμελιώνονταιπερισσότεροστιςαξιώσειςτουσυναισθήματοςκαιλιγότεροστηλογική. Τρείςζωγράφοι θεωρούνταιοιπρίγκιπεςτουρομαντισμού: Ο Γκόγια, ο ΒελάσκεθκαιοφιλέλληναςΝτελακρουά.
ΗπολιορκίατουΜεσολογγίουενέπνευσεπολλούςζωγράφους, όπωςτονΒέλγοJ. D. Odevaere μετοέργοτου«ΟιτελευταίοιυπερασπιστέςτουΜεσολογγίου»,τoνLouisJosephToussaintRossignonμετο«ΗτελευταίαμετάληψητωνΜεσολογγιτών», τονAryScheffer«Η αριστεράφρουράτουΜεσολογγίου», τονJeanM. Mercier“Μεσολογγίτεςπρόσφυγες”,τον FrancoisEmiledeLansac “Σκηνή από τοΜεσολόγγι”, τον GiuseppePietroMazzola“ΟΙμπραήμεπιτίθεταιστοΜεσολόγγι”, τονLouisBenjaminDevouges “Ο όρκοςτωνΜεσολλογγιτών”,«ΗέξοδοςτουΜεσολογγίου»του ΈλληναΘεόδωρουΒρυζάκη..
Έργα με θέμα τα γεγονότα στο Μεσολόγγι
Βρυζάκης – Η έξοδος του Μεσολογγίου
Jean M. Mercier Μεσολογγίτες πρόσφυγες
Francois Emile de Lansac-Σκηνή απο το Μεσολόγγι 1827
Σουλιώτισσες γυναίκες 1827
Giuseppe Pietro Mazzola- Ο Ιμπραήμ επιτίθεται στο Μεσολόγγι
Haralambos Pahis – Μεσολόγγι
Ary Scheffer – Η αριστερά της φρουράς του Μεσολογγίου
Joseph Denis Odevaere, 1826 – Η τελευταία άμυνα του ΜεσολογγίουApril 22, 1826
Louis Benjamin Marie Devouges -Ο όρκος των Μεσογολλιτών 1828
Louis Josef Toussain Rossignion -Η τελευταία μετάληψη των Μεσολογγιτών
Αugusto Grossi- H φυγή απο την Πάργα
ΟΙταλόςποιητήςGiovanniBerchetεξέδωσεέναποίηματουτο 1821 μετίτλο«IProfughidiParga” όπουανάμεσασεάλλαγεγονότατηςελληνικήςεπανάστασηςαναφέρεικαιτηνπώλησητηςΠάργαςαπότους ΆγγλουςστονΠασά.ΗΠάργα ήταν σημαντικότατολιμάνιαπόόπουεφοδιάζοντανοιΣουλιώτεςμετρόφιμακαιόπλα. Εκείκατέφυγανοι εναπομείναντες αγωνιστέςμετάτηνπτώσητουΣουλίου καιαπόεκείοΆγγλοςδιοικητήςτωνΕπτανήσων ThomasMaitland τουςεκδίωξε, μαζίμετους4000 Παργιανούς στις28 Απριλίουτου1819πουλώνταςτηνΠάργαπολύακριβά (150.000 λίρες)στονΑλίΠασάμεσκοπόναμειώσει καιτην εκείεπιρροήτωνΡώσων. ΌλοικατέληξανπρόσφυγεςσταΕπτάνησα.ΟιΆγγλοιδεντουςάφησανναπάρουντίποτεάλλομαζίτους, εκτός από τα ιερά κειμήλια καιέναπολύ παλιό λάβαρο. Το 1930 αυτάεπέστρεψανμετιμές στηνΠάργα μεμοίρα τουΕλληνικούστόλου καιεπικεφαλή το καταδρομικό“Έλλη”.
