ΑΝΤΙΒΛΗΜΑΤΙΚΗ – Α/Α ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Ομιλητής : Υποναύαρχος ε.α. Ι. ΙΩΑΝΝΟΥ Π.Ν.
ΑΝΤΙΒΛΗΜΑΤΙΚΗ – Α/Α ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Ομιλητής : Υποναύαρχος ε.α. Ι. ΙΩΑΝΝΟΥ Π.Ν.
Το βασικό μέρος της ομιλίας έχει ήδη καλυφθεί από τον προηγούμενο ομιλητή. Εγώ απλά θα περιοριστώ σε μια συνοπτική αναφορά σ΄ότι αφορά τον σύγχρονο τρόπο εντοπισμού στόχων από τις ναυτικές μονάδες καθώς και τις ζώνες Αντιβληματικής και Α/Α Προστασίας. Έτσι λοιπόν, σ΄ότι αφορά τις Ναυτικές Επιχειρήσεις μπορούμε να αναφέρουμε ότι, οι μη Υποβρύχιες απειλές μιας ναυτικής δυνάμεως προέρχονται από τον Πόλεμο Επιφανείας καθώς και από τον Αντιαεροπορικό Πόλεμο. Εξετάζοντες τα είδη αυτών των δύο πολέμων μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εξής :
Ο εντοπισμός στόχων επιφανείας και ο έλεγχος του ορίζοντος στον σύγχρονο πόλεμο επιφανείας ανατίθεται στα Ρ/Ε πολλαπλών λειτουργιών τα οποία είναι γνωστά ως Phased Arran Myltifunction Radar (MFR) και τα οποία τουλάχιστον θεωρητικά έχουν τη δυνατότητα να επιτελέσουν όλες τις λειτουργίες που απαιτεί ο Πόλεμος Επιφανείας δηλαδή έρευνα επιφανείας και περιορισμένη αέρος, Επιτήρηση, Παρακολούθηση, ενδιάμεση και τελική κατεύθυνση πυραύλων με φωτισμό. Βεβαίως για τα MFR υπάρχει μια ολόκληρη συζήτηση του κατά πόσο και σε ποιο βαθμό μπορούν να επιτελέσουν ταυτόχρονα όλες τις παραπάνω λειτουργίες. Εμείς δεν θα επεκταθούμε σ΄αυτή τη συζήτηση η οποία ενδεχομένως να είναι και ατέρμων αλλά απλά δώσαμε το μελλοντικό στίγμα της τεχνολογίας σ΄ότι αφορά τον Πόλεμο Επιφανείας.
Ας δούμε τώρα το είδος της αμύνης η οποία δύναται να αναπτυχθεί ανάλογα με την απόσταση της απειλής.
Η άμυνα βασικά χωρίζεται σε τρεις ζώνες. Η πρώτη ζώνη έχει ακτίνα μεγαλύτερη των 10 ν.μ. και σ΄αυτές προέχει ο εντοπισμός και η καταστροφή του αντιπάλου υποτιθεμένου ως φορέα επιθετικών όπλων με βλήματα Ε-Ε και Α-Ε από Ε/Π και Α/Φ.
Η δεύτερη ζώνη εκτείνεται μεταξύ 2,5 και 10 ν.μ. Στη ζώνη αυτή προέχει ο εντοπισμός και η καταστροφή των επερχομένων πυραύλων με βλήματα Ε-Α και πυροβόλα.
Η τρίτη ζώνη έχει ακτίνα περίπου ίση με 2,5 ν.μ. και σ΄αυτήν προέχει ο εντοπισμός και η καταστροφή των επερχομένων όπλων με βλήματα Ε-Α, πυροβόλα, αντιβληματικά Close in weapon systems, ενεργειακές δέσμες (Ηigh Energy Free Electron Laser) και παραπλάνηση παρεκτροπή με ECM Chaffs.
Από τα παραπάνω παρατηρούμε ότι η εξουδετέρωση των απειλών και ιδία στη δεύτερη και τρίτη ζώνη, επιτυγχάνονται κυρίως είτε μέσω συστημάτων πυροβόλων είτε με αντιπυραυλικά συστήματα πυραύλων όπως είναι το σύστημα ROLLING AIRFRAME MISSILE (RAM).
