Blog

1 ΟΛΟΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΙΣΡΑΗΛ – ΧΑΜΑΣ. ΑΠΑΡΧΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ;

Γράφει ο Υπτγος (ε.α.) Ιωάννης Μπαλτζώης* www.analystsforchange.org

Η συντριπτική πλειοψηφία τόσο των Ισραηλινών, όσο και των Παλαιστινίων πανηγυρίζει, οι δε ιαχές των είχαν κορυφωθούν την Τρίτη 19 Οκτ. 2011, όταν η συμφωνία, για τον δεκανέα Γκιλάντ Σαλίτ που υπογράφτηκε μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ, με μεσολαβητή την Αίγυπτο και την Γερμανία πήρε σάρκα και οστά. Όταν ο Λοχίας πλέον Γκιλάντ Σαλίτ, μετά από πέντε και πλέον χρόνια ομηρίας του, μεταφέρεται από το πέρασμα Φιλαδέλφεια στο Σινά και παραδίδεται στους Αιγυπτίους, το Ισραήλ απελευθέρωσε αμέσως 27 φυλακισμένες Παλαιστίνιες και μετά την άφιξη του Σαλίτ στο Ισραήλ, άλλοι 450 Παλαιστίνιοι αφέθησαν ελεύθεροι, αποτελώντας την πρώτη δόση αποφυλακισθέντων 2 Παλαιστινίων εκ μέρους της Ισραηλινής πλευράς. Η δεύτερη δόση θα υλοποιηθεί μετά από δύο μήνες όταν άλλοι 550 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι θα απελευθερωθούν. Δηλαδή έχουμε την πρωτοφανή ανταλλαγή ένας (1) αντί 1027!!!!!! Και άπαντες πλην των ακροδεξιών Ισραηλινών κομμάτων και των ακραίων Παλαιστινιακών οργανώσεων πανηγυρίζουν για αυτή την συμφωνία. Και το ερώτημα που αναφύεται είναι ποιος είναι αυτός ο Γκιλάντ Σαλίτ και γιατί αξίζει η ζωή του χρυσάφι. Ο δεκανέας τότε Γκιλάντ Σαλίτ, Γάλλο-Εβραϊκής καταγωγής , 25 ετών σήμερα, είχε απαχθεί την 25η Ιουνίου 2006 από ένστολους της Χαμάς, κοντά στο πέρασμα Κερέμ Σαλόμ στη λωρίδα της Γάζας και παρέμεινε όμηρος στη λωρίδα της Γάζας, από τη Χαμάς μέχρι σήμερα. Η περίπτωσή του προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον, μεγάλη δημοσιότητα, πολιτική κρίση στο Ισραήλ και μέχρι ένα σημείο κίνητρο για τον πόλεμο της Γάζας, γνωστός επίσης και ως Operation Cast Lead. Έτσι εθεωρείτο σύμβολο για τον Ισραηλινό λαό και ζήτημα τιμής για το Ισραήλ η απελευθέρωσή του με οιοδήποτε κόστος. Εδώ να αναφέρουμε δύο χαρακτηριστικούς παράγοντες, που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο πρώτος είναι ότι το Ισραήλ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ Ισραηλινό και ιδιαίτερα στρατιώτη του στα χέρια του εχθρού και θα κάνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ, συμμαχώντας ακόμη και με τον διάβολο για να το επιτύχει. Αυτό είναι γνώρισμα και χαρακτηριστικό των σοβαρών κρατών, που πρωταρχικό σκοπό έχουν πρώτα από όλα να προστατεύουν τους πολίτες των με κάθε μέσο και τίμημα. Ο δεύτερος είναι ότι οι ακραίες Παλαιστινιακές οργανώσεις και ιδιαίτερα η Χαμάς δεν κάνουν συναλλαγές με σκοπό κάποιο χρηματικό ποσό ως λύτρα, δεν είναι κοινοί κακοποιοί, αλλά