Antonio Bonamore χαλκογραφία Η φυγή των Παργινών απο την πατρίδα τους
Pistor Hermann -Φυγάδες
Όταν εκπατρίστηκαν,έναςξένοςπεριηγητήςπου ήταν αυτόπτηςμάρτυρας ανέφερεπως “Τοθέαμααυτούτουπολιτισμένουλαού, πουγονάτιζεγιαναασπαστείγιατελευταίαφοράταχώματατου ποτίζονταςταμεταδάκρυατου, ήταν σπαρακτικό. Άλλοιέπαιρναν μιαχούφταχώμαγιαπαρηγορίαστηνεξορία καιγιακληρονομιάσταπαιδιάτους, θυμητάριτωνσυμφορώνκαιελπίδαγυρισμού μεχρόνιακαικαιρούςγιατην πατρίδα, άλλοι έπαιρναντηστάχτηαπότακόκκαλα τωνγονιώντουςκαι πολλοί ταίδιατακόκκαλαγιατίδενπρολάβαιναννατακάψουν”.ΣτηνΠάργαοιΟθωμανοίεγκαταστήσανΤουρκαλβανούς. Η κίνησητωνΆγγλωνναπουλήσουνστουςΟθωμανούςτηνΠάργα,προκάλεσεπαγκόσμιακατακραυγή! Τοποίημα τουBerchet, ενέπνευσετονζωγράφοFrancescoHayezκαιφιλοτέχνησετοέργο«ΟιπρόσφυγεςτηςΠάργας».Τοιταλικόκοινότοαγκάλιασεμεθέρμη! Σημαντικόείναικαιτο ανάλογοέργοτουζωγράφουΔιονύσιουΤσόκου με τίτλο«ΗφυγήτηςΠάργας», όπωςκαιτοέργοτουAlphonseApollodoreGallet“ΤοδράματηςΠάργας”(1827)πουπαρουσιάστηκεστοΣαλόνι τουΠαρισιού την ίδιαχρονιά. Στο έργο, διακρίνεται στο βάθοςαριστερά ηφρεγάτα “Γλασκώβη”. Τα βλέμματα τωνΕλλήνωνταραγμένα, άγρια πρόσωπα. Απελπισμένοι άνθρωποι. Ας προσέξουμε δεξιά κάτω την σωριασμένηγυναίκα που έχει καταρρεύσειέχοντας μαζίτηςταοστάτωνπρογόνων της.
AlphonseApollodoreGallet – Το δράμα των Παργανιωτών 1827
Σημαντικά καιταέργατων AugustoGrossi “ΗφυγήαπότηνΠάργα”, GherubinoCornieti“Οιπρόσφυγες τηςΠάργας”, EdouardCharlesDons“Πρόσφυγες”, PistorHermann“Φυγάδες”, LorenzoGravagnin“ΟεκπατρισμόςτωνΠαργινών”, TheodoreGericaultτο 1823 “ΗεπιβίβασητωνΠαργινών”,η χαλκογραφίατουAntonioBonamore “ΗφυγήτωνΠαργινώναπό την πατρίδατους”, η χαλκογραφίατουGeorgeFoggo“ΗτραγωδίατηςΠάργας” και πόσωνάλλων.
ΗΠάργαθααποτελέσειπηγήέμπνευσηςκαιγια τονποιητή μαςΑνδρέαΚάλβο πουέγραψετο1824την“Ωδή έβδομηείςΠάργαν”. Σεκάποιους στίχους τουλέει: “Καλός, γλυκόςοαέρας όπουπρώτανεπίναμεν, καιη θρέπτειρα γη από τονιδρώταμαςπεποτισμένη”. Και ο Διονύσιος Σολωμός θα γράψει στο έργο του “Λάμπρος” για την προδοσία τουΆγγλουπροστάτη “που γνέφει στονΑλή να έρθει με πολύ χρυσάφι”. Ξένοιλογοτέχνες, συγγραφείς καιποιητές που έγραψαν σχετικάμε πολύ πάθος καταγγέλλονταςτουςΆγγλους είναι ο ΓάλλοςσυγγραφέαςAmauryDuval το 1820, ο Γάλλοςπολιτικός καισυγγραφέας AbelFrancoisVillenmain με τα φλογεράάρθρα του στον τύπο, ο Γάλλος πολιτικός, στρατιωτικός, θεατρικός συγγραφέας JeanPonsGuillaumeViennetμε τοποίημα του “Πάργα”, ο κορυφαίοςΙταλός ποιητήςκαι θεατρικόςσυγγραφέας VincenzoMonti που τοσονέτο του για την Πάργα κυκλοφόρησε σε πολλές χώρες.
