Blog

Η εκρηκτική άνοδος του αργύρου μόνο ένα πράγμα μπορεί να σημαίνει. Ότι η κρίση βαθαίνει σε τέτοιο σημείο όπου κράτη όπως η Ιταλία που βρίσκεται στην 8η θέση της παγκόσμιας κατάταξης με την μεγαλύτερη οικονομία σε ένα πλανήτη· καθότι τα εναπομείναντα ορυκτά μέταλλα προσελκύουν το έντονο ενδιαφέρον όχι μόνο των ισχυρότερων παικτών· θα βρεθούν μπροστά σε ένα πολεμικό πεδίο αποκάλυψης. Εξού και Αρμαγεδδών = που σημαίνει «Όρος της Μεγιδδώ» ή «Όρος Σύναξης Στρατευμάτων».

Οι λιγοστοί ισχυροί – ανθεκτικοί παίκτες δεν πανικοβλήθηκαν αλλά αγόρασαν ασήμι αντί για χρυσό, εφόσον “προφητικά” είχαν προβλέψει πως η υποτίμηση της ουγγιάς αρχικά στα τέλη Μαρτίου θα ήταν μόλις στα 17.81$ και σήμερα φτάνει στα εξωπραγματικά επίπεδα των 20.30$. Μια αύξηση της τάξης του 30 % μέσα στο έτος!  Και γιατί επενδύουν σε μέταλλα; Μα γιατί το χρηματοπιστωτικό τραπεζικό σύστημα καταρρέει και μαζί του οι μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές Τράπεζες.  Όπως η Deutsche Bank που προσπαθεί μέσω του Διευθύνοντα Συμβούλου της να διαψεύσει τις φήμες πως ολισθαίνει με σταθερή πορεία προς την πτώχευση, έχοντας πλέον στο “ενεργητικό” της ζημιές ύψους 6 δις για το 2015. Όπως και η  Lehman Brothers στην Αμερική το 2008. Τι το ιδιαίτερο έχουν τα μέταλλα; Μα φυσικά γιατί τα ευγενή  μέταλλα (χρυσός, άργυρος, πλατίνα και παλλάδιο) έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά, τα οποία τα καθιστούν ως τα πλέον ασφαλή επενδυτικά προϊόντα, τόσο σήμερα όσο και ανά τους αιώνες. Και ποια είναι αυτά;
Είναι πραγματικό χρήμα που σημαίνει: Ένα οικονομικό αγαθό κοινώς αποδεκτό ως μέσο με το οποίο κάποιος μπορεί να αγοράζει και να πουλά άλλα αγαθά και υπηρεσίες (μέσο πληρωμής). Λειτουργούν δε ως μέτρο της αξίας των όποιων αγαθών –  υπηρεσιών (ποσοτικοποίηση της αγοραστικής δύναμης) αλλά και ως διατηρήσιμο αποθεματικό πλούτου, που μπορεί δηλαδή να αποθηκευθεί και να ανακτηθεί αργότερα έχοντας την αναμενόμενη αξία του.
Είναι άφθαρτα, καθώς τα χαρτονομίσματα καίγονται, βρέχονται και παραχαράκτες τα αντιγράφουν ενώ τα πολύτιμα μέταλλα δεν καταστρέφονται από μια φωτιά και δεν μπορεί κάποιος να παραχαράξει 1 κιλό χρυσό που ακόμη κι αν τον διαλύσει, ακόμη κι αν τον παραμορφώσει…  θα έχει πάλι 1 κιλό χρυσό.
Είναι φορητά. Δηλαδή μια πολύ συμπυκνωμένη μορφή πλούτου, με πολύ μεγάλη αξία σε σχέση με τον όγκο και το βάρος τους. Για παράδειγμα μία πλάκα χρυσού ενός κιλού έχει μικρότερο όγκο από μία δεσμίδα με 100 χαρτονομίσματα των 500 EUR σήμερα, παρά το ότι έχει περίπου την ίδια αξία με αυτά.
Οι μεγάλοι επενδυτές και όλα τα κράτη επενδύουν σε πολύτιμα μέταλλα συστηματικά κι αυτό γιατί οι κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο εμπιστεύονται τα πολύτιμα μέταλλα, ως αποθεματικό περιουσιακό στοιχείο που διατηρεί την αξία του, για όλους τους παραπάνω λόγους. Είναι μία πάγια τακτική, που ακολουθείται εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ειδικοί στη διαχείριση του οικογενειακού πλούτου, συνιστούν τη μακροπρόθεσμη τοποθέτηση χρημάτων στα πολύτιμα μέταλλα σε ποσοστό 10 – 25% επί του συνολικού πλούτου και σε μεγαλύτερα ποσοστά σε περιόδους μεγάλης κρίσης.
Οι επενδύσεις σε πολύτιμα μέταλλα παρέχουν ανεξαρτησία και ασφάλεια. Η αξία των πολυτίμων μετάλλων είναι κατ’ αρχήν ανεξάρτητη της φερεγγυότητας των κρατών, της σταθερότητας των επίσημων εθνικών νομισμάτων, του χρηματοπιστωτικού συστήματος και πάσης φύσεως αρχής ή οργανισμού ή έννοιας συνδεδεμένης με αυτά. Εν κατακλείδι τα πολύτιμα μέταλλα, όπως και τα άλλα υλικά αγαθά έχουν εγγενή αξία. Στην εγγενή αξία των πραγμάτων βασίζεται και ο αντιπραγματισμός.

