Blog

Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΘΕΣΜΟΥ «ΘΗΤΕΙΑ» Του Αντιστρατήγου ε.α. Σ. Παναγοπούλου

Στο 50ο τεύχος του περιοδικού «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ» της Ελληνικής Εταιρείας Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ) του διμήνου Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2009, με άρθρο μας υπό τον τίτλο «Θητεία : Τις πταίει;» είχαμε αναφερθεί εκτενώς στο θέμα και είχαμε προειδοποιήσει ότι : * Το 12μηνο που είχε καθορισθεί από το 2002 είναι το ελάχιστο δυνατό όριο, ώστε να αποδίδεται εκπαιδευμένη εφεδρεία, σε ένα σχετικά αποδεκτό επίπεδο (όχι πλήρως). * Η 12μηνη θητεία και για τους τρεις Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) ήτοι Στρατός, Ναυτικό και Αεροπορία, είναι άδικη για τους κληρωτούς που κατανέμονται στον Στρατό (όχι για όλους, αλλά μόνον για εκείνους που δεν έχουν «μπάρμπα στην Κορώνη»), καθόσον δεν λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός δυσκολίας των Επιχειρησιακών Μονάδων του Στρατού Ξηράς, σε σχέση με τους άλλους Κλάδους, όπου χωρίς ουσιαστική επιλογή, αλλά με παρεμβάσεις πολιτικές καθώς και ψηφοθηρικές μετατάξεις (ηθικά επιλήψιμες) τοποθετούνται οι καλομαθημένοι νέοι στους δύο ευγενείς Κλάδους (ΠΝ και ΠΑ) απ΄όπου απολύονται με μηδαμινή εκπαίδευση μαχητού, ούτε καν προσκόπου. * Η αποκατάσταση του δικαίου απαιτεί να αυξηθεί ο χρόνος θητείας του προσωπικού του ΠΝ και της ΠΑ κατά τρεις μήνες, ώστε να μειωθεί αφενός ο αριθμός της απομειώσεως των κληρωτών σε βάρος του Στρατού. Παράλληλα με την παροχή πραγματικής στρατιωτικής εκπαιδεύσεως των κληρωτών στους Κλάδους αυτούς ή εφόσον δεν υπάρχει πολιτικό θάρρος και βούληση για λήψη και εφαρμογή τέτοιας αποφάσεως (που απεδείχθη ότι δεν υφίσταται), να καταργηθεί η θητεία στο ΠΝ και ΠΑ και οι ανάγκες να καλυφθούν με Επαγγελματίες Οπλίτες. Δυστυχώς πάλι παραμονές εκλογών, η τότε πολιτική ηγεσία, μετά από εισήγηση στο ΚΥΣΕΑ του τότε Υπουργού Εθνικής Αμύνης κ. Ε. Μεϊμαράκη, αποφάσισε τη μείωση της θητείας στο Στρατό Ξηράς κατά τρεις μήνες, επιφέροντας καίριο κτύπημα στις προοπτικές και σχεδιασμούς του Στρατού, ολοκληρώνοντας ένα καταστρεπτικό έργο που υλοποίησε σε βάρος των Ενόπλων Δυνάμεων και στην Αμυντική Ισχύ της χώρας. Το δυσάρεστο είναι ότι την αυτή πολιτική εφήρμοσε και η διάδοχος πολιτική κατάσταση, καθόσον ο νυν Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Ε. Βενιζέλος επέκτεινε την παραπάνω μείωση θητείας κατά τρεις μήνες στο ΠΝ και ΠΑ, λέγοντας ότι από του 2011 ο αριθμός των κληρωτών που θα διατίθενται στους Κλάδους αυτούς θα μειωθεί ριζικά και σταδιακά θα καταργηθεί (βέβαια αυτό δεν έγινε). Το κακό που έχει δημιουργηθεί συμπληρώνεται με την ονομασία πολλών Μονάδων του Στρατού που ευρίσκονται στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα – Θεσσαλονίκη), για λόγους «Υπηρεσιακούς», ως Επιχειρησιακών ή το ορθότερο για τους επαΐοντες «Β΄Κύκλου Εκπαιδεύσεως», ώστε να τοποθετούνται σ΄αυτές κληρωτοί οπλίτες από τα Κέντρα Εκπαιδεύσεως , και ιδιαίτερα αυτοί που έχουν «μπάρμπα στην Κορώνη», είναι πορφυρογέννητοι κατά τους «σπουδαίους γονείς τους» που πασχίζουν να μην ταλαιπωρηθούν από κακουχίες και χάσουν της τριφυλλότητα της ζωής την οποία διάγουν. Τα δύσκολα βέβαια της θητείας αφήνονται στους φιλότιμους και σ΄αυτούς που δεν έχουν «βύσμα» ενώ το πολιτικό σύστημα εκμεταλλεύεται την κατάσταση με ψηφοθηρικές εκδουλεύσεις. 2 Συνέπεια αυτής της πολιτικής είναι οι «νεοπαγείς Μονάδες του Β΄Κύκλου (!!) Εκπαιδεύσεως» των μεγάλων αστικών κέντρων πρωτεύουσας και συμπρωτεύουσας να παρουσιάζουν επάνδρωση 150%, ενώ οι πραγματικές Επιχειρησιακές Μονάδες (Έβρου – Νήσων και Εφεδρειών) κατά το μεγαλύτερο μέρος αυτών να έχουν αραχνοΰφαντη επάνδρωση, που με δυσκολία επαρκεί για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών τους. Κάτω από τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί ήτοι : λειψανδρία, πολυτελής δομή και οργάνωση των ΕΔ και ιδιαίτερα του Στρατού Ξηράς (η σημερινή δομή του είναι για οροφή ειρήνης 120.000 ανδρών και όχι 90.000 που έχει καθορισθεί ενώ ταυτόχρονα το έλλειμμα μεταξύ πραγματικής δυνάμεων και οροφής είναι αρκετές χιλιάδες), μικρός χρόνος θητείας, μείωση δραματική του λειτουργικού προϋπολογισμού των Κλάδων με σοβαρή επίπτωση στην εκπαίδευση και ασκήσεις (βολές – καύσιμα κ.λ.π.), η παρεχομένη εκπαίδευση είναι στοιχειώδης, το κληρωτό προσωπικό χρησιμοποιείται για την ικανοποίηση των λειτουργικών αναγκών των Μονάδων και έτσι να αποδίδεται ανεκπαίδευτη εφεδρεία. Τα παραπάνω δεδομένα έχουν οδηγήσει στον περιορισμό της αποδόσεως κυρίων ειδικοτήτων στους κληρωτούς. Η Ελλάς είναι μία μικρή χώρα, που είναι αδύνατον να διαθέτει δομή, ήτοι αριθμό ενεργών και επιστρατευομένων Μονάδων, ανάλογο της κυρίας απειλής η οποία κύρια απειλή αντιμετωπίζεται μόνο με πλήρη κινητοποίηση του δυναμικού των ΕΔ (ενεργού και εφεδρείας). Αλλά για ποια εφεδρεία μιλάμε σήμερα, διότι είναι βέβαιο ότι από του 2003 και μετά εκπαιδευμένη τοιαύτη δεν υπάρχει. Με ποια λογική οι Πολιτικές και Στρατιωτικές Ηγεσίες ανέχονται την κατάσταση αυτή; Μήπως η Ελλάδα έχει αποδεχθεί τις Τουρκικές απαιτήσεις, οπότε προς τι η ύπαρξη ισχυρών ΕΔ, ή υπάρχει βεβαιότητα ότι με επίκληση ξένων «προστατών» θα αντιμετωπισθεί η Τουρκική βουλιμία και επιθετικότητα ή τέλος πιστεύει ότι με επικοινωνιακές – θεατρικές κινήσεις θα αποφεύγει επί μακρόν τις πιθανές δυσμενείς καταστάσεις. Ορθές και ωραίες οι θεωρίες, αναλύσεις πληροφοριών περί της απειλής, αλλά σε πρακτικό επίπεδο τι γίνεται; Δυστυχώς