Peter Von Hess Ο μητροπολίτης Γερμανός ευλογεί τη σημαία της ελευθερίας
Peter Von Hess Ο Τομπάζης πυρπολεί το πρώτο τούρκικο Τρίκροτο
Peter Von Hess Η Μπουμπουλίνα
Peter Von Hess Η απελευθέρωση της Ελλάδας
Peter Von Hess Ο απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου Έ
Peter Von Hess Ο Νικηταράς κουβαλά πληγωμένο στους ώμους του
Peter Von Hess
KarlKrazeisen- Τζαβέλας
Ο KarlKrazeisen (1794 – 1878) ήταν Γερμανός αξιωματικός του στρατού, φιλέλληνας που πολέμησε στην Ελληνική Επανάσταση για ένα χρόνο (1826-1827) στην πολιορκία της Αθήνας και της Ακρόπολης. Ζωγράφισε 19 πορτρέτα των μεγάλων ηρώων του αγώνα όπως είναι του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, του Γεώργιου Καραϊσκάκη, του Κωνσταντίνου Κανάρη, του Ανδρέα Μιαούλη, του Ιωάννη Μακρυγιάννη και άλλων. Αυτά τα φιλοτέχνησε παραβρισκόμενος είτε στα στρατόπεδα (Πόρος, Αίγινα, Ναύπλιο, Σαλαμίνα) είτε στην Γ Εθνοσυνέλευση και απέδωσε πιστά τα χαρακτηριστικά τους. Ήταν αυτοδίδακτος ζωγράφος. Φιλοτέχνησε και αρκετά τοπία, όπως το Ναύπλιο και την Ακρόπολη και αρκετά πορτρέτα ακόμα σε χαρτί με μολύβι. Καθώς και το πρώτο Ελληνικό ατμόπλοιο «Καρτερία» στον κατάπλου του οποίου ήταν παρών στον Πόρο. Το σύνολο των έργων του είναι 91 πίνακες. Τα 70 από αυτά είναι σχέδια με μολύβι. Επιστρέφοντας στην Γερμανία λιθογραφεί τα σχέδια του και τα κυκλοφόρησε (από το 1827 ως το 1831) σε 7 λευκώματα με τίτλο «Προσωπογραφίες των διασημότερων Ελλήνων και Φιλελλήνων, μαζί με μερικές απόψεις και ενδυμασίες σχεδιασμένες εκ του φυσικού και δημοσιευμένες από τον Κάρλ Κράτσαιζεν». Έγιναν ανάρπαστα!
Κάποια απο τα έργα του:
KarlKrazeisen – Ο Charles_Favier
KarlKrazeisen – Frank Abney Hastings
KarlKrazeisen- Γ. Καραϊσκάκης
KarlKrazeisen- Γ. Μαυρομιχάλης
KarlKrazeisen- Γ. Κολοκοτρώνης
KarlKrazeisen- Κ. Κανάρης
KarlKrazeisen- Μακρυγιάννης
KarlKrazeisen- Μιαούλης
KarlKrazeisen- Νικηταράς
ΈναςΓάλλος τεχνοκριτικός την ίδια περίπου εποχή γράφει: «Βαρέθηκα τους αρχαίους Έλληνες. Εκείνοι που με ενδιαφέρουν είναι οι σύγχρονοι Έλληνες. Ο Έκτωρας, Ο Αχιλλέας, ο Αγαμέμνονας με κουράζουν με την υπερ τελειότητα τους. Γιώργος, Οδυσσέας, Κολοκοτρώνης,να τα ονόματα που σήμερα μιλούν στην καρδιά μου. Αρκετά θρήνησα τα αιώνια πάθη της αιώνιας Τροίας. Ψαρά, τα τελευταία σου δεινοπαθήματααναστατώνουν την ψυχή μου. Τι σημασία έχουν για εμένα οι στρατιώτες του βασιλέα Πριάμου; Αυτοί που με ενθουσιάζουν είναι οι κλέφτες και οι αρματολοί. Σε αφήνω λοιπόν αρχαία Ελλάδα που για εσένα χύθηκε τόσο αίμα και που στοίχησες στους ποιητές μας τόσο μελάνι και στους ζωγράφους μας τόσα χρώματα.Χαίρε λοιπόν εσύ Ελλάδα νέα και υπερήφανη».
ΤαέργατουKarlKrazeisenαλλάκαιτουΔιονύσιουΤσόκουσυντροφεύουνόμορφεςμνήμεςαπόταπρώτασχολικάμουχρόνια. Ήταναναρτημέναστηνσειράστοντοίχο του μακρύδιαδρόμουπουοδηγούσεστιςαίθουσεςκαιημάναμου,πουμεπήγαινε εκείως“πρωτάκι”,μουέλεγεότιγιαναβρωτηνπόρτατηςδικήςμουαίθουσας, πουήτανόλεςίδιες,θαακολουθούσαταπορτρέταόλωντωνηρώωναπέναντι στοντοίχοκαιθα σταματούσαστηνζωγραφιάτηςΜπουμπουλίναςκαιτου Κανάρη.Εκείήτανηπόρτατηςδικήςμουαίθουσας.