Σ΄ότι αφορά τώρα των αντιαεροπορικό πόλεμο, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι στον πόλεμο αυτό η απειλή προέρχεται από τον αέρα και η ουσιαστική του διαφορά από τον πόλεμο επιφανείας είναι ότι η εκτόξευση γίνεται από μεγάλο ύψος. Στον πόλεμο αυτό είναι απαραίτητος ο εντοπισμός του φορέα σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 5 ν.μ. ενώ οι μέγιστες αποστάσεις εντοπισμού είναι επιθυμητό να εγγίζουν τα 75 ν.μ. σε συνάρτηση βέβαια με το ύψος και την ανακλαστική επιφάνεια του φορέα. Η καταστροφή των εν λόγω φορέων με βλήματα Ε-Α σε μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις, σαφώς προλαμβάνει δυσάρεστες καταστάσεις. Το πρόβλημα εδώ είναι μια εμπλοκή με Α/Φ σε αποστάσεις των 10 ν.μ. Υπάρχει δυσκολία στην κατεύθυνση των βλημάτων καθ΄όσον απαιτείται μεγάλη ισχύς εκπομπής του φωτιστού και υψηλό κέρδος κεραίας. Βεβαίως στον Α/Α πόλεμο η συμβολή των Α/Φ CAP είναι επιβεβλημένη.
Ομιλητής : Ταξίαρχος ε.α. Π. ΛΕΟΝΑΡΔΟΣ
Το θέμα της αεράμυνας στις Ε.Δ. έχει γίνει αντικείμενο επανειλλημένων μελετών, που όπως γνωρίζουμε, έχει οδηγήσει με βάση, τις διαδικασίες αμυντικής σχεδίασης, στην απόκτηση των οπλικών συστημάτων που χρησιμοποιούμε σήμερα. Οι ανάγκες μας όμως μεταβάλλονται συνεχώς και προκειμένου να συντάξουμε μια μελέτη για ένα θέμα που σχετίζεται με την αεράμυνα, λαμβάνουμε υπόψη μας κάποιους παράγοντες. Μερικοί από αυτούς θα πρέπει να είναι :
Η απειλή που προέρχεται από τις αεροπορικές δυνάμεις αλλά και το πυροβολικό του αντιπάλου.
Οι διεθνείς τεχνολογικές εξελίξεις όπως αυτές επηρεάζουν τα τεχνικά χαρακτηριστικά των Α/Α συστημάτων.
Ο αριθμός και τα τεχνικά χαρακτηριστικά των υπαρχόντων, σε μας, συστημάτων.
Θα αξιολογήσουμε λοιπόν την απειλή και στο τέλος θα σχολιάσουμε μερικές από τις βασικές επιχειρησιακές απαιτήσεις του Α/Α οπλικού συστήματος που πιθανώς θα απαιτήσουμε.
Ο αριθμός, η τακτική ανάπτυξης του συστήματος αεράμυνας όπως ισχύει σήμερα και τα τεχνικά χαρακτηριστικά των υπαρχόντων, σε μας, Α/Α όπλων σας είναι γνωστά και δεν θα αναφερθούμε σ΄αυτά.
Η από αέρος απειλή που πρέπει να αντιμετωπιστεί από τα δικά μας Α/Α συστήματα προέρχεται από :
Αεροσκάφη σταθερών πτερύγων.
Επιθετικά ελικόπτερα.
Μη επανδρωμένα οχήματα (UAVs).
Ηλεκτρονικό Πόλεμο.
Βλήματα Α-Ε και Ε-Ε.
Πυροβολικό του αντιπάλου.
Αυτά τα μέσα μπορούν να χρησιμοποιούνται ξεχωριστά ή σε συνδυασμό μεταξύ τους ενώ έχουν τη δυνατότητα να επιχειρούν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες καιρού και φωτός. Δύνανται δε να επιχειρούν από χαμηλά, μεσαία και μεγάλα ύψη.
Εκτιμάται ότι ο αντίπαλος θα στρέψει σοβαρό δυναμικό από τα προαναφερθέντα συστήματα κατά στόχων στην προκεχωρημένη περιοχή της Ζώνης Μάχης και θα προσπαθήσει να εξουδετερώσει ή παρενοχλήσει το Σύστημα Αεροπορικού Ελέγχου και τα δίκτυα επικοινωνιών των Α/Α όπλων με ηλεκτρονικά αντίμετρα.
Πρέπει να σημειωθεί η ανάγκη έγκαιρης και αποτελεσματικής αντίδρασης σε τυχόν κτύπημα του αντιπάλου πριν την έναρξη των επιχειρήσεων όταν θα επιδιώξει αιφνιδιασμό. Η ανάγκη κρίνεται ως επιτακτική για τις δυνάμεις πλησίον των συνόρων έτσι ώστε να καταστραφεί ο εχθρικός πύραυλος ή το βλήμα πριν μας πλήξει στο έδαφος. Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει δυνατότητα έγκαιρης προειδοποίησης, ανίχνευσης, αναγνώρισης, εγκλωβισμού και προσβολής του στόχου.