τίποτε καθόσον πέραν του θέματος της θητείας : * Η Ελλάς έχει κηρύξει μονομερή αφοπλισμό από το 2005. * Έχει δραματικά μειώσει (μέχρι μηδενισμού σε ορισμένες περιπτώσεις) τις πιστώσεις για ανταλλακτικά και την συντήρηση του υλικού, Επιχειρησιακού και μη, από το 2006 με σοβαρότατες επιπτώσεις στη διαθεσιμότητά του. * Έχει μειώσει τα λειτουργικά έξοδα με σοβαρές επιπτώσεις στην εκπαίδευση και ιδιαίτερα την επιχειρησιακή εκπαίδευση των Μονάδων. Το τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω ακόμη και ένα προνήπιο δύναται να κατανοήσει, πολλώ δε μάλλον ένας Συνταγματολόγος και Πολιτικός, ή Πτέραρχος ή Στρατηγός ή Ναύαρχος και εύλογα αναρωτιέται κανείς «εάν το κατανοούν γιατί δεν κάνουν κάτι;». Όπως είχαμε τονίσει και στο προηγούμενο άρθρο μας, η θητεία ιστορικά (Αρχαία Αθήνα, Σπάρτη, Μακεδονία) και μέχρι πρόσφατα, υπήρξε ένας καταξιωμένος θεσμός που συνέβαλε στην εθνική αποκατάσταση από της δημιουργίας του ελληνικού κράτους, δημιούργησε ισχυρές ΕΔ που από τους Βαλκανικούς Πολέμους μέχρι και την μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο περίοδο τίμησαν παγκόσμια το όνομα της πατρίδος μας και προάσπισαν με αποτελεσματικότητα τα εθνικά συμφέροντα. Αυτός ο ίδιος ο καταξιωμένος θεσμός προσέφερε τεράστιο κοινωνικό έργο στο έθνος, καθόσον συνέβαλε στην καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, παρείξε γνώσεις 3 και εμπειρίες στους στρατευμένους νέους, ωφέλιμες για την πολιτική τους ζωή (μάγειροι, οδηγοί, τεχνίτες κ.λ.π.), προσάρμοσε την φιλοσοφία τους στρατεύσιμου προσωπικού στο σεβασμό των νόμων, στην αυτοπειθαρχία, ενδυνάμωσε την φιλοπατρία τους καθιστώντας τους πολύτιμα μέλη της κοινωνικής ζωής και της κοινωνίας μετά το πέρα της στρατιωτικής υποχρεώσεως προς την πατρίδα. Μιλάμε για αξιομνημόνευτη προσφορά. Η υποχρέωση παροχής της στρατιωτικής υπηρεσίας προς την πατρίδα προβλέπεται από το Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 4 παράγραφος 6 και σε συνδυασμό με την ερμηνευτική διάταξη της προαναφερθείσης παραγράφου, δεν δημιουργείται καμία αμφιβολία ότι το Σύνταγμα επιτάσσει την καθολική στράτευση όλων των Ελλήνων (ακόμη και γυναικών), όπως ο σχετικός νόμος καθορίζει (και ο οποίος προβλέπει 24μηνη θητεία ανδρών μόνον επιτρέποντας στον εκάστοτε Υπουργό, με πρότασή του, να διαμορφώνει το χρόνο της). Το τραγικό είναι ότι ορισμένοι Νομικοί, για την ακρίβεια Συνταγματολόγοι, για να ικανοποιήσουν την εκάστοτε πολιτική ηγεσία και τις πολιτικές της (παράλληλα με την ιδεοληψία τους) ερμηνεύουν τη σχετική συνταγματική πρόβλεψη με τρόπο που να καταργεί την υποχρεωτική θητεία και να υποστηρίξουν την μισθοφορική (π.