Blog

H Ισλαμική Τρομοκρατία στη Γαλλία 2012 – 2021 Μια Ανοιχτή Πληγή

H Ισλαμική Τρομοκρατία στη Γαλλία 2012 – 2021 Μια Ανοιχτή Πληγή

H Ισλαμική Τρομοκρατία στη Γαλλία 2012 – 2021

Μια Ανοιχτή Πληγή

Γιώργος Τασιόπουλος

Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών

 

Το άρθρο αυτό αποτελεί μια παρουσίαση της εξέλιξης του φαινομένου της ισλαμικής τρομοκρατίας στη Γαλλία από το 2012 έως το 2021 μέσα από μια πρωτότυπη οπτική γωνία, σε μια προσπάθεια να το ερμηνεύσει με ένα διαφορετικό τρόπο. Προσθέτει έτσι ένα λιθαράκι στην επιστημονική έρευνα σε αυτόν τον τομέα, ο οποίος θα συνεχίσει να μας απασχολεί τις επόμενες δεκαετίες.

 

Απευθύνεται σε ένα μη-γαλλικό και μη-γαλλόφωνο κοινό, που δεν είναι εξοικειωμένο με το τί ακριβώς συμβαίνει σε αυτήν τη περίπτωση. Πόσο μάλλον με το δεδομένο ότι η ισλαμική τρομοκρατία στη Γαλλία αποτελεί ένα περίπλοκο φαινόμενο το οποίο βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη. Επηρεάζει έμμεσα και άμεσα τις ζωές 67 εκατομμυρίων ανθρώπων, περιλαμβανομένης και της δικής μου, στις καθημερινές μας δραστηριότητες.

 

Η συγγραφή αυτού του άρθρου στηρίζεται ταυτόχρονα σε ένα θεωρητικό και σε ένα εμπειρικό υπόβαθρο. Ως πολιτικός επιστήμονας, είμαι συνηθισμένος στη συγγραφή άρθρων γνώμης και αναλύσεων. Αλλά στην περίπτωση αυτή, γράφω και ως εργαζόμενος για δυο δεκαετίες στη μεγαλύτερη πόλη της Ευρώπης, το Παρίσι, η οποία υπήρξε αδιαμφισβήτητα κύριος στόχος των τρομοκρατών, κάτι το οποίο θα εξηγηθεί στη συνέχεια.

 

Αλλά γράφω και ως απλός παρατηρητής της καθημερινότητας στους δρόμους, στα καταστήματα και στα πάντοτε πολυσύχναστα μέσα μαζικής μεταφοράς της μητροπολιτικής περιοχής του Παρισιού των 12.000.000 κατοίκων και των 20.000.000 τουριστών τον χρόνο.

 

Η απειλή

Στις 23 Ιουλίου 2021, σε ένα βίντεο το οποίο μεταδόθηκε μέσω του διαδικτύου, η τρομοκρατική οργάνωση Αλ Κάιντα απείλησε τη Γαλλία. Φυσικά, αυτό δεν είναι καινούργιο. Αυτή τη φορά, η Αλ Κάιντα απείλησε ονομαστικά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Εμμανουέλ Μακρόν και τον Υπουργό Εσωτερικών, Ζεράρ Νταρμανέν, ενώ έκανε επίσης αναφορά και στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo.

 

Από το 2012, η Γαλλία είναι ο πρώτος στόχος των ισλαμικών τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Πιο συγκεκριμένα, αντιπροσωπεύει το 50% των επιθέσεων (50/100). Συγκριτικά, κατά την ίδια περίοδο (2012-2021), 11 ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις έγιναν στο Βέλγιο και άλλες 11 στη Γερμανία, που αντιπροσωπεύουν σε κάθε περίπτωση μόνο το 11% των ισλαμικών τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Η ίδια τάση ισχύει και όσον αφορά στον αριθμό των θυμάτων. Από το 2012 και έως το 2021, σκοτώθηκαν στη Γαλλία 271 άτομα, που αντιπροσωπεύουν το 50,84% των θυμάτων στo σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (533). Συγκριτικά, κατά την ίδια περίοδο, 49 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο Βέλγιο και 17 στη Γερμανία. Αυτό αντιπροσωπεύει το 9,19% και το 3,19% των θανάτων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Το πιο αξιοσημείωτο είναι το ότι μεταξύ 2012 και 2021, σημειώθηκαν πολύ περισσότερες ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις και περισσότεροι θάνατοι στη Γαλλία από ό,τι στις ΗΠΑ (22 ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις και 91 θάνατοι). Για το λόγο αυτό, η έκταση του φαινομένου οδηγεί σε εύλογο προβληματισμό σχετικά με τα αίτια της και το πως θα μπορούσε να εξηγηθεί.

 

Ο τόπος των επιθέσεων

Το 46% των ισλαμικών τρομοκρατικών επιθέσεων έγιναν στην πόλη του Παρισιού (16) και στη μητροπολιτική περιοχή του Παρισιού (7), η οποία δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη αστική περιοχή στη Γαλλία, αλλά και εκεί όπου βρίσκονται τα κέντρα λήψεως αποφάσεων της χώρας: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση, η Βουλή, η Γερουσία, το Οικονομικό, Κοινωνικό και Περιβαλλοντικό Συμβούλιο, καθώς και οι έδρες των μεγαλύτερων γαλλικών εταιρειών. Κατά συνέπεια, η επιλογή του ως κυρίου στόχου δεν αποτελεί έκπληξη. Αναμφισβήτητα, επίσης, το Παρίσι έχει πολύ μεγάλη συμβολική αξία λόγω της φήμης του σε παγκόσμιο επίπεδο και της συνεχούς προβολής του από τα διεθνή ΜΜΕ.

