Blog

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, Φεβρουάριος 2020

Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο υπό τον τίτλο ¨ΕΛΛΑΣ & ΣΕΡΒΙΑ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΉ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ,
έκδοση του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών.
Διατίθεται μέσω του εκδοτικού οίκου Διονυσίου Νότη Καραβία, Ασκληπιού 35. Τηλ. 2103620465.

Οι συγγραφείς, Αλεξάνδρα Πέτσιναρ, κάτοχος διδακτορικού τίτλου στο τμήμα Σύγχρονης Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Βελιγραδίου και Γεώργιος Δουδούμης, πρώην οικονομικός διπλωμάτης, με πλούσιο συγγραφικό έργο ειδικευμένο σε βαλκανικά θέματα, εξετάζουν τις ελληνο-σερβικές σχέσεις από την εποχή των πραματευτάδων και του Ρήγα Βελεστινλή μέχρι σήμερα.
Στα 16 κεφάλαια με τις 292 σελίδες του πονήματος αναπτύσσονται με εμβρίθεια οι εξελίξεις στις δύο χώρες από την προεπαναστατική περίοδο και κατά τη διάρκεια των Εθνικών Επαναστάσεων των δύο φίλων λαών, που υπέγραψαν την πρώτη Ελληνο-Σερβική Συμμαχία, στο Φεσλάου.
Οι αποφάσεις του Συνεδρίου του Βερολίνου έφεραν τις δύο χώρες πιο κοντά τη μια στην άλλη, γεγονός που διευκόλυνε τη Βαλκανική Συνεννόηση με αποτέλεσμα τους δύο νικηφόρους και για τις δύο χώρες Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913).
Η Σερβία ενεπλάκη άμεσα στη δίνη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η Κέρκυρα δεν αποτέλεσε μόνο καταφύγιο του κυνηγημένου από τον κοινό εχθρό σερβικού στρατού, αλλά και το νησί στο οποίο έγινε η Διακήρυξη για τη σύσταση του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, τη μετέπειτα Γιουγκοσλαβία.
Σε ειδικό κεφάλαιο ερευνώνται οι μεταπολεμικές αποφάσεις των Συνθηκών Ειρήνης του Αγίου Γερμανού, του Νεϊγύ, του Τριανόν, των Σεβρών και της Λωζάννης.
Σχετικά με την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου φωτίζονται οι ρόλοι της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Αλβανίας και γίνεται εκτενής αναφορά στη μεταπολεμική Γιουγκοσλαβία μέχρι την κατάρρευση του κομμουνισμού. Ειδικό κεφάλαιο αφιερώνεται στις σχέσεις της Ελλάδος με τις βαλκανικές χώρες την περίοδο 1949-1991.
Στη συνέχεια αναλύεται σε βάθος η γιουγκοσλαβική αποσύνθεση και ο σχηματισμός του νέου πολιτικού χάρτη των Βαλκανίων.
Για τη σύγχρονη περίοδο εξετάζεται κατά προτεραιότητα το Δημογραφικό, το Μεταναστευτικό, η Διαφθορά και η Εγκληματικότητα, που λειτουργούν ανασχετικά στις αναπτυξιακές προσπάθειες όλων των βαλκανικών χωρών.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στους ενεργειακούς ανταγωνισμούς των μεγάλων δυνάμεων στα Βαλκάνια και στην γεωπολιτική παρουσίαση της Σερβίας ως μήλο της έριδος μεταξύ Δύσης και Ρωσίας.
Επίσης, γίνεται ιστορική αναδρομή στις απόπειρες πολυμερούς συνεργασίας στα Βαλκάνια, από τη Χάρτα του Ρήγα μέχρι τη Διαβαλκανική Διάσκεψη στην Κρήτη (1997), ενώ ένα κεφάλαιο αφορά αποκλειστικά τις ελληνο-σερβικές εμπορικές & οικονομικές σχέσεις και την βαλκανική οικονομική πτυχή.
Τέλος, υπογραμμίζεται η αβεβαιότητα του αύριο και εκφράζονται τα συμπεράσματα των συγγραφέων, οι ευρύτερες βαλκανικές προοπτικές και οι δυνατότητες των δύο χωρών να αποτελέσουν ισχυρούς παράγοντες σταθερότητας στο πλαίσιο μιας ενδοβαλκανικής αναπτυξιακής συνεργασίας.