Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΡΙΧΝΕΙ ΔΟΛΩΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΔΕΝ «ΤΣΙΜΠΑΕΙ»
Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΡΙΧΝΕΙ ΔΟΛΩΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΔΕΝ «ΤΣΙΜΠΑΕΙ».
Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης*
Η Τουρκία ευρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με τα αδιέξοδα και τα προβλήματα που η ίδια δημιούργησε, με την αλαζονική της πολιτική και συμπεριφορά, με την αναθεωρητική και επιθετική της στάση, με τις προσβολές και απαξιώσεις ηγετών και κρατών, με το ποδοπάτημα κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, που εσφαλμένα θεώρησε ότι μπορεί να συνεχίζει. Εκτιμώντας και πάλι εσφαλμένα, ότι επειδή οι ισχυρές χώρες, όπως οι ΗΠΑ και η Ε.Έ., που ποδηγετείται και χειραγωγείται από την διαχρονικά φιλότουρκη Γερμανία δια της αφωνίας και της αδράνειάς των, ή ακόμη και σε σαφή στήριξη στις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας θα είχε συνέχεια, δημιούργησε στην Τουρκία την αίσθηση ότι θα ευρίσκεται συνεχώς στο απυρόβλητο. Ακόμη, δημιούργησε και πάλι εσφαλμένα την εντύπωση στην ηγεσία της Τουρκίας, ότι η στάση της στο παρελθόν δεν έχει καμιά σημασία στο παρόν, ούτε στο μέλλον και η ρεαλιστική διπλωματία μπορεί να σκεπάσει όλα τα θέματα, τα προβλήματα, τις απειλές, τις προσβολές και ότι άλλο είχε συμβεί. Σφάλμα ολέθριο, καθόσον η Τουρκία και ο πρόεδρός της έχουν διαπράξει την υψίστη ύβριν, που κολάζεται αργά ή γρήγορα και οι ηγεσίες, αλλά ιδιαιτέρως τα έθνη και οι κρατικές οντότητες έχουν ιστορική μνήμη, που παραμένει.
Η πρόσφατη «επίθεση φιλίας» της Τουρκίας κατά του Ισραήλ μάλλον έτσι πρέπει να ερμηνευτεί. Η Τουρκία και ο πρόεδρός της θεωρούν ότι τα κράτη, όπως στην περίπτωση του Ισραήλ, θα «τσιμπήσουν» στην τουρκική κουτοπονηριά, θα «αρπάξουν τα διάφορα δολώματα που προσφέρουν οι Τούρκοι και εν τέλει θα υποκύψουν στην τουρκική γοητεία, χάριν της ρεαλιστικής πολιτικής, που στην πραγματικότητα είναι απεχθής, δόλια και εκ του πονηρού. Στην εξαιρετική ειδησεογραφική Ισραηλινή ιστοσελίδα https://www.mako.co.il της 18/12/20, ο αρθρογράφος Εχούντ Γιαάρι, σε άρθρο με τίτλο « Προσοχή! Ο Ερντογάν προσπαθεί να μας δελεάσει» γράφει χαρακτηριστικά:
«Ξαφνικά, και χωρίς προειδοποίηση, η Τουρκία στήνει τις ημέρες αυτές δολώματα στο Ισραήλ. Πίσω όμως από την πρόταση για άμεση συμφωνία θαλάσσιων συνόρων, την αποστολή στο Τελ Αβίβ πρέσβη που μιλάει την εβραϊκή γλώσσα και την ανανέωση των επαφών μεταξύ των επικεφαλής των Υπηρεσιών Πληροφοριών (Hakan Fidan και Yossi Kohen), κρύβεται μια ύπουλη προσπάθεια καταστροφής της άγραφης συμφωνίας μας με την Ελλάδα και την Κύπρο και διατάραξης των σχέσεων μας με την Αίγυπτο. Καλά θα κάνει η κυβέρνηση να μην μπερδευτεί: Ο Ερντογάν μας προτείνει εμπόρευμα που δεν του ανήκει»
Ο αρθρογράφος παρουσιάζει τον «χάρτη των δολωμάτων του Ερντογάν προς το Ισραήλ», μοιράζοντας τα οικονομικά ύδατα της ανατολικής Μεσογείου μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας εις βάρος των δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου. Η τουρκική πρόταση αυξάνει την έκταση που θα έχει στη διάθεσή του το Ισραήλ για αναζήτηση ΦΑ και πετρελαίου, αδιαφορεί όμως για 125 μικρά ελληνικά νησιά και περιορίζει την υφαλοκρηπίδα πολύ μεγαλύτερων νησιών, στο αυθαίρετο και παράνομο των 6 ναυτικών μιλίων, όσο είναι σήμερα τα χωρικά ελληνικά ύδατα. Δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των τουρκικών ισχυρισμών και των όσων ορίζει το Διεθνές Δίκαιο. Ακολουθεί ο χάρτης της «Γαλάζιας Πατρίδας», μια γεωπολιτική επιχωμάτωση της θάλασσας, όπως την ονειρεύεται ο Ερντογάν, το παράνομο δόγμα που του «πούλησε» ο Ναύαρχος Τζιχάτ Γιαιτζί. Η κεντρική ιδέα της παράλογης θεωρίας είναι ότι η Τουρκία διεκδικεί θαλάσσιο χώρο και να αρπάξει τα υποθαλάσσια ενεργειακά κοιτάσματα που δεν της ανήκουν. Έχει επιδίωξη να εξελιχθεί σε περιφερειακή δύναμη στην ευρύτερη περιοχή, για αυτό θεωρεί απαραίτητη την μόνιμη παρουσία τουρκικής στρατιωτικής δύναμης (αυτό λέγεται εισβολή και κατοχή) στην Κύπρο, στην Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στο Κατάρ και στη Σομαλία και αν το επιτρέψει η Ρωσία και- στο φιλικό προς το Ισραήλ- Αζερμπαϊτζάν.
Όμως αυτό που φοβάται ο Ερντογάν είναι ότι η συμφωνία που έχει κάνει με την κυβέρνηση της Δυτικής Λιβύης για τον καθορισμό των θαλάσσιων συνόρων–σε αντίθεση με τη θέση της Αιγύπτου και της Ελλάδας – δεν πρόκειται να διαρκέσει. Η Τουρκία δεν έχει καμία εγγύηση ότι μια νέα κυβέρνηση και το κοινοβούλιο που θα συσταθούν, μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου στην Λιβύη, θα επικυρώσουν την εν λόγω συμφωνία, η οποία είναι παρεμφερής με αυτήν που προσφέρει στο Ισραήλ. Ο Ερντογάν προσπαθεί να διασφαλίσει ότι τουλάχιστον μία χώρα στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου θα υιοθετήσει το σύνολο των παράνομων κανόνων, που έχουν εφευρεθεί στην Άγκυρα, για τον διαχωρισμό των θαλασσίων εκτάσεων. Οπότε αν το Ισραήλ υποκύψει στο τουρκικό δόλωμα, το ενιαίο μέτωπο, που εξελίσσεται σε συμμαχία, όπως Γαλλία, Αίγυπτος, Ελλάδα, Κύπρος, Ιορδανία, Ισραήλ, Εμιράτα, Σαουδική Αραβία και στο βάθος η Ινδία, θα διασπαστεί και θα αποτελούσε, μια τεράστια διπλωματική νίκη της Τουρκίας. Έτσι ο Ερντογάν «γλυκαίνει το δόλωμά του» διορίζοντας νέο πρέσβη στο Ισραήλ (χωρίς να τον στέλνει ακόμη προς το παρόν), εκφράζοντας θετική προδιάθεση να ακούσει και όχι να απαντήσει στα παράπονα του Ισραήλ όσον αφορά στη βοήθεια που παρέχει η Τουρκία στην Χαμάς και σε τζιχαντιστές, μαλακώνοντας τις ρητορικές επιθέσεις κατά του Ισραήλ. Η τουρκική κουτοπονηριά σε όλο της το μεγαλείο.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν όντως το Ισραήλ είναι διατεθειμένο να εναποθέσει στα χέρια του Ερντογάν, τους κρουνούς εξαγωγών ενέργειας της χώρας, να ανεχθεί την Τουρκία να συνεχίσει την υποστήριξη και περίθαλψη της τρομοκρατικής (για ΗΠΑ και Ε.Ε.) οργάνωσης Χαμάς και την αμέριστη στήριξη της Παλαιστινιακής Αρχής. Σύμφωνα με τους Ισραηλινούς είναι ευχάριστο που οι Τούρκοι χαμογελάνε και χορεύουν γύρω από το Ισραήλ. Όμως, ο αρθρογράφος και πολλοί αναλυτές εκτιμούν, ότι το τίμημα αυτού του εναγκαλισμού θα γίνει ένα αβάσταχτο φορτίο. Για τον λόγο αυτό, συστήνουν να παραμείνουν ανοικτές μεν οι δίοδοί συνομιλιών με τον Ερντογάν, αλλά να του ξεκαθαριστεί παράλληλα, πού ακριβώς περνούν οι κόκκινες γραμμές του Ισραήλ. Και το δημοσίευμα καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: «Αποφεύγοντας σαφώς κάθε περιττή πρόκληση προς την Τουρκία και ενθυμούμενοι τους περιορισμούς της νέας ελληνο-εβραϊκής συμμαχίας, θα πρέπει να πούμε στον Ερντογάν: Ευχαριστούμε! Αλλά, όχι!». Και αυτή η άποψη του ισραηλινού αρθρογράφου αντικατοπτρίζει την γενική εικόνα και άποψη σε όλο το Ισραήλ. Αν και η χώρα οδηγείται σε νέες εκλογές στις 23 Μαρτίου 2021, την τέταρτη σε δύο χρόνια, κάτι που δεν επιτρέπει στην κυβέρνηση Νετανιάχου να πάρει μεγάλες αποφάσεις, θεωρείται βέβαιο, ότι θα απορρίψει την επίθεση φιλίας της Τουρκίας, όπως θα την ήθελε ο «παγιδευμένος» στην αδιέξοδη, προκλητική και παράνομη πολιτική του στάση και συμπεριφορά, ο τούρκος πρόεδρος. Το Ισραήλ σοβαρό κράτος, με μια εθνική πολιτική που δεν αλλάζει εύκολα όπως οι κυβερνήσεις του, συμμετέχει σε μια νέα συμμαχία, που έχει σαφώς αντιτουρκικό πρόσημο, δεν πρόκειται να αλλάξει πολιτική, για «εμπόρευμα που δεν ανήκει στην Τουρκία». Δημιουργεί μια νέα Μέση Ανατολή, με τις ευλογίες των ΗΠΑ, με συμμαχίες αραβικών κρατών, κάτι πρωτοφανές και μοναδικό και δεν θα επιτρέψουν στην επιθετική και τοξική Τουρκία να χαλάσει τις συμμαχίες και τις γεωστρατηγικές του επιδιώξεις.
*Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι αντιστράτηγος ε.α. M.Sc. στην Γεωπολιτική, πρόεδρος του ΕΛΙΣΜΕ.
Πρώτη δημοσίευση στο https://slpress.gr/ την 28/12/20