ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ Ή ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ;
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ Ή ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ;
Του καθηγητή κ. Καραφωτιά Παναγιώτη
Εισαγωγικά, για όσους δεν το γνωρίζουν, η πρώτη φορά στην ιστορία που αναφέρονται τα ανθρώπινα δικαιώματα ήταν όταν ο βασιλιάς των Περσών Κύρος ο Μέγας κατέκτησε τη Βαβυλώνα, το 539 π.Χ., και απελευθέρωσε τους σκλάβους! Αυτή η πράξη αποτελεί το πρώτο, απ’ ό,τι γνωρίζω, ορόσημο στην ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο ίδιος δε έγραψε διακήρυξη όπου αναφέρεται ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαιώματα, και εδραίωσε τη φυλετική ισότητα. Η διακήρυξη κατεγράφη σε κύλινδρο από πηλό και θεωρείται ο πρώτος Χάρτης δικαιωμάτων του ανθρώπου! Στη συνέχεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα, σαν έννοια κοινωνική, αναπτύχθηκαν εκατοντάδες χρόνια π. Χ. στην Κίνα, στις Ινδίες και στην Ελλάδα, όπου για πρώτη φορά συναντάμε την αναζήτηση από φιλοσόφους, σαν δικαίωμα, των εννοιών της ελευθερίας, της αλήθειας, της απουσίας φόβου κ.λπ.
Επίσης, η πολιτεία του Μεγαλέξανδρου αποτελεί ειδικό κεφάλαιο συμβολής στην ανάδειξη της αξίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. (Ελληνες ερευνητές αναφέρονται στην ομιλία του Μεγαλέξανδρου στην Ωπη το 324 π. Χ., αλλά το κείμενο αυτούσιο αμφισβητείται και θεωρείται συρραφή ιδεών του Μ. Αλέξανδρου). Αλλά έτσι κι’ αλλιώς τις ιδέες αυτές τις απέδειξε στην πράξη όπου αναφέρεται σε πρωτόγνωρες για την εποχή εκείνη έννοιες όπως η παγκόσμια ειρήνη και αδερφοσύνη, η κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων, κ.ά., και που τον καθιστούν πρόδρομο του Χριστιανισμού και των αρχών του ΟΗΕ και της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου {ΟΔΔΑ}. Επίσης στην Κίνα ο φιλόσοφος Μένσιους, πριν περίπου δυο χιλιάδες τριακόσια χρόνια, αναφέρθηκε στα ανθρώπινα δικαιώματα λέγοντας χαρακτηριστικά : «όταν ένας ηγέτης μεταχειρίζεται τους υπηκόους του σαν χόρτο και σκουπίδι, τότε και οι υπήκοοί του πρέπει να τον μεταχειρίζονται σαν ληστή και εχθρό».
Ακόμη, στην αρχαία Ελλάδα, στις Ινδίες και στη Ρώμη αναπτύχθηκε το «Φυσικό Δίκαιο» (Natural Law).
Στη συνέχεια έχουμε τη Magna Charta το 1215, και την «Αναφορά Δικαίου» (Petition of Right) στην Αγγλία το 1628, την Αμερικανική Επανάσταση το 1776 και το Σύνταγμα των ΗΠΑ το 1787, καθώς και τη Γαλλική Επανάσταση το 1789 με το περίφημο τρίπτυχο Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη (Liberte, Egalite, Fraternite), τη Διακήρυξη των ΗΠΑ το 1791 (Bill of Rights- που συμπεριλάμβανε τη Διακήρυξη της Βιρτζίνια (Virginia Declaration), το Βρετανικό Bill of Rights τo 1869 ), τις φιλοσοφικές θεωρίες των Γάλλων Βολταίρου, Ρουσώ, Ντιντερό, καθώς και των Αγγλων Λοκ και Χιούμ. Επίσης έχουμε τη Χάρτα του Ρήγα Βελεστινλή, εμπνευσμένη από τις Γαλλικές Εθνοσυνελεύσεις, και ακόμη τη φιλοσοφική σκέψη του Μαχάτμα Γκάντι. Παράλληλα, οι χριστιανικές και σοσιαλιστικές κοσμοθεωρίες συμπλήρωσαν την εικόνα.
Οσον αφορά τους διεθνείς οργανισμούς, μόνον ο ΟΗΕ ασχολήθηκε συστηματικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ΚτΕ περιορίσθηκε σε ελάχιστους τομείς των Α.Δ. Η παγκόσμια κοινότητα δεν είχε ωριμάσει ακόμη όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η αποικιοκρατία καλά κρατούσε, καθώς και ο ρατσισμός κ.ά. απάνθρωπες πρακτικές. Η τραγωδία του Β΄ ΠΠ καθώς και η πρόοδος της δημοκρατίας συντέλεσαν στην προαγωγή και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Και φθάνουμε στο σημαντικότατο ιστορικό ορόσημο: Στις 10 Δεκεμβρίου 1948 η ΓΣ του ΟΗΕ υιοθέτησε την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΟΔΔΑ) που χαρακτηρίστηκε «πρότυπο επιτεύγματος για όλους τους λαούς» και όπου στα 30 άρθρα της καλύπτει το ευρύτερο δυνατό φάσμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρωταγωνιστής ήταν ο Γάλλος νομομαθής Ρενέ Κασσέν (Βραβείο Νόμπελ) που είχε επηρεασθεί από αρχαίους Ελληνες φιλοσόφους. Επίσης, σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και η σύζυγος του αείμνηστου Αμερικανού Προέδρου Φράνκλιν Ρούζβελτ, Ελεανόρ. Πρέπει δε να επισημανθεί ότι για την επίτευξη της Διακήρυξης πρωτοστάτησαν ΜΚΟς κι αυτό αναδεικνύει την αξία και σημασία των πρωτοβουλιών των ενεργών και υπεύθυνων πολιτών. Επίσης, ότι από τη Διάσκεψη του Αγ. Φραγκίσκου το 1945 για το Χάρτη ΟΗΕ, περίπου 40 ΜΚΟς ασκούσαν πίεση για να συμπεριληφθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Χάρτη.
