Blog

Αυτός ο περιφερειακός συνασπισμός, που σκόπιμα δεν προβάλλεται, έχει μέλλον και διάρκεια και στηρίζεται στα αμοιβαία συμφέρονται και στην έντιμη και ειλικρινή στάση των πολιτικών ηγεσιών των τριών χωρών, που στην πραγματικότητα είναι τέσσερις. Μιλάμε φυσικά για την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αίγυπτο και φυσικά το Ισραήλ, που δεν συμμετέχει
φανερά, αλλά η πολιτική του και οι θέσεις του είναι παρούσες και συνυπολογίζονται στις αποφάσεις των τριών. Έτσι όπως είδαμε για δεύτερη φορά μέσα σε έξι μήνες, συναντήθηκαν οι ηγέτες της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου για να συζητήσουν τα θέματα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων  της Μεσογείου. Στο φόντο  η κοινή ανησυχία για την Τουρκία και ο εντεινόμενος συντονισμός και η συνεργασία  με το Ισραήλ.        
Έτσι λοιπόν οι ηγέτες της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου,  συναντήθηκαν στην Κύπρο στις 29/4/15 με στόχο τον συντονισμό των τριών μεσογειακών χωρών στους τομείς της ασφάλειας, της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής. Εκτιμάται ότι  μέρος της προσπάθειάς τους είναι να  δημιουργήσουν ένα ενιαίο μέτωπο κατά της Τουρκίας, η οποία έχει μετατραπεί σε αντίπαλο και σχεδόν εχθρό των τριών αυτών χωρών. Ανώτερος Έλληνας διπλωμάτης δήλωσε στην ιστοσελίδα Walla News, που αναφέρεται με άρθρο στην τριμερή αυτή συνάντηση, ότι ένα μεγάλο μέρος της συζήτησης μεταξύ των ηγετών αφορούσε σε θέματα που σχετίζονται με το Ισραήλ.
Η τριμερής σύνοδος κορυφής, που επιμένουμε ότι στην πράξη είναι τετραμερής, με την συμμετοχή του Ισραήλ σε όλους τους τομείς,   πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Αμπτνέλ Φατάχ Ελ Σίσι, και ο νέος Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, σε μονοήμερη επίσκεψή τους, συναντήθηκαν με τον Πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη. Η συζήτηση μεταξύ των ηγετών επικεντρώθηκε σε περιφερειακά θέματα, ιδίως στην καταπολέμηση της απειλής της τρομοκρατίας του Ισλαμικού Κράτους (Ι.Κ.), με έμφαση στις δραστηριότητες της οργάνωσης στην περιοχή της Μεσογείου – από το Σινά μέχρι τη βόρεια ακτή της Λιβύης, όπου οι δραστηριότητες του ΙΚ έχουν δημιουργήσεις έντονες ανησυχίες στις συνορεύουσες χώρες και ιδιαίτερα στις νότιες χώρες της Ευρώπης. Το πρόσφατο τραγικό ναυάγιο με τον θάνατο άνω των 800 λαθρομεταναστών στα χωρικά ύδατα της Ιταλίας είναι ακόμη νωπό και  οι συνεχείς εισβολές δυστυχισμένων προσφύγων και  τζιχαντιστών σε αποστολή στις χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα καθιστούν το πρόβλημα ακόμη πιο περίπλοκο και παρομοιάζεται σαν μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί. .  Το Ισλαμικό κράτος εκλαμβάνεται ως άμεση απειλή για την Αίγυπτο, αλλά οι δραστηριότητές του στα ανοικτά των ακτών της Μεσογείου είναι επίσης πολύ ανησυχητικές και για την Ελλάδα και την Κύπρο. Για τους Έλληνες ο κίνδυνος είναι διπλός, δεδομένου ότι η Τουρκία – γείτονας της Ελλάδας – επιτρέπει στα ενεργά μέλη της οργάνωσης να την διασχίσουν ανεμπόδιστα, στον δρόμο τους προς τη Συρία και το Ιράκ και αντίστροφα
Σε ότι αφορά στο Ισραήλ, οι ηγέτες συζήτησαν δύο θέματα: την ανανέωση της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Παλαιστίνιους και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή της Μεσογείου για την προώθηση νέων οικονομικών ευκαιριών στην περιοχή. Οι τρεις ηγέτες, ζήτησαν ακόμη την  επανέναρξη των διαπραγματεύσεων γύρω από την ισραηλινο-παλαιστινιακή διένεξη, με στόχο τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους με βάση τα σύνορα του 1967 και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Στο τελικό ανακοινωθέν της συνάντησης τονίστηκαν επίσης οι προσπάθειες της Αιγύπτου για την προώθηση μια μακροπρόθεσμης και σταθερής κατάπαυσης του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας. 
