Blog

ΘΕΣΕΙΣ ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ.

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΥΠΟΥΛΑ ΚΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΆ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΕΩΣ

Υπο Προσωπικής Ευθύνης Δημητρίου Θ. Μανίκα

 

 

            Με κίνδυνο να χαρακτηρισθώ «μανιακός» επανέρχομαι στο θέμα και δεν υπόσχομαι πως «είναι η τελευταία φορά». Αν οι «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ» και η «ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ» με βαρεθούν κάπου αλλού θα συνεχίσω.
Στα τεύχη των ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΩΝ 30 (Οκτ 2005), 36 (Οκτ 2006), 45 (Απρ 2008) και την Ιστοσελίδα ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ (13-1-2009) εξέθεσα τις απόψεις μου, σοβαρά στοιχεία και ισχυρές υποστηρικτικές των απόψεών μου ενδείξεις, για να μην πω και αποδείξεις.
Σ΄αυτές τις «ΘΕΣΕΙΣ» ανακεφαλαιώνω τις διατυπωθείσες απόψεις μου (πεποιθήσεις μου).

• Η Τρομοκρατία στην Ελλάδα είναι προϊόν Ελληνικό, διεστραμμένων, νοσηρών εγκεφάλων.
• Χρησιμοποιείται για να παρεμβαίνουν στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας σκοτεινοί και ύπουλοι ενδιαφερόμενοι.
• Διατίθεται και δραστηριοποιείται σε εντολές ξένων ανθελληνικών συμφερόντων.
• Για τη συντήρηση της ληστεύει σε συνεργασία με το κοινό έγκλημα.
• Εκτός από τις τρομοκρατικές ενέργειες δολοφονεί  για να ελέγχει και φρονηματίζει.
• Αναλαμβάνει «παραγγελιές» και «συμβόλαια» με το αζημίωτο.
• Πίσω και γύρω από αυτήν δραστηριοποιούνται, παράξενα, διάφοροι «πολιτικοί», «νομικοί», δήθεν «προοδευτικοί πνευματικοί» άνθρωποι, είτε ως άτομα, είτε ως εκφραστές δικτύων, οργανώσεων και κινήσεων, είτε ως διαμορφωτές κοινής γνώμης και διακινητές ιδεών, απόψεων, διαρροών, εκτιμήσεων, ειδήσεων και ερμηνειών. Όλοι αυτοί μας εξαπατούν καθοδηγούμενοι και ελεγχόμενοι. Πως και γιατί ελέγχονται; Είναι το μεγάλο ερώτημα.
• Η Αστυνομία (έχει αποδειχθεί στο παρελθόν) έχει εκτεθεί με επιπολαιότητες, αδράνεια λόγω αδυναμίας ή εντολής και διάβρωση.
• Και οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν βρεθεί στις παρυφές της τρομοκρατικής διαβρώσεως.
• Δυστυχώς και η Δικαιοσύνη έχει επηρεασθεί (;) άλλοτε με αδράνεια, άλλοτε με ανοχή συγκαλυπτικών ενεργειών.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να μην εξολοθρεύεται η τρομοκρατία στην Ελλάδα.
Άνευ επιφυλάξεως λοιπών καταγγέλω :

• Ο τρομοκρατικός μηχανισμός μέχρι το 2002 προστατεύθηκε από όσους προανέφερα.
• Από το 2000 (Μάρτιος) μέχρι το 2002 (29 Ιουνίου) εν όψει και των Ολυμπιακών Αγώνων (2004), έγιναν διαπραγματεύσεις με τους τρομοκράτες για να σιγάσουν, σε σύμπραξη με τους, εκτός Ελλάδος, ενδιαφερομένους για την «ασφαλή» διεξαγωγή και τις «εμπορικές πράξεις» των Ολυμπιακών Αγώνων. (Η δολοφονία Σώντερς ήταν διαπραγματευτική φάσις).
• Για την 29 Ιουνίου 2002 είχε επιλεγεί, «ως μαύρο πρόβατο», ο Σάββας Ξηρός, ώστε με την παγίδευσή του (θάνατο),  υπό το βλέμμα Κουφοντίνα και Σωτηροπούλου, ίσως και της Ισπανίδας Αλίσια, να δώσει αφορμή στους «διώκτες» και τους εποπτεύοντες «συντονιστές» να κλείσουν το κεφάλαιο «17 Νοέμβρη» και σκληρή τρομοκρατία με τη διάγνωση. Η «17 Ν» έχει αυτοαδρανοποιηθεί (να αυτοαποστρατευτεί τιμητικά την είχαν καλέσει διαπρεπής καθηγητής και διάσημη τρομοκρατολόγος τον Μάρτιο του 2000) και κάποιοι αδέσποτοι «αναρχοαυτόνομοι» είχαν «απαλλοτριώσει» την αποθήκη της Πάτμου (εκεί οδηγούσε το κλειδί της τσάντας του Σάββα). Ο Σάββας αν πέθαινε, ίσως ήταν ακόμα «άγνωστος», αφού κανένα στοιχείο ταυτότητας, σημάνσεως ή δράσης του δεν διέθετε η Αστυνομία.
• Επειδή όμως ο Σάββας έζησε και κάποιος κατώτερος και μη ενήμερος του σχεδιασμού, τον έσωσε από τους φίλους του, στο «Τζάνειο» και τον επέζησε» στον «Ευαγγελισμό», το ΣΧΕΔΙΟ ΧΑΛΑΣΕ και στήθηκε έκτοτε αυτή η «φαρσοκωμωδία» της εξαρθρώσεως.
• Έγιναν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ενεπλάκη στην εξέλιξη της «φαρσοκωμωδίας» και η «νέα διακυβέρνηση» (άλλωστε ο ΥΔΤ είχε προχρισθεί με μία βόμβα τον Νοέμβριο του 2003) και πήγαμε στις δίκες πρωτόδικη και κατ΄έφεση.
• Μέσα από τα δικαστήρια και όλα τα ΜΜΕ, όλοι αυτοί που ανέφερα εισαγωγικά, αγωνίστηκαν «φιλότιμα» και όπως φαίνεται, στις ημέρες μας και αποδοτικά, να μας πείσουν και να επιβάλουν να δεχθούμε ότι :

• • Η τρομοκρατία είχε πολιτικό, κοινωνικό λόγο και αιτίες και εξέφραζε μεγάλη πληθυσμιακή μάζα.
  • Μετά τη δικασθείσα «εξαρθρωμένη», θα έλθει άλλη, νέα, σύγχρονη και διηυρημένη, κατά τις απαιτήσεις και τις ανάγκες της εποχής.

• Πράγματι ήλθε η «Νέα Τρομοκρατία», πιο κοντά στο κοινό έγκλημα, σε πράξεις και αναμείξεις προσώπων και μεθόδων και με διάχυση της διαβρωτικής συγχύσεως σε όλους τους χώρους της Δημόσιας, Πολιτικής και Κοινωνικής ζωής του τόπου.

 

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΙΣ ; ΒΕΒΑΙΩΣ ΝΑΙ !

Αυτή που ανιδιοτελώς, απροσωπολύπτως και ανυστεροβούλως υποδείχθηκε στους «ΕΠΑΝΙΔΡΥΤΕΣ» του Κράτους, αλλά δεν έκαναν τον κόπο να την ακούσουν και σήμερα θα είναι, η όποια προσπάθεια, δυσκολότερη, γιατί στο μεταξύ χάθηκε πολύτιμος χρόνος προλήψεως των εξελίξεων και αναβαθμίσεως της αποτελεσματικότητας. Έστω και τώρα ας ακούσουν και πράξουν :

