2015-04-09. Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ, ΩΣ ΑΡΕΤΗ.

2015-04-09. Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ, ΩΣ ΑΡΕΤΗ.

ΠΡΟΟΙΜΙΟ.
Η τηλεόραση, η οποία  ανά πάσα στιγμή επιβεβαιώνει τη λογική του νικητή και του χαμένου, του ισχυρού και του αδυνάτου, του «πετυχημένου»,  του επώνυμου  ασκεί μια διαβρωτική επιρροή σε εμάς, αλλά κυρίως στη νεολαία μας. Ζούμε σε ένα πολιτισμό αλυσοδεμένο σε προγράμματα και εκπληρώσεις. Στόχος η απόκτηση των πάντων. Ασχολούμαστε περισσότερο με τα κάθε είδους αποκτήματα[κατά βάση υλικά αγαθά] και χάνουμε σταδιακά την ανθρωπινότητά μας. Διαθέτουμε  ολοένα και λιγότερο χρόνο για ουσιαστική ζωή. Γοητευόμαστε σε σημείο ψύχωσης με τις διασημότητες, τα είδωλα, τους «χαρισματικούς»!  Απομακρυνόμαστε εγωιστικά από διπλανό μας και ξεχάσαμε την αξία της συμμετοχικότητας στο γενικό καλό. Οι αξίες της συνεργασίας και της συνεισφοράς έχουν αντικατασταθεί με τον ανταγωνισμό και την αντιζηλία.
 Κυριαρχεί η πίστη, ότι μπορεί να μας σώσει μόνον η δύναμη των μηχανισμών, των σχεδίων και της τεχνολογίας, οπότε αναδύεται μια εκτεταμένη κοινωνική παθητικότητα και απελπισία μέσα από διαρκείς διαμάχες. Ο άνθρωπος ως απλό εγαλείο.
 Μια κουλτούρα που μας οδηγεί στον ατομικισμό, τον εγωισμό και απανθρωπισμό.
ΕΔΩ! η συνέχεια.

Αφήστε μια απάντηση