Blog

Η φοβικότητα της κυβέρνησης είναι γνωστή. Η σιωπή της στα όσα συμβαίνουν, δεδομένη. Η ανυπαρξία της στην αναμενόμενη κλιμάκωση της «επίθεσης» από την Άγκυρα στη Θράκη, είχε προαναγγελθεί. Δυστυχώς, η μονίμως απούσα και η σιωπηλά αποχωρούσα παρουσία του κράτους των Αθηνών, γίνεται το καλύτερο εργαλείο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και της ποσοτικής και ποιοτικής κλιμάκωσης – αναβάθμισης της επιθετικής στάσης του Νταβούτογλου και του Ερντογάν στην Ελληνική Θράκη.

Μία σειρά από γεγονότα που παρέμειναν στην σκιά, έρχονται σήμερα να καταδείξουν την επικίνδυνη απουσία των θεσμικά και συνταγματικά υπευθύνων κρατούντων των Αθηνών. Η Άγκυρα, αναβάθμισε την παρουσία της στην Ελληνική Θράκη, στηρίζοντας τους σχεδιασμούς της με μία προσωπική απόφαση του τούρκου πρωθυπουργού κάνοντας μία τεράστια αύξηση των κονδυλίων προς το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, στου οποίου τα ταμεία βρίσκονται από 1/1/2013 250 εκατ. Ευρώ προς… διαχείριση! Στον αντίποδα, η Θράκη (όπως ολόκληρη η Ελλάδα) βυθίζεται σε ένα οικονομικό τέλμα και οι φερόμενοι ως πρωθυπουργοί (Σαμαράς, Βενιζέλος) δεν έχουν καμία διάθεση να ασχοληθούν με τα εθνικά ζητήματα, στην κορυφή των οποίων βρίσκεται η Θράκη και τα όσα συμβαίνουν στην ακριτική αυτή γωνιά της Ελλάδας. Η επίθεση των τουρκικών μηχανισμών και ιδιαίτερα του παρακράτους των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών που λειτουργεί ανεμπόδιστα στην Ελληνική Θράκη, είχε ξεκινήσει την ποσοτική και ποιοτική του αναβάθμιση προ καιρού. Από τότε που είχε αρχίσει να δημιουργεί πολιτιστικούς συλλόγους (με αντικείμενα πολιτισμού που έδωσαν νέους ορίζοντες στην λέξη πολιτισμός), οι οποίοι αυτο-προσδιορίζονταν ως “τουρκικοί” και είχαν τοποθετημένους στην κορυφή της ηγεσίας τους έμπιστους του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Ήταν μία απόπειρα αλλαγής του πολιτιστικού χάρτη της Θράκης, μέσω της οποίας εμφανίζεται (στα διεθνή φόρα) μία Θράκη γεμάτη από “τούρκους” που στηρίζουν και συνεχίζουν τον τουρκικό πολιτισμό και φυσικά μετατρέπουν την Θράκη σε “κόκκινη” (από το χρώμα της τουρκικής σημαίας) αν όχι “ιδιαίτερη περιοχή”. Αυτή ήταν και η μέθοδος διείσδυσης, άλωσης και καταστροφής των πολιτιστικών στοιχείων των γηγενών μουσουλμάνων (κατά κόρων Πομάκων), οι οποίοι εγκαταλλειμένοι από το Ελληνικό κράτος (που υπερασπίζεται την ελληνοτουρκική φιλία, αλλά δεν αντιδρά στις μεταβολές συμπεριφοράς και στις διάφορες επιθετικές διαθέσεις της Άγκυρας) βίωσαν μία πρωτοφανούς κλίμακας τουρκική επίθεση, με σοβαρότατο κίνδυνο να απωλέσουν την ιστορική και πολιτιστική τους ταυτότητα… Όμως, η κλιμάκωση άρχισε την άνοιξη και η κορύφωση των προσπαθειών συσπείρωσης και εναγκαλισμού (παντί τρόπω) με τους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης, κορυφώθηκε στον ιερό μήνα της μουσουλμανικής νηστείας Ραμαζάν, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ήταν η περίοδος κατά την οποία ξεχύθηκαν (κυριολεκτικά) στα χωριά της Θράκης οι «διπλωμάτες» του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, συνοδευόμενοι από παρακρατικούς έμμισθους Γκρίζους Λύκους (κόμμα «τούρκων» εθνικιστών DEB) προκειμένου να συμμετάσχουν σε γεύματα «ιφτάρ» μαζί με ομόδοξους μουσουλμάνους. Το έδαφος προετοίμαζαν μέσα στα τζαμιά οι ψευτομουφτήδες και οι ελεγχόμενοι από αυτούς ιμάμηδες. Ακολουθούσαν οι «προύχοντες» μουσουλμάνοι βουλευτές, οι οποίοι συνέλεγαν πληροφορίες (της τελευταίας στιγμής για να χρησιμοποιηθούν – αξιοποιηθούν καταλλήλως) είτε με προσωπικές τους επαφές είτε μέσω των ανθρώπων τους σε κάθε μουσουλμανικό χωριό. Οι συναντήσεις των «διπλωματών» έδιναν την ευκαιρία για συζητήσεις μακράν της θρησκείας και σε πνεύμα μίας έμπρακτης στήριξης έδιναν βοήθεια (χρηματική, εργασιακή κ.α.) σε μουσουλμάνους της Θράκης, με το πρόσχημα «της αγάπης του τούρκου αδελφού».