Αεροσκάφη Σταθερών Πτερύγων
Στα σύγχρονα Α/Φ, η εμβέλεια έχει αυξηθεί σημαντικά και μπορούν να ενεργούν στο εσωτερικό της Ζώνης Μάχης σε μεγάλο βάθος ενώ αν εφοδιαστούν στον αέρα τότε η εμβέλειά τους γίνεται απεριόριστη. Μπορούν να προσβάλουν στόχους από χαμηλά ύψη, από αποστάσεις μέχρι και πάνω από 8.000 μ., με ταχύτητες έως και 800 κόμβους (480 μ/sec) και με δυνατότητα ελιγμών μέχρι 9G. Όταν δεν απαιτείται οπτική επαφή με το στόχο τότε τα σύγχρονα Α/Φ μπορούν να εκτοξεύουν βλήματα Α-Ε (ASMS) και ειδικά βλήματα εναντίον ραντάρ (ARMS) από ακόμα μεγαλύτερες αποστάσεις ανάλογα με την τεχνολογία κάθε βλήματος.
Η προσβολή των στόχων από τα Α/Φ γίνεται τώρα με μεγαλύτερη ακρίβεια διότι λαμβάνονται πληροφορίες μέσω δορυφόρων και UAVs, έχουν βελτιωθεί τα συστήματα σκοπεύσεως, χρησιμοποιούνται ειδικοί καταδείκτες στόχων, οι στόχοι μπορούν να φωτίζονται από προωθημένους ελεγκτές αέρος και οι πιλότοι θα έχουν πληροφορίες στόχων εν πτήση τις οποίες θα χρησιμοποιούν για καλύτερη σκόπευση των όπλων τους.
Ο οπλισμός των Α/Φ μπορεί να περιλαμβάνει δέσμες βομβών, βόμβες μετ΄επιβραδύνσεως ή γενικής χρήσεως, πυραύλους και πυροβόλα, κατευθυνόμενα βλήματα ακριβείας και κατευθυνόμενα βλήματα καταστολής αεράμυνας. Υπολογίζεται ότι θα είναι εφοδιασμένα με συσκευές ηλεκτρονικών και μηχανικών αντιμέτρων με ικανότητα δημιουργίας ηλεκτρονικών παρεμβολών τόσο στις συχνότητες επικοινωνιών, όσο και σ΄αυτές των πλέον συγχρόνων ραντάρ και κατευθυνομένων βλημάτων.
Ελικόπτερα
Τα επιθετικά ελικόπτερα θα χρησιμοποιούνται στην εγγύς αεροπορική υποστήριξη, επιχειρήσεις απομονώσεως, αεροποβατικές επιχειρήσεις και σε ρόλους εναντίον ελικοπτέρων, που στο σύνολό τους μπορούν να συνδυασθούν με κατασταλτικές επιχειρήσεις αεράμυνας. Το βάθος διείσδυσης των ελικοπτέρων θα υπερβαίνει το αντίστοιχο βάθος της συμβατικής υποστήριξης του πυροβολικού. Στις προωθημένες περιοχές της Ζ.Μ. η αντιμετώπιση των ελικοπτέρων θα βαρύνει τα μέσα του Στρατού Ξηράς.
Ο οπλισμός μπορεί να περιλαμβάνει βόμβες, αντιαρματικά κατευθυνόμενα όπλα, πυραύλους και πυροβόλα. Τα ελικόπτερα είναι ικανά να διεξάγουν αντιαρματικές εμπλοκές έως 8 κm από τους στόχους. Τα κατευθυνόμενα βλήματα ακριβείας (AGMS) μπορούν να εκτοξεύονται από μεγαλύτερες αποστάσεις.
Οι επιθέσεις των επιθετικών ελικοπτέρων μπορούν να διεξάγονται από πολύ χαμηλά ύψη κάτω των 30 μ. και θα αυξάνονται άνω των 150 μ. κατά την εκτέλεση αποστολών αεροπορικής απομονώσεως. Οι πιλότοι των Ε/Π θα επιδιώκουν να αποφεύγουν τα όπλα αεράμυνας με την τακτική της χαμηλής πτήσης ή και αιώρησης και ταχείας ανύψωσης για αναγνώριση, εκτόξευση και κατεύθυνση των όπλων σε χρόνο εντός ολίγων δευτερολέπτων.
Μη Επανδρωμένα Οχήματα (UAVs)
Τα μη επανδρωμένα οχήματα αναγνωρίσεως θα χρησιμοποιούνται για επιτήρηση πεδίου μάχης, αναγνώριση και κατάδειξη στόχων καθώς και παραπλάνηση του συστήματος αεράμυνας με ηλεκτρονικά αντίμετρα και ενσωματωμένες πηγές ακτινοβολίας. Το βάθος διείσδυσης των μη επανδρωμένων οχημάτων κυμαίνεται από 50 έως 150 χλμ. Τα πλέον εξελειγμένα θα διεισδύουν και σε μεγαλύτερο βάθος.
