Blog

ΦΡΟΝΗΜΑ: ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΕΝΝΟΙΑ Ή ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;

Κατά γενική παραδοχή η Ελλάς απειλείται. Στο εσωτερικό ο συνδυασμός «δημογραφικό – μετανάστευση» επιδεινώνει διαρκώς το εθνικό μέλλον, αλλοιώνοντας σταδιακά την κοινωνική συνοχή, το αξιακό σύστημα, την εθνική ταυτότητα και θέτοντας σε κίνδυνο την ευημερία αλλά και την ίδια την ύπαρξη των Ελλήνων. Βάσει των δεδομένων της ευρύτερης περιοχής (δημογραφικοί δείκτες Αφρικής, Ασίας, Ευρώπης και Ελλάδος, κλιματική αλλαγή, αστάθεια, πρόσβαση μεταναστών, ποσοστά μεταναστών θεοκρατικών αντιλήψεων κ.λπ.), το φαινόμενο θα ενταθεί εκθετικά εντός του 21^ου αιώνος  με ακραίες συνέπειες. Η μέχρι στιγμής διαχρονική εθνική αντιμετώπιση τόσο του δημογραφικού όσο και του μεταναστευτικού είναι εξοργιστικά κατώτερη των περιστάσεων.

Η χώρα μας απειλείται επίσης από την αναθεωρητική και κατοχική Τουρκία η οποία διεκδικεί την εθνική κυριαρχία, την ανεξαρτησία και τα κυριαρχικά δικαιώματα   Ελλάδος και Κύπρου. Τις επεκτατικές της απειλές σε Αιγαίο, Θράκη, ΝΑ Μεσόγειο και Κύπρο υλοποιεί σταδιακά, απαγορεύοντας στην Ελλάδα να ασκήσει τις δικαιοδοσίες της με απειλή πολέμου. Ο Τουρκικός πειθαναγκασμός είναι αποτελεσματικός διότι συνοδεύεται από πολιτική αποφασιστικότητα, ισχυρές ένοπλες δυνάμεις (διαρκώς εξοπλιζόμενες σε αριθμούς και μέσα) και σχεδόν αυτόνομη αμυντική βιομηχανία. Η Ελλάς μετά από πολιτική αδράνεια 20 ετών προσπαθεί καθυστερημένα να ισχυροποιήσει τις ένοπλες δυνάμεις (ΕΔ) και την αμυντική της βιομηχανία. Η πολιτική αμυντική ασυνέχεια και ασυνέπεια δεν οφείλεται μόνο στην οικονομική κρίση αλλά και σε πάγιες αντιμιλιταριστικές ιδεοληψίες. Πολιτικά η χώρα εμφανίζεται αναποφάσιστη, αντιφατική και εν τέλει κατευναστική έναντι της τουρκικής απειλής.  Την στάση αυτή προωθούν και διαχέουν στην κοινή γνώμη πέραν σειράς  πολιτικών όλων των αποχρώσεων, συγκεκριμένες δεξαμενές σκέψεως και σειρά ακαδημαϊκών και ΜΜΕ.

Βασική και θεμιτή εθνική επιδίωξη συνιστά η αποτροπή της οποίας η αξιοπιστία εξαρτάται από την στρατιωτική δυνατότητα και ετοιμότητα, κυρίως όμως από την πολιτική και λαϊκή βούληση όπως πολεμήσει εάν απαιτηθεί, παράμετρος για την οποία η χώρα μας δεν φαίνεται πειστική. Η οργανωμένη μύηση στην κυριαρχία των ατομικών δικαιωμάτων με επιμελημένη απουσία συλλογικών υποχρεώσεων ροκανίζει τους εθνικούς συνεκτικούς δεσμούς.  Σωρεία δηλώσεων εκ μέρους πολιτικών, ακαδημαϊκών, διανοουμένων, δημοσιογράφων, εκπαιδευτικών κ.λπ., διαμορφωτών της κοινής γνώμης έχουν αναγάγει την ειρήνη σε ύψιστο αγαθό και το αιωρούμενο γενικό σύνθημα είναι «ποτέ πια πόλεμος». Η εγωϊστική, ουτοπική και ανήθικη αυτή θέση υπονομεύει τους αγέννητους Έλληνες και παροτρύνει την ζώσα γενεά να εκχωρεί εθνικά δικαιώματα αρκεί να μην πολεμήσει. Η αντιλήψεις αυτές ακυρώνουν τις εξοπλιστικές δαπάνες, μηδενίζουν την αποτροπή και αποθρασύνουν τον αντίπαλο.