Γεγονός είναι ότι η Οικουμενική Διακήρυξη του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αποτελεί ένα σύγχρονο πανανθρώπινο κοινωνικό «Ευαγγέλιο», που εμπνέει και χαράσσει την ορθή γραμμή πλεύσης της πολιτισμένης ανθρωπότητας. To 1946 συγκροτήθηκε από το ECOSOC η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Commission) που τη διαδέχθηκε το 2006 το Συμβούλιο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Council), το οποίο απαρτίζεται από 47 κράτη-μέλη που εκλέγονται από τη ΓΣ για 3 χρόνια. Τα μέλη εκλέγονται ως εξής : 13 από Αφρική, 13 από Ασία, 8 από Λ. Αμερική, 7 από Δ. Ευρώπη, 6 από Αν. Ευρώπη. Εδρα η Γενεύη. Εχει Πρόεδρο και 4 Αντιπρόεδρους.
Το 1966 υιοθετήθηκε το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα και τέθηκε σε ισχύ το 1976. Επίσης το Πρώτο Προαιρετικό Πρωτόκολλο. H ΟΔΔΑ αποτέλεσε την αφετηρία για την υιοθέτηση από πολλά κράτη-μέλη του ΟΗΕ πολλών δεκάδων Συμβάσεων και Διακηρύξεων που αφορούν στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ορισμένες Συμβάσεις είναι οι εξής: 1) 1948. Η Σύμβαση για την Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, 2) 1951. Η Σύμβαση για το Καθεστώς των Προσφύγων, 3) 1966. Η Σύμβαση για την Εξάλειψη Ολων των Μορφών Φυλετικών Διακρίσεων (συγκροτήθηκε και αρμοδία Επιτροπή), 4) 1979. Η Σύμβαση για την Εξάλειψη Ολων των Μορφών Διακρίσεων σε Βάρος των Γυναικών (συγκροτήθηκε αρμοδία Επιτροπή), 5) 1984. Η Σύμβαση Εναντίον Βασανιστηρίων και άλλων Απάνθρωπων και Προσβλητικών Μεταχειρίσεων και Τιμωριών (συγκροτήθηκε και αρμοδία Επιτροπή), 6) 1989. Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. 7) 1990. Η Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων όλων των Μεταναστών-Εργατών και των οικογενειών τους. Υπάρχει δε και Υπο-Επιτροπή για θέματα μειονοτήτων.
Οσον αφορά τις Διακηρύξεις, ορισμένες είναι οι εξής : 1)1981. Η Διακήρυξη για την Εξάλειψη Όλων των Μορφών Μισαλλοδοξίας και Διακρίσεων Βασισμένες στη Θρησκεία και στην Πίστη. 2) 1986, Η Διακήρυξη για τα Δικαιώματα στην Ανάπτυξη (επιβεβαιώθηκε στη Διακήρυξη και στο Πρόγραμμα Δράσης της Βιέννης το 1993). 3) 1992, η Διακήρυξη για τα Δικαιώματα των Ατόμων που Ανήκουν σε Εθνικές, Θρησκευτικές και Γλωσσικές Μειονότητες
Σημαντικό ορόσημο αποτελούν οι δυο αποφάσεις της ΓΣ του ΟΗΕ, η μία το 1984 για το Δικαίωμα των Λαών στην Ειρήνη, και η άλλη το 1986 για το Δικαίωμα των Λαών στην Ανάπτυξη. Επίσης, η δημιουργία της θέσης του Υπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα το 1993. Η θέση αυτή δημιουργήθηκε το 1993 με σκοπό να ενδυναμώσει το συντονισμό και την επίδραση των δραστηριοτήτων του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Υπατος Αρμοστής διορίζεται για 4 χρόνια. Αναφέρει στο Συμβούλιο και μέσω του ECOSOC στη Γενική Συνέλευση. Συνεργάζεται με ειδικές οργανώσεις του ΟΗΕ όπως ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ, ΟΥΝΕΣΚΟ, Πρόγραμμα του ΟΗΕ για την Ανάπτυξη(UNDP). Επίσης προσφέρει τεχνική συνεργασία κατόπιν αιτήσεως κρατών για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στα πλαίσια της Δεκαετίας του ΟΗΕ για την Εκπαίδευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα (1995-2005), το Γραφείο πρόσφερε σχετικές πληροφορίες. Ο ΟΗΕ προάγει τα ανθρώπινα δικαιώματα λειτουργώντας : 1) Ως οικουμενική συνείδηση(Global conscience), 2) Ως νομοθέτης(law maker),3) Ως επόπτης(monitor), 4) Ως νευρικό κέντρο (nerve center). (Ανω των 100 χιλ. παραπόνων κάθε χρόνο στο Γραφείο OHCHR, (τηλ. 41-22-917-0092 στη Γενεύη).5) Ως ερευνητής(researcher) 6) Ως χώρος προσφυγής(forum appeal) 7) Ως επιτόπιος διερευνητής (fact- finder) 8) Ως διακριτικός διπλωμάτης(discreet diplomat).
Παρενθετικά, όσον αφορά το περιφερειακό επίπεδο, το 1950 θεσπίσθηκε η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και τα 11 συμπληρωματικά της Πρωτόκολλα, ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης το 1961, η Αμερικανική Σύμβαση περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 1978, ο Χάρτης των Αφρικανικών Κρατών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα Δικαιώματα των Λαών το 1981, οι Συνθήκες περί της ΕΟΚ και της ΕΕ 1957,1986,1992.
