Blog

«Ο Πόλεμος…..της Ενημέρωσης»

Της Δέσποινας ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ

Μέλους της ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ

Ο πόλεμος στο Ιράκ ξέσπασε, άγριος, σκληρός, ανελέητος, με βομβαρδισμούς κατά του άμαχου πληθυσμού, σε κατοικημένες περιοχές, με αθώα θύματα, όχι τον Σαντάμ και το επιτελείο του για την πτώση του οποίου υποτίθεται ότι γίνεται αυτός ο πόλεμος, αλλά γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους ανήμπορους ανθρώπους. Η Βαγδάτη έπεσε «αμαχητί», τα Συμμαχικά στρατεύματα μπήκαν μέσα στην πόλη και ο λαός, αυτός τέλος πάντων που βγήκε στους δρόμους, τους υποδέχθηκε σαν τον Μεσσία !! Γκρέμιζαν τα αγάλματα του Σαντάμ, ποδοπατούσαν και έκαιγαν τις φωτογραφίες του, ζητωκραύγαζαν τους Συμμαχικούς στρατιώτες. Ήταν, άραγε, αληθινές οι αντιδράσεις τους ή όλα αυτά συνέβαιναν γιατί έπρεπε, τελικά, να είναι με το μέρος του ισχυρού; Πριν από λίγες ημέρες αυτός ο λαός, κρατώντας τη φωτογραφία του Σαντάμ, φώναζε «Ο Θεός να έχει καλά τον ηγέτη μας Σαντάμ». Τώρα; Η δυστυχία του ανίσχυρου!!

Ακόμη και σ΄αυτή την τραγική υπόθεση ο «πόλεμος της ενημέρωσης» καλά κρατεί.. Είδαμε και ακούσαμε πολλά από τους άπειρους ανταποκριτές (γιατί άραγε τόσοι πολλοί;), που με κίνδυνο της ζωής τους, (μη ξεχνάμε τον θάνατο/δολοφονία των ξένων ανταποκριτών από την επίθεση στο ξενοδοχείο που διέμεναν), μετέδιδαν αυτά που μετέδιδαν, πολλά από τα οποία – απ΄ότι μας έλεγαν οι ίδιοι – ήταν αναμετάδοση από ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία (CNN, AL JAZEERA, SKY NEWS). Oι ερωτήσεις όμως που τους έθεταν οι εδώ συντονιστές των καναλιών, μας ανέβαζαν την πίεση. Πώς σας φαίνεται το «…αυτή η λάμψη που βλέπουμε είναι βολή από πύραυλο Τόμαχοκ ή Κρούζ;» (άραγε πότε πρόλαβαν και έμαθαν τη διαφορά αυτών των δύο πυραύλων ή σε τι θα τους εξυπηρετούσε αν μάθαιναν ότι είναι ο ένας από τους δύο;), ή το άλλο «…πές μου ποιά είναι τα επόμενα σχέδια του Σαντάμ και του Μπους;» (γιατί βέβαια και οι δύο αυτοί ηγέτες δεν παρέλειψαν να ενημερώσουν τον ανταποκριτή για τα επόμενα σχέδιά τους) ή το εκπληκτικό «…κοιτάξτε, κυρίες και κύριοι, συγκλονιστικό, αυτό το παιδάκι έχει βγάλει την παντόφλα του και χτυπάει το ριφθέν ελικόπτερο των Αμερικανών. Κοιτάξτε, με τι μίσος το χτυπάει.! Είναι τρομερό! Είναι μια σκηνή που μας συγκλονίζει όλους μας!». Τι έχετε να πείτε γι΄αυτό; Σας συνετάραξε η παντόφλα του παιδιού που έκανε «ντα ντα» το «κακό» ελικόπτερο του «κακού» Αμερικανού; Και παράλληλα να μας δείχνουν κομμένα χέρια, κομμένα πόδια, ανθρώπους να ουρλιάζουν από τρόμο και από πόνο και αίματα, αίματα, αίματα….