Η απάντηση στα ανωτέρω λιμνάζοντα ύδατα εστιάζεται στον ανθρώπινο παράγοντα και συνοψίζεται μονολεκτικά στην λέξη ΦΡΟΝΗΜΑ η οποία αποτελεί στάση ζωής και συνδέεται ευθέως με τις έννοιες «φρόνηση, σωφροσύνη, θάρρος, κρίση, αυτοπεποίθηση», αποκλείοντας κάθε ενθουσιώδη, συναισθηματική και παρορμητική έξαρση και αντίδραση. Το φρόνημα που εκφράζει την συλλογική εθνική ψυχή, την αξιακή ποιότητα και τους ενεργούς αποφασισμένους πολίτες  δεν αποκτάται με εντολή αλλά καλλιεργείται επί μακρόν ως προϊόν παιδείας, παραδείγματος, προτύπων, στάσεως ζωής, ιστορικής συλλογικής μνήμης και εθνικού οράματος. Εάν οι εθνικές δοκιμασίες  και ατομικές θυσίες δεν έχουν νόημα για τους πολίτες, το φρόνημα καταρρέει. Όταν διακυβεύονται ζωτικά εθνικά συμφέροντα, το θάρρος ως συστατικό στοιχείο του φρονήματος δεν σημαίνει απερίσκεπτη τόλμη αλλά αξιοπρέπεια και ελεύθερη στάση απέναντι στον φόβο και τον πανικό. Το φρόνημα μετατρέπει την εξωτερική πίεση σε εσωτερική δύναμη και χαρακτηρίζει τα έθνη που επιβιώνουν ενώ η έλλειψή του αποτελεί βαρύ σύμπτωμα εθνικής αποδρομής.

Τα έθνη συνήθως φθείρονται πρώτα εσωτερικά και αργότερα αλώνονται από εξωτερικούς εχθρούς.  Ένδειξη φθοράς αποτελούν οι οικογένειες που δεν μεταδίδουν στα μέλη τους ήθος, υπευθυνότητα, αξίες και σεβασμό σε θεσμούς και ανθρώπους. Φθείρει και διαφθείρει επίσης η εθνική παιδεία όταν δεν μεταλαμπαδεύει στους νέους την Ιστορία (δίχως στρογγυλεύματα και σκοπιμότητες), την γλώσσα, τον πολιτισμό τους, αξίες, πρότυπα και κριτική σκέψη. Ο πολίτης ισχυροποιείται όταν γνωρίζει ποιος είναι, από που έρχεται, τι έχουν επιτύχει οι πρόγονοί του και τι επιδιώκει στο μέλλον το έθνος του. Η έλλειψη κοινωνικής συνοχής, η αναξιοκρατία, η έλλειψη κράτους δικαίου, η οικονομική ανέχεια, προβληματικές πολιτικές ηγεσίες, κρατικοί θεσμοί σε σήψη καθώς και   φορείς πολιτισμού και ενημερώσεως κατώτεροι των περιστάσεων συρρικνώνουν το συλλογικό φρόνημα και διαλύουν τον εθνικό ιστό.