Ας προσπαθήσουμε, όμως, επιγραμματικά, να αξιολογήσουμε τα δικαιώματα που περιλαμβάνονται στην Οικουμενική Διακήρυξη (ατομικά και συλλογικά και κατά κατηγορίες, πολιτικά, κοινωνικά αστικά, πολιτισμικά) κι ας αναλογισθούμε κατά πόσον ισχύουν στην πράξη, καθώς και την πρόοδο που έχει επιτευχθεί, αν έχει :
Το άρθρο 1 αναφέρει ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδερφοσύνης. Το άρθρο 2 καταργεί τις πολιτικές, θρησκευτικές, κοινωνικές, φυλετικές κ.λπ. διακρίσεις. Το άρθρο 3 κατοχυρώνει το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική ασφάλεια. Τα άρθρα 4 και 5 καταργούν τη δουλεία, το δουλεμπόριο, τα βασανιστήρια και τη σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση. Άλλα άρθρα απαγορεύουν την αυθαίρετη σύλληψη, κράτηση, εξορία, επέμβαση στην ιδιωτική ζωή, οικογένεια, κατοικία κ.λπ., για να περιορισθούμε στα πιο σημαντικά. Το άρθρο 19 αναγνωρίζει το δικαίωμα της ελευθερίας γνώμης και έκφρασης χωρίς δυσμενείς επιπτώσεις. Το άρθρο 22 αναγνωρίζει το δικαίωμα κάθε ατόμου σε κοινωνική ασφάλιση ώστε με εθνική πρωτοβουλία και διεθνή συνεργασία ν’ απολαμβάνει τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δικαιώματα που είναι απαραίτητα για την αξιοπρέπειά του και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
Αυτά βέβαια ισχύουν στη θεωρία, γιατί αν μελετήσουμε προσεκτικά και χωρίς εθελοτυφλισμό ή παρωπίδες τα όσα συμβαίνουν στην παγκόσμια κοινωνία, θα διαπιστώσουμε την αντίφαση μεταξύ θεωρίας και πράξης. Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί και αμείλικτοι σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ και θυμίζουν εκπυρσοκροτήσεις όπλων εκτελεστικού αποσπάσματος :
-Οι πολεμικές συγκρούσεις μετά το 1945 έως σήμερα, έχουν προκαλέσει περισσότερα από 40 εκατομμύρια νεκρούς, ξέχωρα τους ανάπηρους, αυτόχειρες και ναρκομανείς εξαιτίας των τραγικών συνθηκών που αντιμετώπισαν, και τις τρομερές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
-Περιοχές ανεξάρτητων κρατών, μελών του ΟΗΕ, εξακολουθούν να βρίσκονται υπό ξένη στρατιωτική κατοχή. Χαρακτηριστική η περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέλους του ΟΗΕ και της Ε.Ε., που παρά τις δεκάδες αποφάσεις του ΟΗΕ, τμήμα της βρίσκεται υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή για 47 ολόκληρα χρόνια, και οι δυο κοινότητες υποφέρουν και δεν απολαμβάνουν τα αγαθά που προβλέπει η Διακήρυξη. Το ίδιο ισχύει και για τη Μέση Ανατολή, όπου συχνά σκοτώνονται αθώοι Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί, πέραν από την πρωτοφανή και φρικτή για τα σύγχρονα δεδομένα τραγωδία σε χώρες της ΜΑ όπου διαπράττονται από απάνθρωπους Τζιχαντιστές κ.ά. τα πιο βάρβαρα εγκλήματα ενώ, παράλληλα, με τις παράπλευρες εγκληματικές ενέργειες που προκαλούν και τις τραγικές συνέπειες στα πελάγη, όπου πνίγονται αθώα προσφυγόπουλα κ.ά. υπό το αδιάφορο και αποχαυνωμένο βλέμμα των ισχυρών του πλανήτη. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες περιοχές π.χ. Αφγανιστάν. Και οι απάνθρωποι διακινητές και όσοι τους στηρίζουν παρασκηνιακά, στο απυρόβλητο.
Επίσης το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των Αρμενίων και των Κούρδων που ακόμη ταλαιπωρούνται, καθώς και η άρνηση αναγνώρισης της γενοκτονίας εναντίον των Αρμενίων, Κούρδων και Ελλήνων -Ποντίων. Ακόμη, εκκρεμεί μετά τόσες δεκαετίες η πολεμική αποζημίωση της Γερμανίας προς την Ελλάδα που είχε εκατοντάδες χιλιάδες θύματα καθώς και τεράστιες καταστροφές που προκάλεσαν οι νέο-βάρβαροι Ναζί, οι οποίοι κατάστρεψαν και τη δική τους ωραία χώρα.
Πέραν από τα παραπάνω:
– Περίπου 85 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ξεριζωθεί βίαια από τις πατρίδες τους και βρίσκονται πρόσφυγες σε ξένες πατρίδες, και την τραγωδία αυτή τη βιώνουμε σήμερα και στη χώρα μας. Και ο κατακερματισμός κρατών συνεχίζεται.
– Κάθε χρόνο πεθαίνουν από την πείνα περίπου 10 εκατομμύρια μικρά παιδιά.
– Οι άνεργοι ξεπερνούν το 1 δις. και οι άστεγοι το μισό δις. Παράλληλα, δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
– Πάνω από 100 εκατομμύρια παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο και περίπου 200-250 εκατομμύρια ανήλικα παιδιά αναγκάζονται να εργάζονται, θύματα στυγνής εκμετάλλευσης. Στη Βραζιλία υπολογίζονται σε 45 εκατομμύρια ενώ στις ΗΠΑ περίπου 5, 5 εκατομμύρια.
– Τραγική είναι η περίπτωση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης εκατομμυρίων ανηλίκων καθώς της εμπορίας μελών σώματος για την οποίαν όμως δεν υπάρχουν στοιχεία.
– Τέλος, σε 28 χώρες της Αφρικής εξακολουθεί ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων κοριτσιών και επίσης- το φρικιαστικότερο- φορείς του HIV στη Νότια Αφρική, πιστεύοντας, εξαιτίας κάποιας σατανικής προκατάληψης ή προπαγάνδας ότι αν κοιμηθούν με παρθένα θεραπεύονται, εκβιάζουν ή βιάζουν αγνά κορίτσια μεταδίδοντας την τρομερή ασθένεια και δολοφονώντας χιλιάδες αθώες υπάρξεις. Οι βιασμοί, γυναικοκτονίες κ.ά., ιδιαίτερα σε ορισμένες χώρες, στο κόκκινο!
Οσον αφορά στα δικαιώματα που ανάγονται στην υγεία, υγιεινή, παιδεία, απασχόληση, αλλά και στη δικαιοσύνη και θρησκεία, η εικόνα γίνεται ακόμη πιο θολή ιδιαίτερα σε κάποιες πολύ γνωστές περιπτώσεις, όπου κερδοσκοπικά συμπλέγματα υπονομεύουν τον δημόσιο τομέα και τους ίδιους τους θεσμούς. Το ίδιο ισχύει όσον αφορά στα δικαιώματα που ανάγονται στις ατομικές ελευθερίες, όπως στα βασανιστήρια και άλλες εξευτελιστικές ταπεινωτικές πράξεις.Οι αποκαλύψεις περί Γκουατανάμο κ.ά., καθώς και τα φαντάσματα του Όργουελ με το καθεστώς φοβοκρατίας που πρυτανεύει είναι εύγλωττες. Από την άλλη, όμως, πλευρά, που θυμίζει το πορτρέτο του τραγικού Ντόριαν Γκρέη, η εικόνα είναι προκλητικά αντιθετική, που οδηγεί σε προφανή συμπεράσματα για τον «πολιτισμένο» και «δημοκρατικό» κόσμο που ζούμε: Κάποιοι αριθμοί είναι πολύ εύγλωττοι:
-Η περιουσία των τριών πλουσιοτέρων ανθρώπων στον κόσμο ξεπερνά το άθροισμα του ΑΕΠ των 48 λιγότερο αναπτυγμένων χωρών. -Η περιουσία των 32 πλουσιότερων ανθρώπων ξεπερνά το ΑΕΠ της Ν. Αφρικής. -Η περιουσία των 84 πλουσιότερων ανθρώπων ξεπερνά το ΑΕΠ της Κίνας.