Τα UAVs θα δρουν μόνα και ανεξάρτητα σε ύψη από 50 μ. μέχει και πάνω από 3.000μ. κατά τις επιχειρήσεις επιτήρησης. Ενδεχομένως να χρησιμοποιούνται και ως κατευθυνόμενα όπλα οπότε τότε θα είναι οπλισμένα. Βέβαια δεν θα μπορούν να αντιδρούν εύκολα σε μεταβαλλόμενες καταστάσεις λόγω του ότι θα κατευθύνονται από απόσταση και θα έχουν υποηχητικές ταχύτητες.
Επιδίωξη των κατασκευαστών είναι τα μη επανδρωμένα οχήματα να είναι σχετικά μικρά, ώστε να μειώνεται η ανακλαστικότητα της επιφάνειας σε χαμηλά επίπεδα δυσχεραίνοντας έτσι τον εντοπισμό τους από τα ραντάρ. Πάντως όμως το ραντάρ του οπλικού συστήματος που θα δούμε ανιχνεύει ακόμη και μικρότερες επιφάνειες όπως τα βλήματα πυροβολικού.
Ηλεκτρονικός Πόλεμος
Ο Η/Π θα στοχεύει στην ελαχιστοποίηση της αποτελεσματικότητος των συστημάτων αεράμυνας και γι΄αυτό το σκοπό χρησιμοποιεί :
Δέκτες για ανίχνευση εκπεμπομένων συχνοτήτων (επικοινωνιών-ραντάρ) με σκοπό την στοχοποίησή τους.
Συσκευές παραπλάνησης (ηλεκτρονικών αντιμέτρων πηγών ακτινοβολίας κ.λ.π.).
Παρεμβολές για παρενόχληση των επικοινωνιών των δυνάμεων αεράμυνας, σε όλο το φάσμα συχνοτήτων, καθώς και παρεμβολές για την εξουδετέρωση του συστήματος εγκαίρου προειδοποιήσεως και των ραντάρ των Α/Α όπλων.
Βλήματα Α-Ε, Ε-Ε
Στα βλήματα Α-Ε υπάρχουν τρεις κατηγορίες :
Τακτικά βλήματα (TASMS). Τα βλήματα αυτά έχουν μεγάλο βεληνεκές και ποικιλία τρόπων τεχνικής καθοδήγησης.
Βλήματα που κατευθύνονται σε εκπεμπόμενη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.
Κατευθυνόμενα βλήματα ακριβείας. Σ΄αυτά περιλαμβάνονται τα αντιαρματικά και τα μέσης ακτίνος δράσης.
Τα ύψη πτήσεως των παραπάνω βλημάτων θα είναι πιθανόν χαμηλά και πολύ χαμηλά. Οι ταχύτητες από υποηχητικές μέχρι και πάνω από 2 MACH. Η επιφάνεια ανακλαστικότητας θα είναι πολύ μικρή (0,01 Μ2) και τα βεληνεκή θα αυξάνονται συνεχώς αλλά με επιδίωξη να μην είναι εις βάρος της ακρίβειας.
Στα βλήματα Ε-Ε υπάρχουν δύο κατηγορίες :
Πύραυλοι (Cruise Pershing).
Βλήματα μικρής και μέσης ακτίνας.
Οι πύραυλοι έχουν ικανότητα δράσης σε πολύ μεγάλες αποστάσεις και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για επιθέσεις κατά γνωστών θέσεων, με τη χρήση ενσωματωμένων αισθητήρων για επαύξηση της ακρίβειας. Οι ταχύτητές τους θα είναι υποηχητικές μέχρι και πάνω από 2 ΜACH. Μπορούν να χρησιμοποιούνται για επιθέσεις κατά γνωστών θέσεων, με τη χρήση ενσωματωμένων αισθητήρων.Έχουν τη δυνατότητα να εκτελούν ελιγμούς αποφυγής όταν παρουσιασθούν εκπομπές ραντάρ για την ανίχνευση και εντοπισμό τους και ακόμη όταν κινούνται σε χαμηλά ύψη για να αποφεύγουν τις εδαφικές εξάρσεις.
Τα βλήματα μικρής και μέσης ακτίνας δράσης χρησιμοποιούνται, στο πεδίο της μάχης, κυρίως για την εξουδετέρωση Τ/Θ οχημάτων. Με την εκτόξευσή τους τα βλήματα αυτά ανέρχονται σε υψηλά και μεσαία ύψη με υπερηχητικές ταχύτητες και κατά την τελική φάση θα κατέρχονται σε πολύ χαμηλά ύψη με ταχύτητες μέχρι 6 MACH. Κατά την τελική φάση της πτήσης τους είναι δυνατόν να εκτοξεύονται μικρότερα βλήματα για πολλαπλά αποτελέσματα.