οι ενέργειές των διακατέχονται είτε μας αρέσει είτε όχι από την δική τους ιδεολογία και κοσμοθεωρία. Οι μυστικές συνομιλίες ανέκαθεν διεξήγοντο μεταξύ των ενδιαφερομένων, με την εμπλοκή και συμμετοχή ιδιαίτερα της Γερμανίας και της Αιγύπτου, χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα. Και να τώρα αυτό που φαινόταν ακατόρθωτο επετεύχθη. Η συμφωνία που πέτυχε ο απεσταλμένος του πρωθυπουργού Νετανιάχου, Νταβίντ Μειντάν, αξιωματούχος της Μοσάντ και ο Αρχηγός της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς Αμχέντ Αλ Τζαμπάρι, με την μεσολάβηση Αιγυπτίων και Γερμανών ήταν αποτέλεσμα μαραθωνίων διαπραγματεύσεων στο Κάιρο, όπου στην τελική φάση συμμετείχε και ο Αρχηγός της Σιν Μπετ (υπηρεσία εσωτερικής ασφαλείας) Γιόραμ Κοέν. Όταν επετεύχθη η συμφωνία ο Νετανιάχου την ανακοίνωσε πρώτα στον 3 πατέρα του Σαλίτ και μετά την πέρασε από το Υπουργικό Συμβούλιο, όπου 26 ψήφισαν ναι στην συμφωνία και 3 όχι, δηλαδή ο ΥΠΕΞ (Αβιγκορ Λίμπερμαν ) και άλλοι δύο υπουργοί. Η συμφωνία αυτή παρά την γενική ευφορία δίχασε μεγάλο μέρος του Ισραηλινού λαού . Και τούτο διότι στα ονόματα των προς απελευθέρωση Παλαιστινίων που δόθηκαν στην δημοσιότητα περιλαμβάνονται δεκάδες άτομα που είχαν καταδικαστεί σε βαρύτατες ποινές (πολλές φορές ισόβια) για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον Ισραηλινών. Πολλοί Ισραηλινοί διαμαρτύρονται διότι οι υπεύθυνοι της απώλειας συγγενικών των προσώπων σε τρομοκρατικές ενέργειες αντί να υφίστανται τις κυρώσεις που τους επέβαλλε η δικαιοσύνη, αυτοί πλέον απελευθερώνονται και οι Παλαιστίνιοι θα τους υποδεχθούν πλέον ως ήρωες και ενδεχομένως να αποτελέσουν παραδείγματα για μελλοντικές τρομοκρατικές ενέργειες. Ακόμη τόνιζαν ότι οι Παλαιστίνιοι εξτρεμιστές με αφορμή αυτή την συμφωνία θα εντείνουν τις προσπάθειά τους και θα υπάρξουν και άλλες περιπτώσεις απαγωγής στρατιωτών και ίσως και πολιτών, ως πιο εύκολος στόχος. Για να μετριάσει την οργή αυτής της μερίδας των Ισραηλινών ο Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι θα προβλεφτεί στον προϋπολογισμό του Ισραήλ ένα μεγάλο ποσό για να μπορεί να χρησιμοποιείται για την πληρωμή λύτρων σε παρόμοιες περιπτώσεις, ονομάζοντας αυτή την διαδικασία ως Νόμος Σαλίτ, διακηρύττοντας ακόμη ότι είναι η τελευταία φορά που απελευθερώνονται κρατούμενοι για ανταλλαγή Ισραηλινών αιχμαλώτων!! Η δήλωση αυτή προκάλεσε περισσότερη οργή από τους διαφωνούντες με το επιχείρημα ότι αν ίσχυε ο νόμος Σαλίτ, τότε ο Σαλίτ θα είχε επιστρέψει στο Ισραήλ σε φέρετρο. Και ερχόμαστε τώρα στα κύρια ερωτήματα που προκύπτουν από αυτή την ιστορική, γιατί περί αυτού πρόκειται, συμφωνία δύο μισητών εχθρών. Γιατί η Χαμάς αποδέχτηκε την συμφωνία με το Ισραήλ; Η