Blog

«Οι εξ-υπηρέτες ,ball boys, των ΗΠΑ,ΝΑΤΟ,ΕΕ»-Τα Ελληνοτουρκικά μετά το Βίλνιους

«Οι εξ-υπηρέτες ,ball boys, των ΗΠΑ,ΝΑΤΟ,ΕΕ»-Τα Ελληνοτουρκικά μετά το Βίλνιους

«Οι εξ-υπηρέτες ,ball boys, των ΗΠΑ,ΝΑΤΟ,ΕΕ»-Τα Ελληνοτουρκικά μετά το Βίλνιους

 

Γράφει ο Αντώνης Πέρπερας, Αρχιπλοίαρχος Ιατρός ΠΝ ε.α

Χώρες μικρές και εν γένει αδύναμες, καλύπτονται πίσω από την αναγκαιότητα της προστασίας από «συμμάχους» προστάτιδες δυνάμεις, ιδιαίτερα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ανεξαρτησίας, διαμορφώνοντας, έτσι, τα χαρακτηριστικά ενός κράτους- προτεκτοράτου.

Πρώτιστο, όμως, και απαράβατο καθήκον κάθε ηγέτη, που πιστεύει στα ιδανικά της Πατρίδος, είναι να προασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας του, ιδιαίτερα τα εθνικά, παραδίδοντας αλώβητη την εδαφική ακεραιότητα της χώρας του στους επομένους.Αντιθέτως, «ηγέτες» κρατών με χαρακτηριστικά προτεκτοράτου, ενσυνειδήτως συμμορφώνονται με δεσμεύσεις, αλλότριες με τη  χώρα τους υποχρεώσεις,  επιζήμιες για τη  χώρα  συμφωνίες, επιδιώκοντας ευλαβικά να υπηρετούν συμφέροντα των «προστατών-συμμάχων», παραβλέποντας το πρώτιστο και ιερό καθήκον που έχουν ως ηγέτες: την προάσπιση των συμφερόντων της δικής τους χώρας.

Είναι, δε, απόλυτα γνωστό το ποιόν του σεβασμού και το μέγεθος της εκτιμήσεως που συνήθως απολαμβάνουν τέτοιοι «ηγέτες», και της υπολήψεως που τυγχάνουν, εκ μέρους «φίλων», «συμμάχων», ιδιαίτερα των αντιπάλων.

Οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας μας αποτελούν διαχρονικά ξεχωριστή περίπτωση, χαρακτηριστική ιδιαιτερότητα, καθώς συνηθίζουν να διεκπεραιώνουν με προθυμία αλλότρια συμφέροντα, συνήθεια που δυστυχώς, έχει εμπεδωθεί σε «φίλους» και «συμμάχους», μεταφέροντας την καθόλου κολακευτική εικόνα για τους ηγέτες μας, των πάντα σταθερά «διαθέσιμων», «χρήσιμων», και «προθύμων».

Αξίζουν ιδιαιτέρου σχολιασμού τα πεπραγμένα, αλλά και τα προσφάτως εξελισσόμενα εκ μέρους του νυν Πρωθυπουργού, αρχίζοντας από την περίφημη και πολύ διαφημισθείσα ομιλία του στο Αμερικανικό Κογκρέσο, μέσω της οποίας διεκπεραίωσε επιτυχώς πολλαπλές αποστολές.

Μια ομιλία που προβλήθηκε εμφανώς φορτικά από τα ελληνικά ΜΜΕ, σχολιάζοντας, πλην άλλων, ότι «εξύψωσε» δήθεν το γόητρο της Ελλάδος παγκοσμίως, μια προπαγάνδα που επιβεβαιώνει απόλυτα την 108η θέση της χώρας μας μεταξύ 180 χωρών, για τις συνθήκες Ελευθερίας του Τύπου, και την τελευταία θέση μεταξύ των χωρών-μελών της ΕΕ.

