Πολεμική βία. H κρίσιμη διαφορά μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ
Πολεμική βία. H κρίσιμη διαφορά μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ
02/01/2024
Αυτό θα πει θράσος: Να εγκληματείς και να φέρεσαι ως πολέμιος της εγκληματικότητος! Η γείτονα διατηρεί πλούσιο ιστορικό τελέσεως του ειδεχθούς εγκλήματος της γενοκτονίας, το οποίον, εν αντιθέσει προς άλλα διαπράξαντα τούτο έθνη (λ.χ. Γερμανία), επαναδιαπράττει, αρνούμενη να το αναγνωρίσει (γενοκτονία Αρμενίων και Ελλήνων), έως και τελεί τούτο κατ’ άλλων πληθυσμών, εμμέσως ή αμέσως (Αρμένιοι, Κούρδοι).
Επί πλέον, ο Τούρκος πρόεδρος δεν φείδεται να κάμει υποδείξεις στον Ισραηλινό πρωθυπουργό «να θέσει τέρμα στις γενοκτονικές επιχειρήσεις του», λέγων, ότι η Χαμάς «δεν αποτελεί τρομοκρατική οργάνωση, αλλά απελευθερωτική, ομάδα μουτζαχεντίν, αγωνιζομένη δια την προστασία των εδαφών της». Απείλησε σε συνάθροιση ότι διαφορετικά θα αποκαλεί εφεξής το Ισραήλ «εγκληματία πολέμου»! Προφανώς, οι αντιλήψεις του Ερντογάν περί “γενοκτονίας” και “τρομοκρατίας” παρεκκλίνουν σφόδρα της Δύσεως, καίτοι η γείτονα αποτελεί κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, προσβλέπουσα και σε ένταξη στην ΕΕ.
Ας πάμε από την αρχή: 1. Γενοκτονία: Κατ’ άρθρο 1 της Συμβάσεως δια την Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας (απόφαση υπ’ αρ. 260/09.12.1948 της Γενικής Συνελεύσεως του ΟΗΕ), «τα Συμβαλλόμενα Μέρη επιβεβαιούν, ότι η γενοκτονία, συντελουμένη, είτε εν καιρώ ειρήνης, είτε εν καιρώ πολέμου, τυγχάνει έγκλημα διεθνούς δικαίου και αναλαμβάνουν την υποχρέωση να προλαμβάνουν και να τιμωρούν τούτο».
Κατ’ άρθρο 2, «ως γενοκτονία νοείται οιαδήποτε εκ των κατωτέρω πράξεων, ενεργουμένη με την πρόθεση ολικής ή μερικής καταστροφής ομάδος, εθνικής, εθνολογικής, φυλετικής ή θρησκευτικής, ως τοιαύτης:
· Φόνος μελών της ομάδος.
· Σοβαρά βλάβη της σωματικής ή διανοητικής ακεραιότητος μελών της ομάδος.
· Εκ προθέσεως υποβολή της ομάδος σε συνθήκες διαβιώσεως δυνάμενες να επιφέρουν την πλήρη ή μερική σωματική καταστροφή αυτής.
· Μέτρα αποβλέποντα στην παρεμπόδιση των γεννήσεων στους κόλπους ορισμένης ομάδος.
· Αναγκαστική μεταφορά παίδων μιας ομάδος σε άλλην ομάδα».
Τέλος, κατ’ άρθρο 3, «θα τιμωρούνται οι ακόλουθες πράξεις:
· Η γενοκτονία.
· Η συνεννόηση προς διενέργεια γενοκτονίας.
· Η άμεσος και δημοσία προτροπή προς διενέργεια γενοκτονίας.
· Η απόπειρα γενοκτονίας.
· Η συνέργεια στην γενοκτονία».
Χωρίς πρόθεση το Ισραήλ
Κατόπιν των ανωτέρω, επισημαίνονται τα εξής: α) Το Ισραήλ δεν έχει πρόθεση, είτε μερικής, είτε ολικής καταστροφής των Παλαιστινίων (άρθρο 2) και κατά συνέπεια, ούτε οι χερσαίες επιχειρήσεις τούτου στην Γάζα σκοπούν την επιβουλή του λαού της Παλαιστίνης, καίτοι, ως έχομε πει, η πλειοψηφία του παλαιστινιακού λαού στηρίζει τις ωμότητες της 7ης Οκτωβρίου, έως και επικροτεί την εν γένει δράση που αναπτύσσει στην περιοχή η Χαμάς. β) Απεναντίας, η Τουρκία έχει εκ προθέσεως διαπράξει γενοκτονία.