• Πλήρης αποδέσμευση του ΥΔΤ από πολιτικές σκοπιμότητες.
• ΥΔΤ χωρίς πολιτικό γραφείο, χωρίς «συμμορία» υστερόβουλων, κακόβουλων, ψηφοσυλλεκτών και αποταμιευόντων Συμβούλων. Ούτε ένας μετακλητός, αποσπασμένος ή πλαγίως διορισμένος στο ΥΔΤ.
• Αποβολή των συνδικαλιστάδων από τις παρακάμερες, που έχουν στήσει σε όλες τις υπηρεσίες του ΥΔΤ. Ένταξή τους στις οργανικές υπηρεσιακές τους θέσεις και πλήρης εκτέλεση των καθηκόντων τους. Στα «συνδικαλιστικά» να περιορισθούν σε όσα τα «Καταστατικά» τους περιγράφουν. Κανένας τους δεν νομιμοποιείται, σε όσα μας δείχνουν, με τις συμπεριφορές τους.
• Στολή από όλους, παντού εν υπηρεσία και μόνον για ειδικές δραστηριότητες και αποστολές να φέρουν άλλη περιβολή, με εντολή.
• Ανάληψη της ευθύνης φρουρήσεως και ασφαλείας επισήμων και προστατευομένων, από τις αρμόδιες υπηρεσίες, χωρίς «επιλεκτικές» διαθέσεις οδηγών, οικονόμων, παιδονόμων, καφετζήδων και εξυπηρετούντων, με ιδιαίτερες προσωπικές σχέσεις και απολαβές. Υπάρχουν αστυνομικοί «διατεθέντες» για προστασία, οι οποίοι επικοινωνούν με την Υπηρεσία τους, μόνο κατά την ανάληψη του μισθού τους από κάποια Τράπεζα. Χρόνια ολόκληρα ή και δεκαετία ακόμη δεν τους έχει δει υπηρεσιακός προϊστάμενος.
• Αναδιοργάνωση όλων των Υπηρεσιών με βάση και πυρήνα το Αστυνομικό Τμήμα και περιορισμό των ειδικών δραστηριοτήτων στο ελάχιστο αναγκαίο.
• Πραγματική απασχόληση των αστυνομικών στο έργο τους σε όλο το χρόνο υπηρεσίας τους (βάρδιας). Στοιχηματίζω (με 100% βεβαιότητα), ότι ο μέσος χρόνος απασχολήσεως δεν υπερβαίνει τις δύο ώρες ανά εξάωρη βάρδια. Είναι τραγικό να έχουμε τη μεγαλύτερη αναλογία (1/200) αστυνομικών στον κόσμο, υπερ-πενταπλάσια όλων των ελευθέρων χωρών και τα υπάρχοντα αποτελέσματα.
• Εκπαίδευση, πρακτική εκπαίδευση, καθημερινή επί τω έργω εκπαίδευση.
• ΕΛΕΓΧΟΣ, όχι αποκεφαλισμοί, ΕΛΕΓΧΟΣ συνεχής και υπεύθυνη ΔΙΟΙΚΗΣΗ σε όλη την κλίμακα Ιεραρχίας και δραστηριότητας, αλλά και αμείλικτος πέλεκυς όπου υποψία διαβρώσεως και διαφθοράς.
• Εφαρμογή πάντοτε του νόμου, όχι για τους αστυνομευομένους μόνο, αλλά και για τους αστυνομικούς, ΝΟΜΟΣ ορίζει και νομοθετικά κατοχυρωμένοι Οργανισμοί και Κανονισμοί περιγράφουν (και αν δεν το  κάνουν, ας αναθεωρηθούν νομίμως) ποίος, πως, πότε και γιατί ενεργεί. Αυτό να μην το ξεχνάει κανείς.

Αν όλα αυτά αρχίσουν τώρα, σύντομα θα τα αισθανθούμε όλοι. ΑΜΠΟΤΕ!!!

 

ΥΓ 1    :           Το κείμενο αυτό το έγραψα σε κατάσταση οργής για την κατ’ ατυχίαν επιβεβαίωση, των δυσοιώνων προβλέψεών μου.

ΥΓ 2    :           Παρακαλώ την ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ, αυτές τις ΘΕΣΕΙΣ και τις προαναφερθείσες, να τις περιλάβει σ΄ένα φάκελλο και να τον απευθύνει, όπου κρίνει ότι ενδιαφέρουν.

YΓ 3    :           9 Απριλίου 2009         :           Η νέα μορφή της διανυθείσας πλέον τρομοκρατίας εκφράζεται και με εμπρησμούς Μητροπόλεων (Εκκλησιών). Ας καταλάβουν οι διώκτες της τρομοκρατίας ότι μόνο η διαλεύκανση της «δικασθείσης» μερίδας της παλιάς τρομοκρατίας θα τους επιτρέψει να αντιμετωπίσουν την καινούργια.