χ. όπως τόνισε και είπε ο Καθηγητής που εκλήθη να εκφωνήσει λόγο την ημέρα του εορτασμού της ημέρας των ΕΔ την 21η Νοεμβρίου 2002 στην Παλαιά Βουλή, προφανώς για να καλύψει την εγκληματική ενέργεια του κ. Παπαντωνίου, ΥΠ.ΕΘΑ τότε, που χωρίς να υφίστανται προϋποθέσεις μείωσε εν μία νυκτί την θητεία στους 12 μήνες με συνέπεια να ξεγυμνωθούν οι Μονάδες και να τεθεί σε κίνδυνο η εθνική ασφάλεια). Το θέμα της καθολικής στρατεύσεως των γυναικών, σύμφωνα με το Σύνταγμα, απαιτεί ιδιαίτερη προσέγγιση και ανάλυση που στην παρούσα συγκυρία θα το αποφύγουμε, καθόσον στην πατρίδα μας δεν έχουμε ξεκαθαρίσει το τι θα κάνουμε με τους άντρες που πρέπει να στρατευθούν. Τούτο διότι η χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος, χρεοκοπία αρχών και ιδεών, το έχει οδηγήσει σε ψηφοθηρία, ακόμη και σε θέματα που άπτονται της Εθνικής Ασφάλειας, όπως φάνηκε από τις προεκλογικές «πλειοδοσίες για την μειοδοσία επί του χρόνου της θητείας», πάντα παραμονές εκλογών για πολιτικό κέρδος. Βέβαια τα αποτελέσματα των εκλογών του 2004 και 2009 έδειξαν ότι αυτή η πολιτική δεν τους ωφέλησε, καθόσον απώλεσαν τις εκλογές, πλην όμως η ζημία έμεινε. Για την κάλυψη των κενών της θητείας που δημιούργησε η μείωση αυτή, εφευρέθηκε ο θεσμός των Επαγγελματιών Οπλιτών επτάχρονης θητείας, ο οποίος εφαρμόσθηκε χωρίς να μελετηθεί καλά και σταδιακά, ώστε να υπάρξει η απαιτούμενη ομαλή προσαρμογή, με πάμπολλες στρεβλώσεις, καθόσον άπαντες εξομοιώθηκαν με μόνιμους υπαξιωματικούς (στελέχη τους αποκαλούν), ενώ ήσαν οπλίτες που προσελήφθησαν επί αντιμισθία για να εκτελέσουν τα αμισθί καθήκοντα των κληρωτών. Και ενώ λόγω της μειώσεως Σχηματισμών – Μονάδων και προσωπικού από την μείωση της θητείας θα ανέμενε και μείωση σημαντική του λειτουργικού προϋπολογισμού του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης, υπήρξε αύξηση αυτού κατά 400 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, λόγω των μισθολογικών υποχρεώσεων των ΕΠΟΠ. Η παρουσία των ΕΠΟΠ επίσης οδήγησε στην χρησιμοποίηση των κληρωτών οπλιτών σε δευτερεύοντα καθήκοντα, κυρίως λειτουργικά, με συνέπεια την περιορισμένη εκπαίδευση και τελικά μαζί με τους άλλους παράγοντες την απόδοση ανεκπαίδευτης εφεδρείας. Δεν έφθαναν όλα αυτά, αλλά το 2005 ανεκαλύφθη ο θεσμός των Εφέδρων Υψηλής Ετοιμότητος (ΕΦΥΕΣ), που κάποιος «ευφυής» πρότεινε να υλοποιηθεί και στην Ελλάδα, αντιγράφοντας το «Teritorial Army» του Ηνωμένου Βασιλείου, λες και 4 σ΄εμάς δεν υπάρχουν τα Τάγματα Εθνοφυλακής (ΤΕ) που απαρτίζονται από μόνιμους Εθνοφύλακες ή δεν προβλέπονται έφεδροι αξιωματικοί και οπλίτες που έπρεπε κατά τακτά χρονικά διαστήματα να καλούνται για την συμπλήρωση ενεργών Μονάδων ή την ενεργοποίηση των εφεδρικών, για εκπαίδευση συμπληρωματική, έλεγχο του υλικού και για ψυχολογικούς λόγους. Και τούτο όταν είναι γνωστό ότι μεγάλος αριθμός εφέδρων Οπλιτών – Αξιωματικών