ΟΔιονύσιος Τσόκος(1814 ή1820 – 1862) θεωρείται, καιδικαίως, ωςοπρώτοςεθνικόςζωγράφοςτης ελεύθερηςπιαΕλλάδας. ΤαπρώταμαθήματαταπήρεαπότονσυντοπίτητουΝικόλαοΚαντούνη καιέπειτασπούδασε στην ΑκαδημίαΚαλώνΤεχνώντηςΒενετίαςμεκαθηγητήτουτονφιλέλληναLudovicoLippariniπουζωγράφισεπολλάέργαγιατηνΕπανάσταση τωνΕλλήνων καιέτσιστήριξε περισσότερο τηναγάπητουΤσόκουγιααυτάταθέματα. ΣτηνΕλλάδαήρθετο1847 καιτο1856 γίνεταικαθηγητήςστοΑρσάκειο. ΘαζωγραφίσεισειράαπόέργαμετηνΕλληνικήΕπανάσταση καιόλαμεμεγάληεπιτυχία! Ταπορτρέτατωναγωνιστώνσυγκινούνβαθειά, όπωςκαιταέργατου«ΗφυγήαπότηνΠάργα», «ΟόρκοςτωνΦιλικών», «ΗδολοφονίατουΚαποδίστρια» πουβάζεικαιτονεαυτό τουστοάκροδεξιά κτλ. Ηδουλειάτου έχειακαδημαϊκά στοιχεία και κάποιεςεπιρροέςαπό τηνΕπτανησιακήΣχολή.Ταέργατουέχουνμικρόμέγεθοςκαισυγκινούνπροβάλλονταςτονηρωισμότωνπροσώπωνχωρίςναεξιδανικεύειεμφανώς.
Κάποια απο τα έργα του:
ΔιονύσιοςΤσόκος Η δολοφονία του Καποδίστρια
ΔιονύσιοςΤσόκος- Φυγή απο την Πάργα
ΔιονύσιοςΤσόκος- Ανδρούτσος
ΔιονύσιοςΤσόκος- Καποδίστριας
ΔιονύσιοςΤσόκος Όρκος του Κολοκοτρώνη στην Φιλική
ΔιονύσιοςΤσόκος Η φυγή απο την Πάργα
ΔιονύσιοςΤσόκος Βάφτιση στην Ζάκυνθο
LudovicoLipparini ( Μπολόνια 17/2/1800 – Βενετία 1856) Σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βενετίας. Ο καθηγητής του T. Matteiniτονκαθοδήγησεστην μελέτη τηςΕλληνικήςτεχνικής καισχεδίασηςαλλάκαιστην μάθησηπορτρέτωνμεγνώμοναέργακυρίωςτουΡέμπραντ καιτουΒελάσκεθ. Ο FrancescoHayezήτανσυμμαθητής του. Το1821- 1822 στη Ρώμη μελέτησε τιςαρχαιότητες τωνρωμαίωνκυρίωςκαιείδεπόσοήτανεπηρεασμένααπότην αρχαίαΕλληνικήτέχνη καιτηνφιλοσοφίατης πουεπηρέασε όλητηνανθρωπότητα!Θαύμαζεπολύ τοΕλληνικόπνεύμα. Έκανεκαιάλλα σχετικά ταξίδιακαιπολύόμορφαέργα όπως το«Οόρκοςτων Οράτιων». ΕπηρεασμένοςαπότονHayez καιτοέργοτου«Οι πρόσφυγεςτηςΠάργας», απότοφιλελληνικόκλίμα καιαπότο βιβλίοτουFrancoisPouqueville γιατην«ΙστορίατηςΑναγέννησηςτηςΕλλάδας» ζωγραφίζειανάλογαθέματα. Μερικάαπόταέργατου είναι«ΟΠαλαιώνΠατρώνΓερμανόςυψώνει τηνσημαίατηςΑνεξαρτησίαςτουΕλληνικούαγώνα», «Ο θάνατοςτουΜ. Μπότσαρη» τα οποία προβλήθηκανσεμεγάλεςεκθέσεις στηνΒενετία. Αγαπημένοτουθέμα οΈλληναςαγωνιστήςμεπαλικαρίσιαθέληση ωςσύμβολοτουαγώναγιατηνελευθερία.Από το1847έγινεπρόεδροςτηςΑκαδημίαςΚαλώνΤεχνώντηςΒενετίας.
