Blog

Αγαπητά Μέλη και Φίλοι Αναγνώστες

Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών κατέδειξαν τον ραγδαία ανερχόμενο ευρωσκεπτικισμό πουκαθιστά γκρίζο το μέλλον της Ε.Ε. και περισσότερο θαμπό το αρχικό όραμα των ιδρυτών της. Υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι και πολιτικές ευθύνες για το αποτέλεσμα αυτό αλλά και άμεση ανάγκη λήψεως μέτρων αφού πρώτα συμφωνηθεί με ειλικρίνεια και όχι με δημαγωγίες, η μορφή της Ευρώπης που θέλουμε. Συνοπτικά η Ε.Ε., σήμερα, χαρακτηρίζεται από τα εξής προβλήματα:
1. Δεν διαθέτει κοινή στρατηγική, κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας. Ο ευρωπαϊκός στρατός είναι εξαρτώμενος από τις δομές του ΝΑΤΟ.
2. Δεν γνωρίζει τα σύνορά της και δεν έχει καθορίσει τα όρια αλληλεγγύης, συνοχής και εμβαθύνσεως εν γένει μεταξύ των κρατών μελών της.
3. Η ανταγωνιστικότητα και ο διεθνής ρόλος της Ε.Ε. είναι περιορισμένα, καθ΄ όσον η υπεράσπιση των συμφερόντων της απαιτεί έγκαιρη λήψη και υλοποίηση ολοκληρωμένων αποφάσεων γεγονός όμως που δεν εξασφαλίζει ο πολυεπίπεδος κατακερματισμός της και η άσκηση εθνικών πολιτικών.
4. Είναι ενεργειακά εξαρτώμενη και μάλιστα σε περίοδο εκθετικής αυξήσεως των ενεργειακών αναγκών ανερχομένων μεγάλων δυνάμεων ανά τον πλανήτη αλλά και παγκοσμίου μειώσεως των ενεργειακών πόρων.
5. Στην γηράσκουσα Ευρώπη μειώνεται ο ενεργός πληθυσμός και συνεπώς το κοινωνικό κράτος. Τα εισαγόμενα εργατικά χέρια των μεταναστών  αποτελούν προσωρινή λύση, αφού και αυτοί γηράσκουν κάποτε.
6. Η αθρόα και διαρκής μετανάστευση προς την Ε.Ε., σε συνδυασμό με το δημογραφικό της πρόβλημα και το Ισλάμ, προκαλεί έντονα πολιτισμικά προβλήματα αλλά και προβλήματα συμβιώσεως και ασφαλείας.
Έχει καταγραφεί διαχρονικά ότι η επιβίωση (φυσική, εθνική, πολιτισμική), η ασφάλεια και η ευημερία, αποτελούν θεμελιώδη συλλογικά κοινωνικά ένστικτα συμβιώσεως. Σήμερα διαφαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί εκπρόσωποι των κομμάτων πλειοψηφίας, αδυνατούν να ανταποκριθούν στην διάχυτη ανασφάλεια και ανέχεια των ευρωπαϊκών λαών. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν, τόσο ευκολότερα θα αποφευχθεί η προτίμηση των Ευρωπαίων ψηφοφόρωνσε πολύχρωμα αντιευρωπαϊκά κόμματα. 
Εάν τα ελκυστικά πολιτικά ευρωσκεπτικιστικά συνθήματα «η Ευρώπη των Πατρίδων», «εθνική ανεξαρτησία», «απαλλαγή από την ευρωπαϊκή καταπίεση» σημαίνουν 28 διακριτά κέντρα λήψεως αποφάσεων, τότε η Ε.Ε. δεν έχει λόγο υπάρξεως, αφού αυτή ουδέποτε θα δυνηθεί να λάβει έγκαιρες και ενιαίες αποφάσεις προασπίσεως των συμφερόντων της. Στην «Ευρώπη των ανεξαρτήτων πατρίδων», ουδείς δύναται να αποκλείσει την αναβίωση εθνικιστικών, ιδεολογικών και γεωπολιτικών διαφορών μεταξύ γειτονικών κρατών (με την σύμπραξη συμφερόντων εξωευρωπαϊκών μεγάλων δυνάμεων), για τις οποίες η ευρύτερη περιοχή έχει βεβαρυμένο ιστορικό παρελθόν.