Το έχει, δε, η ιδία αποδεχθεί: Πρώτον, κατ’ άρθρο 144 της από 10.08.1920 Συνθήκης των Σεβρών, «η Οθωμανική Κυβέρνηση αναλαμβάνει την επίσημον υποχρέωσιν να διευκολύνη, εν τω μεγίστω δυνατώ μέτρω, την επάνοδον εις τας εστίας των τών μη τουρκικής φυλής Οθωμανών των εκδιωχθέντων βιαίως των εστιών των, είτε δι’ απειλής σφαγών, είτε δια παντός άλλου εξαναγκαστικού μέσου, από της 1ης Ιανουαρίου 1914 (ν. ημ.), (…). Αναγνωρίζει, ότι αι κινηταί και ακίνηται περιουσίαι, αίτινες τυχόν θα επανευρεθώσι και αίτινες ανήκουσι κατά κυριότητα εις τους εν λόγω Οθωμανούς υπηκόους ή τας κοινότητας εις ας ανήκουσι οι υπήκοοι ούτοι, πρέπει να αποδοθώσιν ως τάχιστα, (…) [και] αποδοθώσιν ελεύθεραι παντός βάρους ή δουλείας».
Δεύτερον, κατ’ άρθρον 230 –πλέον σημαντικό!– της Συνθήκης, «η Οθωμανική Κυβέρνησις υποχρεούται να παραδώση εις τας Συμμάχους Δυνάμεις τα παρ’ αυτών εξαιτούμενα πρόσωπα ως υπεύθυνα των σφαγών, αίτινες, διαρκούσης της καταστάσεως του πολέμου, διεπράχθησαν επί οιουδήποτε εδάφους αποτελούντος την 1ην Αυγούστου 1914 (ν. ημ.) μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αι Σύμμαχοι Δυνάμεις επιφυλάσσονται το δικαίωμα να ορίσωσι το δικαστήριον το οποίον θα δικάση τους εν λόγω κατηγορουμένους, η δε Οθωμανική Κυβέρνησις υποχρεούται να αναγνωρίση το δικαστήριον τούτο».
Επομένως, η Τουρκία ομολόγησε πως διέπραξε γενοκτονία! Η Συνθήκη των Σεβρών δεν επεκυρώθη υπό της τουρκικής Εθνοσυνελεύσεως, εκ της αναφλέξεως του Εθνικού Διχασμού και της παραβιάσεως της ιδίας της Συνθήκης υπό της Ελλάδος! Ωστόσο, η τουρκική Κυβέρνηση απεδέχθη οικουμενικώς ότι διέπραξε τις ανωτέρω ωμότητες, οι οποίες είναι κακουργηματικού χαρακτήρος και άρα απαράγραπτες. Τότε ακόμη δεν είχε εφευρεθεί ο όρος “γενοκτονία”, τούτου συλληφθέντος υπό του Πολωνοεβραίου δικηγόρου, εν έτει 1943, εφαρμοσθέντος επί των Δικών της Νυρεμβέργης και αποδιδομένου έως τότε ως “σφαγές”, “καταστροφές” κ.ο.κ.
Είναι η Χαμάς τρομοκρατική οργάνωση;
Κατά την Wikipedia, «υπό την ευρεία έννοια, τρομοκρατία σημαίνει εκ προθέσεως χρήση βίας και τρόμου προς επίτευξη πολιτικών και ιδεολογικών σκοπών». Κατά την ΕΕ, η Χαμάς συγκαταλέγεται μεταξύ των τρομοκρατικών οργανώσεων, ενώ το ΝΑΤΟ καταδίκασε διαρρήδην τις ενέργειες της 7ης Οκτωβρίου, δηλώνον συμπαράσταση προς το Ισραήλ, έως και πλείστες όσες χώρες έχουν κατηγοριοποιήσει την εν λόγω οργάνωση μεταξύ των τρομοκρατικών τούτων (Αργεντινή, Αυστραλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς, ΗΠΑ κ.α.). Ορθώς, λοιπόν, στις 20.07.2014 ο πρωθυπουργός Νετανιάχου, κατόπιν απαγωγής εκ της Δυτικής Όχθης και δολοφονίας τριών εφήβων Ισραηλινών υπό της Χαμάς (12.06.2014), κατονόμασε αυτήν «γενοκτόνο τρομοκράτη».
Όπως στο εγχώριο, έτσι και στο Διεθνές Ποινικό, σημασία έχει η πρόθεση. Κατόπιν των ανωτέρω, είναι ηλίου φαεινότερον, ότι η Χαμάς συνίσταται σε τρομοκρατική οργάνωση ή οργάνωση υιοθετούσα τρομοκρατικές μεθόδους, προς επιτέλεση των σκοπών της. Πρώτιστος, δε, σκοπός αυτής, καθ’ ομολογία των ηγετών αυτής, είναι η εξάλειψη του κράτους του Ισραήλ. Επομένως, πρόθεση της Χαμάς είναι η γενοκτονία πάντων των ενταύθα Ισραηλινών δια της τρομοκρατίας ή μεθόδων αυτής.
