Blog

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

•Η Δύση επείγεται να εντάξει στους ευρωατλαντικούς θεσμούς τα Σκόπια.
•Πλέον των 140 κρατών (μεταξύ αυτών το σύνολο των Μεγάλων Δυνάμεων) αποκαλούν διμερώς τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
•Η Ελλάς έχει υιοθετήσει κατά την τελευταία δεκαετία ως εθνική θέση την αποδοχή του όρου «Μακεδονία» με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων (έχει επιπλέον αναγνωρίσει τον όρο «Μακεδονία», ακόμη και στην προσωρινή ονομασία των Σκοπίων, «FYROΜ», από το 1993).
•Η Ελλάς επιθυμεί την ύπαρξη του κράτους των Σκοπίων.
•Τα Σκόπια δεν πείθουν ως προς την αλυτρωτική τους μεταμέλεια και εμμένουν στον «Μακεδονισμό» τους (πλην των Αλβανών κατοίκων).
•Τον γεωγραφικό χώρο της αρχαίας Μακεδονίας, νέμονται σήμερα η Ελλάς, τα Σκόπια και η Βουλγαρία.

ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ
Μία επιπλέον εθνική παλινδρόμηση, κατά τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις, προς την πλέον σκληρή γραμμή του 1992 (όχι η λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγα αυτής), θα καθιστούσε την χώρα αναξιόπιστη, υπόλογη και θα προκαλούσε έντονες δυσμενείς διεθνείς αντιδράσεις από την συντριπτική πλειοψηφία τόσο των κρατών (συμπεριλαμβανομένων των Μ. Δυνάμεων), όσο και των Διεθνών Οργανισμών και των Συμμαχιών μας, δίχως παράλληλα να διαφαίνεται κράτος ή Οργανισμός από  τον οποίο η χώρα μας θα είχε στήριξη. Οι αντιδράσεις αυτές δεν αποκλείεται να έχουν  απρόβλεπτα αποτελέσματα σε ολόκληρο το φάσμα των εθνικών μας θεμάτων.
Η Ελλάς έχει Εθνικό Συμφέρον να μην εμφανισθούν τα Σκόπια ως θύμα Ελληνικής αδιαλλαξίας και απρόβλεπτων ελληνικών παλινδρομήσεων σε βασικές θέσεις και απόψεις. Αντιθέτως θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε τυχόν ναυάγιο των διαπραγματεύσεων να χρεωθεί στα Σκόπια.
Κέντρο βάρους της όλης υποθέσεως αποτελεί η εμμονή των Σκοπίων να νομιμοποιήσουν τα ανύπαρκτα «Μακεδονικό Έθνος» και «Μακεδονική Γλώσσα», στοιχεία δηλαδή που καθορίζουν την εθνική ταυτότητα και κατά συνέπεια αποτελούν αφετηρία αλυτρωτικών διεκδικήσεων. Η Ελλάς θα πρέπει να εστιασθεί στο εν λόγω κέντρο βάρους το οποίο θα πρέπει να αποκλείσει.Στο πλαίσιο αυτό κρίνεται ότι υπό τα τρέχοντα δεδομένα, η βέλτιστηπροσέγγιση κατά τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις είναι η εξής:

ΠΡΟΤΑΣΗ
Η Ελλάς θα πρέπει να θέσει ως τελευταία και αδιαπραγμάτευτη γραμμή άμυνας («κόκκινη γραμμή»), τις ακόλουθες θέσεις «πακέτο», τις οποίες η άλλη πλευρά θα πρέπει να αποδεχθεί στο σύνολό τους. Οι θέσεις αυτές είναι οι ακόλουθες:
•Αποδοχή στην ονομασία του όρου «Μακεδονία» (ως υποδηλώνοντος γεωγραφικό προσδιορισμό).
•Το πρώτο και το δεύτερο συνθετικό της τελικής ονομασίας της ΠΓΔΜ θα αποτελέσουν μία αδιάσπαστη λέξη (π.χ. Δαρδανομακεδονία, Σλαβομακεδονια, Βαρδαρομακεδονία κ.λπ.).
•Η τελική ονομασία θα ισχύει έναντι όλων (ergaomnes).
•Η ΠΓΔΜ θα επιλέξει την εθνικότητα ή εθνικότητες για τους κατοίκους της πλην της «Μακεδονικής».
• Η ΠΓΔΜ θα επιλέξει την  ονομασία της γλώσσας ή των γλωσσών που ομιλούνται πλην της «Μακεδονικής».
•Αποδοχή της θέσεως ότι οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ δεν είναι κληρονόμοι του πολιτισμού της αρχαίας Μακεδονίας.
•Η ΠΓΔΜ θα αποποιηθεί και θα αποκηρύξει κάθε εδαφική διεκδίκηση και κάθε άλλη πράξη αλυτρωτισμού έναντι της Ελλάδος.
•Άπαντα τα ανωτέρω μετά την αποδοχή και την καταγραφή τους στην επίσημη  Συμφωνία, καθώςκαι την επικύρωση της τελευταίας, θα καταχωρηθούν και σε όσα θεσμικά κείμενα των δύο χωρών επιβάλλεται.

Εάν η ΠΓΔΜ κατά τις διαπραγματεύσεις θέσει ως όρο την εκ μέρους της διεξαγωγή δημοψηφίσματος προς τελική επικύρωση της Συμφωνίας από τον λαό, τότε και η ελληνική πλευρά οφείλει να πράξη το ίδιο (απόκτηση ισοδυναμίας σε διαπραγματευτικά όπλα).
Εάν η ΠΓΔΜ δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί έστω και μία από τις θέσεις αυτές, τότε η ελληνική πλευρά θα πρέπει να αποσυρθεί από τις συνομιλίες επιρρίπτοντας ευθύνη αδιαλλαξίας, σφετερισμού και αλυτρωτισμού στην ΠΓΔΜ. Στην περίπτωση αυτή και σε τυχόν μελλοντική επανάληψη συνομιλιών, η Ελλάς θα πρέπει να προσέλθει σε αυτές διαμορφώνοντας θέσεις από μηδενική βάση και μάλιστα με την υιοθέτηση της αποφάσεως των πολιτικών αρχηγών του 1992 (στην ονομασία της ΠΓΔΜ, να μην υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» ή παράγωγα αυτού), η οποία συνάδει και με την συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης.
Κρίνεται ότι κάθε άλλη μορφή ηπιότερης, από την ανωτέρω, θέσεως κατά τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις, βλάπτει Ζωτικά Εθνικά Συμφέροντα, για λόγους οι οποίοι δεν είναι δυνατόν να αναλυθούν στο παρόν κείμενο.