Blog

 

Η Τουρκία με την επιθετική της, αναθεωρητική της πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο και την μοναδική και παράνομη θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας» επιδιώκει την υλοποίηση των  στρατηγικών της  στόχων. Πρωταρχικός στόχος η ενίσχυση τη γεωπολιτικής της επιρροή στην περιοχή και η αναγνώριση από όλους τους κρατικούς δρώντες της περιοχής, ως ο βασικός παίκτης σε ζητήματα ενέργειας και ασφάλειας.  Η ανακάλυψη φυσικού αερίου στην περιοχή έχει εντείνει τους ανταγωνισμούς και η Τουρκία επιθυμεί να εξασφαλίσει πρόσβαση σε αυτά τα αποθέματα.

Έτσι, η γειτονική χώρα,  αδιαφορώντας παντελώς για το Διεθνές Δίκαιο,  αμφισβητεί τα νόμιμα δικαιώματα άλλων κρατών, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, περικυκλώνοντας αυτές με την λεγόμενη «Γαλάζια Πατρίδα». Με την μέθοδο του στρατιωτικού καταναγκασμού  και των διπλωματικών πιέσεων προς  γειτονικά κράτη, επιδιώκει να ενισχύσει τη θέση της και να  διασφαλίσει ένα νέο “status quo” για  τα παράνομα συμφέροντά της. Και πρόσφατα είδαμε τις απρεπείς, απειλητικές και προσβλητικές και απειλητικές δηλώσεις του ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν εναντίον της Ελλάδος, αναφέροντας ακόμη ότι η Τουρκία δεν έχει  κανένα πρόβλημα να μπουν σε πολεμική αναμέτρηση με την Ελλάδα. Τόσο θράσος.

Η πρόσφατη συμφωνία μεταξύ της Τουρκικής Κρατικής Εταιρείας Πετρελαίου (TPAO) και της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου της Λιβύης (NOC) για σεισμικές έρευνες στα λιβυκά ύδατα –χωρίς να κατονομάζονται επακριβώς οι περιοχές– αναζωπυρώνει το μέτωπο που άνοιξε το διαβόητο και παράνομο  τουρκολιβυκό μνημόνιο του 2019. Το νέο μνημόνιο, το οποίο υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη, προβλέπει δισδιάστατες σεισμικές έρευνες σε έκταση 10.000 χλμ, με την ανάλυση των δεδομένων να ολοκληρώνονται  εντός εννέα μηνών. Αν και δεν προβλέπει εξόρυξη ή γεώτρηση, οι αναλυτές εκτιμούν  ότι η απόκτηση σεισμικών δεδομένων αποτελεί το κρίσιμο πρώτο βήμα για τον έλεγχο των θαλάσσιων πόρων. Η δε Λιβύη, χώρα διαλυμένη και υποτελής της Τουρκίας, τόσο η κυβέρνηση της Τρίπολης, όσο και η κυβέρνηση της Βεγγάζης πρόσφατα,  δεν λειτουργεί ως διεθνής δρών, αλλά ως γεωπολιτικό πιόνι της Τουρκίας και αυτό θα πρέπει να προβληματίσει την Ελλάδα.

Η Τουρκία λειτουργώντας παράνομα και επιθετικά επί του πεδίου κατόρθωσε να ακυρώσει ή να μην επιτρέπει και άλλα προγράμματα. Το πρώτο  διεθνούς σημασίας γεωπολιτικό «project» που ακύρωσε η Τουρκία ήταν  ο αγωγός μεταφοράς υδρογονανθράκων “East Med”, με όχημα την  παράνομη  θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας», και με το επιχείρημα, ότι η όδευση του έργου διέρχεται από τη δική της υφαλοκρηπίδα, άρα δικαιούται να το εμποδίσει, όπως και έκανε.

Η  δεύτερη περίπτωση αφορά το ηλεκτρικό καλώδιο GSI (Great Sea Interconnector) Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, προϋπολογισμού περίπου 2 δισ. ευρώ, όπου τον Ιούλιο του 2024 παρενέβη με φρεγάτες στη Κάσο, να το σταματήσει και να  παραμένει ακόμη παγωμένο, μετά τη περίφημη φράση Γεραπετρίτη ότι ο GSI των 2 δισ. ευρώ θα προχωρήσει «στον… κατάλληλο χρόνο». Και ο «κατάλληλος χρόνος» τελειώνει σε δύο μήνες, καθόσον μετά θα έχουμε επιπτώσεις,  οπότε αναμένονται εξελίξεις.