Κατόπιν τούτων, μάλλον Τουρκία και Χαμάς αποτελούν συγγενή πρόσωπα, γνώριμα μετά της γενοκτονίας, ταύτης τελουμένης δια παντός προσφερομένου μέσου, κατ’ άρθρον 2 της Συμβάσεως περί Γενοκτονίας. Πάλιν ορθώς, λοιπόν, ο Νετανιάχου τουίταρε προσφάτως (X, 27.12.2023): «Ο Έρντογάν, που διαπράττει γενοκτονία κατά των Κούρδων και που διατηρεί το παγκόσμιο ρεκόρ φυλακίσεως δημοσιογράφων που εναντιώνονται στο καθεστώς τούτου, είναι ο τελευταίος που θα έπρεπε να μάς ομιλεί περί ήθους. Ο Ισραηλινός Στρατός Αμύνης [IDF], το ήθος του οποίου είναι παροιμιώδες παγκοσμίως, μάχεται δια την εξουδετέρωση της πλέον ειδεχθούς και κτηνώδους τρομοκρατικής οργανώσεως διεθνώς, της Χαμάς-Ισλαμιστικού Κράτους, διαπράξασας εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος, εκθειασθείσας υπό του Έρντογαν, τους ηγέτες της οποίας ο ίδιος φιλοξενεί».
Βεβαίως, η Τουρκία δεν διέπραξε απλώς γενοκτονία κατά το παρελθόν (Αρμένιοι, Έλληνες) και εξακολουθεί να διαπράττει αυτήν, είτε ως εξακολουθούσα αρνουμένη σήμερα την υπ’ αυτής παρελθούσα διενέργεια γενοκτονίας, είτε δια της τελέσεως του εγκλήματος τούτου ευθέως κατ’ άλλων πληθυσμών (Αφρίν-Κούρδοι, Γιεζίντι-Ιράκ, Κύπρος), κατ’ άρθρον 2 της Συμβάσεως περί Γενοκτονίας, αλλά και συνεννοείται και συνεργεί δια την τέλεση του αυτού εγκλήματος μετ’ άλλων γενοκτόνων χωρών ή οργανώσεων (θυγατρικές Αλ-Κάιντα εν Συρία κατά Κούρδων, Αζερμπαϊτζάν κατά Αρμενίων) κατ’ αρθρον 3 της Συμβάσεως.
Μουσουλμανική Αδελφότητα και Ναζί
Συνέκρινε, δε, ο Έρντογαν τον Ισραηλινό ομόλογό του μετά του… Χίτλερ (Hellasjournal.com, 29.12.2023), ενώ (1) η Τουρκία υπήρξε σύμμαχος της Γερμανίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, (2) στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η ιδία υπήρξε κατ’ επίφαση ουδετέρα, αφού άνευ του χρωμίου της προς την Γερμανία, η τελευταία δεν θα ηδύνατο επ’ ουδενί να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της πολεμικής της μηχανής. Δεν είναι άνευ σημασίας και το γεγονός, ότι η Χαμάς αποτελεί παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητος, η οποία, κατά την ίδρυσή της υπό του Αιγυπτίου Hasan al-Baana, την 10ετια του 1930, ανέπτυξε ισχυρότατες σχέσεις μετά της επίσης αναδυομένης τότε ναζιστικής Γερμανίας.
Επίσης, η Χαμάς δεν βάλλει μόνον κατά Ισραηλινών, αλλά και κατά χριστιανών Αράβων (Θεόδωρος Τσίκας, One Central News, 26.12.2023). Τέλος, όπως ευστόχως σημειοί ο Βρετανός συγγραφεύς και πολιτικός σχολιαστής Douglas Murray, «ουδείς [μουσουλμάνος] διαμαρτύρεται δια τον θάνατο Μουσουλμάνων λαβόντα χώρα στην Μέση Ανατολή έξωθεν της επικρατείας του Ισραήλ, παρά μόνον όταν υπαίτιο είναι τούτο το Ισραήλ(…) Οι μουσουλμάνοι δεν αγαπούν αλλήλους».
Εν κατακλείδι, εάν ο πρόεδρος Ερντογάν θέλει να έχει λόγο, να τιμήσει η χώρα του την υπογραφή της ανωτέρω Συμβάσεως, δια της επικυρώσεως αυτής, ως έπραξαν η Ελλάς, το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία κ.α.