Blog

1 ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Αντιναυάρχου ε.α Γρηγορίου Δεμέστιχα Π.Ν Επιτίμου Αρχηγού Στόλου

Η πορεία της Ελληνικής Οικονομίας ήταν προδιαγεγραμμένη αφού επί δεκαετίες εγένετο διασπάθιση των οικονομικών πόρων οι οποίοι διετίθεντο με κύριο κριτήριο το πολιτικό όφελος των κυβερνώντων χωρίς σχεδιασμό για σοβαρές επενδύσεις σε ανάπτυξη πλην ορισμένων που προωθήθησαν με την έγκριση, παρακολούθηση και συμμετοχή της ΕΕ ως και κάποιων άλλων έργων απαραιτήτων για την τέλεση των Ολυμπιακών αγώνων του 2004. Και αυτά όμως τα έργα έγιναν με αδικαιολόγητη σπατάλη από την οποία επωφελήθησαν προφανώς οι επιτήδειοι. Σήμερα η ελεγχόμενη χρεωκοπία της χώρας είναι γεγονός χωρίς να αποκλείονται και τα χειρότερα. Μισθοί και συντάξεις μειώνονται, υπάλληλοι και εργατικό δυναμικό απολύονται αλλά και κυρίως οι νέοι, η ελπίδα του έθνους, μένουν άνεργοι και ζουν σε ένα αβέβαιο παρόν και αντικρίζουν το μέλλον χωρίς προοπτικές. Οι ελπίδες μίας μερίδος των Ελλήνων για έξοδο από την κρίση στηρίζεται στο Μνημόνιο η εφαρμογή του οποίου ασφαλώς αφαιρεί το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής κυριαρχίας της χώρας αλλά και μέσω αυτής και Εθνική κυριαρχία. Εκ δύο κακών δηλ. της ελεγχόμενης ή άτακτης χρεωκοπίας η Βουλή επέλεξε το ολιγότερο οδυνηρό. Όμως ο πόνος και οι δυσκολίες είναι εμπρός, ενώ συνεχώς, τα επόμενα έτη, θα πρέπει να υπακούμε στις εντολές των ξένων δανειστών. Όσο πιο γρήγορα εξέλθουμε από αυτή την οικονομική δίνη τόσο πιο γρήγορα θα ορθώσουμε το κεφάλι, θα βρούμε την χαμένη Εθνική και Οικονομική κυριαρχία. Τα παθήματα έγιναν όμως μαθήματα; Και επειδή το ψάρι μυρίζει από το κεφάλι, οι πολιτικοί θα αποφασίσουν να συμπεριφέρονται υπεύθυνα, να είναι έντιμοι και κυρίως να προωθούν τα όποια ζητήματα αποκλειστικά και μόνο με γνώμονα το Εθνικό Συμφέρον; Θα επικρατήσει η αξιοκρατία σε όλους τους τομείς; Θα κοπεί το λίπος των ρουσφετιών, των ανικάνων συμβούλων και η προνομιακή μεταχείριση συγγενών και φίλων; Θα σταματήσει η φοροδιαφυγή; Αν δεν γυρίσουμε σελίδα και δεν γίνει αλλαγή νοοτροπίας, τότε θα συσσωρεύσουμε και άλλα δεινά και η συρρίκνωση του Έθνους δεν θα αργήσει να έλθει. Είναι απαραίτητη πλέον η χάραξη οικονομικής πολιτικής που θα βασίζεται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και συγχρόνως θα λαμβάνει υπ’όψιν και θα προωθεί και τις άλλες βασικές συνιστώσες της λειτουργίας του κράτους ως κοινωνικά θέματα, εξωτερική πολιτική, πολιτική ασφαλείας. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα είναι πολλά και σημαντικά. Η στρατηγική θέση, οι κλιματολογικές συνθήκες, η θάλασσα, τα νησιά, ο ορυκτός πλούτος, το ανθρώπινο δυναμικό με τις ξεχωριστές του ικανότητες σε πολλούς τομείς [εφευρετικότης, επιχειρηματικότης, ευελιξία, φιλότιμο] μπορούν να κινητοποιήσουν την ανάπτυξη και μέσω αυτής να φέρουν την ευημερία. Θα παραθέσουμε τις σκέψεις μας σε ότι αφορά την χάραξη της οικονομικής πολιτικής και τις συνιστώσες της, τονίζοντας κυρίως του τομείς που διαθέτουμε εμφανή συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ο πρώην Υπουργός κ. Ν. Μάρτης σε σχετικό του άρθρο αναφέρει: «Το 1981, έτος αφετηρία της εισόδου της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα ως δέκατο μέλος, ο Πρόεδρος της ΕΟΚ Γκάστον Τορν δήλωνε ότι: Η Ελλάδα μπαίνει στην Ευρώπη με τρία πλεονεκτήματα 1]την Εμπορική Ναυτιλία 2]τον Ορυκτό της πλούτο και 3] το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων. Η Εμπορική μας Ναυτιλία υποβαθμίστηκε με την κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Ο Ορυκτός πλούτος αγνοήθηκε και το επιχειρηματικόδαιμόνιο των Ελλήνων, που προϋπόθεση είχε για να αναπτυχθεί την χωρίς εμπόδια λειτουργία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αποδυναμώθηκε μετά από το διακηρυχθέν το 1981 δόγμα των κοινωνικοποιήσεων». 2 Πέραν των ανωτέρω βέβαια υπάρχουν τομείς που αξιοποιούμενοι σωστά με ειλικρινείς σχέσεις Πολιτείας-Επενδυτών-Εργαζομένων θα προωθήσουν την οικονομική ανάπτυξη:  Τουρισμός. Τα πλεονεκτήματα που μας χαρίζει η φύση είναι εμφανή. Θάλασσα, βουνά, φυσικές καλλονές αλλά και η πολιτισμική μας κληρονομιά είναι σημαντικοί πόλοι έλξεως.  Αλιεία-Αγροτικά προϊόντα-Κτηνοτροφία. Η σωστή εκμετάλλευση τους μπορεί να αποτελέσει πηγή όχι μόνο για την κάλυψη των αναγκών μας αλλά με καλή οργάνωση να έχει εξαγωγικό προσανατολισμό.  Βιομηχανία-Βιοτεχνία-Υπηρεσίες. Η ενθάρρυνση συγκεκριμένων πρωτοπόρων εφαρμογών που θα βασίζονται σε έρευνα ή παραδοσιακά προϊόντα δυνατόν να δώσει μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξη. Επιγραμματικά η Οικονομική Πολιτική εκτιμάται ότι θα πρέπει να καλύπτει:  Προσέλκυση επενδυτών.  Κάλυψη και προώθηση των οικονομικών στόχων της ΕΕ.  Ανάπτυξη του Τουρισμού [Θερινού, Χειμερινού, Θαλασσίου] και της ποιότητας αυτού με κίνητρα για επενδύσεις.  Προώθηση της Εμπορικής Ναυτιλίας με παροχή κινήτρων και βεβαίως την ανασύσταση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.  Βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου με άλλες χώρες και κυρίως της ΕΕ.  Ανάπτυξη των υποδομών της χώρας ως συγκοινωνιών, τηλεπικοινωνιών, προστασίας του πολίτου από φυσικές καταστροφές.  Αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας και θεσμοθέτηση πλαισίων που να αφορούν στην ενέργεια, αξιοποίηση εναλλακτικών πηγών ενέργειας, αξιοποίηση των εθνικών πηγών ενέργειας και ορυκτού πλούτου καθώς αξιοποίηση των υδατίνων πόρων  Βελτίωση των δυνατοτήτων της Ελληνικής Βιομηχανίας με παροχή κινήτρων και καθορισμό πλαισίων που θα απλοποιούν διαδικασίες για την ανάπτυξη ή επέκταση βιομηχανικών μονάδων.  