Blog

Eυώδης μυσταγωγική Θεογνωσία αναβλύζει από την αρχή του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου : « Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο Λόγος. Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. Πάντα δι΄αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέν έν ό γέγονε» (Ιω. Α’1-3).

Το ετυμολογικό νόημα της λέξεως «λόγος» σημαίνει στα αρχαία και νέα ελληνικά την ικανότητα επικοινωνίας ενός λογικού όντος με ένα άλλο δια της γλώσσης (ως ανθρωπίνου οργάνου) είτε προς μετάδοση των προϊόντων της νοητικής λειτουργίας του είτε προς παροχή υπόσχεσης για την ενέργεια μελλοντικής πράξης ή δέσμευσης. Στον τομέα της φιλοσοφίας, κατά τον Ηράκλειτο, είναι η λογική και έννομη τάξη του σύμπαντος, κατά τον Πλάτωνα, το μέσον και η αιτία με την οποίαν μπορούν να εννοηθούν τα πάντα και κατά τους Στωικούς, η πηγή των ηθικών αξιών, η καθολική ουσία του σύμπαντος, ο Θεός.
Όμως, η ευαγγελική έννοια του « Λόγου» διαφοροποιείται ριζικά, αποκαλύπτουσα την προαιώνια Υπόσχεση του Θεού προς σωτηρία του Ανθρώπου και του κόσμου, ταυτίζουσα τον Θεόν-Λόγο με το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας και Ομοουσίου Τριάδος, τουτέστιν Αυτόν Τούτον τον Υιό του Θεού, τον Ιησού Χριστό.