 

Τρομοκρατικές επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης στη Λυών (1), στη Μασσαλία (2), στη Νίκαια (3), στην Τουλούζη (1) κτλ, αποκαλύπτοντας ότι στόχος των τρομοκρατών ήταν επίσης να αποσταθεροποιήσουν και να σπείρουν τον πανικό σε ολόκληρη την εθνική επικράτεια. Στη νότια Γαλλία (Μασσαλία), στην ανατολική (Στρασβούργο) στη δυτική (Σαιντ Ετιέν ντυ Ρουβραί), κτλ.

 

Τέσσερα άλλα περιστατικά θα μπορούσαν επίσης να αναφερθούν: η ανταλλαγή πυρών το 2015 στο Νταμμαρτέν-εν-Γκοέλ [Κεντρική Γαλλία] μεταξύ δύο τρομοκρατών και της αστυνομίας, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν σαν η τελική πράξη των ισλαμικών τρομοκρατικών επιθέσεων της 7ης Ιανουαρίου.

 

Καθώς και τρία άλλα περιστατικά που έλαβαν χώρα στη Βαλάνς (2016), στο Σαιν-Ζυλιέν ντυ Πουί (2016) και στο Μετς (2020), τα οποία δεν μπορούσαν επίσημα να θεωρηθούν ως ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις, επειδή δεν ορίσθηκαν ως αρμόδιοι να ασχοληθούν μαζί τους, δικαστές εξειδικευμένοι στην τρομοκρατία. Συνεπώς, από νομική άποψη, μπορούν να θεωρηθούν ως συνήθεις ποινικές υποθέσεις, αλλά κρίνω σκόπιμο να τις αναφέρω.

 

Ο αριθμός των επιθέσεων

Ο μεγαλύτερος αριθμός ισλαμικών τρομοκρατικών επιθέσεων πραγματοποιήθηκε το 2015 (14), μετά το 2017 (8) και το 2016 (7). Ενώ από μόνο μία επιθέσεις έγιναν το 2013 και το 2021.

 

H πλειονότητα των επιθέσεων έγινε Ιανουάριο, Μάρτιο και Νοέμβριο (7), ενώ οι λιγότερες Φεβρουάριο, Ιούλιο και Δεκέμβριο (2).

 

Το Νοέμβριο 2015, όλες οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν την ίδια ημέρα. Υπήρξαν επτά μήνες ισλαμικών τρομοκρατικών επιθέσεων το 2017 και έξι μήνες το 2015, ενώ μόνο ένας μήνα το 2013 και το 2014.

 

Τρεις ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις στόχευαν αστυνομικό τμήμα, τρεις εκκλησία και δύο φυλακή. Σε γενικές γραμμές, ο συντριπτικά μεγαλύτερος αριθμός των τρομοκρατικών επιθέσεων αφορούσε σε εύκολους στόχους: απλούς πολίτες σε δημόσιους χώρους, με σκοπό τη μεγαλύτερη δυνατή προβολή από τα ΜΜΕ. Όχι σε κατά μέτωπο αντιπαράθεση με αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις, οι οποίες θα ήσαν κατάλληλα εκπαιδευμένες και

εξοπλισμένες για να χειριστούν με επιτυχία τέτοιες καταστάσεις. Κάτι που θα μπορούσε να ερμηνευθεί είτε ως μια έμμεση παραδοχή της αδυναμίας της απευθείας αντιπαραβολής με τις αρμόδιες αρχές, είτε ως μια συνειδητή επιλογή στόχευσης του άμαχου πληθυσμού, με σκοπό την αποσταθεροποίηση του.

 

Ο αριθμός των τρομοκρατών

Οι περισσότερες επιθέσεις (76%) πραγματοποιήθηκαν από έναν μόνο τρομοκράτη: επτά επιθέσεις (14%) από οκτώ τρομοκράτες (την ίδια ημέρα), τέσσερις επιθέσεις (8%) από δύο τρομοκράτες και μία επίθεση (2%) από τρεις τρομοκράτες. Η επιλογή ενός μόνο τρομοκράτη σε κάθε χτύπημα παρουσιάζει δύο πλεονεκτήματα. Είναι εύκολο να οργανωθεί και δυσκολότερο να εντοπιστεί. Από μια άλλη οπτική γωνία, φανερώνει την ύπαρξη μίας ατομικιστικής προσέγγισης σε αυτές τις περιπτώσεις.

Επίσης είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι από τους τουλάχιστον 53 τρομοκράτες που συμμετείχαν συνολικά στις τρομοκρατικές επιθέσεις, 27 (51%) έχασαν τη ζωή τους, ενώ σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι συνελήφθησαν.

 

Ο αριθμός των θυμάτων

271 άνθρωποι έχασαν συνολικά τη ζωή τους στις πενήντα ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις μεταξύ 2012 και 2021 στη Γαλλία. 217 θύματα από τα 271 έχασαν τη ζωή τους σε μόνο δύο Ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις: στις 13 Νοεμβρίου 2015, στο Παρίσι και το Σαιν Ντενί, στις 14 Ιουλίου 2016 στη Νίκαια, στην Κυανή Ακτή.

 

Εν ολίγοις, οι δύο αυτές επιθέσεις προκάλεσαν το 80% του συνόλου των θυμάτων. Ενώ στις υπόλοιπες είχαμε σχεδόν ένα θύμα ανά επίθεση. Έτσι οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και τη Νίκαια αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. Θα πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη ότι στις 20 τρομοκρατικές επιθέσεις από τις πενήντα, δεν υπήρξε κανένα θύμα. Αυτό αντιπροσωπεύει το 40% του συνόλου μεταξύ του 2012 και του 2021, δείχνοντας ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι τρομοκράτες δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν την αποστολή τους.

 

Ο οπλισμός των τρομοκρατών

Τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στις 50 τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία μεταξύ 2012 και 2021 είναι διαφορετικού τύπου, οδηγώντας σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα σχετικά με τη στρατηγική και τις τακτικές που χρησιμοποιήθηκαν. Το κάλεσμα του Ισλαμικού Κράτους στις 22 Σεπτεμβρίου 2014 προς τους υποστηρικτές του να σκοτώσουν Γάλλους πολίτες “με όλα τα μέσα”, συνέβαλε επίσης στην υιοθέτηση διαφορετικών επιλογών από τους τρομοκράτες.

 

Σε 22 από τις 50 ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις χρησιμοποιήθηκε μαχαίρι,  αποτελώντας το 44% του συνόλου. Κάτι που καθιστά το μαχαίρι πιο συχνά χρησιμοποιούμενο όπλο. Αυτό φαίνεται προφανές σε μια χώρα όπως η Γαλλία, όπου η κατοχή όπλων υπόκειται σε αυστηρούς κανόνες. Η χρήση μαχαιριών είναι εύκολη επιλογή, καθώς η αγορά ενός μαχαιριού είναι σχετικά εύκολη.

 

Σε 18 από τις 50 ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις χρησιμοποιήθηκε όπλο. Αυτό αντιστοιχεί στο 36% του συνόλου, πράγμα που σημαίνει ότι στο 64% των περιπτώσεων δεν χρησιμοποιήθηκαν όπλα. Αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί και πάλι από το γεγονός ότι στη Γαλλία η κατοχή όπλων υπόκειται σε αυστηρούς κανόνες. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 13 Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι, στην οποία συμμετείχε η μεγαλύτερη ομάδα τρομοκρατών, χρησιμοποιήθηκαν όπλα. Κάτι που έδειξε μια πολύ πιο πολύ περίπλοκη οργάνωση σε σύγκριση με τη συντριπτική πλειονότητα των επιθέσεων.

 

Σε 5 ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις έγινε χρήση εκρηκτικών. Αυτό αντιπροσωπεύει μόνο το 10% και δείχνει ότι, σε αντίθεση με άλλα μέρη του κόσμου, όπου χρησιμοποιούνται συχνά εκρηκτικά (όπως στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, κτλ), αυτό δεν συμβαίνει στη Γαλλία.

 

4 ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν με κάποιο όχημα. Από τη μία πλευρά, αυτό αντιπροσωπεύει μόνο το 8% των επιθέσεων, αλλά από την άλλη πλευρά, στη δεύτερη πιο θανατηφόρα επίθεση στη Νίκαια, στις 14 Ιουλίου 2016, χρησιμοποιήθηκε φορτηγό. Μετά από αυτή την επίθεση, κινητά τσιμεντένια εμπόδια χρησιμοποιήθηκαν ευρέως σε ολόκληρη τη Γαλλία.

 

Τέλος, μόνο μια ισλαμική τρομοκρατική επίθεση πραγματοποιήθηκε με σφυρί. Αυτό αντιπροσωπεύει μόνο 2% επί του συνόλου.

 

Μια συστημική προσέγγιση

Ύστερα από τα στατιστικά στοιχεία σε σχέση με περίπου πενήντα ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία μεταξύ 2012 και 2021, επόμενο βήμα είναι μια προσπάθεια συστημικής ανάλυσης για πιο λόγο το Παρίσι έγινε ο πρώτος στόχος της ισλαμικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη.

 

Η προσέγγιση του Σάμιουελ Χάντιγκτον φαίνεται να εφαρμόζεται σε αυτήν την περίπτωση. Βρισκόμαστε σε μια σύγκρουση πολιτισμών με βάση συγκεκριμένα ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Με αυτό το σκεπτικό, αυτό που συμβαίνει στη Γαλλία είναι μια σύγκρουση μεταξύ του γαλλικού πολιτισμού, βασισμένου από το 1789 και μετά στην έννοια του κοσμικού κράτους από τη μία, και της ισλαμικής τρομοκρατίας από την άλλη, ήτοι μεταξύ δύο εντελώς διαφορετικών τρόπων ζωής και αντίληψης της πραγματικότητας. Ιδίως  γιατί ο σύγχρονος γαλλικός πολιτισμός και ο κοσμικός χαρακτήρας του, έχουν πολύ μεγάλη απήχηση στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς τόσο στη Γαλλία όσο και σε διεθνές επίπεδο.

 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι η Γαλλία είναι η χώρα με το μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό στην Ευρώπη. Αυτό το ποσοτικό στοιχείο, από μόνο του, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως απόδειξη της γαλλικής επιτυχίας ενσωμάτωσης. Εάν ίσχυε το αντίθετο, αυτό δε θα συνέβαινε. Γιατί, όπως μας διδάσκει η ιστορία εδώ και αιώνες, πάντοτε τα μέλη μίας θρησκευτικής κοινότητας, που αισθάνονται κάποια απειλή, συνήθως εγκαταλείπουν την χώρα. Αυτό μας δείχνει το παράδειγμα των Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων Χριστιανών που εγκατέλειψαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία ανάμεσα στο 1912 και στο 1923.

 

Αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο που συμβαίνει στην περίπτωση της Γαλλίας, η οποία αποτελεί πόλο έλξης για μουσουλμανικούς πληθυσμούς από το τέλος της αποικιοκρατίας έως και σήμερα. Αυτή η ελκυστικότητα του γαλλικού μοντέλου το καθιστά έναν πολύ επικίνδυνο αντίπαλο. Γιατί πρεσβεύει ακριβώς το αντίθετο του συστήματος αξιών των ισλαμιστών τρομοκρατών: ένα κόκκινο πανί, καθιστώντας αναπόφευκτη αυτή τη σύγκρουση ενάντια στη Γαλλία που ενσαρκώνει την πιο κοσμική και την πιο ελκυστική εκδοχή του δυτικού πολιτισμού. Τα δύο παραδείγματα που ακολουθούν, θα διευκολύνουν την καλύτερη κατανόηση της.

 

Το μοντέλο της γαλλικής ενσωμάτωσης

Ένα πολύ σημαντικό σημείο τριβής για τους ισλαμιστές τρομοκράτες θα μπορούσε να σχετίζεται με το μοντέλο ενσωμάτωσης εντελώς διαφορετικών πληθυσμών υπό τη σημαία της Γαλλικής Δημοκρατίας. Ας δούμε μερικά γεγονότα που το επιβεβαιώνουν:

 

Τα τρία πρώτα θύματα του τρομοκράτη Μωαμέντ Μερά, τον Μάρτιο 2012 στην Τουλούζη και μετά στο Μοντομπάν, στη νοτιοδυτική Γαλλία, ήσαν όλοι Γάλλοι Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, οι οποίοι υπηρετούσαν στο Γαλλικό Στρατό, τόσο ο Αρχιλοχίας Αλεξιπτωτιστής Ιμάντ Ιμπν Ζιατέν όσο και οι δύο Στρατιώτες, ο Αμπέλ Σενούφ και ο Μωαμέντ Λεουάντ.

 

Στη συνέχεια, τον Ιανουάριο του 2015, ο Αστυνομικός Αμέντ Μεραμπέτ, ο οποίος είχε μόλις περάσει στο διαγωνισμό για να γίνει αξιωματικός, εκτελέστηκε εν ψυχρώ από τους αδελφούς Κουασί στο Παρίσι.

Τέλος, θα πρέπει να γίνει αναφορά στο φορτηγό με οδηγό το Μωαμέντ Λαουαϊέζ-Μπουλέλ στην περίφημη παραλιακή Προμενάντ ντεζ Αγκλαί στη Νίκαια, κατά τη διάρκεια του εορτασμού της 14ης Ιουλίου, που προκάλεσε 84 θύματα. Τουλάχιστον 30 θύματα ήσαν Μουσουλμάνοι (Γάλλοι, Αλγερινοί και Τυνήσιοι). Πολλοί από αυτούς ήσαν μέλη της ίδιας οικογένειας.

 

Στη Γαλλία, υπάρχει μακρά παράδοση ενσωμάτωσης διαφορετικών πληθυσμών: Βέλγοι, Πολωνοί, Ρώσοι, Ιταλοί, Ισπανοί, Πορτογάλοι, Βιετναμέζοι και, πιο πρόσφατα, από τη βόρεια και την Υπο-Σαχάρια Αφρική. Στο Μουσείο της Μετανάστευσης στο Παρίσι, μπορούμε να διαβάσουμε ότι “Ένας Γάλλος στους τέσσερις έχει ξένη καταγωγή”. Μία φράση που έχει μεγάλη ουσιαστική και συμβολική σημασία.

 

Σύμφωνα με το Γαλλικό Σύνταγμα (άρθρο 1): “Η Γαλλία είναι μια, αδιαίρετη, κοσμική, και κοινωνική δημοκρατία. Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στο νόμο χωρίς καμία διάκριση λόγω καταγωγής, φυλής, ή θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.” Κάτι που επιβεβαιώνεται στις ακόλουθες περιπτώσεις μεταναστών πρώτης γενιάς για την καλύτερη κατανόηση τη κατάστασης στην πράξη.

 

Ο Εμμανουέλ Βαλς γεννήθηκε στη Βαρκελώνη από Ισπανό πατέρα και Ιταλο-Ελβετή μητέρα. Πολιτογραφημένος Γάλλος το 1982, έγινε Υπουργός Εσωτερικών (2012-2014) και στη συνέχεια Πρωθυπουργός (2014-2016).

 

Η Ανν-Μαριά Ινταλγκό-Ανταί, γεννημένη στο Σαν Φερνάντο της Ισπανίας, είναι, από τις 5 Απριλίου 2014, δήμαρχος του Παρισιού.

 

Η Φλαιρ Πελρέν γεννήθηκε στη Σεούλ της Νότιας Κορέας και υιοθετήθηκε από μια γαλλική οικογένεια. Μετά λαμπρές σπουδές, εργάστηκε στη γαλλική δημόσια διοίκηση. Διορίστηκε Υπουργός, υπεύθυνη για τις Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις και την Ψηφιοποίηση (2012-2014). Στη συνέχεια, Υπουργός Διεθνούς Εμπορίου, Τουρισμού και αποδήμων. Και τέλος, Υπουργός Πολιτισμού, από το 2014 έως το 2016.