Κάποια απο τα έργα του:
Antonio Liparrini Ο θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη
Ludovico Lipparini -Έλληνας Κουρσάρος, 1839
Ludovico Lipparini – Ο λόρδος Βύρωνας στον τάφο του Μάρκου Μπότσαρη
Antonio Liparrini Ο θάνατος του Τζαβέλα
Francesco Hayez – Farewell of a Greek warrior and his beloved
Antoine-Laurent Άποψη ανεμόμυλων, πιθανόν σε κάποιο νησί του Αιγαίου
Ο AntoineLaurentCastellanείχεεπισκεφτείτηνΠελοπόννησο,Ύδρα, Κύθηρα, Ζάκυνθο, Κέα, Ψαρά, Εύβοια, Λέσβος , Ελλήσποντο, Κωνσταντινούποληγιανασυμμετάσχει ωςσχεδιαστήςσεέναάνοιγματηςΓαλλίαςπροςτηνΟθωμανικήαυτοκρατορία. Δημοσίευσεσειρέςμεεπιστολές απόαυτούςτουςτόπους μεέργατουπάνωπουείχεχαράξει οίδιος.Ο λόρδοςΒύρωντον επαίνεσε ιδιαίτερα για τοέργοτου“ΟιΜοίρες, οι συνήθειεςκαιτακουστούμιατωνΟθωμανών”. Επίσης, ο Castellanείχεεφεύρειένανδιαφορετικότρόπο ναεργάζεται: Ζωγράφιζε και μεκερί. (δείτεέργατουστονσύνδεσμοτουεξαιρετικού ΙδρύματοςΑικατερίνηςΛασκαρίδη στοel.traveloues.gr/collection.php?view20 ).
Το βιβλίο του Antoine-Laurent
“Οι Μοίρες, οι συνήθειεςκαιτακουστούμιατωνΟθωμανών”
ΟAdamFriedelvonFriedelsburg (1780-;) ήταν Δανός φιλέλληνας και τυχοδιώκτης. Στην Αγγλία λιθογράφησε και εκτύπωσε πορτρέτα σημαντικών προσώπων της Ελληνικής Επανάστασης. Συνολικά 24 πορτρέτα των μεγάλων αγωνιστών της Επανάστασης που τους γνώρισε από κοντά όπως τον Κολοκοτρώνη, τον Μπότσαρη, Νικηταρά κτλ. και με την επιτυχία του αυτή, μέσα από τις πολλές επανεκδόσεις, προώθησε το Ελληνικό θέμα στην Ευρώπη. Το έργο του ξεσήκωσε συνειδήσεις. Μετά από πολλά γεγονότα, το 1849 τον βρίσκουμε στην Αθήνα όπου του απονέμεται το Αριστείο του Αγώνος και ο Αργυρός Σταυρός του Τάγματος του Σωτήρως. Έπειτα, συνεχίζει τα ταξίδια του, αλλά επανέρχεται στην Αθήνα.
Λιθογραφία της Μαντούς Μαυρογένους από τον AdamFriedelvonFriedelsburg
Η μάχη της Σφακτηρίας και η ναυμαχία του Ναβαρίνου 1825-Παναγιώτης Ζωγραφος
Παναγιώτης Ζωγράφος Ναυμαχία
Παναγιώτης Ζωγράφος Η πολιορκία των Αθηνών 1827
Βρυζάκης -Έλληνας Πολεμιστής
ΟΘεόδωροςΒρυζάκης (19 Οκτωβρίου 1814 – 6 Δεκεμβρίου 1878) είναιοπρώτοςΈλληναςπουσπούδασε τηνζωγραφική στηνπερίφημηΣχολήτουΜονάχου. ΓεννήθηκεστηΘήβασεάγριεςκαταστάσεις. Είδετονπατέρατουνατον απαγχονίζουν οιΤούρκοιτονΜάιοτου1821. Ήταν7 χρονών. Ότανέγινε18 χρονών, έναςΓερμανόςφιλόλογοςτονπαρότρυνεκαιμετανάστευσεστοΜόναχοτηςΒαυαρίας. ΜιανάλληεκδοχήείναιπωςτονέστειλεοΌθωναςωςγιόθύματοςτουαγώνα. Δενγύρισε ποτέπίσω.Τα θέματατουόμωςείναισχεδόν αποκλειστικά από τηνΕλληνική Επανάσταση. Θεωρούνταιπληθωρικά, με πομπώδες ύφος που δενενοχλείόμως καθόλου, καθαράχαρακτηριστικάτωνρομαντικώνζωγράφωντης εποχής του, ταοποίαθαέχουνπολύμεγάληζήτησηωςπιστέςαναπαραστάσειςτηςΕλληνικήςΕπανάστασης. Το1844 θαφοιτήσει στηνΑκαδημία τουΜονάχου έχονταςτηνυποτροφίατηςΕλληνικήςπαροικίας τουΜονάχου. Οι δάσκαλοι τουήτανφιλέλληνεςρομαντικοί μεκορυφαίοτονPeterVon Hess. Το1855 θασυμμετάσχειστηνΔιεθνήΈκθεσητουΠαρισιού μετοέργοτου«ΗέξοδοςτουΜεσολογγίου». Αργότερα θατοπαρουσιάσει σεμεγάλη έκθεσηστηΛειψία, μαζί με τα πολύδυνατά του έργα «Ο όρκοςτηςΑγίαςΛαύρας», «Ο ΛόρδοςΒύρωναςστοΜεσολόγγι» κτλ.Στηνδιαθήκη του κληροδότησεόλατα έργα τουεργαστηρίουτου στοΠανεπιστήμιο των Αθηνών.