Παρά τιςπολιτικέςαπόψεις κάποιων, τυχόν διάλυση της Ε.Ε., δεν πρόκειται να διασφαλίσει την «εθνική ανεξαρτησία» της Ελλάδος, όσο υπάρχει αναξιόπιστοεγχώριο πολιτικό σύστημα που δημιουργεί ανερυθρίαστα τεράστιο δημόσιο χρέος και αδυνατεί (ακόμη και τώρα) να προβεί σε μεταρρυθμίσεις άνευ εξωτερικού εξαναγκασμού, όσο υπάρχει δυνατότητα επενδύσεως και αποσύρσεως ξένων κεφαλαίων από το χρηματιστήριό μας και όσο μόνη της η εθνική μας ισχύς δεν επαρκεί για να αποτρέψει τα συμφέροντα μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων στην περιοχή εθνικού μας ενδιαφέροντος. Η εκ των πραγμάτων αναπόφευκτη αναζήτηση ισχυρού στρατιωτικού ή και οικονομικού (ανισοβαρούς) συμμάχου, θα δημιουργήσει σχέσεις εθνικής εξαρτήσεως. Οι ευαγγελιζόμενοι την εντελώς «εθνικά ανεξάρτητη Ελλάδα», με το σημερινό γεωπολιτικό της μέγεθος, αποτελούν είτε ψηφοθήρες δημαγωγούς, είτε επικίνδυνους πολιτικούς λόγω αφέλειας, είτε δόλιους πολιτικούς οι οποίοι προσπαθούν να αποκολλήσουν την Ελλάδα από την Δύση, προκειμένου να την εντάξουν σε άλλουςεκτός γεωπολιτικού ρασιοναλισμού χώρους.
Είναι κατανοητή η δυσαρέσκεια και απογοήτευση των δοκιμαζομένων από την κρίση ευρωπαϊκών λαών για σειρά αποφάσεων της Ε.Ε., με οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο. Ειδικότερα για τους Έλληνες είναι επιπλέον ακατανόητες ορισμένες από τις θέσεις της Ε.Ε., που άπτονται των εθνικών μας θεμάτων. Είναι τέλος κατανοητή η μέχρι στιγμής και για πολλούς λόγους αμοιβαία διακρατική καχυποψία εντός της Ε.Ε..  Εν τούτοις, τα κράτη μέλη είναι δυνατόν να δεχθούν κεντρικό έλεγχο στα οικονομικά τους, εφ’ όσον επιζητούν κεντρική οικονομική κάλυψη, εγγύηση και προστασία. Είναι δυνατόν να διαθέτουν τις Ε.Δ. τους για κοινούς ευρωπαϊκούς σκοπούς, αρκεί η Ε.Ε. να εγγυάται την εδαφική τους ακεραιότητα. Είναι δυνατόν οι λαοί της ΕΕ, να αναπτύξουν κοινή ευρωπαϊκή κουλτούρα, βασισμένη αποκλειστικά στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό, τις χριστιανικές παραδόσεις και το ευρωπαϊκό  κοσμικό κεκτημένο, διατηρώντας ταυτόχρονα την γλώσσα τους, τις εθνικές τους παραδόσεις,  και αισθανόμενοι υπερήφανοι για την καταγωγή και τον πολιτισμό τους. Τα μεγάλα κράτη της Ευρώπης οφείλουν πρώτα να γκρεμίσουν τα τείχη της καχυποψίας και να αντιληφθούν ότι και αυτά μόνα τους,  στο διεθνές περιβάλλον θα είναι νάνοι, εάν δεν επενδύσουν στο ρητό «η ισχύς εν τη ενώσει». Παρά τις γνωστές δυσχέρειες και αδυναμίες, το ευρωπαϊκό όραμα μίας Ευρώπης των Ευρωπαίων, με ελευθερία, αυτοδυναμία, ισχύ και αποτελεσματικότητα, θα πρέπει να μας εμπνέει. Η ευρωπαϊκή κεντρική αποδυνάμωση και η επιστροφή στις δήθεν ανεξάρτητες πατρίδες πιθανόν να μας μεταφέρει με την όπισθεν πίσω στην ιστορία, για μία συνάντηση με φαντάσματα του παρελθόντος.
Ιούνιος 2014