δεν κλήθηκε ουδέποτε για συμπληρωματική εκπαίδευση, ενώ παράλληλα δεν έχει δοθεί η απαραίτητη σημασία στην κινητοποίηση, εκπαίδευση των ΤΕ των κρισίμων τομέων της χώρας. Η εθνική χρεοκοπία που έχει πλήξει την πατρίδα μας, είχε βαρύτατες επιπτώσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις, Μία από τις επιπτώσεις (πλέον των άλλων), ήταν η αδυναμία να προσληφθούν νέοι ΕΠΟΠ από του 2010, με συνέπεια να μην είναι δυνατή η συμπλήρωση των καθορισθεισών οροφών ειρήνης των Κλάδων (η σημερινή δύναμη των Κλάδων είναι κατά πολύ μικρότερη αριθμητικών των οροφών) με ότι αυτό συνεπάγεται για την επάνδρωση και επιχειρησιακή ετοιμότητα των ΕΔ. (Είναι χαρακτηριστικό της άθλιας πολιτικής που υλοποιείται για ψηφοθηρικούς λόγους, η μονιμοποίηση, μαζική των ΕΠΟΠ οι οποίοι από το παράθυρο θα γίνουν αξιωματικοί, λες και αυτό ήταν το ζητούμενο, όπως ο περίφημος νόμος του Συνταγματολόγου, ο 3833/24-9-2010 καθορίζει), Μάλιστα σ΄αυτόν τον νόμο με το άρθρο 81 προβλέπεται νέα κατηγορία επαγγελματιών Οπλιτών, τους Ειδικούς Εφέδρους Οπλίτες (ΕΕΦΟΠ), οι οποίοι αποτελούν μετεξέλιξη των Οπλιτών Βραχείας Ανακατατάξεως (ΟΒΑ), πλην όμως δεν έχουν καθορισθεί εισέτι προϋποθέσεις εφαρμογής του, ούτε έχει υλοποιηθεί κάτι οκτώ μήνες μετά την ψήφιση του νόμου, ούτε έχει καταταγεί αριθμός αυτών. Ουσιαστικά μιλάμε για μετατροπή των ΕΔ σε προβληματική ΔΕΚΟ. Έτσι σήμερα οι Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν μοναδική ανομοιογένεια σε παγκόσμιο επίπεδο, καθόσον αποτελούνται από Αξιωματικούς από Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΣΕΙ), Αξιωματικούς από Ανώτερες Σχολές Μονίμων Υπαξιωματικών (ΑΣΜΥ), Μονίμους Υπαξιωματικούς από ΑΣΜΥ, ΕΜΘ, ΕΠΟΠ, Κληρωτούς Οπλίτες, ΕΦΟΠ, Εφέδρους Αξιωματικούς και Εφέδρους Οπλίτες, ήτοι εννέα (9) κατηγορίες προσωπικού. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα, οικονομικά, διοικητικά και λειτουργικά και κυρίως στην δημιουργία κοινού πνεύματος. Η κατάσταση αυτή πρέπει να απαλειφθεί και να διορθωθεί άμεσα. Θεωρώ βασική υποχρέωση την εφαρμογή της επιταγής του Συντάγματος σ΄ότι αφορά την θητεία και με βάση αυτό να καθορισθούν τα λοιπά θέματα και ανάγκες καθόσον ο εθνικός και διαχρονικός θεσμός της θητείας είναι απολύτως απαραίτητος για την Ελλάδα, τόσο για την ορθή στελέχωση των ενεργών Μονάδων, όσο και για την ενεργοποίηση επιστρατευομένων Επιχειρησιακών Μονάδων σε σύντομο χρόνο σε περίπτωση κινητοποιήσεως (από εκπαιδευμένη εφεδρεία όμως). Για να πραγματοποιηθούν τα παραπάνω και με δεδομένο το πρόβλημα υπογεννητικότητας που ταλανίζει τη χώρα μας θα πρέπει : * Η δομή των Κλάδων των ΕΔ πρέπει να είναι αντίστοιχη της καθορισθείσης οροφής ειρήνης, κυρίως σ΄ότι αφορά τις Ενεργές Μονάδες. (Το θέμα αφορά το Στρατό Ξηράς κυρίως, που