Βρυζάκης – Η άφιξη του Λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι 1861
Βρυζάκης
Βρυζάκης Καραούλι
Βρυζακης – Η Ελλάς Ευγνωμονούσα
Βρυζάκης Πορτρέτο του Αναγνωστόπουλου
Βρυζάκης Πολεμικό συμβούλιο
Θεόδωρος Βρυζάκης Μάχη
Βρυζάκης, Στρατόπεδο Καραϊσκάκη
Θεόδωρος Βρυζάκης Ο θρύλος της Αγίας Λαύρας
Ένα άλλο πολύ δημοφιλές θέμα γιατουςζωγράφους ήταν η μονομαχία του Γκιαούρ και του Πασά. Στον ανάλογο πίνακα του Κάρλ Βερνέ, ο νικητής Γκιαούρ διατάσει τον τούρκο υπηρέτη να κόψει το κεφάλι του ηττημένου του αφέντη. ΟΝτελακρουά θαζωγραφίσει το ίδιοθέμα σε πολλέςεκδοχές.
Alexandre-Gabriel Decamps – Μάχη Έλληνα και Τούρκου
Alexandre-Marie Colin – Ο Γκιαούρης
Auguste Étienne François Mayer – Greek revolution battle
Emile Jean Horace Vernet – Ο Γκιαούρης νικά τον Πασά
Henri Leopold Levy -Γκιαούρης και Τούρκος (Έλληνας παλεύει για την ανεξαρτησία του)
Ο θάνατος του Βύρωνα το 1824 μετέβαλε το φιλελληνικό κίνημα σε σταυροφορία.Το Μεσολόγγι έγινε το σύμβολο της θυσίας και της ελευθερίας.
Τους κατοίκους του Μεσολογγίου, της Χίου και γενικότερα τους Έλληνες που βασανίζονταν, σφάζονταν ή οδηγούνταν στα δουλοπάζαρα από τους τούρκους, η Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη τους έβλεπε ως τους νεομάρτυρες της χριστιανικής πίστης. Τα φιλελληνικά έργα έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στον χριστιανικό χαρακτήρα. Ενώ μια νέα θεματογραφία προέκυψε που την χαρακτήριζε η έμφαση σε ιερατικά μοτίβα.Στην σφαγή της Χίου του Ρώσου Ξιντάκομπ, ο ιερέας μάχεται με το σύμβολο του σταυρού στο χέρι του ως ο τελευταίος και υπέρτατος υπερασπιστής της πίστηςκαι της ελευθερίας.Τέτοιες σκηνές άναβαν φωτιές στις καρδιές των χριστιανών της Ευρώπης.Συχνά τα ιστορικά γεγονότα συνυφαίνονται με κάποιο προσωπικό δράμα όπως τον πίνακα του AryScheffer «Νεαρός έλληνας που υπερασπίζεται τον πληγωμένο πατέρα του» και ανδρώνεται μέσα στη μάχη.
Ivan Aivazovsky-1817-1900- Το κάψιμο της τουρκικής ναυαρχίδας απο τον Κανάρη
Άλλοιζωγράφοιπουεμπνεύστηκαν από τηνεπανάστασητου1821 και θα τους δημοσιεύσω την επόμενη φορά γιατί είναι πολλά για την παρουσίαση εδώ και τα έργα τους που αξίζουν είναιοι: AndreaGasparini,AugusteVinchon, AugustoGrossi, ClaudeFrancoisPinet, EdwardDodwell, EugenePeytier, FilippoMarsigli, FrancisPhilipStefanoff, FrancoisAndreVincent, FranzLudwingCatel, Frenchschool, GatteriGiuseppeLorenzo, GeorgPelberg, GeorgEmanuelOpiz, GeorgePhilipPeinagle, Gerome, GiuseppePietroMazzola, HenriLeopoldLevy, HenriDecaisne,HuguesFourau, JeanBaptisteVanmour, JeanClaudeBonnefond, JohannGeorgCristianPelberg, JosephCartwright, JulesleCoeur, VincentNicolasRaverat, A.G. Decamps, AntonSchranz, KarlWilhelmFreiherrVonHeideck, CermalJaroslav, Chudiakov, D. Trouos, DenisDighton, E. Grollos, ErnstWilhelmRietscel, F.P. Stefanoff, FinertD. Noel, FrenchSchool, GatteriJiuseppeLorenzo, GeorgPelberg, GiovanniMarghinotti, GottliebBodmer, HenriDecaisne, JeanCharlesLanglois, JeanClaudeBonnefond, LeonardoGavagnin, LouisDupre, LuigiMarta, MarinelliVincenzo, MicheleBisi, N. L. F. Gosse, PajaJovanovic, PierreBonirotte, ProsperBaccuet, StanislasHenriBenoitDarondeau, TheodoreLeblanc, VasilyGrigoryevich, LoiseRangBatu, JosephMallordWilliamTerner και άλλοι ξένοι ζωγράφοι που μου διαφεύγουν. Από τους Έλληνες ζωγράφους αξία έχουν τα έργα του Αλέξανδρου Ησαϊα και αργότερα τα σπουδαία έργα από τονΝικηφόρο Λύτρα (για την βιογραφία του πατήστε ΕΔΩ ), του Γύζη (για την βιογραφία του πατήστε ΕΔΩ) , του Θεόδωρο Ράλλη (για την βιογραφία του πατήστε ΕΔΩ), τουΚωνσταντίνουΒολανάκη (για την βιογραφία του πατήστε ΕΔΩ ) τουΘεόφιλου (για την βιογραφία του πατήστε ΕΔΩ) και άλλων, τα οποία έχουν σχέση με το ελληνικό θέμα. Έχει αξία να δούμε τα έργα αυτών των Ελλήνων ζωγράφων στις ήδη υπάρχουσες βιογραφίες ως την επόμενη φορά.
