ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΝΑΤΟ

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΝΑΤΟ

 

Ολοκληρώθηκε στις 4-4-2009 στο Στρασβούργο και Kίελ, η 60ή επετειακή Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ. Το σημαντικό της Συνόδου αυτής ήταν η πρώτη παρουσία του νέου προέδρου των ΗΠΑ, διότι κατά τα λοιπά και σύμφωνα με το Summit Declaration η στρατηγική και οι πολιτικές του ΝΑΤΟ παραμένουν αναλλοίωτες όπως αυτές είχαν περιγραφεί στις δύο προηγούμενες Συνόδους. Θεωρείται πλέον δεδομένο ότι το ΝΑΤΟ από ένας αμυντικός περιφερειακός οργανισμός στην Ευρωατλαντική περιοχή, μετεξελίσσεται σε οργανισμό «Παγκοσμίου Ασφαλείας», θέμα που θα αποτυπωθεί στο νέο Στρατηγικό Δόγμα του ΝΑΤΟ που διαμορφώνεται ήδη και θα εκδοθεί το επόμενο έτος.

            Εκείνο που είναι ξεκάθαρο είναι το ότι δεν υφίσταται καμία ουσιαστική πολιτική αλλαγή στη Στρατηγική του ΝΑΤΟ, που ελέγχεται πλήρως από τις ΗΠΑ, ή μη μόνο στην ιεράρχηση προτεραιοτήτων που στην παρούσα συγκυρία είναι το Αφγανιστάν και η αστάθεια που επικρατεί και επηρεάζει έντονα το  Πακιστάν, με κίνδυνο αυτό να επεκταθεί ευρύτερα στην περιοχή.

            Το ΝΑΤΟ για να λειτουργήσει ως παγκόσμιος οργανισμός ασφαλείας στηρίζεται, στις χώρες μέλη του, προσπαθώντας (οι ΗΠΑ) να εντάξουν σ΄αυτές την Ουκρανία και Γεωργία (παρά την άρνηση μέχρι στιγμής της Γαλλίας και Γερμανίας) και την ΠΓΔΜ (Μακεδονία την απεκάλεσε ο κ. Ομπάμα), στις χώρες PFP, στις χώρες του Μεσογειακού Διαλόγου, στις χώρες του Κόλπου που μετέχουν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα καθώς επίσης και σ΄αυτές που συμμετέχουν στο Αφγανιστάν όπως, Ιαπωνία, Νέα Ζηλανδία, Νότιος Κορέα και Αυστραλία.

            Οι θέσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, σ΄ότι αφορά το Κόσοβο και την «ανεξαρτησία» του, παραμένουν σταθερές ενώ σ΄ότι αφορά την ενίσχυση της κρατικής του οντότητος, υπό την εποπτεία του ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε Κοσοβάρικη δύναμη ασφαλείας, το Kosovo Security Force. (Το γεγονός αυτό οδήγησε την Ισπανία, που δεν αναγνώρισε την ανεξαρτησία του Κοσόβου, να δηλώσει ότι θα αποσύρει τα στρατεύματά της από την KFOR). Η ρευστή κατάσταση επιβάλλει την παραμονή των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην περιοχή, μέχρις ότου επέλθει σταθερότητα και ασφάλεια.

            Αντιθέτως σε ότι αφορά τις ανεξαρτησίες των Ν.Οσετίας και Αμπχαζίας, το ΝΑΤΟ ζητά από την Ρωσία να ανακαλέσει την αναγνώρισή του και τα στρατεύματά της να αποχωρήσουν παντελώς από τα εδάφη της Γεωργίας.

            Η πολιτική του ΝΑΤΟ (ΗΠΑ ορθότερα) προς την Ρωσία συνεχίζει να παρουσιάζει μεγάλες αντιθέσεις, όπως στα θέματα Ουκαρνίας – Γεωργίας που προαναφέραμε, ενεργειακούς αγωγούς και ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, αντιπυραυλική ασπίδα Τσεχίας – Πολωνίας, Καύκασος, συμφωνία μειώσεως των συμβατικών δυνάμεων στην Ευρώπη (CFE) και επιχειρείται η προσέγγιση με αυτήν σε άλλα θέματα όπου υφίσταται βάση συνεργασίας, όπως η αντι-τρομοκρατία, ο έλεγχος των πυρηνικών όπλων, η μη διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής, η αντι-πειρατεία, η υποστήριξη εκ μέρους της Ρωσίας των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν.

            Λίγο πολύ και με βάση τα αποτελέσματα της Συνόδου, τα θέματα αυτά ήταν γνωστά, πλην όμως δημιούργησαν απογοήτευση σε πολλούς ονειροπόλους που πίστευαν ότι η σφραγίδα του νέου προέδρου των ΗΠΑ θα βελτίωνε κατά πολύ τις προοπτικές και την εικόνα των ΗΠΑ που ταλαιπωρήθηκε από την προηγούμενη διοίκηση αλλά «εις μάτην».

Αφήστε μια απάντηση