Blog

Στις 10 Ιουνίου 323 π.Χ., πεθαίνει στην Βαβυλώνα, σε ηλικία 33 ετών ο Αλέξανδρος Γ’ ο Μακεδών ή Αλέξανδρος ο Μέγας, Ηγεμών της Πανελλήνιας Συμμαχίας κατά της Περσικής Αυτοκρατορίας, διάδοχος των Φαραώ της Αιγύπτου, Κύριος της Ασίας και βορειοδυτικής Ινδίας. Η κατάκτηση του τότε γνωστού κόσμου από το 333 έως το 323 π.Χ., σηματοδότησε  την έναρξη της Ελληνιστικής περιόδου και απετέλεσε το θεμέλιο των βασιλείων των Διαδόχων του. Η φήμη, η εμβέλεια και η δόξα του Έλληνα αυτού Βασιλέως και στρατηγού έχει ίσως ξεπεράσει  κάθε άλλη αντίστοιχη παγκοσμίως. Έχει γραφεί εύστοχα ότι ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε θνητός, έδρασε ως υπεράνθρωπος και πέθανε ως ημίθεος

Γεννήθηκε στην Πέλλα τον Ιούλιο του 356 π.Χ.. Γονείς του ο Φίλιππος Β’ ο σπουδαίος Βασιλεύς της Μακεδονίας και η πριγκίπισσα Ολυμπιάς της Ηπείρου. Ο Βασιλεύς Φίλιππος διέθετε σε ύψιστο βαθμό προσόντα Στρατηγού, πολιτικού, διπλωμάτη και σ’ αυτόν οφείλεται η αναμόρφωση της Μακεδονίας και του στρατού της. Είναι σε όλους γνωστή η ανίκητη Μακεδονική φάλαγγα σαρισσοφόρων και το φημισμένο Μακεδονικό ιππικό. Ο Μ. Αλέξανδρος έλαβε το «ευ ζειν» όπως υποστήριζε ο ίδιος, από τον μεγάλο Έλληνα φιλόσοφο Αριστοτέλη, διακεκριμένο μαθητή του Πλάτωνος. Ο Αλέξανδρος, ολοκλήρωσε την ενοποίηση των ελληνικών πόλεων-κρατών, που είχε αρχίσει ο πατέρας του.

Οι Μακεδόνες ως μέρος του ελληνικού έθνους, ως συγγενές φύλο με τους Δωριείς και έχοντας κοινούς προγόνους, μυθολογία και Ιστορία με τους υπόλοιπους Έλληνες,  ομιλούσαν ελληνικά, είχαν ελληνικά ονόματα, πίστευαν στο Δωδεκάθεο, μοιραζόταν τον ίδιο πολιτισμό και συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Πολύβιος λέγει: « Ποίαν και πόσην μεγάλη τιμή πρέπει να λάβουν οι Μακεδόνες οι οποίοι το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής των, δεν παύουν να πολεμούν τις επιδρομές των βαρβάρων, δια την ασφάλειαν όλων των Ελλήνων». Ο γνωστός Ήλιος της Βεργίνας απετέλεσε το έμβλημα των Μακεδόνων Βασιλέων.

Η περσική διείσδυση στα ελληνικά δρώμενα και κυρίως οι Περσικοί πόλεμοι, με την ερήμωση που προκάλεσε η διέλευση των Περσικών στρατευμάτων από την Μακεδονία, υπήρξαν το έναυσμα της εκστρατείας προς Ανατολάς, κατά την οποία ο Αλέξανδρος κατέκτησε σχεδόν όλο τον γνωστό τότε κόσμο, φθάνοντας στην Ινδία. Πέραν του ήδη υφισταμένου ελληνισμού της Μ. Ασίας, χάρις σ’ αυτόν  υπήρξε μεγάλης εκτάσεως ελληνικός εποικισμός σε ολόκληρη την Μ. Ανατολή, δημιουργήθηκαν περισσότερες από 70 πόλεις με ελληνικά ονόματα, ενώ ο ελληνικός πολιτισμός μεταλαμπαδεύθηκε στα βάθη της Ασίας. Σήμερα η αρχαιολογική σκαπάνη εκτός από την περιοχή της Μακεδονίας ανευρίσκει ελληνικές επιγραφές, ελληνικά νομίσματα, ελληνικά αγάλματα και μνημεία σε ολόκληρη την αχανή αυτή περιοχή.

