Blog

Της Μαρκέλλας Καβαλιεράτου

Αλλαγή φρουράς στο Βερολίνο. Μετά τις πρόωρες εκλογές της 23^ης Φεβρουαρίου, οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU/CSU) του Φρίντριχ Μερτς, ως πρώτο κόμμα, αλλά με το μικρότερο ποσοστό που έχουν καταγράψει σε εκλογική νίκη, θα αντικαταστήσουν τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) του Όλαφ Σολτς που έλαβαν το ιστορικά χαμηλότερο ποσοστό τους.

Επειδή όμως οι Χριστιανοδημοκράτες, παρά την άνοδό τους στο 28,5% (+4,4 μονάδες), δεν έχουν πλειοψηφία στην Μπούντεσταγκ είναι αναγκασμένοι να σχηματίσουν δικομματική κυβέρνηση με τους ηττημένους Σοσιαλδημοκράτες 16,4% (-9,3 μονάδες). Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα και για τρικομματική κυβέρνηση με τους Πράσινους (GRUNE) 11,6% (-3,2 μονάδες). Η κυβέρνηση αυτή θα αντικαταστήσει τη σημερινή τρικομματική των Σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνων και Φιλελευθέρων. Οι τελευταίοι κατέρρευσαν με ποσοστό μόλις 4,3% (-7,2 μονάδες) και δεν εκλέγουν κανένα βουλευτή. Ένα μέρος των ψηφοφόρων του FDP κατευθύνθηκε στους Χριστιανοδημοκράτες.

Ο μεγάλος νικητής των εκλογών είναι η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) που αναδείχθηκε δεύτερο κόμμα με 20,8% διπλασιάζοντας το ποσοστό της (+10,5 μονάδες). Κατά την προεκλογική περίοδο η AfD δέχτηκε τεράστια επίθεση απ’ όλα τα κόμματα και τα μέσα ενημέρωσης του κυρίαρχου συστήματος, του αποκαλούμενου «δημοκρατικού τόξου», που τη χαρακτηρίζουν ακροδεξιά, ναζιστική, ρατσιστική, ομοφοβική και φιλορωσική οργάνωση. Όλο το προηγούμενο διάστημα οργανώθηκαν στη Γερμανία μεγάλες συγκεντρώσεις κατά του δικαιώματος νόμιμης παρουσίας και συμμετοχής στις εκλογές της AfD, ενώ η δράση της, εδώ και πολύ καιρό, παρακολουθείται από την Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος.

Αντίθετα, η νέα αμερικανική κυβέρνηση μέσω του αντιπρόεδρου των ΗΠΑ Τζέιμς Ντέιβιντ Βανς και του Ίλον Μασκ στήριξαν την Εναλλακτική για τη Γερμανία ως μια πολιτική δύναμη που αντιτίθεται στην παγκοσμιοποίηση και υπερασπίζεται την εθνική ταυτότητα. Ο Πρόεδρος Τραμπ μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων δήλωσε: «Είναι μια μεγάλη μέρα για τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο λαός της Γερμανίας κουράστηκε από την ατζέντα που δεν έχει λογική, ειδικά για την ενέργεια (σ.σ. πράσινη μετάβαση) και τη μετανάστευση». Μια σαφής αναφορά για τους λόγους της μεγάλης ανόδου της AfD.

Ως έκπληξη των εκλογών μπορεί να θεωρηθεί και η Αριστερά (Die Linke) με ποσοστό 8,8% (+3,8 μονάδες) που κέρδισε ορισμένους απογοητευμένους ψηφοφόρους των Σοσιαλδημοκρατών και έτσι επανέκαμψε σε σχέση με το πολύ χαμηλό ποσοστό της στις περυσινές Ευρωεκλογές.