-Η περιουσία των 225 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο ξεπερνά το 1 τρις δολάρια! Όμως, λιγότερο από το 4 % του ποσού αυτού αρκεί για την παροχή βασικών κοινωνικών υπηρεσιών σε όλους τους ανθρώπους της Γης.
– Οι ετήσιες δαπάνες για διαφημίσεις παγκοσμίως έχουν αυξηθεί κατά περίπου 700 % από το 1950 έως σήμερα.
– Για τη βασική εκπαίδευση σε παγκόσμιο επίπεδο δαπανώνται ετησίως 6 δις δολάρια, ενώ για καλλυντικά στις ΗΠΑ 8 δις.
-Για εγκαταστάσεις υγιεινής και άρδευσης στον κόσμο 9 δις δολάρια, ενώ για παγωτά στην Ευρώπη 11 δις δολάρια.
-Για γυναικολογική υγιεινή στον κόσμο 12 δις δολάρια, ενώ για αρώματα στην Ευρώπη και ΗΠΑ 12 δις δολάρια.
-Για βασική υγειονομική περίθαλψη 13 δις δολάρια, ενώ για τροφές κατοικίδιων ζώων στην Ευρώπη και ΗΠΑ 17 δις.
-Για επαγγελματική διασκέδαση στην Ιαπωνία 35 δις δολάρια.
-Για τσιγάρα στην Ευρώπη 50 δις δολάρια.
-Για αλκοολούχα ποτά στον κόσμο 105 δις δολάρια.
-Για ναρκωτικά στον κόσμο 400 δις δολάρια.
-Τέλος, αν υπάρχει τέλος στη φρίκη που προκαλούν οι παραπάνω αριθμοί, για στρατιωτικές δαπάνες στον κόσμο σπαταλούνται περισσότερα από 2 τρις δολάρια!
Αραγε, χρειάζονται σχόλια; Επίσης, τι μπορούμε να πούμε για το νέο προσφυγικό «τσουνάμι» που έχει πλήξει ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα το «πειραματόζωο» τον «χρήσιμο ηλίθιο» Ελλάδα, και που αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα και αποτελεσματικά θα προκαλέσει χάος! Και τόσα άλλα ανθρωπογενή προβλήματα: επιδημικές ασθένειες(ΜΜΕ αναφέρουν ότι την περίοδο του κορωναϊού αυξήθηκαν τρομακτικά τα κέρδη ορισμένων), δημογραφικό, ανεργία, πυρκαγιές, κ.λπ. Εύλογο, συνεπώς, και αυθόρμητο το δραματικό ερώτημα: Μπορούμε, έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα, ή, μήπως, για απάνθρωπα δικαιώματα; Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι ζούμε σε μια παραφυσική, νοθευμένη-σε μεγάλο βαθμό- κοινωνία όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως και άλλα ιδανικά, έχουν μπεί στο χρηματιστήριο της διεθνούς εξουσιομανίας και κερδομανίας και αποκτώνται και απολαμβάνονται επιλεκτικά, στα πλαίσια στυγνού κοινωνικού αποκλεισμού, που επιβάλλουν οι κατά το Δημοσθένη «παραξίαν ευτυχούντες», σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των ανθρώπων που χρησιμοποιούνται απάνθρωπα για πολεμικούς σκοπούς, καταναλωτικά εργαλεία, εμπόριο όπλων, ναρκωτικών και μελών σώματος, για εγκλήματα και όσα άλλα περιέχει το φοβερό σύγχρονο κουτί της Πανδώρας όπου ακόμη και η ελπίδα έχει εισαχθεί στο χρηματιστήριο!
Όμως, τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν περιορίζονται στην κοινωνία, αλλά και στο φυσικό περιβάλλον της, που όταν αυτό βιάζεται και πάσχει, βιάζεται και πάσχει και η ανθρωπότητα. Τι γίνεται με την ανθρωπογενή Κλιματική Αλλαγή, που οι δραματικές και τραγικές της συνέπειες γίνονται ολοένα οδυνηρά αισθητές ; Συν τη νόθευση της τροφικής αλυσίδας. Και η προέλευση του κορωναϊού; Είναι πλέον ηλίου φαεινότερον ότι ο πλανήτης Γη έχει σοβαρά παρακμάσει και καταστρέφεται συμπαρασύροντας στην τραγική αυτή και παράλογη πορεία το ανθρώπινο γένος, εκτός αν κάποιοι παράνθρωποι προγραμματίζουν στους εξωσωματικούς σωλήνες της διαφθοράς και παραφροσύνης, ως νέοι φρικτοί Μέγκελε, τη μετάλλαξη των ανθρώπων σε βρικόλακες, γιατί μόνον αυτό το είδος θα μπορεί να ευδοκιμεί στη Γη μετά από χρόνια αν δεν υπάρξει έγκαιρη και αποτελεσματική πρόληψη, αντίσταση και δράση. Αλλά λησμόνησα. Οι ίδιοι κερδοσκόποι προγραμματίζουν, αφού καταστρέψουν τη Γη, τον εποικισμό άλλων πλανητών. Πρόκειται για μια άκρως αντικοινωνική παράκρουση. Με το στυγνό σύστημα που επικρατεί του ασύδοτου ανταγωνισμού για ανταγωνισμό, όπου οι ανθρώπινες δραστηριότητες και τα φυσικά αγαθά νοθεύονται από στυγνούς κερδοσκόπους, στην ουσία ψυχοπαθείς, η ανθρωπότητα μεταλλάσσεται σ’ ένα απέραντο ΑΝΘΡΩΠΟΡΥΧΕΙΟ, όπου κάποια αντικοινωνικά κυκλώματα εξορύσσουν αντί για άνθρακες ανθρώπους και τους εκμεταλλεύονται ή σε ένα τεράστιο ανταγωνιστικό κύκλωμα γραφείων τελετών για τους άλλους χωρίς να λογαριάζουν τη δική τους σειρά.