   Η τριμερής συνεργασία η οποία ξεκίνησε στα τέλη του 2014, έχει ως στόχο να επιτρέψει στις τρεις χώρες να δημιουργήσουν ένα αντίβαρο στις αρνητικές επιδράσεις της Τουρκίας στην περιοχή. Η Κύπρος έχει υποστεί με τον πιο βάναυσο τρόπο την ιμπεριαλιστική πολιτική της Τουρκίας με την εισβολή και κατάληψη και κατοχή επί 41 χρόνια  της βόρειας Κύπρου. Η Ελλάδα υφίσταται επί δεκαετίες μια επιθετική πολιτική  εκ μέρους της Τουρκίας  καθώς και μια πολιτική  εκφοβισμού και αμφισβήτησης της εθνικής της κυριαρχίας, στον θαλάσσιο, εναέριο και χερσαίο χώρο της. Τελευταία    ανησυχεί ακόμη περισσότερο σχετικά με τις νέο-οθωμανικές αντιλήψεις και  ιμπεριαλιστικές βλέψεις του Προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν,καθώς  και της (εμφανούς σε πολλές περιπτώσεις) υποστήριξης του στις τρομοκρατικές οργανώσεις στην περιοχή. Από την άλλη πλευρά, ο Πρόεδρος Αλ-Σίσι θεωρεί την Τουρκία πραγματική απειλή για τη σταθερότητα της χώρας του, μετά την εμφανή υποστήριξη του Ερντογάν στην “Μουσουλμανική Αδελφότητα”, που είχε αναλάβει την εξουσία μετά την πτώση του πρώην προέδρου Μουμπάρακ.  Οι αρνητικές επιρροές της Άγκυρας οδήγησαν τις τρεις αυτές χώρες να προσπαθήσουν να δράσουν από κοινού για την προώθηση της σταθερότητας στην περιοχή, παράλληλα με την προώθηση των κοινών οικονομικών συμφερόντων και των τριών. Επίσης, η Ελλάδα και η Κύπρος θεωρούνται οι πιο σημαντικοί υποστηρικτές της Αιγύπτου στην ΕΕ. Όταν άλλες χώρες της ΕΕ θέλησαν να επιβάλουν κυρώσεις στο καθεστώς του αλ-Σίσι μετά την ανατροπή της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» και του Προέδρου Μόρσι, οι δύο χώρες εργάστηκαν από κοινού με άλλες χώρες για να αποφευχθεί αυτή η εξέλιξη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Ισραήλ έπαιξε παρόμοιο ρόλο για την Αίγυπτο επηρεάζοντας την κυβέρνηση των ΗΠΑ και το Αμερικανικό Κογκρέσο. Επίσης, το Ισραήλ συμμερίζεται την επιθυμία των τριών αυτών χωρών για την ανάπτυξη της αγοράς φυσικού αερίου στην περιοχή και τα τελευταία χρόνια εξετάζονται εκτεταμένες συνεργασίες στον τομέα αυτό.
Από άποψη ασφάλειας, οι σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Αιγύπτου διέρχονται μια περίοδο άνθησης, ενώ το Ισραήλ και η Ελλάδα διεξήγαγαν από κοινού στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας κατά τα τελευταία χρόνια. Επισήμως, το Ισραήλ δεν είναι εταίρος στην τριμερή συμμαχία που έχει σχηματιστεί μεταξύ της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου, για ευνόητους λόγους εσωτερικής πολιτικής. Η εκτίμηση είναι ότι συμμετέχει μη εμφανώς, αλλά ουσιαστικώς καθόσον όλα τα μέρη συμφωνούν ότι άπαντες ωφελούνται  από τον σχηματισμό αυτής της συμμαχίας και ότι το Ισραήλ   συμβάλει στην ενίσχυση των μελών της συμμαχίας αυτής, έστω και δια της μη εμφανούς παρουσίας του. Εξάλλου είναι γνωστό από την ιστορία, ότι οι ισχυρότερες στρατηγικές (και στρατιωτικές) συμμαχίες είναι αυτές που δεν προβάλλονται και δεν αποκαλύπτουν τα σημαντικά.
 Έτσι να θεωρούμε βέβαιο ότι αυτός ο τριμερής μεσογειακός συνασπισμός των Ελλήνων και  των Αιγυπτίων είναι σχεδόν βέβαιο ότι είναι τετραμερής με την συμμετοχή  και των (αφανών)   Ισραηλινών. Δηλαδή οι τρεις αρχαιότεροι λαοί της Μεσογείου, Έλληνες, Αιγύπτιοι και Εβραίοι συνασπίζονται για τα κοινά τους συμφέροντα και την ασφάλειά των, κατά των σύγχρονων απειλών, των νέων λαών και των  ακραίων θρησκοληψιών και αντιλήψεων που επικρατούν στην περιοχή της Αν. Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Και θεωρούμε βέβαιο ότι ο υγιής και έντιμος  αυτός συνασπισμός θα αποτελέσει το κύριο μέσο επιβολής της ειρήνης και της ασφάλειας στην περιοχή και τον μηχανισμό της οικονομικής ανάπτυξης των τεσσάρων κρατών και των τριών αρχαίων εθνών, που δικαιούνται την ειρηνική συνύπαρξη και την οικονομική ανάπτυξη, σε πείσμα των μισαλλόδοξων, των ιμπεριαλιστικών αρχών και αντιλήψεων, των θρησκευτικών εξτρεμισμών, των σκοτεινών σχεδίων, των διαφόρων λαών και οργανώσεων που τους επιβουλεύονται