Ο Φρίντριχ Μερτς θα προσπαθήσει να σχηματίσει γρήγορα μια κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά αυτό δε θα είναι πολύ εύκολο και η οποιαδήποτε συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί, με ψηφοφορία, από τα μέλη των κομμάτων που θα συγκυβερνήσουν. Η Γερμανία είναι αντιμέτωπη με μεγάλα προβλήματα και διλήμματα στρατηγικού προσανατολισμού. Η γερμανική οικονομία βρίσκεται σε στασιμότητα τα δύο τελευταία χρόνια και οι εξαγωγές, το ισχυρό χαρτί της, μειώνονται. Η ισχυρή αυτοκινητοβιομηχανία της δέχεται ισχυρό διεθνή ανταγωνισμό. Η κατάσταση μπορεί να χειροτερεύσει περισσότερο αν οι ΗΠΑ επιβάλουν πρόσθετους δασμούς σε ορισμένους κλάδους προϊόντων.

Η συνέχιση της στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας προς την Ουκρανία βρίσκεται σε αντίθεση με τη νέα προσέγγιση του ζητήματος που εξαγγέλλεται από τη Διοίκηση Τραμπ. Θα επιχειρήσει ο Μερτς μαζί με τους άλλους Ευρωπαίους (Μακρόν, Στάρμερ κ.α.) να συνεχίσουν την υποστήριξη της Ουκρανίας χωρίς τους Αμερικανούς; Μάλλον ανέφικτο, άρα θα απαιτηθεί αλλαγή στρατηγικής απέναντι στη Ρωσία και μεσοπρόθεσμα άρση των οικονομικών κυρώσεων σ’ αυτήν από όλη την ΕΕ. Σε μια τέτοια περίπτωση πώς οι ευρωπαίοι ηγέτες θα διασώσουν την πολιτική αξιοπιστία τους;

Η αναγκαιότητα για ενίσχυση της γεωστρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ και ανάπτυξης ανεξάρτητων αμυντικών δυνατοτήτων, που διακηρύσσεται, προσκρούει στους οικονομικούς περιορισμούς των ευρωπαϊκών Συνθηκών, στα όρια για το έλλειμμα και το χρέος, στον κόφτη δαπανών και ειδικά για τη Γερμανία στο θεσμοθετημένο «φρένο χρέους».

Η ΕΕ συνολικά και η Γερμανία ειδικότερα θα πρέπει να εγκαταλείψουν τους στόχους της «πράσινης μετάβασης», αλλά δεν έχουν αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις. Οι αγωγοί προμήθειας φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου έχουν καταστραφεί και δεν μπορούν άμεσα να επαναλειτουργήσουν. Έτσι η ευρωπαϊκή οικονομία χάνει σε διεθνή ανταγωνιστικότητα λόγω ακριβής ενέργειας.

Στο μεταναστευτικό και την πολυπολιτισμική κοινωνία που προωθεί η παγκοσμιοποίηση η αλλαγή πλεύσης δεν είναι εύκολη γιατί υπάρχουν ευρωπαϊκές δεσμεύσεις (π.χ. Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο), αλλά το θέμα προσφέρεται για ανώδυνες ενέργειες εντυπωσιασμού, με ημίμετρα, από πλευράς των εθνικών κυβερνήσεων.

Η κυβέρνηση του Φρίντριχ Μερτς θα είναι υποχρεωμένη να πολιτεύεται με το βλέμμα στραμμένο στην AfD. Θα επιχειρήσει να υιοθετήσει κάποιες από τις θέσεις της προκειμένου να την αποδυναμώσει. Συνήθως αυτό δε λειτουργεί αποτελεσματικά και, αντίθετα, ενισχύει αυτόν που ήταν ο αρχικός εισηγητής αυτών των πολιτικών.

Η παλιά «ατμομηχανή της Ευρώπης», η Γερμανία, έχει μείνει «ακινητοποιημένη στο σταθμό, ελλείψει καυσίμων». Όλο το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται στη ζώνη του λυκόφωτος, λόγω της σύγκρουσης των πολιτικών της παγκοσμιοποίησης με τις αντιστάσεις των εθνικών κοινωνιών. Μια αντίσταση που εκδηλώνεται σ’ όλα τα κράτη – μέλη και ενισχύεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr