Blog

Και ενώ μεταξύ αντηλιακού και αχινού (δια τους τυχερούς της υποθέσεως) οι προβληματισμοί του Αχαιού εκτείνονται από τις (ομολογουμένως πενιχρές…) αποταμιεύσεις της μαμάς της Νάντιας, τους ροβεσπερισμούς της Ζωής και φυσικά το λαχούρι του υποκαμίσου του Γιάν(ν)η, 2 πόλεις στην Ιαπωνία, η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, μαζί με τον υπόλοιπο του προβληματισμένου κόσμου, ανατριχιάζουν στα 70 χρόνια από την πρώτη ουσιαστική απόπειρα του ανθρώπου να παίξει με τον Θεό και να απελευθερώσει αχαλίνωτα επί γής και επί συνανθρώπων την απόκοσμη ενέργεια που κρατάει την ύλη ενωμένη.
Χιροσίμα, 6 Αυγούστου και Ναγκασάκι, 9 Αυγούστου 1945. Tο little boy και fat man δεν αναφέρονται σε κάποια στατιστική για την παχυσαρκία αλλά είναι τα ονόματα τα οποία δόθηκαν με την αφοπλιστικά σαρκαστική διάθεση από την Αεροπορία των ΗΠΑ στις 2 Doomsday Machines (αθάνατε και απίστευτε Dr. Strangelove!). To Enola Gay -ονομασμένο από τον κυβερνήτη του Paul Tibbets στο όνομα της μητέρας του- και το Bockscar ήταν τα 2 αμερικάνικα βομβαρδιστικά τα οποία εξετέλεσαν τις 2 αποστολές. Από ένα γύρισμα της τύχης μάλιστα, το Ναγκασάκι ήταν ο δευτερεύων στόχος, ο οποίος για λόγους καιρού και άλλων επιχειρησιακών παραμέτρων επελέγη στη θέση του πρωτεύοντα στόχου, της πόλης Kokura. Ο αριθμός των νεκρών άμεσα και σε βάθος δεκαετιών εκατοντάδες χιλιάδες. Δεν έχει νόημα ο ακριβής αριθμός, διότι άλλωστε θα παραμείνει άγνωστος.
Τα ερωτήματα όχι απλά δεν απαντήθηκαν αλλά πολλαπλασιάζονται με το πέρασμα του χρόνου. Γιατί ενώ το καταστροφικό αποτέλεσμα ήταν γνωστό (είχε προηγηθεί δοκιμή λίγες εβδομάδες νωρίτερα στο Νέο Μεξικό ως επιστέγασμα του Manhattan project), τελικά χρησιμοποιήθηκαν όχι μία αλλά δύο βόμβες σε χρονική διάρκεια μόλις λίγων ημερών; Ο ισχυρισμός ότι συντομεύεται ο Πόλεμος και θα σωθούν περίπου 1,5 εκατομμύρια ζωές, οι οποίες θα χάνονταν σε μία απόβαση στην Ιαπωνία, είναι λογικός; Μήπως ήταν η πρώτη ουσιαστική επίδειξη ισχύος στον επελαύνοντα ψυχρό πόλεμο; Eϊναι αλήθεια ότι ο Harry Truman ο οποίος ορκίστηκε πρόεδρος μόλις 4 μήνες πριν δεν γνώριζε για το Manhattan Project παρά τη διαρκώς επιδεινούμενη υγεία του Roosevelt; Μήπως πρέπει η αναγκαιότητα αυτών των βομβαρδισμών να εξεταστεί στο ίδιο πλαίσιο με τους βομβαρδισμούς της Δρέσδης; Ήταν τελικά έγκλημα πολέμου; Η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι είχαν ελάχιστη στρατιωτική στρατηγική αξία και απόδειξη ότι μέχρι τότε δεν είχαν βομβαρδιστεί ποτέ. Αυτά ίσως αποτελούν πέραν από κάθε συνωμοσιολογική διάθεση τα άλυτα αινίγματα της ιστορίας.
Όμως οι προβληματισμοί αποκτούν και σύγχρονη υφή. Ποια κράτη δικαιούνται και νομιμοποιούνται να κατέχουν πυρηνικά όπλα και γιατί; Πρόσφατη η -ιστορική ίσως- συμφωνία των 5+1 (ΣΑ του ΟΗΕ + Γερμανία) με το Ιράν. Τι θα σημαίνει για τα εθνικά μας συμφέροντα (όρος ομολογουμένως πολύ ταλαιπωρημένος) μια απελευθέρωση -ίσως σε βάθος χρόνου- των πυρηνικών οπλοστασίων στην περιοχή (βλέπε Τουρκία).Το stand-off με τη Ρωσία πρέπει να προβληματίζει όσον αφορά τα πυρηνικά δόγματα εκατέρωθεν;
Η τρόικα μπορεί να πρόσθεσε ένα ακόμη άλογο ή τάρανδο και να έγινε τέθριππο ή κουαρτέτο, ο τιμημένος αγρότης και ο περήφανος συνταξιούχος πιθανώς έχουν τα δίκια τους, οι άνεργοι, τα κόκκινα δάνεια και το ΦΠΑ της Μυκόνου (όλοι ανήκουμε σε κάποια από αυτές τις κατηγορίες) δεν αφήνουν να σηκώσουμε κεφάλι. Όμως μην λησμονούμε ότι ΠΡΕΠΕΙ να συνεχίζουν να μας προβληματίζουν τόσο ο πόνος του Σύριου νοικοκύρη που κατέληξε να κοιμάται στο Πεδίον του Αρεως, όσο και ο βουβός θρήνος του πολίτη της Χιροσίμα μπροστά στη σκιά που άφησαν οι 20.000 βαθμοί Κελσίου της βόμβας όταν κυριολεκτικά εξανέμισαν τους προγόνους του.

“Αναρτήθηκε για πρώτη φορά από το protagon.gr (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.anagnwstes&id=42418)”