Όλα αυτά να τα βλέπουμε όλοι, και ιδιαίτερα τα παιδιά, και να πονάμε.. Να φτάνουμε δε στο σημείο να παρακαλάμε, όχι να δώσει ο Θεός φώτιση στους πολεμοχαρείς ηγέτες για να σταματήσει αυτό το κακό, αλλά να γυρίσουν αυτά τα «έξυπνα όπλα» πίσω, αφού είναι τόσο έξυπνα, για να διαλύσουν αυτούς που ξεκίνησαν αυτή την καταστροφή. Δηλαδή έχει γεμίσει η ψυχή μας από το αίσθημα της εκδίκησης. Έλεος πια. Δεν αντέχουμε άλλο. Γιατί δεν κάθονται καλύτερα να μας πουν τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα έχει αυτός ο πόλεμος σε ολόκληρο τον κόσμο; Εάν χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα, μπορούμε σοβαρά να σκεφτούμε το μέλλον μας ; Θάνατος, αρρώστιες – που πιθανώς δεν έχουν εμφανιστεί ακόμη – και το κυριότερο, τερατογεννέσεις ! Δηλαδή, τραγικό το μέλλον, ιδιαίτερα για τα παιδιά του κόσμου. Που βαδίζουμε; Τι μας επιφυλάσσει αυτή η ζωή;

Και με τον πόλεμο ξεχάσαμε άλλα σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν πριν λίγο καιρό στη χώρα μας. Γιά θυμηθείτε. Κάποια μέρα καινούργιες συλλήψεις άρχισαν, ένας νέος κύκλος τηλεοπτικών παραθύρων άνοιξε, βγήκαν και πάλι όλοι οι «γνώστες» της υποθέσεως, άρχισαν ξανά να μας παρουσιάζουν στοιχεία τα οποία – δήθεν – είχαν, άλλά λόγω «δεοντολογίας» δεν τα παρουσίαζαν, και νά οι «δίκες», και νά οι «αντιδικίες» δικηγόρων και δημοσιογράφων : «…..όχι, εγώ το ήξερα» ο ένας, «….όχι εγώ το ήξερα, πριν από σένα» ο άλλος, «…σταματείστε όλοι σας, εγώ σας είχα προειδοποιήσει εδώ και πολύ καιρό» ο τρίτος. Ο συντονιστής να προσπαθεί να τους «συντονίσει» αλλά αυτός να φωνάζει περισσότερο. Και αυτά γιατί ; Συνέλαβαν, λένε, τέσσερις από τους φερόμενους ως εμπλεκόμενους στην τρομοκρατική οργάνωση Ε.Λ.Α. η οποία, απ΄ότι ακούστηκε, έχει διαλυθεί από το 1995 και ο ένας από τους συλληφθέντες είναι και αιρετός τοπικός άρχοντας πλέον. Και αυτομάτως βγαίνουν τα απόρρητα αρχεία της «ΣΤΑΖΙ» τα οποία – γνωρίζοντας καλώς την έννοια «απόρρητο» – δεν καταλαβαίνω τι είδους απόρρητα χαρτιά είναι αφού κυκλοφορούν ευρέως στα χέρια διαφόρων και αναφέρονται στοιχεία από αυτά, στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά κανάλια. Άραγε, γιατί αυτοί που τα είχαν στην κατοχή τους δεν τα παρέδιδαν στον εισαγγελέα; Και εάν το είχαν κάνει, τότε γιατί δεν επενέβη ο εισαγγελέας και η υπόθεση να πάρει το δρόμο της ; Τελικά όλοι, σ΄αυτόν τον τόπο, έχουν από την φύση τους αστυνομικές ικανότητες. Όλοι έχουν γίνει ντετέκτιβς, όλοι έχουν τους ανθρώπους τους που τους διασκορπίζουν καταλλήλως ώστε να παίρνουν πληροφορίες από παντού. Και βέβαια, κατά τη διάρκεια των ατέλειωτων συζητήσεων στα τηλεοπτικά παράθυρα, βλέπεις ξαφνικά κάποιον να βγάζει ένα βύσμα τηλεφώνου από το αυτί του και να λέει με ύφος περισπούδαστο : «….μόλις μου ήλθε η πληροφορία, αλλά δεν θα την πω, είναι όμως πολύ σημαντική», ο δε άλλος να τον παρακαλεί: «….έλα τώρα, πες την, μετά δεν έχει αξία, πες κάτι για το δελτίο…» αλλά αυτός ανένδοτος. «Όχι, δεν θα πω τίποτα, θα μιλήσω όταν πρέπει». Και αναρωτιέμαι: Τότε γιατί έκανε, μ΄αυτό το ύφος, την σοβαρότατη δήλωση περί σημαντικότατης πληροφορίας; Φυσικά για να εντυπωσιάσει. Αυτό είναι το ζητούμενο ; Ο εντυπωσιασμός ; Και όλα αυτά για τον Ε.Λ.Α. Έλα…..τώρα !!