Πυροβολικό Μάχης
Ας εξετάσουμε τώρα την απειλή που προέρχεται από το πυροβολικό μάχης ενός αντιπάλου. Η νέα τακτική δράσεως του πυροβολικού μάχης, όπως γνωρίζουν οι συνάδελφοι του πυροβολικού, θα συνίσταται στη δημιουργία αυτόνομων μονάδων πυρός, οι οποίες θα ενεργούν από κεκαλυμμένες θέσεις, εκτελώντας μια αποστολή βολής σε χρόνο μικρότερο του ενός λεπτού. Μετά το πέρας της αποστολής θα μετακινούνται σε θέση καλύψεως και πάλι. Με τον τρόπο αυτό θα μειώνεται η πιθανότητα εντοπισμού τους και η εξουδετέρωσή τους από βολές αντιπυροβολικού ή την αεροπορία των αντιπάλων.
Αν αυτό επιτευχθεί τότε αυξάνεται βέβαια η επιβιωσημότητα των μονάδων πυροβολικού αλλά συγχρόνως όμως θα μειώνεται και ο αριθμός των ριπών επί των στόχων διότι ο χρόνος της βολής δεν θα ξεπερνά το ένα λεπτό. Αυτό θα πει ότι τα πυρά του πυροβολικού θα πρέπει να γίνουν περισσότερο αποτελεσματικά και εύστοχα προκειμένου να αντισταθμίσουν τη δυνατότητα βολής για απεριόριστο χρόνο.
Πράγματι αυτό είναι δυνατό αν λάβουμε υπόψη τους πολλαπλασιαστές ισχύος που αναπτύσσει το σύγχρονο πυροβολικό. Μερικοί από αυτούς είναι :
Η χρησιμοποίηση UAVs μέσου και μεγάλου βεληνεκούς επ΄ωφελεία του πυροβολικού μάχης σε συνδυασμό με συστήματα ραντάρ Α/Π, ομάδων ειδικών δυνάμεων για εντοπισμό στόχων, συστημάτων νυκτερινής παρατηρήσεως, αποστασιόμετρα laser, ηχητικά συστήματα εντοπισμού στόχων, ραντάρ εδάφους, συστημάτων τεχνικής και τακτικής διευθύνσεως των πυρών, μη επανδρωμένα οχήματα μάχης, σύγχρονα συστήματα μετεωρολογικών δεδομένων, χρησιμοποίηση αυτομάτων συστημάτων γεμίσεως που επιτρέπουν μεγαλύτερους ρυθμούς βολής και βελτιώσεις των έξυπνων πυρομαχικών που θα καταστρέφουν τους στόχους με μειωμένο όγκο πυρός.
Οι πολλαπλασιαστές ισχύος που προαναφέρθηκαν, πέραν της επαύξησης της αποτελεσματικότητας των πυρών, επεκτείνουν το όριο ενδιαφέροντος του πυροβολικού σε μεγαλύτερο βάθος στα μετόπισθεν του αντιπάλου περιορίζοντας τη δυνατότητα για συγκέντρωση δυνάμεων πεζικού ή αρμάτων των αντιπάλων πριν την έναρξη μιας επιχείρησης.
Παρατηρούμε λοιπόν μια τάση αλλαγής του δόγματος τακτικής και τεχνικής χρησιμοποίησης του πυροβολικού μάχης. Από τεχνικής πλευράς θα επιδιώκεται πλέον, η επιλεκτική καταστροφή στόχων υψηλής αξίας έναντι της εξουδετέρωσης αυτών με βολές περιοχής. Επομένως το σύγχρονο πυροβολικό θα προσβάλλει τους στόχους του με υψηλούς ρυθμούς βολής αλλά για λιγότερο χρόνο που θα επιφέρουν όμως τα ίδια αποτελέσματα έναντι των παρατεταμένων και με μεγαλύτερο όγκο βολών περιοχής.
Με βάση τις διαφαινόμενες απειλές από την αεροπορία και το πυροβολικό μάχης και σε συνδυασμό με τις τεχνολογικές εξελίξεις το οπλικό σύστημα που θα μπορούσε περισσότερο να καλύψει τις ανάγκες μας θα πρέπει να διαθέτει μεταξύ των άλλων τα παρακάτω τεχνοεπιχειρησιακά χαρακτηριστικά :
Να εμπλέκει και καταστρέφει στόχους, με όλες τις συνθήκες καιρού και φωτός.