Πέραν της αριθμητικής, υλικής και τεχνολογικής επάρκειας των ΕΔ, η πολεμική ισχύς και μαχητική ικανότητα των στελεχών τους εξαρτάται πρωτίστως από το φρόνημα, ως έννοια συνδεδεμένη με το ηθικό, πειθαρχία, επαγγελματισμό, συνοχή, αντοχή, αυτοπεποίθηση, θέληση για αγώνα, καθώς και αίσθηση αποστολής και καθήκοντος. Το φρόνημα εντός των ΕΔ επιτυγχάνεται με συστηματική και ρεαλιστική εκπαίδευση (σωματική, διανοητική, κλαδική, διακλαδική, συμμαχική), με ικανή ηγεσία (παράδειγμα, δικαιοσύνη, πειθαρχία, εμπιστοσύνη), διασφάλιση βιωτικών αναγκών (τροφή, στέγη, καθαριότητα, ιατρική και ψυχολογική φροντίδα, οικονομική σταθερότητα), σύγχρονο υλικό και μέσα, εμφύσηση συνοχής (κοινή καθημερινότητα, δυσκολίες και πνεύμα μονάδος), μύηση σε παραδόσεις των ΕΔ και κοινωνική αποδοχή αυτών.

Σε περιόδους κρίσεων ο λαός χρειάζεται αξιόπιστη ενημέρωση δίχως ωραιοποιήσεις. Ο πολίτης πρέπει να κατανοεί την πραγματικότητα και τις εθνικές επιλογές προκειμένου να τις στηρίξει με εμπιστοσύνη, θάρρος και αντοχή. Στις περιόδους αυτές η σωτηρία βρίσκεται στην συλλογική κατεύθυνση και όχι στην ατομική διαφυγή, υπό την προϋπόθεση ότι οι ταγοί του κράτους δίδουν πρώτοι το παράδειγμα. Χαρακτηριστική ένδειξη υψηλού φρονήματος αποτελεί ο Οκτώβριος του 2023 κατά τον οποίο στα αεροδρόμια του Ισραήλ επικρατούσε το αδιαχώρητο από εκατοντάδες πτήσεις ημερησίως προερχόμενες από όλο τον πλανήτη γεμάτες με χιλιάδες Ισραηλινούς νέους και νέες προσερχομένους με ενθουσιασμό προκειμένου να εμπλακούν σε πολεμικές επιχειρήσεις, μετά το τρομοκρατικό κτύπημα της Χαμάς κατά της πατρίδος τους. Η στάση αυτή είναι αποτέλεσμα καταλλήλου γαλουχήσεως μίας πολιτείας με εθνικό όραμα και αποφασισμένης για την εθνική επιβίωση.

Μετά τα ανωτέρω γίνεται αντιληπτός ο καταλυτικός ρόλος του εθνικού φρονήματος σε ειρήνη, κρίση και πόλεμο. Με αίσθημα εθνικής ανησυχίας, καλείται το πολιτικό μας σύστημα να προβεί στην αυτοκριτική του και να εκτιμήσει με ειλικρίνεια πόσο υψηλό είναι το φρόνημα των Ελλήνων σήμερα.  Εάν το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό το πολιτικό σύστημα φέρει την ευθύνη και θα πρέπει, ως ελάχιστο δείγμα μεταμέλειας, να θέσει την αποκατάσταση του φρονήματος ως πρώτη προτεραιότητα. Πρακτικές κομματικής πολώσεως και ιδιοτέλειας, κοινωνικής αντιπαλότητος και καχυποψίας, διαφθοράς, αναξιοκρατίας, ατιμωρησίας, αδικίας, ελλείψεως προτύπων, ιστορικής αμνησίας, γλωσσικής ανεπάρκειας και απαξιώσεως της στρατιωτικής ισχύος, εξουδετερώνουν το φρόνημα.  Το ρευστό διεθνές περιβάλλον και οι εθνικές απειλές από το εξωτερικό και εσωτερικό της χώρας καλούν σε άμεσες υπερβάσεις ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους,εντός χρονοδιαγραμμάτων, διαφορετικά η  Ελλάς θα πληρώσει το οριστικό και αναπόφευκτο τίμημα της δυσπροσαρμοστίας της.

13 Δεκεμβρίου 2025

Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος ΠΝ

Επίτιμος Διοικητής ΣΝΔ

Αντιπρόεδρος ΕΛΙΣΜΕ