Λόγω της εγγενούς αυτής αξίας τους και της άφθαρτης φύσης τους μόνο ο χρυσός και ο άργυρος χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται ακόμα μέχρι σήμερα-στην εποχή του ψηφιακού χρήματος- ως μέσα πληρωμής. Τι δηλώνει αυτό πρακτικά; Έστω πως ένα κράτος ανακοινώνει στάση πληρωμών ή υποτιμά το νόμισμά του ή μια τράπεζα καταρρέει. Τα πολύτιμα μέταλλα που έχει συγκεντρώσει κάποιος στην κατοχή του δεν επηρεάζονται άμεσα από ένα τέτοιας φύσεως γεγονός, ανεξάρτητα από το μέγεθος και τη σοβαρότητα του. Μία πλάκα χρυσού του ενός κιλού, δεν θα πάψει να είναι μία πλάκα χρυσού του ενός κιλού. Ακόμα και στην περίπτωση των χρυσών ή αργυρών νομισμάτων, τα οποία φέρουν ως επί το πλείστον ονομαστική αξία, άσχετα με την αξία αυτή και το αντίκρισμα της τη δεδομένη χρονική περίοδο, το νόμισμα δεν θα πάψει ποτέ να αποτελείται από το μέταλλο που κατασκευάστηκε και να έχει αξία εν τέλει αντίστοιχη της τρέχουσας αξίας του μετάλλου αυτού. Το ίδιο το κράτος επίσης ή μια τράπεζα μπορεί να ξεχρεώσει με εγγενή μέταλλα σε περιόδους κρίσεως.
Είναι η πιο συντηρητική μέθοδος επένδυσης. Είναι προτιμότερο να ανταλλάξετε τα χρήματά σας με μπάρες ή νομίσματα από πολύτιμα μέταλλα γιατί παρά τις όποιες βραχυπρόθεσμες μεταβολές στην αξία τους, που οφείλονται σε οικονομικό-πολιτικούς λόγους, τα πολύτιμα μέταλλα διατηρούν πάντα την εγγενή αξία τους. Επιπλέον, η επένδυση σε πολύτιμα μέταλλα (φυσικής παράδοσης) θεωρείται μία από τις πλέον συντηρητικές επενδύσεις και αυτό γιατί δεν υπάρχει απολύτως καμία μόχλευση, πχ. χρηματιστηριακή φούσκα.