Να δύναται να κάνει αυτόματη ανίχνευση, αναγνώριση, εκτίμηση απειλής, επιλογή και προσβολή του στόχου.
Το σύστημα θα πρέπει να αντιμετωπίζει τις ακόλουθες απειλές ηλεκτρονικού πολέμου :
? Ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές.
? Βλήματα καθοδηγούμενα στο στόχο αυτόνομα από ενεργές πηγές του στόχου.
Να έχει ικανότητα ανίχνευσης στόχων με μικρή ανακλαστική επιφάνεια.
Να έχει δυνατότητα εμπλοκής του στόχου από κάθε κατεύθυνση (3600).
Να έχει δυνατότητα αυτοάμυνας από πυραύλους, που κατευθύνονται σε εκπεμπόμενη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (ARM), κοινούς πυραύλους και βλήματα πυροβολικού.
Το δραστικό βεληνεκές του βλήματος να είναι τουλάχιστον 8 χλμ. και να αναχαιτίζει στόχους που προσεγγίζουν σε χαμηλά ύψη από 50μ.
Λόγω των μεγάλων ταχυτήτων των στόχων να έχουν δυνατότητα αντίδρασης τουλάχιστον εντός ολίγων 6 sec.\
Να διαθέτει ικανότητα διαδοχικών προσβολών πολλαπλών στόχων.
Να έχει δυνατότητα της εν κινήσει επιτήρησης και εγκλωβισμό στόχων.
Να έχει τη δυνατότητα τέλος να καταστρέφει στόχους δυναμένους να εκτελέσουν ελιγμούς μέχρι 9G.
Αγαπητοί συνάδελφοι, τα προβλήματα της Α/Α προστασίας μας είναι γνωστά και αναζητούμε πάντα τις καλύτερες λύσεις εκμεταλλευόμενοι τις τεχνολογικές εξελίξεις επί του θέματος. Σήμερα, σε συνεργασία με την RAYTHEON σας παρουσιάζουμε μια άλλη πτυχή της χρήσης των Α/Α συστημάτων. Μέχρι τώρα μιλάγαμε για Α/Α, Αντιπυραυλική, Α/Τ κ.λ.π. προστασίες. Τώρα είναι καιρός, όλα τα όπλα του Σ.Ξ. που διαθέτουν χώρους συγκεντρώσεως μονάδων, χώρους Δ.Μ., χώρους αναπτύξεως ή άλλους προς προστασία χώρους να αρχίσουμε να διαπραγματευόμαστε την αντιβληματική προστασία έναντι των πυρών πυροβολικού.
Ομιλητής : Αντιπτέραρχος ε.α. Ε. ΣΚΛΗΡΗΣ
«Μία Άποψη για την Πολεμική Αεροπορία»
1. Να γίνουν προσωπικές επισημάνσεις, μέσα από τη λογική SWOT analysis, (Strengths, Weaknesses, Opportunities and Treats) στο μέτρο που o αδιαβάθμητος χώρος το επιτρέπει επί θεμάτων δομής-εξοπλισμών της Πολεμικής Αεροπορίας, με σκοπό την ανάπτυξη αεροπορικής ισχύος ικανής να συμβάλλει περαιτέρω στην ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΑΠΟΤΡΟΠΗ και σε περίπτωση που η ΑΠΟΤΡΟΠΗ αποτύχει, να διεξάγει επιχειρήσεις αεροπορικής υπεροχής, αεράμυνας αεροπορικής προστασίας και υποστήριξη επιχειρήσεων των άλλων Κλάδων των ΕΔ ώστε συνολικά να συμβάλλει στην προστασία των Εθνικών συμφερόντων.
2. ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ
α. Βασικός στόχος είναι η εξασφάλιση αξιόπιστης αποτροπής.
β. Η Αεροπορική Υπεροχή αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επιτυχή έκβαση των επιχειρήσεων και των τριών Κλάδων των ΕΔ.
γ. Η Πολεμική Αεροπορία θα πρέπει να μπορεί να επιχειρεί αποτελεσματικά με οποιεσδήποτε συνθήκες καιρού και φωτός.
δ. Οι επικοινωνίες και το σύστημα διοίκησης και ελέγχου των Αεροπορικών Επιχειρήσεων σε συνδυασμό με το σύστημα συλλογής – επεξεργασίας – ανάλυσης – καταχώρισης και εκμετάλλευσης των πληροφοριών θα διαδραματίσουν τον πιο αποφασιστικό παράγοντα στην εξέλιξη των επιχειρήσεων.