Προφανώς, η αλαζονεία της εξουσίας και η υποκουλτούρα της βίας, του φόβου και του αμοραλισμού, που καταλήγουν ή σε επιθετικότητα και αντικοινωνικότητα ή σε απάθεια, αποχαύνωση και δουλεία, οδηγούν την ανθρωπότητα σε άμεση ή έμμεση δολοφονία και γενοκτονία ή αυτοχειρία. Τι φταίει, πρακτικά; Η μη εφαρμογή των προνοιών της Διακήρυξης. Το θεωρητικό υπόβαθρο υπάρχει και είναι επαρκές, αλλά υπάρχει έλλειμμα σοβαρό στην υλοποίησή του, στην πρακτική του εφαρμογή. Όπως στην περίπτωση των νόμων, που ναι μεν υπάρχουν, αλλά δεν εφαρμόζονται, οπόταν είναι δώρον άδωρο. Κι ακόμη, η θεωρία χρησιμοποιείται ως άλλοθι, ως πρόσχημα. Δημιουργείται εφησυχασμός ότι εφόσον υπάρχει το θεωρητικό πλαίσιο θα υπάρξει και εφαρμογή. Λάθος. Περίσσευμα υποκρισίας! Οι εχθροί του δικαίου, το αντικοινωνικό κατεστημένο, οι «εραστές» της αναξιοκρατίας, ιδιαίτερα τα κυκλώματα που έχουν εθισθεί στη βία, στην παρανομία, και στον παρασιτισμό, έχουν μεριμνήσει για τη δημιουργία βαλβίδων ασφαλείας για την εξασφάλιση των αδιαφανών συμφερόντων τους.
Το ίδιο ισχύει και στα διεθνή συλλογικά όργανα όπως ο ΟΗΕ, που απαρτίζεται από κράτη. Το χάσμα ανάμεσα στις πρόνοιες του Χάρτη, τις αποφάσεις των οργάνων του, και στην εφαρμογή τους συνεχίζεται. Περίπου εκατό αποφάσεις έχουν εγκριθεί απο τη ΓΣ και το ΣΑ για το Κυπριακό, καθώς και άλλες πολλές για το Μεσανατολικό, αλλά καθώς γνωρίζετε δεν έχουν εφαρμοσθεί και οι παραβάτες-ταραχοποιοί δεν πτοούνται και συνεχίζουν το προκλητικό παιχνίδι τους σε βάρος της διεθνούς έννομης τάξης και ηθικής. Και δεν φτάνουν οι παραπάνω τραγωδίες, αλλά οι ίδιοι ανθρωποθύτες προκαλούν {ακόμη και μέσα στον ΟΗΕ όπως με την προκλητική συμπεριφορά Τούρκων και Σκοπιανών} νέες δραματικές περιπέτειες όπου βρουν ή προκαλέσουν κενό ενότητας και ισχύος! Και το χειρότερο, από την παραβίαση της ΟΔΔΑ και του «συστήματος» αδικίας που πρυτανεύει παγκοσμίως και της ανέλεγκτης αντίδρασης και αντίστασης: Ο κοινωνικός κατακερματισμός, η διάρρηξη του κοινωνικού ιστού με όλα τα επακόλουθα: βία, που έχει αναχθεί σε κουλτούρα από ΜΜΕ, τον κινηματογράφο κ.ά., ανασφάλεια, φοβοκρατία, τρομοκρατία, συγκρούσεις κ.λπ., στα οποία, όμως, επενδύουν οι εκμεταλλευτές των ανθρώπων, έμποροι όπλων, ναρκωτικών κ.ά. Τι αγγελικός κόσμος!
Τι χρειάζεται; Στο δια ταύτα: Πρωταρχικά, ολιστική παιδεία, που να δημιουργεί ΠΟΛΙΤΕΣ με την αρχαιοελληνική έννοια, του υπεύθυνα συμμετέχοντος στα κοινά, και όχι του ΙΔΙΩΤΗ, του αδιάφορου, παθητικού, παράσιτου (idiot). Εξυπακούεται, βέβαια, η ύπαρξη αξιοκρατικής, υπεύθυνης και κατάλληλης πολιτικής ηγεσίας για τη δημιουργία σωστής υποδομής για την παιδεία και για την με όποιο πρόσφορο τρόπο ουσιαστική και πραγματική εφαρμογή των προνοιών της ΟΔΔΑ και την ενίσχυση του ΟΗΕ για να επιτελεί το πολύτιμο έργο του και στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε όχι απλά να τηρούμε κάθε χρόνο την Ημέρα αυτή, αλλά να τη γιορτάζουμε με κάθε μεγαλοπρέπεια. Όμως, ποιά παιδεία μπορεί να πετύχει στην υψηλή αποστολή της όταν πρυτανεύει πνεύμα κοινωνικού αποκλεισμού, κοινωνικής αδικίας, κοινωνικών διακρίσεων; Ένα τέτοιο πνεύμα υπονομεύει και διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό με δραματικά και τραγικά αποτελέσματα. Το προοίμιο της Διακήρυξης της ΟΥΝΕΣΚΟ πολύ σοφά αναφέρει ότι «Εφόσον οι πόλεμοι γεννιούνται στη σκέψη των ανθρώπων, εκεί πρέπει να οικοδομήσουμε τις άμυνες της ειρήνης». Αυτό αναδεικνύει την αξία και σημασία της παιδείας.
Το ίδιο ισχύει και σε όλους τους τομείς των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Συνεπώς η παιδεία πρέπει να είναι θεμελιωμένη στις αρχές του Χάρτη του ΟΗΕ και της ΟΔΔΑ και να συμπεριλαμβάνει και τα ΜΜΕ. Μια παιδεία απαλλαγμένη από το στυγνό αντικοινωνικό ανταγωνισμό και τη σύγχρονη υποκουλτούρα που φθάνει στο σημείο να φαλκιδεύει την ιστορία για χάρη διεθνών πολεμοκάπηλων κερδοσκοπικών κυκλωμάτων και εθίζει την κοινωνία στη βία, στο φόβο, στον αμοραλισμό, στον αθεϊσμό και την υλιστική παραφροσύνη, μια παιδεία που να διδάσκει την αίσθηση του μέτρου και της ουσίας και όχι ανούσιες τυπολατρικές επιδείξεις, δογματισμό, ανταγωνισμό για ανταγωνισμό, μια παιδεία με αγωνιστική αισιοδοξία, εγρήγορση, συναίσθηση ευθύνης. Τέλος, μια παιδεία που να διδάσκει δημοκρατική αντίσταση, αλληλεγγύη, κινητοποίηση και δράση, θεμελιωμένη στο ανεπανάληπτο «ΑΠΙΤΕ» του Περικλή ( για να θυμηθούμε και τον αείμνηστο Πρόεδρό μας Μανώλη Μικρογιαννάκι) , γιατί, διαφορετικά, για τις τεκταινόμενες και επερχόμενες συμφορές του Πλανήτη μας, δεν θα φταίει η τρύπα του όζοντος, αλλά η «τρύπα» στη συνείδηση ιδιαίτερα των ισχυρών!