22 Μαρτίου 1829 το πρωτόκολλο του Λονδίνου καθορίζει την συνοριακή γραμμή του ελληνικού κράτους. Ο Φον Ες εικονογραφεί τις εξελίξεις. Οι Μεγάλες Δυνάμεις στέλνουν τονδεκαεφτάχρονο Οθωναως ηγεμόνα της Ελλάδας.6 Φεβρ 1833 ο βασιλιάς Όθων αποβιβάζεται στο Ναύπλιο με τους 3 αντιβασιλείς.
Peter von Hess – Η είσοδος του βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα στην Αθήνα
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
“ΟιΤούρκοι, θεωρούντεςεαυτούςκύριουςτηςχώρας, υποβάλλουν τουςΈλληνας ειςαπόλυτοντυραννία”,γράφειστα“ΓράμματαπερίΜορέως” (1797)οΓάλλοςζωγράφος, αρχιτέκτονας καιχαράκτηςAntoine LaurentCastellan.Μεγάλοκακόκάποιαχώρανακυριαρχείπάνωσεμιαάλληχώρακαιναορίζειτηνζωήυπόδουλωνκατάτοδοκούν.Για να μην γίνεται αυτό, είναι κορυφαία ανάγκη ναξεκινήσουμε από τον πυρήνα: Τον άνθρωπο, τον κάθε έναν από εμάς που απαρτίζει την κοινωνία μας, το Έθνος μας, τον κόσμο μας.Οάνθρωπος,γιανανοιώθειάνθρωποςχρειάζεταιναείναιελεύθεροςναεκφράζειτις πρακτικέςτουανάγκεςστηνβάσητηςεσωτερικήςτουπραγματικότηταςκαιναγίνονταισεβαστέςμέσασεένανσυνεχήδιάλογο.Αυτόγιαναμπορείναγίνει,χρειάζεταιναμάθουμεαπόμωράότιοκάθεάλλοςάνθρωποςαπόμαςέχειομοιότητεςμεμαςστονχαρακτήρα αλλάκαιδιαφορές.Αυτέςέχουμεχρέοςνακατανοήσουμεκαινασεβαστούμε.Τομεγάλομαςχρέοςστηζωήείναινακαταφέρουμενακατανοήσουμετονκάθεάλλονάνθρωποπουέχουμεμπροστάμαςκάθεφορά,γιαναμπορέσουμενατονσεβαστούμεστηνμεταξύμαςσχέση.Ναγίνουμεψυχολόγοιτουεαυτούμαςκαιτουάλλου. Δεν έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε έτσικαιαυτόμας ξενίζει. Οιδιαπροσωπικέςμαςσχέσειςείναιτοκύτταροτηςκοινωνίας.Σεαυτόχρειάζεταιναεστιαστείηπαιδείαμας,πολύπερισσότεροαπότηνεπαγγελματικήμαςεκπαίδευση.Όσοαυτόδενγίνεταικαιοιδιαπροσωπικέςμαςσχέσειςθασυνεχίζουνναχτίζονταιστηναναζήτησηενίσχυσηςτηςθέσηςτουκαθέναμας απότρίτους,θαέχουμεκοινωνίεςοιοποίεςθαβασίζονταιστηνδύναμητηςεπιβολήςκαιόχιστηναγάπη.Οζυγόςδεναφοράμόνονταέθνη.Ξεκινάαπότιςδιαπροσωπικέςσχέσειςκαιεπεκτείνεται.Αυτόδενμπορείπαράνακαταλήγεισεπολέμουςμεγάληςαγριότητας,αναναλογιστούμεμάλιστατατόσοτερατώδηκαιαθέαταόπλαπουέχουνσυσσωρευτεί.