ελληνικά
Ο πακτωλός χρημάτων που διατίθεται πλέον στην Θράκη, αιχμαλωτίζει συναισθηματικά και εξαγοράζει συνειδήσεις ανθρώπων που βλέπουν σαν μόνη διέξοδο από την σωρεία προβλημάτων τους ομόδοξους τουρκοπράκτορες. Η προσέγγιση, με την κάλυψη της θρησκείας, ήταν εξασφαλισμένη και τα αποτελέσματα σε υψηλότατα ποσοστά.Σε αυτές τις συναντήσεις, έγιναν και προσφορές μηνιαίου επιδόματος βοήθειας από τους «τούρκους αδελφούς». Έτσι, ανέβηκε το μηνιαίο ποσό για τις μουσουλμάνες που φοράνε ή που θα φορέσουν μαντήλα και από τα 200 ευρώ τριπλασιάστηκε φτάνοντας τα 600 ευρώ το μήνα! Σαν αποτέλεσμα, η εικόνα στις πόλεις της Ξάνθης και της Κομοτηνής, είναι να εμφανίζονται οι μουσουλμάνες (όλων των ηλικιών) με ολοκαίνουργιες μαντήλες, ενώ η εικόνα όταν φεύγουν από τα μειονοτικά σχολεία τα μουσουλμανόπαιδα θυμίζει περισσότερο πόλεις της Τουρκίας παρά της Ελλάδας. Αυτή η τακτική, του πακτωλού χρήματος και της γενικότερης επίδειξης ισχύος της Άγκυρας στην Ελληνική Θράκη που αυξάνει την παρουσία της (μέσω «πολιτιστικών εκδηλώσεων» τουρκικών φολκλορικών συγκροτημάτων σε πανηγύρια που στήνουν τουρκοπράκτορες της περιοχής, αλλά και της έλευσης γνωστών τούρκων καλλιτεχνών, κυρίως τραγουδιστών) κατόρθωσε να κάνει εφικτή την επιδιωκόμενη «συσπείρωση» των μουσουλμάνων της περιοχής γύρω από το τουρκικό προξενείο, με το πρόσχημα της θρησκευτικής αλληλεγγύης. Μάλιστα, τα αποτελέσματα έγιναν άμεσα ορατά, με το άνοιγμα των σχολείων, όπου παρατηρήθηκε μία κατακόρυφη (κυριολεκτικά ) αύξηση της εγγραφής μαθητών στα μειονοτικά σχολεία (επίσης «πριμοδοτούμενη», αφού υπάρχουν δίδακτρα στα μειονοτικά σχολεία). Συγκεκριμένα, οι μαθητές των σχολείων αυτών υπερδιπλασιάστηκαν, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σε όλες τις τάξεις τμήματα με μαθητές περισσότερους από όσους ορίζει ο νόμος (δημιουργήθηκαν τμήματα 38 μαθητών ενώ ο νόμος ορίζει ως ανώτατο όριο τους 30 μαθητές). Ταυτόχρονα, οι εγγραφές μέχρι και την τελευταία στιγμή γινόταν μέσω «τηλεφώνου», ενώ οι μαθητές που έμειναν στην αναμονή είναι σχεδόν όσοι έχουν εγγραφεί! Σε σχέση με πέρυσι, η «τάση» αυτή καταγράφεται ως ανυπέρβλητη νίκη της Άγκυρας και συντριπτική ήττα της υδροκέφαλης Αθήνας, αφού υπήρχαν καταγεγραμμένα στοιχεία τα οποία αποδείκνυαν την (απο)στροφή των μουσουλμάνων από τα μειονοτικά σχολεία… Η εκ νέου στροφή, αποδίδεται αποκλειστικά και μόνο στα τεράστια ποσά που δαπανήθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και στην «στήριξη» που δόθηκε σε ό,ποιον είχε ανάγκη.
Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί πλείστα όσα προβλήματα, αφού θεωρείται δεδομένο πως θα υπάρξει απαίτηση λειτουργίας περισσότερων μειονοτικών σχολείων (πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης), λόγω μη ικανοποίησης – κάλυψης των υπαρχόντων αναγκών. Ήδη, μέσα στα πλαίσια δημιουργίας ανισονομίας και ανισότητας μεταξύ των κατοίκων της Θράκης (δείγμα ισχύος της Άγκυρας στην περιοχή), υπάρχουν αιτήματα παράκαμψης του υφιστάμενου καθεστώτος και οι τουρκοπράκτορες αιτούνται αύξηση των τουρκόφωνων καθηγητών των σχολείων αυτών. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός πως με εντολή του υπουργείου Παιδείας (της Ελλάδας και όχι της Τουρκίας) υπήρξε μείωση των ελληνόφωνων μαθημάτων, ενώ για τις περιπτώσεις κενών θέσεων οι μουσουλμάνοι διευθυντές των μειονοτικών σχολείων φέρονται διατεθειμένοι να προσλάβουν οι ίδιοι καθηγητές, δημιουργώντας σαφέστατες απορίες για την εύρεση των σχετικών κονδυλίων πρόσληψης τουρκόφωνου διδασκαλικού προσωπικού… Την ίδια στιγμή, υπό το καθεστώς των άμεσων και έμμεσων απειλών και πολεπίπεδων εκβιασμών, οι ιμάμηδες που είχαν καταθέσει τα χαρτιά τους για να προσληφθούν στο δημόσιο ως δάσκαλοι του Κορανίου (και να παύσει η άμεση παρέμβαση των ψευτομουφτήδων και του τουρκικού προξενείου, που δεν δίσταζαν να προσλαμβάνουν μέχρι και Πακιστανούς μουλάδες που δίδασκαν τζιχάντ), παραιτούνται από την πρόσληψη και δίνουν διαπιστευτήρια υπακοής στους ψευτομουφτήδες και στο παρακράτος του τούρκου.