Blog

«ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΛΙΘΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ»
Ο φόνος του 15χρονου μαθητή, οι βανδαλισμοί και ο ρόλος των πολιτικών και των ΜΜΕ

Του Υποστρατήγου ΕΛ.ΑΣ ε.α. Π. ΛΑΓΓΑΡΗ
Πρώην Υποδιευθυντού της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας της ΕΛ.ΑΣ

 

Ιστορικό

            Ένα μεμονωμένο περιστατικό αλόγιστης και κακής χρήσης του υπηρεσιακού όπλου ενός Ειδικού Φρουρού της Αστυνομίας τη νύχτα της 6ης Δεκεμβρίου 2008 στα Εξάρχεια Αθηνών που είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, έδωσε την αναμενόμενη αφορμή από καιρό για συνεχή συλλαλητήρια, στο κέντρο της Αθήνας κυρίως, επί πολλές ημέρες, με επακόλουθο ολέθριες συνέπειες και απρόβλεπτες εξελίξεις.
Η αποτρόπαια εγκληματική ενέργεια αυτή του Ειδικού Φρουρού της Αστυνομίας, απόλυτα καταδικαστέα και τιμωρητέα αυστηρά, πυροδότησε την έκρηξη του ηφαιστείου μιας συσσωρευμένης από τρεις δεκαετίες αντικρατικής-αντικοινωνικής τυφλής βίας, που κατέστρεφε στο πέρασμά της τα πάντα και για την οποία την μεγαλύτερη ευθύνη φέρει το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Άναυδοι οι Έλληνες πολίτες παρακολουθούσαν ζωντανά σκηνές φρίκης και κολάσεως, χάους και πλήρους αναρχίας, με πρωταγωνιστές τους κουκουλοφόρους και άλλα «ακραία στοιχεία (κακοποιοί, περιθωριακοί, αλλοδαποί κ.λ.π.) που προέβαιναν ανεξέλεγκτα και ανενόχλητα σε πρωτοφανείς βανδαλισμούς, εμπρησμούς, λεηλασίες, διαρπαγές, – «πλιάτσικο» – κ.λ.π. εκτεταμένες καταστροφές.
Και όλα αυτά, μπροστά στα μάτια μιας «αμυνόμενης» σύμφωνα με «άνωθεν» εντολές, υπό λογοδοσίαν τελούσης ΑΠΡΑΓΗΣ Αστυνομίας, της οποίας οι άνδρες, τα οχήματα και τα Αστυνομικά Τμήματα, εδέχοντο παθητικά βροχή από πέτρες και βόμβες μολότοφ από τους έξαλλους εγκληματούντες ταραχοποιούς.
Ανάλογες ταραχές εξαπλώθηκαν αστραπιαία στην Θεσσαλονίκη και πολλές άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας, κατά τρόπο ομοιόμορφο, συγχρονισμένο και συντονισμένο, γεγονός που προϋποθέτει οργάνωση και προεργασία από κάποιο ενιαίο κέντρο κορυφής και που θα πρέπει να εμβάλει σε ανησυχία και προβληματισμό τους πάντες.
Τέλος, οι εικόνες αυτές των ταραχών και των βανδαλισμών έκαναν τον γύρο του κόσμου αναμεταδιδόμενες από τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία και προξένησαν ανεπανόρθωτη βλάβη στη διεθνή εικόνα της χώρας και κατ΄επέκταση στον τουρισμό και την εθνική μας οικονομία, μεσούσης μάλιστα μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης με απρόβλεπτη διάρκεια.

Υποκατάσταση Θεσμών – Παραπληροφόρηση

            Καίτοι εκδηλώθηκαν άμεσα οι επιβαλλόμενες ενέργειες από την πολιτεία και ετέθησαν σε κίνηση οι διαδικασίες του ποινικού και του διοικητικού-πειθαρχικού του ελέγχου (σύλληψη δράστη, διαθεσιμότητα  υπαιτίων, έναρξη ΕΔΕ – ποινικής προανάκρισης κ.λ.π.), καίτοι σύσσωμη η πολιτική ηγεσία καταδίκασε απερίφραστα το γεγονός και μίλησε για παραδειγματική τιμωρία των υπαιτίων, μετ’ εκπλήξεως παρατηρήθηκε το απαράδεκτο φαινόμενο της υποκατάστασης της δικαιοσύνης και του έργου των δικαιοδοτικών οργάνων της πολιτείας στις τηλεοράσεις και τα λοιπά ΜΜΕ. Δημοσιογράφοι, πολιτικοί και άλλοι πολυπράγμονες αναλυτές σε αυτοσχέδια «λαϊκά δικαστήρια», αποφαίνονταν ανεπίτρεπτα και χωρίς στοιχεία, αβασάνιστα, προκαταλαμβάνοντας την δικαιοσύνη, για «εκτέλεση εν ψυχρώ του θύματος», «δολοφονία εν ψυχρώ», «δράστη στυγερό δολοφόνο – τσαμπουκά – μάγκα», «αστυνομικούς δολοφόνους», «αστυνομία ανίκανη και ανεπαρκή», «αστυνομία δολοφόνων», «συγκάλυψη της δολοφονίας από την αστυνομία» και πλήθος άλλων ανακριβειών και παραποιήσεων της αλήθειας των γεγονότων που διαμονοποιούσαν ολόκληρο το Αστυνομικό Σώμα.
Και όμως, όλοι γνώριζαν και αδιαφόρησαν προκλητικά, ότι δεν είχε τελειώσει η σχετική προανάκριση που ήδη βρισκόταν σε εξέλιξη. Τι έχουν να πουν τώρα όλοι αυτοί οι κύριοι «επαΐοντες» που η ιατροδικαστική εξέταση και η βαλλιστική έρευνα απέδειξαν, ότι ο θάνατος του άτυχου θύματος προήλθε εξ’ αποστρακισθέντος βλήματος πυροβόλου όπλου που έπληξε το σώμα του εκ των άνω προς τα κάτω υπό γωνίαν 30 μοιρών και επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του κατηγορουμένου ότι πυροβόλησε στον αέρα για εκφοβισμό;
Το κακό ήδη είχε γίνει και οι βανδαλισμοί που επακολούθησαν, για κανένα λόγο δεν είναι δυνατόν να νομιμοποιηθούν και δεν παρέχουν «άλλοθι» στους εγκληματήσαντες ταραχοποιούς. Αυτοί μάλιστα, ενθαρρύνθηκαν στην κακοποιό δράση τους από τον ρόλο που έπαιξαν τα διάφορα τηλεοπτικά και λοιπά ΜΜΕ, τα οποία με παραμορφωτικό τρόπο μετέδιδαν τα γεγονότα, διακρινόμενα από μία μονομέρεια και μεροληψία, όσον αφορά την ενημέρωση του κοινού, σε βάρος της Αστυνομίας.
Ειδικότερα : Δριμύ κατηγορώ κατά της Αστυνομίας γιατί δεν επενέβαινε όταν οι καταστροφές έπαιρναν δραματική έκταση, ενώ όταν τα ΜΑΤ δρούσαν αποτρεπτικά ή αμυνόμενα, καταγγέλονταν ως «δυνάμεις καταστολής».
Σε κάθε ενέργεια της Αστυνομίας πικρόχολα και επικριτικά σχόλια, ενώ η δράση των κουκουλοφόρων αντιμετωπιζόταν με ήπιο τρόπο. Παράλληλα δε, «σιγή ιχθύος» ή υποβάθμιση του γεγονότος για αθρόες επιθέσεις, λιθοβολισμών, εμπρησμών σε Αστυνομικά Τμήματα και οχήματα, ως και για τους προπηλακισμούς και τους πολλούς τραυματισμούς των αστυνομικών, με απουσία εικόνας, ενώ ήταν συνεχής η προβολή εικόνων με πρωταγωνιστές τους αστυνομικούς και με μόνιμο και συνεχές κατηγορώ κατ΄αυτών, για «υπερβάλλοντα ζήλο» ή άλλες «αντικανονικές» ενέργειες ή «μη ενδεδειγμένες» συμπεριφορές, κατά των ταραξιών.
Ουδείς αρνείται ότι οι αστυνομικοί, ως όργανα του κράτους – δημόσια πρόσωπα, είναι υπεράνω του Νόμου για τις πράξεις ή παραλείψεις τους τις επίμεμπτες. Ούτε πρέπει να είναι εκτός κριτικής από τη δημοσιογραφία. Αρκεί να είναι η κριτική αυτή καλόπιστη, καλοπροαίρετη και αντικειμενική, γιατί προλαμβάνεται με τον τρόπο αυτό η αυθαιρεσία και αποτρέπεται η ασυδοσία. Ούτε επίσης η ανθρώπινη ζωή, με πρόσχημα τον άδικο θάνατο του 15χρονου να αντισταθμίζεται με τέτοιο βαρύ τίμημα, όπως η βιβλική καταστροφή του κέντρου των Αθηνών που βιώσαμε πρόσφατα, κάτω από συνθήκες πλήρους αναρχίας και κατάλυσης του κράτους, ενώ το «άβατο» των Εξαρχείων και η «ασυλία» των αντιεξουσιαστών και κουκουλοφόρων τείνουν να παγιωθούν σε καθεστώς.
Όταν η Ελληνική Αστυνομία είναι ταπεινωμένη, με καταρρακωμένο ηθικό, χωρίς κύρος, άβουλη και άτολμη, όπως την κατάντησαν, είναι ανήμπορη να επιτελέσει την υψηλή αποστολή τη ς, η οποία μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει : Την κατοχύρωση και διατήρηση της Δημόσιας Τάξης, την προστασία της Δημόσιας και Κρατικής Ασφάλειας, καθώς και την περιφρούρηση και προστασία των εννόμων αγαθών των πολιτών, όπως της ζωής, της τιμής, της περιουσίας κ.λ.π.
Συνέχιση περαιτέρω του φαινομένου αυτού, είναι δυνατόν να οδηγήσει είτε σε «λευκή απεργία» των εν ενεργεία αστυνομικών, είτε σε πρόωρη εθελούσια έξοδό τους από το Σώμα, είτε σε απροθυμία κατατάξεως στην Αστυνομία νέων αστυνομικών. Και αυτό θα το πληρώσουν ακριβά η ίδια η κοινωνία και η πολιτεία. Και τούτο διότι χωρίς Αστυνομία, καμία οργανωμένη σε κράτος κοινωνία δεν μπορεί να επιβιώσει και να ευημερήσει. Αυτό θα πρέπει να το κατανοήσουν οι πάντες και να σταματήσουν να λιθοβολούν την Αστυνομία. Απεναντίας θα πρέπει να της συμπαρασταθούν και να την συνδράμουν στο δύσκολο έργο της.

Πολιτική η λύση (Συλλογικά άμεση)

            Όλα τα φαινόμενα, δείχνουν ότι η χώρα διέρχεται μία περίοδο πτώσεως θεσμών και αξιών, κοινωνικής παρακμής, αναρχίας και ακυβερνησίας με την ουσιαστική συμβολή και των ΜΜΕ.
Για να εξέλθει η χώρα από το ολέθριο αυτό αδιέξοδο που τραυματίζει καίρια τη δημοκρατία μας, απαιτείται άμεσα ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΛΥΣΗ.
Θα πρέπει άνευ χρονοτριβής, όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου, ανεξαρτήτως παρατάξεως, αντί να αλληλοκατηγορούνται μεταξύ τους για μια επικίνδυνη κατάσταση για την οποία φέρουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης, αποκομίζοντας πολιτικά οφέλη η μία σε βάρος της άλλης, να συσκεφθούν και να καταλήξουν σε ένα επίπεδο συνεννόησης και συναίνεσης για τη διαχείριση της σοβαρής αυτής κρίσης, αποφασίζοντας τα αναγκαία ληπτέα μέτρα. Μέτρα τα οποία μεταξύ των άλλων θα αναφέρονται :
Στην αποκατάσταση του κύρους και του γοήτρου της Ελληνικής Αστυνομίας, λύνοντάς της τα χέρια για να χειριστεί ελεύθερα την ασφάλεια των Ελλήνων και την αποκατάσταση και εμπέδωση της διασαλευθείσας δημόσιας τάξης.
Στην απερίφραστη καταδίκη των εκτρόπων, στην αποκήρυξη και θέση εκτός Νόμου της «κουκούλας» ως ιδιωνύμου αδικήματος, με τη θέσπιση αυστηρών ποινικών και διοικητικών κυρώσεων, και ιδιαίτερα στην εξάλειψη της ασυδοσίας των ΜΜΕ, όσον αφορά την ενημέρωση και διαμόρφωση της κοινής γνώμης και την υποκατάσταση των θεσμών και των εξουσιών του κράτους.