διαθέτει πολυτελή δομή και οργάνωση, αντίστοιχο της Ψυχροπολεμικής περιόδου και όταν η οροφή ειρήνης ήταν 145.000). * Η θητεία στον Στρατό Ξηράς να καθορισθεί στους 15 μήνες (χρόνος που είναι απαραίτητος για την πλήρη εκπαίδευση ενός κληρωτού), ενώ στο Πολεμικό Ναυτικό και Πολεμική Αεροπορία στους 18 (λόγω των ηπιοτέρων συνθηκών ζωής που επικρατούν στους Κλάδους αυτούς). Μετά τον 12ο μήνα υπηρετήσεως, άπαντες οι Κληρωτοί να λαμβάνουν μηνιαία αποζημίωση μέχρι 200 ευρώ. 5 * Με δεδομένο ότι πολλές από τις αναβολές στρατεύσεως για φοίτησε σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ, εσωτερικού-εξωτερικού και για λόγους υγείας, οδηγούν σε ανυποταξία εξωτερικού και εσωτερικού (ο αριθμός των ανυποτάκτων είναι σήμερα αρκετές χιλιάδες), το θέμα του συστήματος αναβολών θα πρέπει να εξορθολογισθεί, παράλληλα με αυστηροποίηση του συστήματος κυρώσεων για την ανυποταξία. Ιδιαίτερα σ΄ότι αφορά τις αναβολές στρατεύσεως λόγω σπουδών, θα πρέπει να εξυπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες εκπαιδεύσεως των Ελλήνων, να αφορούν ΑΕΙ και ΤΕΙ Ελλάδος, να είναι χρονικά προσδιορισμένες για κάθε κληρωτό, ίσο προς το χρόνο σπουδών της Σχολής του συν ένα έτος, και, εφόσον υφίσταται μεταπτυχιακό στην Ελλάδα, για το χρόνο του μεταπτυχιακού. Σπουδές στο εξωτερικό δεν πρέπει να τυγχάνουν αναβολής και πρέπει να προηγείται η εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων των κληρωτών. * Η κατανομή των κληρωτών στους Κλάδους, ο καθορισμός ειδικότητος, η διάθεση αυτών σε Μονάδες Εκστρατείας, η μετάθεσή τους σε Μονάδες εσωτερικού το 10ο μήνα από κατατάξεώς τους, να γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια, χωρίς ψηφοθηρικές επεμβάσεις και πελατειακής μορφής πολιτικές εξυπηρετήσεις. * Η πρόσληψη Εθελοντών ή ΕΠΟΠ, ή ΕΦΟΠ (ας διαλέξουν οι αρμόδιοι ένα, οιονδήποτε, από τους τρεις και να καταργήσουν τους άλλους), να γίνεται για να εξασφαλισθεί ο χειρισμός – συντήρηση – υπηρέτηση των συγχρόνων οπλικών συστημάτων Στρατού – Ναυτικού – Αεροπορίας και επάνδρωση των Ειδικών Δυνάμεων, με αυστηρές προϋποθέσεις και χρόνο υπηρετήσεως μέχρι πέντε έτη, για ένα συνολικό αριθμό και για τους τρεις Κλάδους, μικρότερο, ίσο των 15.000. Μονιμοποίηση αυτών ως «Υπαξιωματικών», να μη γίνεται. Τα παραπάνω είναι ορθολογικά, δίκαια και υλοποιήσιμα αρκεί να υπάρξει βούληση. Εφόσον θέλουμε ισχυρές ΕΔ και όχι ένα οργανισμό εξυπηρετήσεως πολιτικο-κομματικών υποχρεώσεων, όπως κινδυνεύουν να γίνουν αυτές, με τις μικροπολιτικές αθλιότητες από του 2000 μέχρι και σήμερα, πρέπει να δούμε το θέμα σοβαρά. Τα όσα προτείνονται παραπάνω είναι μία προσέγγιση και βέβαια μπορεί να υπάρχουν και άλλες πλέον ορθές προτάσεις. Πρέπει όμως να ληφθεί μία απόφαση, να καθορισθεί ένα δίκαιο και αδιάβλητο σύστημα, όχι όπως το σημερινό που δημιουργεί απέχθεια και αηδία, λόγω των αδικιών που δημιουργεί. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων επιθυμεί η χώρα να διαθέτει ισχυρές ΕΔ και ισχυρή αποτρεπτική ισχύ και είναι ανεκτικός στις υποχρεώσεις στρατεύσεως, αρκεί αυτή να στηρίζεται σε δίκαιο και αδιάβλητο σύστημα. ΣΗΜΕΙΩΣΗ Τα της θητείας σε διάφορες χώρες παγκοσμίως, αναφέρθηκαν στο υπ΄αρ. 50 τεύχος του περιοδικού «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ» άρθρο μας, με τίτλο «Θητεία. Τις πταίει;» και δεν επαναλαμβάνονται στο παρόν διότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές αλλαγές, πλην Τουρκίας. Σ΄ότι αφορά την Τουρκία και ιδιαίτερα τα της θητείας και της στελεχώσεως των ΕΔ ισχύουν τα παρακάτω : * Οι Μόνιμοι Αξιωματικοί και οι Μόνιμοι Υπαξιωματικοί, οι προερχόμενοι από Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΣΕΙ) και Ανώτερες Σχολές Μονίμων Υπαξιωματικών (ΑΣΜΥ), έχουν υποχρέωση παραμονής κατ΄ελάχιστο 15 έτη στις Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ). (Υπόψη ότι οι Μόνιμοι Υπαξιωματικοί, δεν γίνονται Αξιωματικοί, όπως συμβαίνει σε όλες τις σύγχρονες ΕΔ). 6 * Η θητεία των Κληρωτών Οπλιτών σε όλους τους Κλάδους είναι 15 μήνες, ενώ των Εφέδρων Αξιωματικών 12 μήνες. Η μειωμένη θητεία για προστάτες οικογενειών, πρωτότοκους πολυτέκνων οικογενειών κ.λ.π. είναι 6 μήνες. * Οι ΕΠΟΠ προσλαμβάνονται για 2 έτη (μία σύμβαση) η οποία δύναται να παραταθεί από 1 έως 5 έτη με βάση διαγωνισμό, έλεγχο από επιτροπή και για κάλυψη συγκεκριμένων θέσεων. Οι εθελοντές αυτοί δεν γίνονται Μόνιμοι Υπαξιωματικοί και πολύ περισσότερο Αξιωματικοί. Σύμφωνα με δημοσίευμα των εφημερίδων Zaman και Bugun του περασμένου Οκτωβρίου 2010, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ) έχουν δύναμη 736.000 η οποία αναλύεται ως εξής : * Αξιωματικοί 46.000 (μαζί με τους εφέδρους). Οι Ανώτατοι Αξιωματικοί (Ταξίαρχοι, Αρχιπλοίαρχοι και άνω) είναι 220 στον Στρατό Ξηράς, Ναυτικό και Αεροπορία 110 και στην Στρατοχωροφυλακή 30. * 100.000 είναι Μόνιμοι Υπαξιωματικοί. * 70.000 Επαγγελματίες Οπλίτες. * 470.000 Κληρωτοί Οπλίτες, από τους οποίους υπηρετούν, στον Στρατό Ξηράς 240.000, Ναυτικό και Αεροπορία από 30.000 (σύνολο 60.000) και οι 170.000 στην Στρατοχωροφυλακή. * 50.000 Πολιτικοί Υπάλληλοι. Υφίστανται πληροφορίες για μείωση της θητείας κατά 3 μήνες, δηλαδή στους 12, γεγονός που θα μειώσει τους Κληρωτούς κατά 100.000. Αυτό όμως δεν θα έχει επίπτωση στους τρεις Κλάδους των ΤΕΔ, καθόσον συνδυάζεται με παύση της διαθέσεως Κληρωτών στην Στρατοχωροφυλακή, η οποία αφενός θα υπαχθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών από το Υπουργείο Αμύνης που ανήκει σήμερα και η επάνδρωσή της θα γίνεται με Επαγγελματίες Οπλίτες.