Ωστόσο, η ομιλία αυτή του Πρωθυπουργού αποτέλεσε έκτοτε τη γέφυρα υλοποιήσεως σειράς ενεργειών  και  «διευθετήσεων», όπως:

  1. Συνέβαλλε δραστικά στην καλλιεργημένη διεθνώς και άρρηκτα καταγεγραμμένη στον      αμερικανικό εγκέφαλο, «αναγκαία» γι’ αυτούς, δαιμονοποίηση της  Ρωσίας, καθιστώντας την χώρα μας σημαντικό πολέμιο της μόνης ορθοδόξου χώρας Ρωσίας.
  2. Διαφήμισε διευκολύνοντας σε μέγιστο βαθμό, την αντικατάσταση των ρωσικών καυσίμων, με τα εξ Αμερική LNG.
  3. Διοχέτευσε με έμφαση στην κοινή γνώμη, την «αναγκαιότητα» για την παροχή βοηθείας με πολεμικό υλικό εκ μέρους των χωρών μελών του ΝΑΤΟ προς την Ουκρανία, πάγια στρατηγική των Αμερικανών, καθιστώντας, παράλληλα, τη χώρα μας να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην υλοποίηση αυτήν.
  4. Αποποινικοποίησε και δικαίωσε την υπόσταση των ναζιστικών ταγμάτων Αζόφ, μεθοδεύονταςτην επίσημη παρουσία εκπροσώπων τους στη  Βουλή των Ελλήνων.
  5. Ωστόσο, κατά τη… διεκπεραίωση των αποστολών, απέφυγε επιμελώς να σχολιάσει και να παρομοιάσει την εισβολή της Ουκρανίας με εκείνην της Κύπρου, με εισβολέα την Τουρκία.

Ανεξάρτητα των διαφόρων πολιτικών πεποιθήσεων και προτιμήσεων που διατηρεί ο καθ’ ένας για τον ηγέτη της χώρας μας, οφείλουμε να αισθανόμεθα υπερήφανοι όταν μας εκπροσωπεί, ιδιαίτερα κατά τις δημόσιες συναντήσεις με αρχηγούς άλλων χωρών, αναμένοντας από αυτόν να εμπνέει σεβασμό, να τον υπολογίζουν,  να τον υπολήπτονται.

Όμως, στην πρόσφατη και, δυστυχώς, πιο επικίνδυνη για την χώρα μας εξελισσόμενη αποστολή του κ. Πρωθυπουργού, κατά τη  Σύνοδο αρχηγών κρατών-μελών του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους της Λιθουανίας, συνέβησαν πολλά και θλιβερά.

Στην εν λόγω Σύνοδο είδαμε, δυστυχώς, έναν στιβαρό και σοβαρό ηγέτη, τον Ερντογάν, ο οποίος ήταν προς όλους διπλωματικά φιλικός, αλλά το πολύ μέχρι μειδιάματος, έναν ηγέτη ευρέως εκτοπίσματος που εκπροσωπεί επάξια τη   χώρα του.

Αντιθέτως, ο κ. Μητσοτάκης είχε φορέσει τη  μόνιμη μάσκα ενός λίαν επιτηδευμένου και μελιστάλακτου γέλιου, εμφανούς υποτέλειας και προσπάθειας κατευνασμού των πάντων, ικανοποιώντας τους θιασώτες της πολιτικής του ΕΛ.Ι.ΑΜ.Ε.Π. και ενδεχομένως τους στόχους της εξελισσόμενης νέας αποστολής του.

Θα πρέπει, δυστυχώς, να αποδεχθούμε, ότι ο σταθερός πολέμιος της Πατρίδος μας Ερντογάν, ο αποκληθείς και «τρομοκράτης», «Δον Κορλεόνε» κ.ά., ο οποίος μονίμως παραβιάζει τη  διεθνή νομιμότητα, συνεχίζοντας να «πατά σε δύο βάρκες», να διατηρεί ανενόχλητος τους S – 400, αφού επέβαλλε το υπέρ της Τουρκίας σπάσιμο του εμπάργκο όπλων από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, συνέχιζε να τυγχάνει του σεβασμού και της αποδοχής των δυτικών.