Η ηγετική του μορφή και η στρατηγική του ιδιοφυϊα υπήρξαν μοναδικά. Δείγματα γραφής είχε εμφανίσει σε σειρά μαχών, από την εφηβική του ηλικία ενώ σε ηλικία 18 ετών στην Μάχη της Χαιρώνειας το 338 π.Χ. συμβάλλει καθοριστικά στην μακεδονική νίκη. Προ των συγκρούσεων διαπραγματεύεται με στρατηγική πειθαναγκασμού και από θέσεως ισχύος.  Μέχρι και σήμερα αποτελούν αντικείμενο μελέτης οι τακτικές που εφαρμόζει σε σειρά νικηφόρων μαχών κατά υπερτέρων αντιπάλων όπως στον Γρανικό  (Μάϊος 334 π.Χ.), στην Ισσό (Νοέμβριος 333 π.Χ.), την πολιορκία Τύρου (Αύγουστος 332 π.Χ.), κατάληψη Αιγύπτου  (331 π.Χ.),  Γαυγάμηλα (Οκτώβριο 331 π.Χ.) και την Μάχη του Υδάσπη κατά του Βασιλέως Πώρου (326 π.Χ.). Τον διέκρινε μοναδική ικανότητα στην ταχεία λήψη αποφάσεως, τον αιφνιδιασμό και την εξαπάτηση, τις ψυχολογικές επιχειρήσεις, το  απρόβλεπτο των κινήσεών του, την χρήση της ισχύος του αντιπάλου σε βάρος του, την πρωτοβουλία κινήσεων, την επιλογή ή εκμετάλλευση του τόπου μάχης, την μη ταπείνωση του αντιπάλου, την μη υιοθέτηση  άκαμπτων δογμάτων και την διαρκή τακτική αναπροσαρμογή. Πολεμούσε με απαράμιλλη τόλμη και θάρρος στην πρώτη γραμμή γνωρίζοντας τόσο το ρίσκο όσο και την ανύψωση του ηθικού και του φρονήματος των στρατιωτών του, δεχθείς έτσι πολλαπλούς τραυματισμούς. Υπήρξε κάλλιστος στην διαχείριση των συγκρούσεων αλλά με αδυναμίες  στην διαχείριση της ειρήνης.

Υπήρξε μοναδικός στα οικονομικά του πολέμου και την διοικητική μέριμνα. Προέβλεπε και εφήρμοζε με αρτιότητα την μισθοδοσία στρατού, την συντήρηση – ανανέωση του εξοπλισμού και των πολιορκητικών μηχανών, την δημιουργία και συντήρηση Στόλου, τον επισιτισμό και τις μεταφορές, την υγειονομική περίθαλψη, την ασφάλεια, τις αποζημιώσεις πεσόντων και παλαιμάχων, την αποπληρωμή δανείων, τις αμοιβές μετά από νίκες,  τις εορτές ανυψώσεως ηθικού κ.λπ..

Υπήρξε εγκρατής, μελετηρός και έθετε ως πρότυπα δοξασμένους προγόνους τους οποίους προσπαθούσε να  ξεπεράσει. Οι οικουμενικές αντιλήψεις του συμπεριελάμβαναν μία ένωση λαών υπό μία αρχή. Οι παραδειγματικές τιμωρίες ορισμένων πόλεων που του αντιστάθηκαν υπήρξαν αποτέλεσμα ορθολογικού σχεδιασμού και όχι τυφλής και άκριτης εκδικήσεως. Σε αντίθεση με άλλους κατακτητές, ο Μακεδόνας στρατηλάτης αγαπήθηκε και λατρεύτηκε από τους κατακτημένους λαούς, που τον τιμούν έως σήμερα, αφού ουσιαστικά τους  απελευθέρωσε και τους χάρισε γλώσσα και πολιτισμό.

Η κάθοδος του Ινδού ποταμού από το στόλο του Μ. Αλεξάνδρου με το ναύαρχο Νέαρχο και το ταξίδι από τις εκβολές του Ινδού ποταμού μέχρι τον Περσικό Κόλπο αποτελούν ναυτική εποποιία. Κατά τους ελληνιστικούς χρόνους η Ανατολική Μεσόγειος γίνεται ελληνική λίμνη, ενώ η ελληνική γλώσσα και γραφή αποκτούν διεθνές κύρος.

Αυτή την παράδοση, αυτό το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και αυτήν την προσωπικότητα του Μ. Αλεξάνδρου καλούνται οι Έλληνες να προασπίσουν από σφετεριστές της Ιστορίας.