Blog

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ, ΑΣΠΑΣΙΑ, ΠΟΠΑΝΤΟΥΡ και άλλες κυρίες

Από την Μυθολογία στον 21^ο αιώνα

 

Της Ζάννας Δ. ΜΠΕΜΠΟΝΗ

Φιλολόγου, Δημοσιογράφου

Από τον τυφλό κιθαρωδό τον Όμηρο, έως τις μέρες μας, ο λαός συνηθίζει να λέει πως στην σκιά ενός πετυχημένου άνδρα υπάρχει πάντα μια γυναίκα.

Τί συμβαίνει όμως όταν οι αποφάσεις του συγκεκριμένου ατόμου επηρεάζουν και είναι καθοριστικές για τα δημόσια πράγματα της χώρας, τί γίνεται όταν τα συναισθηματικά δεν μένουν αυστηρά στα προσωπικά του δημοσίου προσώπου αλλά επεκτείνονται στη λήψη πολιτικών αποφάσεων;

Πόσο ένα δημόσιο πρόσωπο έχει το δικαίωμα να αφήνει στο «περιβάλλον» του το περιθώριο να μετατρέπεται καμία φορά και σε ηγέτη και να παίρνει αυτό αποφάσεις μέσα από την πένα του κατά τα άλλα φερόμενου ως ηγέτη αλλά ουσιαστικά ποδηγετούμενου, δέσμιου και εξαρτώμενου αρχηγού;

Δάκρυσε ο Περικλής όταν δέχθηκε σκληρή κριτική για την ανάμειξη της Ασπασίας στα δημόσια πράγματα της Αθήνας. Διότι ο μέγας Στρατηγός του Χρυσού Αιώνα ήταν νυμφευμένος με άλλη γυναίκα η οποία έζησε υπό την σκιά της πρώτης αλλά ωστόσο η εκκλησία του Δήμου κατέκρινε τον Περικλή.

Η εμφάνιση της Κλεοπάτρας και μάλιστα με την χλιδή που παρουσιάσθηκε, επετάχυνε τη διαδικασία δολοφονίας του Καίσαρα υπό το πρόσχημα της κάθαρσης του δημόσιου βίου.

Το πεφωτισμένο της Θεοδώρας δεν σήμανε τίποτε για τον λαό της Βασιλεύουσας, γι΄αυτό και ο Ιουστινιανός την παντρεύτηκε.

Αλλιώς οι Ρωμαϊκές Ντιγκέστες και οι Νεαρές, μπορεί και να μην γίνονταν αποδεκτές από τους υπόλοιπους νομομαθείς του Βυζαντίου και το νεοσύστατο κράτος να είχε άλλη πορεία.

Η διακυβέρνηση του Γαλλικού κράτους από το διαβόητο Λουδοβίκο ΙΔ΄ χαρακτηρίζεται από τον πλούτο αλλά και τη διαφθορά.

Όσο και το petit Trianon να θέλγει οπτικά, κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι σημαντικά ποσά του θησαυροφυλακίου της Γαλλίας επενδύθηκαν εκεί για να έχει η ερωμένη του βασιλιά «ήλιου» την ευκαιρία να κάνει βόλτα σε κήπο με κάγκελα από ατόφιο χρυσάφι.

Η Madame de Pompadour έμεινε στην ιστορία γι΄αυτό που ήταν ως ερωμένη-περιβάλλον όπως αργότερα μελανή σελίδα για το Γαλλικό έθνος υπήρξε η διαβόητη Αντουανέτα των Βουρβόνων μια που η τελευταία απαξιούσε το ψωμί προτιμώντας το briοche (τσουρέκι!!).

Λέγεται πως η επιρροή της Αλεξάνδρας Ρομανώφ στον Τσάρο Νικόλαο και η νοσηρή σχέση της ίδιας με τον Ρασπούτιν λειτούργησαν καταστροφικά για τον τελευταίο αυτοκράτορα της Ρωσίας με όλα τα γνωστά επακόλουθα της Οκτωβριανής Επανάστασης.

Όπως μεγάλη ήταν η επιρροή της Eleanor Roosevelt στον σύζυγό της με αποτέλεσμα αυτός να ελεγχθεί από το Κογκρέσο όπως μερικές δεκαετίες μετά συνέβη με τον Πρόεδρο Κλίντον και την πολύκροτη σχέση του με την Λεβίνσκυ.

Όμως και ο πολύς Υπουργός της γηραιάς Αλβιόνας Προφιούμο έγινε ρεζίλι διεθνώς όταν αποκαλύφθηκε η σχέση του με το κωλ-γκερλ Κριστίν Κίλλερ η οποία διοχέτευε κρατικά μυστικά στην KGB.

Η ιστορία δεν γράφεται μόνο από τους άνδρες αλλά και από τις γυναίκες.

Τί μας λέει η Παλαιά Διαθήκη άλλωστε για την βασίλισσα του Σαβά που για χάρη της ο σοφός Σολομών έγραψε ερωτικά ποιήματα ως ψαλμούς αλλά και την Ιουδίθ που σκότωσε τον Ολοφέρνη;

Όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχει και εξουσία, εξουσιαζόμενοι και νομείς της εξουσίας.

Το ζητούμενο είναι το παρακάτω. Πόσο δηλαδή ο νομέας της εξουσίας ή ο διαχειριστής της επηρεάζεται από το «περιβάλλον» και υπακούει ή καθυποτάσσεται σε αυτό με συνέπεια η διοίκηση να μεταβάλλεται σε μια άνευ προηγουμένου διεφθαρμένη κατάσταση που εκφράζεται είτε με την διασπάθιση κρατικών κονδυλίων είτε με τον εξοβελισμό όσων έχουν το θάρρος να συγκρουσθούν «ανοιχτά» με τις διάφορες «κυρίες» της εξουσίας.