 

Η Ναζά Βαλλώ-Μπελκασέμ, γεννημένη στο Μπενί Σικέρ του Μαρόκου, πολιτογραφήθηκε σε ηλικία 18 ετών. Μεταξύ 2012 και 2014, ήταν Υπουργός Δικαιωμάτων των Γυναικών, Εκπρόσωπος Τύπου της Κυβέρνησης και στη συνέχεια Υπουργός Αθλητισμού. Από το 2014

έως το 2017, διορίστηκε Υπουργός Παιδείας.

 

Τέλος, ο Μωέντ Αλτράντ γεννήθηκε κοντά στη Ράκα της Συρίας και, ακόμα και σήμερα, δεν γνωρίζει την πραγματική του ηλικία. Αυτός ο νεαρός Βεδουίνος ήρθε στο Μονπελιέ της Γαλλίας. Μετά από ένα διδακτορικό στην Πληροφορική, δημιούργησε την εταιρεία του και

έγινε δισεκατομμυριούχος. Είναι γνωστός για την αγάπη του για το ράγκμπυ.

 

Στο σημείο αυτό, η παρουσίαση μερικών παραδειγμάτων μεταναστών δεύτερης γενεάς μας επιτρέπει να έχουμε μια πιο σφαιρική εικόνα:

 

Η Γαλλίδα τραγουδίστρια και συνθέτης Μπαρμπαρά Πραβί, που το πραγματικό όνομά της είναι Μπάρμπαρα Πιέβιτς, είναι σερβικής και ιρανικής καταγωγής και γεννήθηκε στο Παρίσι. Στις 22 Μαΐου 2021, πήρε τη δεύτερη θέση στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision που διεξήχθη στο Ρόττερνταμ, στην Ολλανδία.

Ο πρώην ποδοσφαιριστής και πρώην προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης,Ζινεντίν Ζιντάν, γεννημένος στη Μασσαλία από Αλγερινούς γονείς, είναι ένας ζωντανός θρύλος στη Γαλλία.

 

Η πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης (2007-2009) Ρασιντά Ντατί είναι μαροκινής και αλγερινής καταγωγής. Είναι δήμαρχος ενός διαμερίσματος του Παρισιού.

 

Τέλος ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας (2007-2012), Νικολά Σαρκοζύ ντε Ναγκύ ντε Μποκσά είναι γιος ενός Ούγγρου μετανάστη, ενώ έχει και οικογενειακούς δεσμούς και στη Θεσσαλονίκη.

 

Μετά από όλα αυτά τα παραδείγματα, η ελκυστικότητα του γαλλικού μοντέλου ενσωμάτωσης, τόσο όσον αφορά στους Ευρωπαίους μετανάστες, αλλά κυρίως σε ό,τι αφορά αυτούς που προέρχονται από όλον τον κόσμο, είναι προφανής. Σε συνδυασμό με το ότι το «vivre ensemble – το να ζούμε μαζί», αποτελεί μια βασική αρχή της γαλλικής δημοκρατίας, επιτρέποντας τη συνύπαρξη διαφορετικών πληθυσμών διαφορετικής καταγωγής, προέλευσης και θρησκεύματος.

 

Είναι κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κοσμοθεωρία και την ιδεολογία των ισλαμιστών τρομοκρατών, οι οποίοι προωθούσαν την ιδέα του διαχωρισμού των πληθυσμών ανάλογα με τη θρησκεία, και την εφαρμογή κανόνων που δεν συνάδουν με τον κοσμικό χαρακτήρα του γαλλικού κράτους.

 

Στην εποχή των κοινωνικών δικτύων, όπου οι πληροφορίες διαδίδονται ταχύτατα από τη μια πλευρά του πλανήτη στην άλλη, το γαλλικό μοντέλο ενσωμάτωσης και το τί συμβαίνει στη Γαλλία αποτελεί για τους ισλαμιστές τρομοκράτες ένα πολύ κακό παράδειγμα, το οποίο έχει μεγάλη επιρροή και κατά συνέπεια πρέπει να σταματήσει.

 

 

Η ελευθερία του λόγου στη Γαλλία

Στις 26 Σεπτεμβρίου 2020, δύο άτομα μαχαιρώθηκαν μπροστά από τα παληά γραφεία του περιοδικού Σαρλί Εμπντό στο Παρίσι. Προφανώς, ο τρομοκράτης (που αργότερα συνελήφθη από την αστυνομία) δεν γνώριζε ότι για λόγους ασφαλείας τα γραφεία του περιοδικού είχαν ήδη μετακομίσει σε άλλο μέρος.

 

Επίσης, όπως ήδη αναφέρθηκε, στις 23 Ιουλίου 2021, ένα βίντεο από την Αλ Κάιντα απείλησε το Σαρλί Εμπτνό ξανά. Αυτά τα γεγονότα αποκαλύπτουν ότι το έντυπο εξακολουθεί να θεωρείται στόχος υψηλής αξίας, παρά το γεγονός ότι όλοι στη Γαλλία γνωρίζουν ότι το Σαρλί Εμπντό είναι μια σατιρική έκδοση με μεγάλη παράδοση στα πολύ προκλητικά εξώφυλλα, ενώ οι γελοιογραφίες του σκορπίζουν συχνά το γέλιο.

 

Δεν πρόκειται για ένα περιοδικό μεγάλης κυκλοφορίας απευθυνόμενο στο ευρύ κοινό που εκφράζει μεγάλα ιδεολογικά ρεύματα στη γαλλική κοινωνία, πολιτική και οικονομία. Απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο κοινό, που έχει μια αρκετά ανεπτυγμένη αίσθηση του χιούμορ. Ως αποτέλεσμα, αυτό που συνέβη θα μπορούσε επίσης να αποκαλύψει τη βαθιά άγνοια της ελευθερίας της έκφρασης στη Γαλλία από τους τρομοκράτες, όπου από την επανάσταση του 1789 και μετά, ακόμα και τα προκλητικά και σατιρικά δημοσιεύματα γίνονται ευρέως αποδεκτά.

 

Σε μια δημοκρατική χώρα όπως η Γαλλία, έντυπα όπως το Σαρλί Εμπντό έχουν τη θέση τους χωρίς κανένα πρόβλημα. Γίνονται αποδεκτά ακόμα και από όσους δεν τα διαβάζουν και δεν επιδοκιμάζουν το περιεχόμενο τους. Αλλά αυτός ο πλουραλισμός δεν γίνεται κατανοητός από τους ισλαμιστές τρομοκράτες και θεωρήθηκε ως απειλή η οποία έπρεπε να εξουδετερωθεί. Για ακόμα μια φορά βρισκόμαστε ανάμεσα σε δύο συστήματα αξιών εκ διαμέτρου αντίθετα, κάτι που οδήγησε στη βίαιη σύγκρουση τους.

 

Ένα ακόμα παράδειγμα στο ίδιο θέμα αποτελήεί η υπόθεση της Μιλά. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη υπόθεση διαδικτυακής παρενόχλησης στη Γαλλία. Μια νεαρή έφηβη, η Μιλά ήταν 16 ετών όταν δημοσίευσε ένα βίντεο στο Ίνσταγκραμ λέγοντας ότι δεν της άρεσαν οι θρησκείες, μετά επέκρινε έντονα το Ισλάμ. Στη συνέχεια άρχισε να δέχεται απειλές κατά της ζωής της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε σημείο που εγκατέλειψε το σχολείο της και από τότε ζει σε ένα μυστικό μέρος που προστατεύεται από την Αστυνομία.

 

Σύμφωνα με τον δικηγόρο της, η Μιλά έλαβε περισσότερες από 50.000 απειλές και η ζωή της έχει γίνει ένας ζωντανός εφιάλτης. Στις 7 Ιουλίου 2021, δώδεκα άτομα καταδικάστηκαν για διαδικτυακή παρενόχληση από γαλλικό δικαστήριο στο Παρίσι.

 

Τελικά στις 8 Ιουλίου, η Μιλά πέρασε δύο ώρες στο μεγάλο τζαμί στο Παρίσι, όπου την υποδέχτηκε o υπεύθυνος. Έγινε ξενάγηση και της έδωσαν ένα ροζ κοράνι ως δώρο. Σκοπός αυτής της επίσκεψης ήταν να σταλεί ένα σαφές μήνυμα κατευνασμού, σε ένα μέρος με μεγάλη συμβολική σημασία. Το συγκεκριμένο τζαμί κατασκευάστηκε το 1926 προς τιμήν των πεσόντων Μουσουλμάνων Στρατιωτών στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εγκαινιάστηκε από τον τότε Γάλλο Πρόεδρο. Έκτοτε, είναι ένα μέρος με ανοικτή πρόσβαση σε όλους.

 

Τα δύο αυτά παραδείγματα δείχνουν ότι η ελευθερία του λόγου στη Γαλλία, ακόμη και σε περιπτώσεις όπως του Σαρλί Εμπντό και της Μιλά είναι μια απαραβίαστη θεμελιώδης αρχή η οποία δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση, ακόμα και αν οι απόψεις που εκφράζονται δεν εκπροσωπούν κάποιον. Αυτό, δεν μπορεί ούτε να γίνει κατανοητό, ούτε αποδεκτό από τους ισλαμιστές τρομοκράτες και οδηγεί στη βίαιη αντίδρασή τους.

 

Επίλογος

Στο θέμα της ισλαμικής τρομοκρατίας, ανάμεσα στο 2012 και στο 2021, η Γαλλία βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα. Έγινε ο κυριότερος στόχος ισλαμιστών τρομοκρατών πληρώνοντας πολύ βαρύ τίμημα. Παρ’ όλα αυτά η επιδίωξη τους να αποσταθεροποίησουν τη γαλλική κοινωνία, σπέρνοντας εσκεμμένα τον πανικό, και οδηγώντας στη λιβανοποίησή της καθώς και στο διχασμό της, ανάλογα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των πολιτών της, απέτυχε. Γιατί ο γαλλικός λαός στο σύνολο του απέδειξε τη συνοχή του και την εμπιστοσύνη του στους θεσμούς και τις αξίες, οι οποίες επιτρέπουν σε αυτήν την χώρα, που υπάρχει εδώ και σχεδόν 1200 χρόνια, να συνεχίσει απρόσκοπτα την ύπαρξη της.