ε. Τα κατευθυνόμενα όπλα – πυρομαχικά σύγχρονης τεχνολογίας με Stand Off δυνατότητες και τα σύγχρονα συστήματα αυτοπροστασίας είναι πολλαπλασιαστές δύναμης, διότι αυξάνουν την αποτελεσματικότητα και επιβιωσιμότητα των μαχητικών αφών.
3. ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Αν και η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά σε όλα τα θεσμικά όργανα συλλογικής ασφάλειας στην Ευρώπη (πλήρες μέλος του ΟΗΕ, ΟΑΣΑ, ΝΑΤΟ, και ΔΕΕ) και παρά το αναμενόμενο κλίμα διεθνούς ύφεσης με την πολιτικοστρατιωτική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή μας αντιμετωπίζει απειλή όπως παρακάτω.
α. Η Τουρκία εξακολουθεί να αποτελεί την κύρια και ορατή στρατιωτική απειλή της χώρας μας. Έχει υιοθετήσει πολιτική εντάσεων και απειλής χρήσης βίας επιδιώκοντας τη συντήρηση της αμφισβήτησης και τη συστηματική υπονόμευση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
β. Επιδιώκει, τη διεθνή αναβάθμισή της ως περιφερειακής δύναμης καθώς και τη συρρίκνωση του Ελληνισμού.
γ. Εφαρμόζει πολιτική πρόκλησης «ελεγχομένων» κρίσεων και συγκρούσεων χαμηλής έντασης, αποσκοπώντας στην επιβολή τετελεσμένων γεγονότων, χρησιμοποιώντας ως μέθοδο την απειλή χρήσης βίας και την ίδια τη χρήση βίας.
δ. Η συνεχιζόμενη κατοχή από τα Τουρκικά στρατεύματα του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί συγκεκριμένο κίνδυνο για την ασφάλεια και ειρήνη στην περιοχή.
ε. Το σημερινό πλέγμα συμμαχιών και διεθνών οργανισμών (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΔΕΕ, ΟΑΣΕ), που ανήκει η χώρα μας θα συνεισφέρει ουσιαστικά μόνο σε περίπτωση γενικευμένου πολέμου σχετικά μεγάλης διάρκειας.
Για την προώθηση των παραπάνω στόχων η Τουρκία κινείται δραστήρια στον διπλωματικό τομέα και υλοποιεί ένα τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα για ενίσχυση της επιχειρησιακής ικανότητας της Τουρκικής Αεροπορίας και επιδιώκει να επηρεάσει με τη στρατιωτική ισχύ, τις σχέσεις της με τα άλλα κράτη στον ευρύτερο γειτονικό περίγυρο.
Οι επιλογές αυτές της Τουρκίας έγιναν εφικτές διότι σχεδιάστηκαν από το πανίσχυρο στρατιωτικό – διπλωματικό κατεστημένο και με την ανάλογη ψυχολογική προετοιμασία του λαού για το όραμα της Μεγάλης Τουρκίας στα πρότυπα επιρροής της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η σημασία της Αεροπορικής Ισχύος και της δυνατότητας απόκτησης Αεροπορικής Υπεροχής στην τελική έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων έχει αποδειχθεί σε όλες της πολεμικές συγκρούσεις που έγιναν από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα. Η βασική αρχή παραμένει Όποιος ελέγχει τον αέρα, ελέγχει και την επιφάνεια.
4. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Από την ανάλυση της Τουρκικής Αεροπορικής Απειλής διαπιστώνονται τα παρακάτω:
α. Η Τουρκική Ηγεσία αυξάνει σταθερά και συνεχώς την μαχητική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεών της, με κύρια προσπάθεια στην Αεροπορία της.
β. Ιδιαίτερη έμφαση δίδει η Τ.Α. στην ικανότητα εκτέλεσης επιθετικών αποστολών με όλες τις συνθήκες καιρού και φωτός με ταυτόχρονη ικανότητα παραμονής στον αέρα με εναέριο ανεφοδιασμό των Α/Φ της, στην σύγχρονα κατευθυνόμενων βλημάτων Α-Α και Α-Ε, στον εκσυγχρονισμό του ΣΑΕ με την προσθήκη και αφών Εγκαίρου Προειδοποίησης, στην ενίσχυση της Α/Α άμυνας με βλήματα μέσου μεγάλου βεληνεκούς, στην αύξηση δυνατοτήτων καταστολής αεράμυνας, στη βελτίωση της μεταφορικής ικανότητας και στην απόκτηση δυνατοτήτων Έρευνας και Διάσωσης Μάχης.
γ. Η Τουρκική Αεροπορική Ισχύς αποτελεί το κέντρο βάρους της Μαχητικής Ισχύος και θα αποτελέσει την αιχμή του δόρατος της Τουρκίας για τις επιδιώξεις της σε πολιτικό, γεωστρατηγικό και οικονομικό επίπεδο.