Ηεπιστήμητηςψυχολογίαςχρειάζεταιναβγειαπόταστεγανάτωνπανεπιστημίωνκαιτωνγραφείωντωνειδικώνκαιναμπειεμφαντικάστασχολείακαιστασπίτιαμαςμέσωτηςτηλεόρασηςκυρίως.Μιαεπιστήμηπουόμωςδενθαεστιάζειστηνυποστήριξητηςεπιβολήςτουδυνατότερουστοναδύνατο(γιατίυπάρχουνκαιτέτοιεςσχολές,ότιψάχνεικανείςβρίσκει)αλλάστηνκατανόησηκαιτονσεβασμό,τουενόςγιατονάλλον. Χρειάζεταινα ωριμάσουμε.Ναανοίξειησυζήτηση.Ναμάθουμενακατανοούμε,νασεβόμαστεκαινααγαπάμεγιαναμπορέσειοέναςνα γιατρεύειτιςπληγέςτουάλλου.Νανικήσουμετονκακόμαςεαυτόπουμαςωθείναβρούμεσταγρήγοραδύναμημεενισχύσειςτρίτων και έτσιακυρώνουμετηνδιαπροσωπικήσχέση, τον πυρήνα τηςζωήςμας ωςκοινωνία. Ας θυμηθούμε πως ο τόσοσημαντικόςΈλληναςΙωάννηςΚαποδίστριας στο ξεκίνημα της Επανάστασης είχετις αντιρρήσειςτουλέγονταςότιδεν έχουμε ακόμα την ανάλογη παιδείαπου χρειάζεται. Το ήξερε αυτό και ας μην είχε αναπτυχθεί ακόμαηεπιστήμη τηςψυχολογίας. Έγινεη Επανάσταση (πολύ δύσκολο εγχείρημα!) κατάτωνΟθωμανών αλλάόχικατάτου κακού μαςεαυτού. Αυτό υπάρχειακόμαωςαίτημα.
Η Ελληνική Επανάσταση κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κηρύσσεται στις 25 Μαρτίου 1821 από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό σε ιδιαίτερα δυσχερείς συνθήκες, κυρίως έπειτα από τις πολύ σκληρές αποφάσεις της Ιερής Συμμαχίας μετά το Συνέδριο της Βιέννης το 1815. Πολιτικά, καμιά μεγάλη δύναμη δεν ήθελε την εξέγερση των Ελλήνων γιατί θα ενίσχυε τις κοινωνικές εξεγέρσεις στην Ευρώπη που εκείνη την εποχή ήταν σε έξαρση. Μετά, η κάθε χώρα είχε συμφέροντα στην ύπαρξη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, παρόμοια συμφέροντα με τα σημερινά, γεωγραφικά και οικονομικά. Ο πνευματικός κόσμος της Ευρώπης όμως είχε διαποτίσει τους λαούς με τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό που διδάσκονταν στα Πανεπιστήμια και επέφερε μια γενική και ισχυρή διάθεση συστράτευση με τους εξεγερμένους Έλληνες. Στρατολογήθηκαν οικειοθελώς πολλοί φοιτητές και παλιοί στρατιώτες. Έλληνες του εξωτερικού και φιλέλληνες με εράνους έστελναν χρήματα, τρόφιμα και όπλα. Πέρα από αυτό, και οι άνθρωποι της τέχνης (κυρίως μέσα από την ζωγραφική και την ποίηση) ενίσχυαν το φιλελληνικό πνεύμα. Από καιρό, πολλοί φιλέλληνες που θαύμαζαν την κλασική αρχαιότητα επισκέπτονταν την τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Αρχαιόφιλοι αλλά και αρχαιοκάπηλοι, συγγραφείς και καλλιτέχνες ποθούσαν να θαυμάσουν τα αρχαία μνημεία, να πατήσουν την γη των αρχαίων Ελλήνων σοφών. Ζωγράφιζαν ερείπια με διάχυτη τη δόξα της αρχαίας Ελλάδας. Ο αριθμός των έργων αυτού του αιώνα εντυπωσιάζει! Το γνωστότερο μοτίβο ήταν η Ακρόπολη. Ως τότε, το αρχαίο πνεύμα επισκίαζε την πραγματικότητα των σύγχρονων Ελλήνων. Αδυνατούσαν να εκτιμήσουν οτιδήποτε στην Ελλάδα που δεν αφορά την αρχαιότητα. 