Ως αυτόπτης μάρτυρας της μεγαλειώδους διαδήλωσης για την ελευθερία του λόγου για το Σαρλί Εμπντό, μπορώ να επιβεβαιώσω τη θέληση των απλών ανθρώπων να ζουν μαζί, ανεξάρτητα από τις διαφορές τους. Ενώ οι αρμόδιες αρχές έπαιξαν έναν καθοριστικό ρόλο στην εξουδετέρωση της απειλής, επιτρέποντας την επιστροφή στην κανονικότητα.

 

 

Οι ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία 2012-2021

Ετος Ημερομηνία Τόπος Αριθμός τρομοκρατών Εξουδετέρωση τρομοκρατών Αριθμός θυμάτων Οπλισμός τρομοκρατών  
2012 11 Μαρτίου Toulouse 1 1 1 Όπλο  
2012 15 Μαρτίου Montauban * * 2 Όπλο  
2012 19 Μαρτίου Toulouse * * 4 Όπλο  
2012 19 Σεπτεμβρίου Sarcelles 2 0 0 Εκρηκτικά -χειροβομβίδα  
2013 25 Μαρτίου La Défense 1 0 0 Μαχαίρι  
2014 20 Δεκεμβρίου Joué les Tours 1 1 0 Μαχαίρι  
2015 7 Ιανουαρίου Paris 2 2 12 Όπλο  
2015 8 Ιανουαρίου Paris 1 1 1 Όπλο  
2015 9 Ιανουαρίου Paris * * 5 Όπλο  
2015 3 Φεβρουαρίου Nice 1 0 0 Μαχαίρι  
2015 19 Απριλίου Villejuif 1 0 1 Όπλο  
2015 26 Ιουνίου Saint Quentin – Fallavier 1 0 1 Μαχαίρι  
2015 21 Αυγούστου Oignes 1 0 0 Οπλο  
2015 13 Νοεμβρίου Saint Denis 8 7 1 Όπλο – εκρηκτικά χειροβομβίδα  
2015 13 Νοεμβρίου Paris * * 129 Όπλο  
2015 13 Νοεμβρίου Paris * * * Όπλο  
2015 13 Νοεμβρίου Paris * * * Όπλο  
2015 13 Νοεμβρίου Paris * * * Όπλο  
2015 13 Νοεμβρίου Paris * * * Όπλο  
2015 13 Νοεμβρίου Paris * * * Όπλο  
2016 7 Ιανουαρίου Paris 1 1 0 Εκρηκτικά – χειροβομβίδα  
2016 11 Ιανουαρίου Marseille 1 0 0 Μαχαίρι  
2016 13 Ιουνίου Magnanville 1 1 2 Μαχαίρι  
2016 14 Ιουλίου Nice 1 1 86 Φορτηγό  
2016 26 Ιουλίου Saint Etienne du Rouvray 2 2 1 Μαχαίρι  
2016 4 Σεπτεμβρίου Osny 1 0 0 Σουβλί  
2016 4 Σεπτεμβρίου Paris 3 0 0 Eκρηκτικά – χειροβομβίδα  
               
  Ετος Ημερομηνία Τόπος Αριθμός τρομοκρατών Εξουδετέρωση τρομοκρατών Αριθμός θυμάτων Οπλισμός τρομοκρατών
  2017 3 Φεβρουαρίου Paris 1 0 0 Μαχαίρι
  2017 18 Μαρτίου Orly 1 1 0 Όπλο
  2017 20 Απριλίου Paris 1 1 1 Όπλο
  2017 6 Ιουνίου Paris 1 0 0 Μαχαίρι
  2017 19 Ιουνίου Paris 1 1 0 Οπλο
  2017 9 Αυγούστου Levallois Perret 1 0 0 Οπλο
  2017 15 Σεπτεμβρίου Paris 1 0 0 Σφυρί
  2017 1η Οκτωβρίου Marseille 1 1 2 Aυτοκίνητο
  2018 11 Ιανουαρίου Vendin le Vieil 1 0 0 Μαχαίρι
  2018 23 Μαρτίου Carcassonne 1 1 1 Μαχαίρι
  2018 23 Μαρτίου Trèbes * * 3 Μαχαίρι
  2018 12 Μαίου Paris 1 1 1 Μαχαίρι
  2018 11 Δεκεμβρίου Strasbourg 1 1 5 Οπλο
  2019 5 Μαρτίου Condé sur Sarthe 2 0 0 Μαχαίρι
  2019 24 Μαΐου Lyon 1 0 0 Εκρηκτικά-χειροβομβίδα
  2019 3 Οκτωβρίου Paris 1 1 4 Μαχαίρι
  2020 3 Ιανουαρίου Villejuif 1 1 1 Μαχαίρι
  2020 4 Απριλίου Romans sur Isère 1 0 2 Μαχαίρι
  2020 27 Απριλίου Colombes 1 0 0 Αυτοκίνητο
  2020 25 Σεπτεμβρίου Paris 1 0 0 Μαχαίρι
  2020 16 Οκτωβρίου Conflans Saint Honoré 1 1 1 Μαχαίρι
  2020 29 Οκτωβρίου Nice 1 0 3 Μαχαίρι
  2021 23 Απριλίου Rambouillet 1 0 1 Μαχαίρι

 

 

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Samuel Hutington, The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order, Simon & Schuster, 2007, 370 pages

Roger Rice, A Concise History of France, Cambridge University Press, 2014, 530 pages

William Doyle, The Oxford History of the French Revolution, Oxford University Press, 2018, 512 pages