Ο σπουδαίος Λιβανέζος ποιητής Καχίλ Γκιμπράν γράφει ότι : “ όπως το φύλλο ενός δένδρου δεν μαραίνεται από μόνο του, αλλά με τη σιωπηρή γνώση ολόκληρου του δένδρου, έτσι κανένα κακό δεν συμβαίνει στον κόσμο χωρίς την κρυφή βούληση όλων.» Είμαστε, δηλαδή, όλοι, στο βαθμό που αναλογεί στον καθένα, συνυπεύθυνοι, συνεργοί στο «έγκλημα». Επίσης, ο δικός μας σπουδαίος Ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος είπε ότι πριν τη ρύπανση του περιβάλλοντος κάτι άλλο είχε ρυπανθεί, εννοώντας την ανθρώπινη σκέψη!
Ωστόσο, θα ήταν άδικο και παράλογο να μην αναγνωρίσουμε και κάποια επιτεύγματα που σχετίζονται με τη Διακήρυξη και την υλοποίηση προνοιών της, και να κλείσουμε την εκδήλωση με απαισιοδοξία. Το αντίθετο! Επιβάλλεται αισιοδοξία, αλλά όχι κενή ουσίας. Αισιοδοξία αγωνιστική. Αισιοδοξία δράσης! Πριν την ίδρυση του ΟΗΕ υπήρχαν πάνω από 300 εκατομμύρια λαών υπό αποικιοκρατικό καθεστώς. Σήμερα ελάχιστες περιοχές δεν έχουν αποκτήσει την ανεξαρτησία τους για λόγους, κύρια, γεωστρατηγικούς. Επίσης, πολλά Συντάγματα χωρών έχουν ενσωματώσει πρόνοιες της Διακήρυξης και τις εφαρμόζουν βελτιώνοντας την εικόνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ακόμη, υπάρχει πρόοδος στους τομείς των φυλετικών κ.λπ. διακρίσεων, καθώς και –σε ορισμένες περιπτώσεις- στη εξάλειψη της πείνας, της φτώχειας, του αναλφαβητισμού, της υγείας και υγιεινής κ.λπ.
Όμως, επιβάλλεται, είναι αδήριτη ανάγκη, για να υπάρξει ικανοποιητική βελτίωση και πρόοδος, να υπάρξουν ριζικές αλλαγές στο παγκόσμιο διευθυντήριο, στον ΟΗΕ, ώστε να συμμορφωθούν ανάλογα και τα Κράτη-Μέλη του. Και όπως είναι γνωστό, το σύστημα του ΟΗΕ απαρτίζεται από 30 οργανώσεις που μπορούν να επιλύουν πολλά προβλήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα. Πρώτιστα, πρέπει να αναθεωρηθεί ο Χάρτης, να καταργηθεί το σκανδαλώδες προνόμιο της αρνησικυρίας (του βέτο) και-το σπουδαιότερο-να τεθεί εκτός νόμου ο πόλεμος, ώστε τα τεράστια ποσά που δαπανώνται για ανθρωποκτονίες- οι άνθρωποι έχουν χάσει την αξία τους μπροστά στα όπλα- να διατεθούν για την αντιμετώπιση της πείνας, της φτώχειας, των επιδημικών ασθενειών κ.λπ., και για την ανάπτυξη και ευημερία των λαών, σύμφωνα με το Χάρτη και την ΟΔΔΑ!
Αυτό, όμως, σημαίνει πως οι εξουσιαστές, που επενδύουν στη βία, στο φόβο, στους πολέμους για να κερδοσκοπήσουν, αντί να επινοούν, προκαλούν εχθρούς- γιατί το κρατούν σύστημα στυγνού ανταγωνισμού δεν μπορεί να επιβιώσει δίχως αντιπάλους- να ενστερνισθούν τις πρόνοιες του Χάρτη και της ΟΔΔΑ ώστε-επί τέλους-η ανθρωπότητα να δει ένα καλύτερο μέλλον! Το 1928 οι ΥΠΕΞ ΗΠΑ και Γαλλίας Κέλογκ και Βριάντ, πρότειναν στην ΚτΕ ο πόλεμος να τεθεί εκτός νόμου. Απορρίφθηκε. Οι παραγωγοί και έμποροι όπλων είχαν γίνει στο μεταξύ κράτος εν κράτει! Τη δεκαετία του 80 ο ΓΓ Μπούτρος Μπούτρος-Γκάλι συνέταξε τον περίφημο Οδηγό Ειρήνης (Agenda for Peace) που αν εφαρμοζόταν δεν θα είχαμε σήμερα όλες αυτές τις πολεμικές κ.λπ. τραγωδίες. Δεν ανανεώθηκε η θητεία του.
Συμπερασματικά, και για ν’ απαντήσουμε στο διαχρονικό ερώτημα αν χρειάζεται παγκόσμια διακυβέρνηση, η απάντηση είναι ναι, και μπορεί να υπάρχει στα πλαίσια του ΟΗΕ, μολονότι ο ιδρυτικός στόχος του ήταν να μεταλαμπαδεύσει τις αρχές και πρόνοιές του στα μέλη και ο ίδιος να «αποσυντεθεί», αλλά όχι βέβαια με την έννοια του ολοκληρωτισμού ή του πολυχασμού και της ασυναρτησίας που πρυτανεύει σήμερα, αλλά να λειτουργεί με γνήσιο δημοκρατικό, υπεύθυνο, οικουμενικό πνεύμα, απαλλαγμένο από αγκυλώσεις αντικοινωνικού ανταγωνισμού, αλλά για το καλό όλων, χωρίς διακρίσεις, με ενότητα και αλληλεγγύη, σύμφωνα με το Χάρτη! Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί από ηγέτες διαφόρων κρατών, που να είναι, όμως, πέραν πάσης αμφιβολίας ειρηνιστές, που να έχουν ενστερνισθεί τις αρχές και αξίες του Χάρτη και της ΟΔΔΑ, και να τις μεταλαμπαδεύουν στους υπόλοιπους ηγέτες, κι αν κάποιοι, είναι αρνητικοί, να τους συνετίζουν καταλλήλως μέσω συλλογικών αποφάσεων- με συντριπτική πλειοψηφία- των προνοιών του Χάρτη και της ΟΔΔΑ, και του Διεθνούς Δικαστηρίου. Εξυπακούεται, βέβαια, ότι θα έχει προηγηθεί η απαγόρευση του πολέμου ώστε με γνώμονα και όραμα την ειρήνη να δημιουργούν τις προϋποθέσεις οικουμενικής ειρήνης, ανάπτυξης, ευημερίας. Νομίζω ότι ο προβληματισμός στα παραπάνω θ’ αποτελέσει απότιση φόρου τιμής στην ΟΔΔΑ αλλά και στα εκατομμύρια αθώα θύματα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θύματα γενοκτονιών, τρομοκρατίας, πεινασμένους, πρόσφυγες, ποικιλόμορφης βίας, και σε όσους πραγματικά και ειλικρινά αγωνίζονται γιαυτά. Και – το σπουδαιότερο – αν μπορούσε να φθάσει ο προβληματισμός αυτός στους κυβερνώντες για να πράξουν – επιτέλους – το ανθρώπινο καθήκον τους.