Το τρίτο έργο που κινδυνεύει να έχει τη τύχη των δύο πρώτων είναι το διεθνούς γεωπολιτικής σημασίας καλώδιο «East to Med Data Corridor» (EMC), ένα υποθαλάσσιο και χερσαίο καλωδιακό «project» οπτικών ινών, μήκους 3.987 χλμ με προϋπολογισμό  850 εκατ., που στοχεύει να συνδέσει την Σαουδική Αραβία με την Ευρώπη μέσω Ελλάδας και Κύπρου. Συγκεκριμένα αφορά δύο καλώδια μεταφοράς «Data», ένα μεταξύ Μασσαλίας και Σαουδικής Αραβίας μέσω Κρήτης, και ένα δεύτερο που θα ακολουθεί περίπου την ίδια διαδρομή ξεκινώντας από τη Γένοβα. Εδώ φαίνεται να έχει καλύτερη προοπτική, γιατί σύμφωνα με δημοσιογραφικές αποκαλύψεις  (ιστοσελίδα anixneuseis.gr  του Παντελή Σαββίδη), η Ελλάδα συμφώνησε να συμμετάσχει και η Τουρκία στο πρόγραμμα, με γραμμή οπτικής ίνας από τα Χανιά προς την Σμύρνη, υποχωρώντας στις τουρκικές απειλές.

Η πορεία και στα τρία έργα (East Med, GSI, EMC) δείχνει ίδια. Κάθε φορά σηκώνουμε το πήχη  ψηλά και μετά περνάμε από κάτω. Φαίνεται ότι ή διαβάζουμε λάθος τις προθέσεις των απέναντι, λες και δεν τους ξέρουμε τόσα χρόνια τώρα, ή τα φοβικά σύνδρομα και ο εγχώριος πολιτικός ενδοτισμός στις τουρκικές απειλές τελικά κυριαρχούν και να υποχωρούμε.

Τέλος,  σημαντικό θέμα είναι η βελτίωση των σχέσεων Τουρκίας-Αιγύπτου και η συνεργασία των δύο χωρών για συμπαραγωγή Drones (UAV). Η τουρκική εταιρία  Havelsan, που ανήκει στο μετοχικό ταμείο του τουρκικού στρατού,  που  κατασκευάζει τα UAV  Baha, Bulut, Bozbay, θα συνεργαστεί με την αιγυπτιακή ΑΟΙ (Arab Organization Industrialization). Η συνεργασία θα αφορά  στην κατασκευή  UAV, αλλά και σε τομείς, που η Havelsan θα παρέχει υψηλή τεχνολογία στην αιγυπτιακή, όπως σε αμυντικό λογισμικό, σε συστήματα προσομοίωσής, διοίκησης και ελέγχου και κυβερνοασφάλειας.

Η Τουρκία με τις συμμαχίες της και την πολιτική της έχει περικυκλώσει την Ελλάδα και την πολιορκεί ασφυκτικώς, μη επιτρέποντας της να υλοποιήσει ούτε τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου. Η πατρίδα χρειάζεται επειγόντως μια νέα εθνική στρατηγική που θα αντιμετωπίζει επιτυχώς επί του πεδίου την επιθετική Τουρκία και να σταματήσουμε να  επικαλούμαστε ως Ικέτιδες συνεχώς το διεθνές δίκαιο, αλλά  επί του πεδίου να αποδείξουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπίσουμε την εθνική μας κυριαρχία και τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην πράξη και όχι στα λόγια. Τότε οι φίλοι θα μας εκτιμήσουν και οι εχθροί μας θα αρχίσουν να μας σέβονται. Ιδιαίτερα η Τουρκία με τις δηλώσεις Φιντάν, σηματοδοτούν την νέα εποχή υψηλής αντιπαράθεσης που έρχεται.

*Ο Ιωάννης Μπαλτζώης είναι αντγος (ε.α.), με M.Sc. στην Γεωπολιτική από ΕΚΠΑ και πρόεδρος του ΕΛΙΣΜΕ.