Άλλο θέμα. Με τον πόλεμο και όλα τα άλλα, κουβέντα δεν γίνεται για το Κυπριακό ζήτημα. Είναι αλήθεια, άραγε, ότι ο κ. Ανάν ετοίμασε καινούργιο σχέδιο ; Κάτι ακούγεται ότι η αρνητική επιμονή του Ντεκτάς έπιασε τόπο και το σχέδιο εξυπηρετεί τους Τούρκους. Αυτό γιατί δεν το σχολιάζουν στα τηλεοπτικά παράθυρα ; Φαίνεται δεν έχει πολύ….ψωμί, αυτή την εποχή.

Κάτι ακόμα. Σε πολλά, πάρα πολλά, σχολεία της χώρας μας, φοιτούν περισσότερα παιδιά αλλοδαπών από ελληνόπουλα. Αυτό τι δείχνει ; Υπογεννητικότητα. Συμφωνώ, ότι είναι δύσκολοι οι καιροί για να μεγαλώνεις παιδιά σήμερα. Η Ελλάδα όμως ερημώνει, χάνεται. Σε λίγο εμείς θα είμαστε η μειονότητα στον τόπο μας και θα επαληθευθεί ο λόγος κάποιου εκπροσώπου οικονομικών μεταναστών από γειτονική μας χώρα που φιλοξενείται στην Ελλάδα (γιατί στη χώρα του δεν μπορούσε να ζήσει και εμείς τον δεχθήκαμε με ανοιχτές αγκάλες, του δώσαμε δουλειά, σπίτι, φαγητό), ο οποίος είπε σε τηλεοπτική συζήτηση ότι «…σε λίγο εσείς θα δουλεύετε για μας». Με αυτό το άτομο συζητούσαν στα παράθυρα, γιατί είχε «ενδιαφέρον» η συζήτηση μαζί του. Αλοίμονο!! Γρηγορείτε Έλληνες, γιατί χανόμαστε…

Αμ το άλλο. Ενηλικιώθηκε, λέει, η Αθηνά Ρουσέλ (δεν καταλαβαίνω γιατί επιμένουν όλοι τόσο πολύ να την αποκαλούν Ωνάση). Και νά όλα τα κανάλια (ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά) να αφιερώνουν σχεδόν όλο το δελτίο τους στη σοβαρή αυτή υπόθεση, και νά τα παιδάκια στο Νυδρί να σβύνουν κεράκια τραγουδώντας χαρούμενα το «Happy Birthday» και να κάνουν δηλώσεις στο μικρόφωνο του τύπου «εγώ….(παύση, χαμόγελο και λείπει και το ένα δόντι)…της εύχομαι…..(και πάλι παύση, χαιρετούρα στο φακό)…να είναι πάντα καλά….(κατάποση σιέλου)….και να έλθει να μείνει εδώ…. (θριαμβευτικό ύφος γιατί τελείωσε η δήλωση)». Γιατί παιδάκι μου ; Τι κέρδος θα έχεις εσύ από αυτή την υπόθεση ; Η Αθηνούλα δεν ξέρει ή δεν θέλει ή δεν την αφήνουν να μάθει τη γλώσσα που μιλάς εσύ. Δεν την ενδιαφέρει, απ΄ότι φαίνεται, τίποτα από Ελλάδα, κι΄εσύ την θέλεις να έλθει και να μείνει εδώ ; Πλάκα έχει η υπόθεση. Κατά τ΄ άλλα έβγαιναν κάποιοι και μιλούσαν εξ ονόματός της, προσπαθώντας να μας αναλύσουν πού και πώς θα επενδύσει τα χρήματά της η Αθηνά Ρουσέλ, η οποία ακόμη δεν γνωρίζει «….τι ποιεί η δεξιά της». Μα πότε πρόλαβε αυτή η κοπέλα, την ίδια ημέρα των γενεθλίων της, να ενημερωθεί για τα οικονομικά της, να κάνει τις επενδύσεις της, να πουλήσει σπίτια, να αγοράσει άλογα, να χωρίσει έναν παντρεμένο κύριο, να έχει τρελλό έρωτα μαζί του και μάλιστα, όπως έλεγαν κάποιοι ρεπόρτερς, πιθανώς να την οδηγήσει στα σκαλιά της εκκλησίας. Και παράλληλα πρόλαβε να ενημερώσει και αυτόν που κάνει τις δηλώσεις. Και αυτή η δυστυχής δεν έχει βγάλει μιλιά από το στόμα της. Πέστε μου, έχετε ακούσει ποτέ τη φωνή της ; Το μόνο που δείχνει, είναι η εικόνα ενός τρομαγμένου παιδιού που κρύβεται πίσω από τον πατέρα/bodygard της και το οποίο, μάλλον, προσπαθεί – και θέλει – να ζήσει την ηλικία της αλλά δυστυχώς, άλλοι δεν την αφήνουν. Κατακαϋμένε Ωνάση……