Τα κυριότερα Συνέδρια για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα:
1968, Διεθνής Διάσκεψη στην Τεχεράνη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στο πλαίσιο του ομώνυμου Διεθνούς Έτους.1993, Παγκόσμια Διάσκεψη στη Βιέννη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, όπου υιοθετήθηκε και η Διακήρυξη της Βιέννης, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει ότι « η δημοκρατία, η ανάπτυξη και ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών είναι αλληλεξάρτητα και αμοιβαίως ενισχύοντα» καθώς και το Πρόγραμμα Δράσης που υιοθετήθηκε ομόφωνα από 171 κράτη. Το Δικαίωμα στην Ανάπτυξη υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση το 1986.
Τα Δικαιώματα Εργασίας.
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας έχει πετύχει πολλές Συμβάσεις- ορόσημα στον τομέα της απασχόλησης:1930 για την καταναγκαστική εργασία. 1948 για την Ελευθερία του Συνεταιρίζεσθαι και την Προστασία του Δικαιώματος του Οργανώνεσθαι. Το 1949 για το Δικαίωμα του Οργανώνεσθαι και της Συλλογικής Διαπραγμάτευσης. 1951 για το Δικαίωμα Ίσης Αμοιβής. 1958 για τις Διακρίσεις στους τόπους εργασίας λόγω φυλής, χρώματος, φύλου, θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων, καταγωγής ή κοινωνικής προέλευσης.1973 για το Κατώτερο Όριο Εργασίας.
Απαρτχάϊντ.
1962, Ειδική Επιτροπή του ΟΗΕ εναντίον του Απαρτχάϊντ το 1973. Η Γ.Σ. υιοθέτησε τη Διεθνή Σύμβαση για την Καταστολή και Τιμωρία του Εγκλήματος του Απαρτχαϊντ. 1977, η Διεθνής Διακήρυξη εναντίον του Απαρτχαϊτ στον Αθλητισμό. 1985, η Διεθνής Διάσκεψη εναντίον του Απαρτχάϊντ στον Αθλητισμό.1992, το Σ.Α. συγκρότησε την UNOMSA (Αποστολή Παρατηρητών του ΟΗΕ στη Νότια Αφρική) για την ενίσχυση των δομών ειρήνης εκεί.
Ρασισμός (Φυλετικές Διακρίσεις)
1963, η Γ.Σ. υιοθέτησε τη Διακήρυξη του ΟΗΕ για την Εξάλειψη Όλων των Μορφών Φυλετικών Διακρίσεων. 1965 η Γ.Σ. υιοθέτησε την ομώνυμη Διεθνή Σύμβαση. 1993 η Γ.Σ. κήρυξε την Τρίτη Δεκαετία για την Καταπολέμηση του Ρασισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων(1993-2003).Τον ίδιο χρόνο η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου(Commission) διόρισε Ειδικό Εισηγητή για τις Σύγχρονες Μορφές Ρασισμού, Φυλετικών Διακρίσεων, Χενοφοβίας και Παρεμφερών Μισαλλοδοξιών. Δυο Παγκόσμιες Διασκέψεις πραγματοποιήθηκαν για την Καταπολέμηση του Ρασισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων(1978 και 1983. Επίσης το 2001.
Τα Δικαιώματα των Γυναικών
Τα δικαιώματα των γυναικών απασχόλησαν τον ΟΗΕ από το 1945. To 1946 συγκροτήθηκε η Επιτροπή για τη Θέση της Γυναίκας.(Comission on the Status of Women). Ιδιαίτερα, μετά το τέλος της αποικιοκρατίας και του Apartheid, ο ΟΗΕ καταπιάστηκε με τα ζητήματα των γυναικών ιδρύοντας την Οντότητα του ΟΗΕ για την Ισότητα των Φύλων και την Ενδυνάμωση των Γυναικών, γνωστό ως ΟΗΕ-Γυναίκες, που ιδρύθηκε το 1976 από το Ταμείο του ΟΗΕ για την Ανάπτυξη των Γυναικών (UNIFEM) και δραστηριοποιήθηκε το 2011.
Το 2010 η ΓΣ του ΟΗΕ υιοθέτησε ομόφωνα την Απόφαση 64/289 ιδρύοντας την ΟΗΕ-Γυναίκες, συγχωνεύοντας την Διεύθυνση για την Προαγωγή των Γυναικών (DAW), το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνας και Εκπαίδευσης Γυναικών (INSTRAW-1976),το Γραφείο του Ειδικού Συμβούλου για Θέματα Ισότητας Φύλων κα την Προαγωγή των Γυναικών (OSAG), και το Ταμείο του ΟΗΕ για την Ανάπτυξη για τις Γυναίκες (UNIFEM).
Η ΓΣ, το ECOSOC και η Επιτροπή για το Καθεστώς των Γυναικών εποπτεύουν τα παραπάνω όργανα, καθώς και το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΟΗΕ. Απαρτίζεται από 45 μέλη: 13 από Αφρική, 11 από Ασία, 9 από Λατινική Αμερική κ.ά. χώρες, 8 από Δυτική Ευρώπη,6 από Ανατολική Ευρώπη, 6 από διάφορες άλλες χώρες. Σκοπός 1) Ηγεσία και πολιτική συμμετοχή, 2) Οικονομική Ενδυνάμωση, 3) Τερματισμός Βίας εναντίον Γυναικών, 4) Ανθρωπιστική Δράση, 5) Ειρήνη και Ασφάλεια, 6) Διοίκηση και Εθνικός Σχεδιασμός, 7) Οδηγός 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, 8) HIV-AIDS.
