Blog

Το τελευταίο χρονικό διάστημα η τουρκική προκλητικότητα έναντι της ελληνικής πλευράς στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Θράκη και το μεταναστευτικό-προσφυγικό παραπέμπουν σε δύο αρχές του Κινέζου στρατηγού Σουν Τζού: α. Στρατηγική με τακτικούς ελιγμούς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για τη νίκη, ενώ τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική είναι ο θόρυβος πριν την ήττα. β. Η επιβίωση εξαρτάται από τις δικές μας δυνάμεις, ενώ η ευκαιρία για θρίαμβο εξαρτάται από τις ενέργειες, τα λάθη και τις παραλείψεις των αντιπάλων.

Επιπρόσθετα, όλες οι προκλήσεις της Τουρκίας των «κακών» στρατηγών και των «καλών» πολιτικών διακρίνονται για τη διαχρονικότητα τους, για την ποιοτική και ποσοτική κλιμάκωση τους, καθώς επίσης καταδεικνύεται ότι, αυτές αποτελούν μέρος προσχεδιασμένων τακτικών ελιγμών, που απορρέουν από μια εθνική στρατηγική, η οποία εθνική στρατηγική απορρέει από ένα εθνικό όραμα «αδιαπραγμάτευτο» για όποιον αναλάβει την εξουσία της χώρας. Φυσικά ένας από τους παράγοντες που χαρακτηρίζει την αδιαπραγμάτευτη διαχρονικότητα των προκλήσεων αυτών, έχει να κάνει και με το γεγονός ότι, οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας θεωρούνται ως ο Φορέας που τυγχάνει της μεγαλύτερης εμπιστοσύνης από την τουρκική κοινωνία. Τούτο αποτυπώνεται εμφανώς στo ακόλουθο αποτέλεσμα έρευνας που πραγματοποίησε η τουρκική εταιρεία Sonar για το μήνα Απρίλιο 2016.

Διαβάστε ΕΔΩ! τη συνέχεια!