Στήριξη προγραμμάτων που αφορούν το παρόν και το μέλλον της χώρας ως Ανάπτυξη Πολεμικής Βιομηχανίας και εκσυχρονισμό της υποδομής των ΕΔ, Ανάσχεση της υπογεννητικότητος, Παιδεία, Προώθηση της Έρευνας και Τεχνολογίας και Μέτρα για την ανάπτυξη των παραμεθορίων περιοχών. Προκειμένου όμως να είναι δυνατόν να εφαρμωσθεί αποτελεσματικά η οικονομική πολιτική θα πρέπει να υπάρξουν ορισμένες ελάχιστες προϋποθέσεις, όπως αυτές βλέπουμε να λειτουργούν σε όλα τα ευημερούντα κράτη:  Κατάλληλο, ρεαλιστικό και απλό θεσμικό πλαίσιο, με νόμους που θα παρέχουν μεν ευελιξία αλλά που θα εφαρμώζονται πλήρως και θα προβλέπουν αυστηρές ποινές για τους παραβάτες. Δηλαδή λειτουργία ενός σοβαρού κράτους που θα είναι φιλικό προς τους εφαρμώζοντες τους νόμους και αυστηρό προς τους παραβάτες.  Αλλαγή νοοτροπίας ηγεσιών και πολιτών με κατάργηση της ευνοιοκρατίας, εφαρμογή της αξιοκρατίας και παροχή ίσων ευκαιριών προς όλους τους πολίτες. Δηλαδή βελτίωση της λειτουργίας της Δημοκρατίας.  Διαυγής Εκτελεστική εξουσία από άξιους τεχνοκράτες που θα λειτουργούν χωρίς το σύνδρομο του πολιτικού κόστους και λειτουργία του κράτους με υψηλής ποιότητος υπαλλήλους.  Εφαρμογή θεσμικού πλαισίου για την λειτουργία υγιειούς συνδικαλισμού που να είναι χρήσιμος στην Εθνική Οικονομία, αλλά και στους εργαζόμενους, ώστε να συμβάλλει στην ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και μέσω αυτής στην ατομική και γενική ευημερία, με αμοιβές που θα βασίζονται στην παραγωγικότητα. [ Σημείωση: Ο συνδικαλισμός όπως λειτούργησε κυρίως μετά το 1981, όταν διακηρύχθηκε και εφσρμώσθηκε η κοινωνικοποίηση των 3 επιχειρήσεων, υπήρξε καταστρεπτικός για την χώρα και δημιούργησε πολλές φορές προβλήματα στην λειτουργία της Δημοκρατίας και τα δικαιώματα του πολίτη.]  Υπεύθυνη λειτουργία των ΜΜΕ, ώστε να δίδουν σωστή πληροφόρηση και να μην παρεκτρέπονται σε ύβρεις και διάδοση ψιθύρων.  Σεβασμός των συμπολιτών μας αλλά και κάθε ξένου που να μην αισθάνεται ότι σε κάθε βήμα ή συναλλαγή θα συναντήσει την απάτη και την μίζα. Σε αυτό θα συμβάλλει ουσιαστικά η αναβάθμιση του τρόπου λειτουργίας των ΣΑ καθώς και των μέσων που διαθέτουν.  Δημιουργία αισθήματος ασφαλείας προς Έλληνες και ξένους επενδυτές, σε ότι αφορά θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της χώρας. Κλείνοντας τις παραπάνω σκέψεις θα τονίσουμε ιδιαίτερα τα θέματα ασφαλείας που για είναι αποτελεσματική απαιτείται σταθερότης, αποφασιστικότης, συνέπεια και συνέχεια του κράτους. Πολλές φωνές ακούγονται, κατά καιρούς, ότι το κράτος σπαταλά οικονομικούς πόρους για τις ΕΔ και τα ΣΑ. Είναι προφανές όμως ότι αυτοί που φωνάζουν είτε έχουν άλλα κίνητρα είτε δεν σκέπτονται. Πως μπορεί να λειτουργήσει ένα κράτος εάν δεν υπάρχει ασφάλεια του πολίτη στο εσωτερικό αλλά και δυνατότητα αποτροπής απειλών που στρέφονται κατά των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων; Σε κάθε περίπτωση και έναντι πάσης θυσίας θα πρέπει να δημιουργείται αίσθημα ασφαλείας και αυτό μπορεί να γίνει με αξιόμαχες ΕΔ και αποτελεσματικά ΣΑ. Δεν περνά ίσως μέρα ή εβδομάδα που η Τουρκία να μην προβεί σε προκλητικές ενέργειες με πληθώρα παραβιάσεων που αφορούν κυριαρχικά μας δικαιώματα ενώ είναι συχνές οι θρασείες ανακοινώσεις που αφορούν υποθαλάσσια κοιτάσματα στην περιοχή Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου. Οι ανακοινώσεις αυτές φθάνουν στην απειλή χρήσης βίας προβάλλοντας ανύπαρκτα δικαιώματα για περιοχές που τα κυριαρχικά δικαιώματα ανήκουν σαφώς στην Ελλάδα και Κύπρο. Η Τουρκία αποθρασύνεται και προκαλεί όσο αντιλαμβάνεται ότι η ισχύς της Ελλάδας μειώνεται, ενώ η ίδια διαθέτει τεράστιους πόρους για εξοπλισμούς. Οι τελευταίοι Υπουργοί Εθνικής Αμύνης της Ελλάδας από τον Υπουργό των Ιμίων έως και σήμερα έχουν συμβάλλει στην αποδυνάμωση του στρατεύματος προσδοκώντας προφανώς πολιτικά οφέλη. Άλλοι έχουν συμβάλλει με πανάκριβες παραγγελίες υλικού που συνήθως δεν ήσαν επιχειρησιακά τεκμηριωμένες και άλλοι με αλλαγή θεσμικών πλαισίων που δεν είχαν μελετηθεί, με ενέργειες που δρούν αρνητικά στο ηθικό , με μείωση της οροφής και επέμβαση στην διάθεση των ούτως ή άλλως περιορισμένων οικονομικών πόρων. Κοιμούνται άραγε ήσυχα οι Υπουργοί που πρόσφατα εύκολα μείωσαν τις αμυντικές δαπάνες; Ο αντίλογος τους μπορεί να είναι ότι αυτό ήταν απαραίτητο για να συμμορφωθεί η χώρα με το Μνημόνιο. Φαίνεται όμως ότι ουδεμία διαπραγμάτευση έγινε με την Τρόϊκα, δεν επεξηγήθησαν οι ιδιαιτερότητες της Ελληνικής επικράτειας που σε κάθε περίπτωση αποτελεί σύνορο της ΕΕ. Ή μήπως οι Υπουργοί πήραν την διαβεβαίωση ότι θα έλθει η Τρόϊκα να υπερασπισθεί την χώρα μας; Όμως η κατοχύρωση της Εθνικής κυριαρχίας δεν πρέπει να διακυβεύεται χάριν κάποιων εκατομμυρίων. Μόνον ανεύθυνες ηγεσίες μπορεί να σκέπτονται έτσι, αυτές που όταν κάτι συμβεί στις ΕΔ αποφεύγουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και βρίσκουν εξιλαστήριο θύμα την ηγεσία του στρατεύματος ρίχνοντας της το ανάθεμα. Οι ταγοί της χώρας θα έπρεπε από καιρό να είχαν αναλάβει πρωτοβουλία και μιμούμενοι την καθυστερημένη απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να παραιτηθεί από τις οικονομικές του απολαβές, να μειώσουν δραστικά τις δικές τους και να απαλλαγούν από τους διορισμένους τυχάρπαστους συμβούλους τους διαθέτοντας έτσι σημαντικά ποσά για την άμυνα της χώρας που κινδυνεύει.