απάντηση είναι μα που θα εύρισκε καλύτερη συμφωνία; Ένας για 1027 κρατούμενους. Πολλοί εξ αυτών θα έμεναν για πάντα στην φυλακή, όπως η πρώην δημοσιογράφος Αχλάμ Ταμίμι, που στρατολογήθηκε από την Χαμάς και είχε καταδικαστεί σε 16 φορές ισόβια(!!!!) για συνέργεια και συμμετοχή σε βομβιστικές επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών πολιτών. Εξάλλου δεν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον για χρηματικά ποσά. Επίσης η Χαμάς ισχυροποιεί την θέση της στην Παλαιστινιακή κοινωνία και 4 απέναντι στον αντίπαλό της εσωτερικά την Φατάχ και τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς και επομένως θα έχει (και θα πρέπει) λόγο σε μελλοντικές ειρηνευτικές διαδικασίες. Ακόμη η στρατιωτική ηγεσία, που κυβερνά μετά την πτώση του Μουμπάρακ προσωρινά, την Αίγυπτο θα πάρει πολλούς πόντους εν όψει των εκλογών του Νοεμβρίου, υποστηρίζοντας ότι συμμετείχε αποφασιστικά στην ιστορική συμφωνία. Τέλος από Ισραηλινής πλευράς, ο Νετανιάχου θα ανεβάσει το κύρος του και την χαμηλή δημοτικότητά του επιτυγχάνοντας το ακατόρθωτο, για τους Ισραηλινούς, ανεξαρτήτως κόστους. Θα απαλλαγεί από την δύσκολη θέση που βρέθηκε με την κίνηση ματ του Παλαιστίνιου προέδρου Μαχμούτ Αμπάς, με την προσφυγή του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους, που ακόμη εκκρεμεί και σώζεται με το βέτο και την πίεση στα άλλα μέλη των Αμερικανών, στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Ακόμη βλέποντας με διορατικότητα και πολιτική ευφυΐα το μέλλον, θα θεωρήσει ότι η συμφωνία αυτή της Χαμάς με το κράτος του Ισραήλ είναι έμμεση αναγνώριση της κρατικής υπόστασης του Ισραήλ από την Χαμάς επιτέλους, καθόσον μέχρι τώρα η Χαμάς αναφερόμενη στο Ισραήλ το προσδιόριζε με τον όρο «Σιωνιστικό μόρφωμα» και φυσικά δεν το αναγνώριζε, ούτε συμμετείχε σε οιαδήποτε ειρηνευτική διαδικασία. Μήπως τώρα με την συμφωνία αυτή τίθενται νέες βάσεις για την επίλυση του Παλαιστινιακού, όπου το μονοπώλιο των συνομιλιών δεν θα ανήκει στην Φατάχ και τον πρόεδρο της Π.Α. Μαχμούτ Αμπάς, αλλά και στο αντίπαλο δέος της, τον σκληρό και μαχητικό αντίπαλο, την Χαμάς με τον Μεσούντ Μεσάλα και τον Ισμαήλ Χανίγιε, Αρχηγό και πρωθυπουργό της οργάνωσης; Ίσως η συμφωνία αυτή να απήλλαξε όλες τις πλευρές από τα προσχήματα και τις στείρες ιδεολογικές αντιπαραθέσεις και αντιλήψεις όλων των πλευρών και να αποτελέσει την απαρχή της επίλυσης του Παλαιστινιακού ζητήματος, που πρέπει επιτέλους να λυθεί, οι δε Παλαιστίνιοι να αποκτήσουν κράτος, γιατί έπρεπε να είχαν και η διεθνής κοινότητα τους το οφείλει. • Ο Ιωάννης Μπαλτζώης είναι ανώτατος απόστρατος Αξκός Και είναι συνδιαχειριστής στο site www.analystsforchange.org , όπου αρθρογραφεί τακτικά.