Έτσι μέσα στο μάτι του κυκλώνα που φέρει την επωνυμία “Brexit” με την βρετανική λίρα να κατρακυλά , η επίσης αποδυνάμωση του δολαρίου, ωθούν τη FED να αυξήσει ίσως τα επιτόκια, με μεγάλο νικητή το ασήμι που υπέρ νικά το χρυσό. Η αναλογία χρυσού-ασημιού κάποια στιγμή έπεσε στο 67,95 – 1.  Το χαμηλότερο ποσοστιαίο δείγμα από τον Αύγουστο του 2014. Ποιοι είναι αυτοί οι παράγοντες που ανακόπτουν την εν’ μέρει ανοδική πορεία των  χρηματοπιστωτικών αγορών; Τα αποθεματικά ευγενή μέταλλα στο φλοιό της γης. Η αναλογία στην εξόρυξη είναι 11 (ασήμι) προς 1 (χρυσός). Αλλά οι λόγοι που κάνουν πιο “πολύτιμο” τον άργυρο, είναι η πολλαπλή χρήση του σε διαφορετικές βιομηχανικές εφαρμογές και φυσικά τα αποθέματα από ασήμι που εξαφανίζονται.

Το ευεργετικό αυτό επενδυτικό καταφύγιο θα είναι ο στρατηγικής σημασίας “παίχτης” στη διογκούμενη κρίση των τραπεζικών κολοσσών της Ε.Ε που προσπαθούν να μη πτωχεύσουν. Παρακάτω αναφέρονται οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες που έχουν χάσει το 1/5 της αγοραστικής τους αξίας.
Barclays
Royal Bank of Scotland
Lloyds Ομάδα Banking
Πιστωτική Suisse
BNP Paribas
Societe Generale
UniCredit
Intesa SanPaolo
Banca Monte dei Paschi di Siena
Banco Santander
CaixaBank

Μήλον της Έριδος ο πρωθυπουργός της Ιταλίας  Ματεό Ρέντσι που καλείτε την αμέσως επόμενη μέρα μετά την αποχώρηση της Βρετανίας να σώσει τις τράπεζες της χώρας του ζητώντας βοήθεια από τους εταίρους. Τα εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια και τα κόκκινα δάνεια της Monte dei Paschi di Siena που πρέπει να μειωθούν στο 30% είναι ο καθρέφτης του ευρύτερου τραπεζικού συστήματος. Η Ε.Ε. Θα πρέπει, όπως έπραξε και με την Ελλάδα, το ίδιο να πράξει και με την Ιταλία. Αλλιώς αν αφήσει η Ε.Ε. να καταρρεύσουν ταυτόχρονα οι τραπεζικοί κολοσσοί UniCredit, τη Monte dei Paschi di Siena, τότε παραβιάζει τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι αυτή εκπροσωπεί.

Η Ε.Ε. μπορεί να απεγκλωβίσει την Ιταλία και τους πολίτες της με δύο τρόπους.
Με τη μείωση του Ιταλικού χρέους.
Να δοθεί κρατική ενίσχυση που θα ενισχύσει τη ρευστότητα και τις επενδύσεις.

Άραγε τι θα συμβεί αν φύγει η Ιταλία από την Ε.Ε;  Καθότι δε συμφέρει κανέναν μια ακόμη έξοδος.
Ο Michael Hewson, επικεφαλής  – αναλυτής της αγοράς σε CMC Markets στο Ηνωμένο Βασίλειο, δήλωσε: “Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία για τις κρατικές ενισχύσεις, η ΕΕ πρέπει να καταβάλει κάθε προσπάθεια για να βοηθήσει τις τράπεζες. Με τη διαδικασία bail-in που δεν περιλαμβάνει τη χρήση χρημάτων των φορολογουμένων”.
Που σημαίνει; Ασήμι VS χρυσός.

Γιατί το Brexit δεν είναι μόνο ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αμερικάνοι επενδυτές όπως του ομίλου επενδύσεων RUSSELL ο οποίος διαπραγματεύεται 3000 μετοχικά κεφάλαια στις ΗΠΑ, η GOOGLE, η MICROSOFT (MSMT) και η παγκόσμια τράπεζα JP MORGAN CHASE (JPM), έχουν υποστεί ζημιά συνολικού ύψους 1.300 δισεκατομμύρια δολάρια!

Οι ευγενείς παγκόσμιοι επενδυτές έχουν ζημιές στο ενεργητικό τους αυτή τη στιγμή τρισεκατομμυρίων και ζητούν ασφάλεια. Θα την βρουν μόνο αν… εξασφαλίσουν ευγενή μέταλλα…

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΟΓΙΑΝΝΗ