20-07-17, Γάζα: Το δένδρο της ειρήνης ποτίζεται με αίμα
Η πρόσφατη αναζωπύρωση και εν εξελίξει σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς δεν είναι κάτι καινούριο, δεν είναι η πρώτη φορά και ούτε η τελευταία. Στην μακρά περίοδο επτά δεκαετιών περίπου του Παλαιστινιακού Προβλήματος οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί είναι συνηθισμένοι σε τέτοιες κρίσεις. Το ίδιο και η διεθνής κοινότητα η οποία «ανήμπορη» απλώς αναλώνεται υποκριτικά σε δηλώσεις ανησυχίας, προβληματισμού και εκκλήσεις επαναφοράς «στην ηρεμία». Λες και υπάρχει ηρεμία στην Παλαιστίνη, όταν σιγούν τα τύμπανα του πολέμου, με τόση ισραηλινή εποικιστική δραστηριότητα που βρίσκεται σε εξέλιξη…
Όσο κυνικό και αν διαβάζεται αυτό το σχόλιο, το διακύβευμα αυτή της κρίσης είναι περισσότερο η εξάσκηση των εμπλεκομένων σε νέες πολεμικές τακτικές και την ανίχνευση των δυνατοτήτων και της προσαρμοστικότητας του άλλου παρά κάποια προσπάθεια αλλαγής των στρατηγικών δεδομένων στο έδαφος, πολύ περισσότερο η επιδίωξη ειρήνευσης.
Το διαρκώς και σιωπηρά εν καιρώ ειρήνης εξαπλωνόμενο εποικιστικά Ισραήλ νιώθει ανασφάλεια με την διαρκώς βελτιούμενη βλητική ικανότητα της Χαμάς και προσπαθεί να την περιορίσει κυρίως μέσω των πληροφοριών και επιλεγμένων χειρουργικών χτυπημάτων στις υποδομές της Χαμάς. Η προοπτική χερσαίας επέμβασης στην Γάζα φαντάζει ανόητη και ανούσια, καθώς δεν θα αποφέρει τίποτε στο Ισραήλ. Επομένως το Τελ Αβίβ με αυτή την κρίση δοκιμάζει και βελτιώνει το σύστημα αεράμυνας του έναντι των βλημάτων της Χαμάς.
Οι μαχητές της Χαμάς, παρότι τεχνολογικά και εξοπλιστικά μειονεκτούν ασύγκριτα έναντι του Ισραήλ επιδεικνύουν επιμονή στην τακτική της καλλιέργειας ανασφάλειας ανάμεσα στους πολίτες του Ισραήλ μέσω της βλητικής της ικανότητας. Και είναι αλήθεια ότι το καταφέρνουν και παράλληλα βελτιώνονται στην εξάσκηση τους αναφορικά με την χρήση του πυροβολικού της. Παλαιότερα οι παλαιστινιακές ρουκέτες έπεφταν με το που εκτοξεύονταν. Σήμερα χτυπούν, με ανακρίβεια ακόμη, όλες τις πόλεις του Ισραήλ. Η βελτίωση των βλητικών και εν γένει επιχειρησιακών ικανοτήτων της Χαμάς βασίζεται στις κατά καιρούς κρίσεις με το Ισραήλ.
Και οι δύο πλευρές έχουν τις απώλειές τους. Το Ισραήλ νιώθει ανασφαλές. Το κόστος όμως για την Χαμάς και τους Παλαιστινίους είναι τα θύματα τα οποία συνήθως είναι δεκαπλάσια των Ισραηλινών, απόρροια της στρατιωτικής τεχνολογικής καχεξίας της Χαμάς. Στρατηγικά και ψυχολογικά ο μωσαϊκός «οφθαλμός αντί οφθαλμού» καθορίζει την στάση των εμπλεκομένων στην παλαιστινιακή κρίση χωρίς προοπτική αλλαγής της στάσης τους βραχυπρόθεσμα με την κατά τα άλλα ειρηνοποιό Δύση απλώς να παρατηρεί εξ’αποστάσεως…