Yann Algan, Alberto Bisin, Alan Manning, and Thierry Verdier, Cultural Integration of Immigrants in Europe, Oxford University Press, 2012, 368 pages

Chimene Keither, The Paradoxes of Nationalism: The French Revolution and Its Meaning for No god but God (Updated Edition), SUNY, 2012, 244 pages

Aslan Reza, The origins, evolution, and future of Islam, Contemporary Nation Building, SUNY Press, 244 pages

Akbar Ahmed, Journey into Europe: Islam, Immigration, and Identity, Brookings Institution

Press, 2018, 591 pages

Warraq Ibn, The Islam in Islamic Terrorism: The Importance of Beliefs, Ideas, and Ideology,

New English Review Press, 2017, 396 pages

Godfrey Garner, Maeghin Alarid-Hughes, Origins of Terrorism, The Rise of the World’s

Most Formidable Terrorist Groups, CRC Press, 2021, 194 pages

Kamolnick Paul, The Al-Qaeda Organization and the Islamic State Organization: History, Doctrine, Modus Operandi, and U.S. Policy to Degrade and Defeat Terrorism Conducted in the Name of Islam, United States War College, 2017, 360 pages

Murad Nadia (Winner of the Nobel Peace Prize), The Last Girl, Crown, 2018, 260 pages

Peter Nesser, Islamist Terrorism in Europe: A History, Hurst & Company, London, 2015, 240

pages

Gilles Kepel, Terror in France: The Rise of Jihad in the West, Princeton University Press, 2017, 240 pages

Hugo Micheron, Le djihadisme français : Quartiers, Syrie, prisons, Gallimard, 2020, 416 pages

Marc Trévidic, Les 7 piliers de la déraison, Lattès, 2013, 220 pages

 

https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/france/

https://www.ladepeche.fr/2021/07/23/emmanuel-macron-et-la-france-menaces-par-al-qaida-

gerald-darmanin-appelle-a-la-vigilance-cet-ete-9689309.php

https://www.elysee.fr/

https://www.parismatch.com/Actu/Politique/Le-CV-d-Emmanuel-Macron-121077822

https://www.interieur.gouv.fr/ministre/gerald-darmanin

https://www.lefigaro.fr/international/depuis-2012-263-personnes-sont-mortes-dans-des-attentats-islamistes-en-france-20191007

https://www.gouvernement.fr/sites/default/files/contenu/piece-jointe/2016/10/2._libertes_et

_interdits_dans_le_cadre_laique_0.pdf

https://www.lexpress.fr/actualite/societe/le-tueur-au-scooter-de-toulouse-et-montauban_ 1095366.html

https://www.lepoint.fr/tags/manuel-valls

https://www.paris.fr/pages/anne-hidalgo-2252

https://www.challenges.fr/tag_personnalite/fleur-pellerin_2164/

https://www.najat-vallaud-belkacem.com/

https://www.jeuneafrique.com/1146642/politique/rama-yade-devient-directrice-afrique-de-latlantic-council/

https://www.mohedaltrad.fr/

https://www.elysee.fr/nicolas-sarkozy

https://mairie07.paris.fr/pages/rachida-dati-14060

https://fr.mediamass.net/people/zinedine-zidane/personnalite-preferee.html

https://www.ouest-france.fr/medias/eurovision/eurovision-prestation-impeccable-de-la-francaise-barbara-pravi-2e781162-bb47-11eb-b3d8-6e3e00b88499

https://www.interieur.gouv.fr/Publications/Cultes-et-laicite

https://www.tf1.fr/tmc/quotidien-avec-yann-barthes/videos/proces-des-attentats-du-13-novembre-le-temoignage-de-clarisse-heroine-du-bataclan-15979046.html

https://www.france24.com/fr/france/20210714-cinq-ans-apr%C3%A8s-nice-comm%C3%A9more-l-attentat-sur-la-promenade-des-anglais

https://www.legifrance.gouv.fr/loda/id/LEGITEXT000006070722/

https://www.ouest-france.fr/societe/justice/recit-affaire-mila-18-mois-de-harcelement-en-ligne-et-de-polemique-sur-le-droit-au-blaspheme-2c89acee-c2ae-11eb-a65e-374cff38a16b

Accueil

https://www.mosqueedeparis.net/

https://www.francetvinfo.fr/replay-radio/le-brief-politique/emmanuel-macron-garde-un-oeil-sur-l-islam-de-france_4326875.html

Click to access charte_de_la_laicite_egalite_f-h_odl.pdf

https://www.elysee.fr/francois-hollande

https://www.defense.gouv.fr/

La Police Municipale en France : missions, recrutement

https://www.gendarmerie.interieur.gouv.fr/

https://www.gouvernement.fr/risques/comprendre-le-plan-vigipirate

https://www.defense.gouv.fr/operations/territoire-national/france-metropolitaine/operation-sentinelle

https://www.france24.com/fr/20191127-serval-barkhane-casques-bleus-les-op%C3%A9rations-militaires-au-mali-depuis-2013

https://france3-regions.francetvinfo.fr/pays-de-la-loire/sarthe/le-mans/la-bas-elles-retirent-et-brulent-leur-voile-un-rassemblement-en-hommage-a-masha-amini-tuee-par-la-police-morale-iranienne-2626420.html

https://www.tf1info.fr/international/video-iran-mort-hadis-nafaji-20-ans-tuee-par-balles-lors-d-une-manifestation-2233382.html

The Dark Side of the Metaverse

https://www.bbc.com/news/world-europe-60506682