Παγκόσμιες Διασκέψεις για τις γυναίκες.
1976-1985 Διεθνής Δεκαετία Γυναικών. Το 1975 Διάσκεψη στην Πόλη του Μεξικού. 1985 Διάσκεψη στο Ναϊρόμπι. Το 1995 4η Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Γυναίκες στο Beijing. Επίσης, η Διάσκεψη για την Ανάπτυξη των Γυναικών στην Αντις Αμπέμπα το 2015. Οπωσδήποτε, είναι γνωστά τα συχνά τραγικά περιστατικά σε παγκόσμιο επίπεδο, ιδιαίτερα στη χώρα μας και μάλιστα τα τελευταία χρόνια και στη διάρκεια της κρίσης με τον Covid. Σε ορισμένες χώρες συνεχίζεται ο ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων, ομαδικοί βιασμοί κ.λπ. εγκλήματα σε βάρος γυναικών. Στη N. Αφρική συμβαίνει το τραγικότατο που προανέφερα για το HIV).
Και λίγα λόγια για την 8η Μαρτίου, τη Διεθνή Ημέρα για τη Γυναίκα, που η αφετηρία της πηγαίνει 165 χρόνια πίσω όταν στις 8 Μαρτίου 1857 πραγματοποιήθηκε η πρώτη διαδήλωση εργατριών κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη με αίτημα τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, και που κατέληξε σε τραγωδία.
Το 1910 η Γερμανίδα Κλάρα Ζέτκιν {Τσέτκιν}, αντιπρόσωπος στη Διάσκεψη των Σοσιαλιστών Γυναικών στην Κοπεγχάγη, πρότεινε την καθιέρωση της 8ης Μαρτίου ως Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας, που γιορτάσθηκε το 1911 και υιοθετήθηκε και από τη ΓΣ του ΟΗΕ το 1977, και τηρείται από τις περισσότερες χώρες-μέλη του Οργανισμού.
Βέβαια, με τα όσα δραματικά και τραγικά συμβαίνουν σε βάρος των δικαιωμάτων των γυναικών σε πολλές χώρες, αναρωτιέμαι αν έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε για «εορτασμό» της Ημέρας, ή μήπως καλύτερα για «μνημόσυνο».
Τα Δικαιώματα των Παιδιών- ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ
1989 Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του παιδιού
1990 Πρόγραμμα της Διεθνούς Οργάνωσης Ερηασίας για την Εξάλειψη της Παιδικής Εργασίας. 1992 η Γ.Σ. παρότρυνε τις κυβερνήσεις και την Επιτροπή για τα Δ.Α. να πάρουν μέτρα για τα παιδιά του δρόμου. Η Υποεπιτροπή για την Πρόληψη Διακρίσεων και την Προστασία των Μειονοτήτων ζήτησε μέτρα για τον τερματισμό της επιστράτευσης παιδιών. Το 1997 διορίσθηκε από το ΓΓ Ειδικός Αντιπρόσωπος για τα Παιδιά σε Συγκρούσεις. Επίσης, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διόρισε Ειδικό Εισηγητή για την Εμπορία Παιδιών, την Παιδική Πορνεία, την Παιδική Πορνογραφία και την Χρησιμοποίηση Υιοθεσίας για Εμπορικούς Σκοπούς.
Τα Δικαιώματα των μειονοτήτων
Η Διεθνής Σύμβαση για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα. Το 1992 η ΓΣ υιοθέτησε τη Διακήρυξη για τα Δικαιώματα των Ατόμων που Ανήκουν σε Εθνικές, Θρησκευτικές και Γλωσσικές Μειονότητες. Το 1995 η Επιτροπή για τα Δ.Α. ενέκρινε την ίδρυση από την Υποεπιτροπή της Ομάδας Εργασίας για Μειονότητες. Η Ομάδα εισηγείται πρακτικά μέτρα για τη βελτίωση της προστασίας των δικαιωμάτων μειονοτήτων.
ΑυτόχθονεςΛαοί (Indigenous people-first peoples, tribal peoples, aboriginal, autochthons).
Υπάρχουν περίπου 300 εκατομμυρίων αυτόχθονων ατόμων που ζουν σε 70 περίπου χώρες. Το 1982 η Υποεπιτροπή για τα Δικαιώματα των Ανθρώπων ίδρυσε την Ομάδα Εργασίας για Αυτόχθονες Λαούς. Το 1992 στη Διάσκεψη Κορυφής για τον Πλανήτη εθίγησαν σχετικά προβλήματα. Το 1993 στο τέλος του Διεθνούς Ετους για τους Αυτόχθονες η ΓΣ κήρυξε τη Διεθνή Δεκαετία για τους Αυτόχθονες Λαούς του Κόσμου(1994-2004).
Μη ανεξάρτητες περιοχές. Non–Self–GoverningTerritories.
Υπάρχουν περιοχές που δεν έχουν αποκτήσει την ανεξαρτησία τους για στρατηγικούς λόγους που εξυπηρετούν ισχυρές Δυνάμεις, αλλά το ζήτημα αυτό δεν μπορεί ν’αναπτυχθεί τώρα.
Ατομα με Ειδικές Ανάγκες (Disabled persons)
Περίπου 500 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άτομα με ειδικές ανάγκες.1981 Διεθνές Έτος Αναπήρων. Υιοθετήθηκε Παγκόσμιο Πρόγραμμα Δράσης. 1983-1992 Δεκαετία του ΟΗΕ για τους Ανάπηρους. Το 1994 η ΓΣ υιοθέτησε μακροπρόθεσμη στρατηγική για την παραπέρα εφαρμογή του.
Μετανάστες εργάτες
Το 1990 εγκρίθηκε νέα σύμβαση για την προστασία των μεταναστών εργατών και τέθηκε σε ισχύ το 1998. Δυστυχώς, και το ζήτημα αυτό εργαλειοποιήθηκε πολιτικά και στρατηγικά από ορισμένα κράτη, ιδιαίτερα την Τουρκία.
ΑπονομήΔικαιοσύνης (Administration of Justice)
Το 1992 δημιουργήθηκε Επιτροπή του ΟΗΕ για την Πρόληψη του Εγκλήματος και της Ποινικής Δικαιοσύνης (criminal justice) .
Π.Ι.Καραφωτιάς