Η πρόσφατη αποστολή του κ. Πρωθυπουργού στο Βίλνιους απέφερε τα εξής αποτελέσματα:

  1. Συνέβαλλε στην ωραιοποίηση της εικόνας του Ερντογάν, τονίζοντας συγχρόνως για την σπουδαιότητα της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
  2. Προώθησε την παραλαβή των F16 από την Τουρκία, κάτι που ήταν άλλωστε και διακαήςεπιθυμία και του κ. Συρίγου και κύκλων της ΝΔ, αδιαφορόντας για το συνεχιζόμενο status παραβιάσεων στον Ελληνικό εναέριο χώρο.
  3. Σε ιδιαίτερη ομιλία του ο Πρωθυπουργός στο περιθώριο της Συνόδου, τόνισετην αναγκαιότητα της συμβολής και βοήθειας σε πολεμικό υλικό προς την Ουκρανία εκ μέρους όλων των μελών του ΝΑΤΟ, επιμένοντας στη σπουδαιότητα της πολιτικής αυτής, αποφεύγοντας ξανά ωστόσο, να τονίσει την αντίστοιχη ολέθρια εισβολή και 49χρονη Κατοχή των Τούρκων στην Κύπρο, από το 1974 μέχρι σήμερα.
  4. Απέφυγε επιμελώς, επίσης, να αναφερθεί στο αίτημα της Τουρκίας να σημαίνεται η Κύπρος στουςδιεθνείς χάρτες χωρίς το όνομά της, αλλά με γεωγραφικές συντεταγμένες, αδιαφορώντας για την υποβάθμιση της νόμιμης υποστάσεως της Κύπρου, αν και συγχρόνως κόπτεται για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας.
  5. Η σημαντικότερη, όμως, αποστολήτου κ. Μητσοτάκη και ενδεχομένως μελλοντικώς    μοιραία για την Ελλάδα, είναι να επιδιώξει να διαμορφώσει φιλικό κλίμα συνεργασίας με την Τουρκία,για τη   συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, εξυπηρετώντας την πάγια επιθυμία της Αμερικής και «κύκλων»  του κ. Μπάιντεν, οι οποίοι  μάλιστα μας πληροφόρησαν τελευταίως ότι διάκεινται ευμενώς προς  μία  «Τουρκοελληνική Κοινοπραξία»!

Για την πλέον εύπεπτο αποδοχή αυτού του τελευταίου εγχειρήματος έχουν υποβολιμαία αόκνως εργασθεί, στοχεύοντας ενδεχομένως να ευνοήσουν τα.. συμφέροντα της Πατρίδος, με συνεχείς δηλώσεις τους αρκετοί μέσα στη ΝΔ, με πρωτοστάτη την κ. Μπακογιάννη, αλλά και τον πρώην τουρκοφάγο, πρώην φανατικό φιλόπατρη, αρχηγό του ΛΑΟΣ, νυν νεοδημοκρατικών φρονημάτων, και εσχάτως λάγνο των απόψεων ΕΛ.Ι.ΑΜ.Ε.Π., κ. Καρατζαφέρη.

Μάλιστα  δρομολογείται μια πλέον «ανώδυνη» για  πολιτικό κόστος λύση, το μόνο δυστυχώς που ενδιαφέρει, η διευθέτηση των διαφορών με την Τουρκία μέσω της Χάγης (διαφορές αποτελούν πλέον την καινούργια έννοια των Τουρκικών διεκδικήσεων), ώστε η τυχόν δυσμενής ετυμηγορία να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι.

Το άκρως λυπηρό είναι ότι, οι θλιβερές αυτές προσπάθειες των οιονεί «ηγητόρων» μας για την διαμόρφωση κλίματος φιλικής προσεγγίσεως με την Τουρκία, διαδραματίζονται κάτω από την συνεχή απειλή του τουρκικού Casus Belli, την συνεχή αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας και της ΑΟΖ των ελληνικών νήσων, τις δηλώσεις για αποστρατικοποίηση νήσων και υπέρ της δήθεν ύπαρξης «τουρκικής μειονότητος» στη Θράκη, όπως και κάτω από τις πλέον δυσοίωνες μεθοδεύσεις για την Κύπρο.

Το χειρότερο χαστούκι, όμως, για την εθνική ακεραιότητα και την αξιοπρέπεια της Ελλάδος είναι  ότι δεν πέρασαν ούτε καν δύο ημέρες από το πέρας της Συνόδου του ΝΑΤΟ, και οι εκπρόσωποι της τουρκικής κυβερνήσεως επανέφεραν ξανά στο ακέραιο όλες τις διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας, ως αναγκαία προϋπόθεση για την έναρξη «συνομιλιών».

«Εύγε…» στους εξ-υπηρέτες, στα ball boys, «φίλων και συμμάχων».