δ. Την Αεροπορική Απειλή συνιστούν:
(1) Τα μαχητικά Α/Φ F-16, F-4 τα επιθετικά Ε/Π που είναι κατάλληλα για επιθετικές επιχειρήσεις αεροπορικής υποστήριξης των χερσαίων επιχειρήσεων, και για ανορθόδοξες επιχειρήσεις.
(2) Ο μεγάλος αριθμός Ε/Π ΒLACK HAWK, με τα οποία μπορεί να επιχειρήσει αιφνιδιαστικές αεροκίνητες ενέργειες.
(3) Ο μεγάλος επίσης αριθμός των Στρατιωτικών Μεταφορικών Αφών με τα οποία μπορεί να μεταφέρει αλεξιπτωτιστές για να εκτελέσει συνδυασμένες αεραποβατικές και αεροκίνητες επιχειρήσεις.
ε. Την Τουρκική Αεροπορική Απειλή υποστηρίζουν ως πολλαπλασιαστές της μαχητικής της ισχύος, τα παρακάτω μέσα :
(1) Τα Α/Φ – Υψηλής Επιχειρησιακής Αξίας – Εναέριο Ανεφοδιασμό KC-135.
(2) Τα UAV΄s (Σ.Ξ-Τ.Α)., με τις δυνατότητες που διαθέτουν σε συνδυασμό με την ικανότητα μεταφοράς μιας ποικιλίας συσκευών Comint Elint.
(3) Ο εξοπλισμός των μαχητικών της Α/Φ και του Συστήματος Διοίκησης και Ελέγχου της Τ.Α., με ασυρμάτους με αντιπαρεμβολικές δυνατότητες.
(4) Η ισχυρή αντιαεροπορική άμυνα σημείου σε συνδυασμό με τα διατιθέμενα πυρομαχικά της.
(5) Το σύστημα Διοίκησης και Ελέγχου των Αεροπορικών Επιχειρήσεων, λόγω του εκσυγχρονισμού των κυριοτέρων σταθμών RADAR της και στην εξασφάλιση αξιόπιστων, βιώσιμων επικοινωνιών εδάφους – εδάφους και αέρος – εδάφους.
(6) Ο περιορισμός της πολυτυπίας στα μαχητικά Α/Φ που διαθέτει.
(7) Τέλος σε διακλαδικό επίπεδο, το ενιαίο σύστημα τηλεπικοινωνιών που αποτελείται από δορυφορικές επικοινωνίες και ενσύρματα δίκτυα Fiber Optics.
Από την ανάλυση-αξιολόγηση της Αεροπορικής Απειλής οι απαιτήσεις για την ΠΑ:
α. Πολυτυπία των μαχητικών Α/Φ.
β. Κατευθυνόμενα όπλα αέρος-εδάφους με GPS/INS και Stand Off δυνατότητες
γ. Δυνατότητες για Νυχτερινές Επιχειρήσεις και Επιχειρήσεις Παντός Καιρού.
δ. Ολοκληρωμένο και ενοποιημένο σύστημα Διοίκησης-Ελέγχου των Αεροπορικών επιχειρήσεων.
ε. Αφη ανεφοδιασμού στον αέρα
5. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Κρίνεται ότι θα πρέπει να γίνουν τα παρακάτω:
α. Αναβάθμιση αποθέματος όπλων Αέρος Αέρος.
β. Αναβάθμιση αποθέματος όπλων Αέρος Εδάφους και ιδιαίτερα των Γ.Χ. βομβών με GPS/INS.
γ. Ενσωμάτωση δυνατότητας GPS/INS στα Anti Radiation βλήματα και απόκτηση νέων με δυνατότητα Destruction Of Enemy Air Defenses (DEAD).
δ. Αναπροσαρμογή του Συστήματος Διοίκησης και Ελέγχου των Αεροπορικών Επιχειρήσεων (ΣΔΕΠ).
ε. Απόκτηση UAVs Τακτικής Αναγνώρισης, ESM, ECM για υποστήριξη επιχειρήσεων C2W – SEAD με LETHAL και NON-LETHAL μέσα.
στ. Διασύνδεση των διακλαδικών Α/Α μέσων, στο σύστημα Διοίκησης και Ελέγχου της Π.Α.
ζ. Ανάπτυξη δυνατοτήτων Anti-Radar Protection.
η. Επιλογή εξοπλιστικών προγραμμάτων που:
(1) Πολλαπλασιάζουν την αποτελεσματικότητα των δυνάμεών και μειώνουν την τρωτότητά.
(2) Μειώνουν τις ανάγκες σε προσωπικό με συνέπεια την μείωση του λειτουργικού τους κόστους.